Да, пред скоро време. Фала Богу, пополека се средуваат нестабилноста и вртоглавиците. Вратна спондилоза е кај мене, препорачувам физикална терапија.
Дали се случува да ви е многу полошо навечер? Се осеќам како да сум во тунел и да се гушам а се околу мене да е темно и да станува уште потемно? Совет нешто
Се напив б6, изгасив струја во соба и седев со уклучен телевизор па подобро ми беше од фактот што низ прозор се гледаше улична светлина. (Не знам што ќе правам магла кога ќе има или кога ќе биде загадено Скопје). Сега моментално се осеќам како да збудалувам, имам мала несигурност во одот, како блага вртоглавица нешто, плус не можам да ја тргнам мислата од тоа како ќе ми биде вечер, па низ глава ми се појавуваат сцени од порано и веднаш ме фаќа паника
Јас денес добро,се разбудив со мала главоболка ама ќе помине. Добро ја поминав вечерта,се смирив малку. Ти како си?
Како се справувате со сабајлечки вртоглавици? Јас продолжувам со спиењето за да поминат.Но, морам да станувам рано. Имам обврски, за жал.
Здраво Дали некој може на природен начин да ја победи анксиозноста, односно некој режим на исхрана,вежби кој на природен начин ќе го подигнат серотонинот, седатив више не помага,одбивам АД барам начин сама да се подигнам Овааа состојба е резултат на многу стрес и тага ,потиснати во себе,почнав да чувствувам и физички болки,срегање во грло, болки во желудник (состојба на хипохондрик) Ви благодарам
Имам пишувано погоре, ја добив како последица од смртта на татко ми. Мислев дека ќе ми се случи истото како него, дека ќе умрам од срцев удар, и нормално секоја ситница мала, буквално да ме зачеша нешто јас мислев дека срцето е. Поминав 100000 испитувања, за да си докажам на себе дека се е во ред, ама ај погоди, никако да си докажев. Сите испитувања секогаш беа супер, ама мојата глава си викапе не се. Далеку од тоа дека немав поддршка од дечко ми тогаш, сега ми е маж, ама тој што не поминал низ тоа, колку и да се труди не може да те разбере. и нормално сите се тука за да ти кажат дека е се во твојата глава, што и не се далеку од вистината, ама еве како некој што поминал низ тоа, најлошо нешто што можеш да му го кажеш на некој со анксиозност е дека се е во неговата глава. Сите сме свесни дека е, само борбата сам со себе е најтешка, и прво нешто што треба да сфатиме е дека нешто длабоко внатре во нас сака да ни каже нешто. Дека е време за некој СТОП, за промена, Дека аоко не го слушнеш тоа, е исто ко сама на себе упорно шамар да си маваш. А тогаш највеќе боли. Се немам напиено ништо освен Диазепам најак од 5ка, и тоа беше 2 пати и сфатив дека за моето тело е премногу, па некогаш пиев од 2ка. Одев на психолог, што повеќе искрено ми помогна за други работи во животот, што потсвесно ја хранат анксиозноста, ама и не за како да се спасам. И дојде време да ме сожалува докторка,,, што ме пикна буквално не го откажа терминот а сите знаеме колку е тешко да најдеме на државно ехо на срцве термин.. е до тој степен очајна бев... жената буквално и падна жал за мене па некој што откажал не го ослободи терминот и ме прегледа мене, а прв пат во живот ме гледа. За повторно да си докажам дека се е во ред со моето срце, и си докажав една недела, толку траеше. И дојде период да се ближи годишнина од смртта на татко ми и јас мислев дека толку, буквално дека ќе се случи истото што и пред таа година. Завршив со крварење од нигде никаде, на клиника... со дијагноза поим немаат што ми е, За на крај да испадне дека сум добила 2 пати во рок од една недела,,, од преголемиот стрес и панични напади, до несвестица, само да не се деси истото. Некако не живеев, физички тука психички не знам ни јас каде, има термин за истово. И буквално ми имаа умрено сите чуства на радост, ништо не ме радуваше... ме побара дечко ми за жена, јас живеев во страв дека ќе умрам,, се додека не се погледнав еднаш прв пат во огледало, и не можев да се препознаам... ама буквално, не бев јас, не ми се веруваше што гледам. И си реков доста е веќе, и доста беше. Се окупирав целосно на себе, бидејќи се имав заборавено целосно. Прекинав на секој симптом да реагирам, и се обраќав на анксиозноста буквално и зборев и викав оо пак ти бе, немам време денес, така да поздрав. И се деси неочекувано, во истата минута се смирив, прекина да ме чеша кај што не чеша. И сфатив дека колку повеќе и давам внимание толку повеќе ја хранам и е присутна. и вниманието што и го давав на нејзе си го пренасочив на себе. Почнав да вежбам, да си се дотерувам, да си купам што ќе ми душа посака, фатив резервирав одмор рандом со маж ми недела плус. И си реков, фала ти. Фала што ме потсети дека треба да се потсетам на себе. И еве. веќе година и повеќе, ми е супер, Се плашев и бремена како ќе бидам со таа состојба, еве 8ми месец сум, за месец треба да се породам здравје. И свадба направив и положив за кола, и не е дека не знае да ми дојде некогаш, ама исто си викам ништо не е ќе помине, и еве поминува. Битно е да сфатите дека анксиозноста е борба со себе, не е болест, состојба е. Сака нешто да ни каже, колку повеќе ја бркаш без да ја слушнеш, толку повеќе ќе биде тука, и ќе ти го ремети животот. Затоа, не ја хранете, хранете се себеси. Се поминува, и верувај нема нешто поубаво од коа ќе сфатиш дека џабе си паничел за се. Дека колку и лошо да звучи, ама баш е до нашата глава,перспективата низ која гледаме.
Режимот на исхрана е што е можно помалце процесирана исхрана, без разлика дали си омнивор, вегетаријанец, веган, итн. Повеќе домашно готвење, со многу зеленчук. Намирници со што е можно помалку состојки. Избалансирани оброци со здрави извори на протеини, јаглехидрати, масти, итн. Поразновидно и што пошарено, за поголема шанса на внесување секакви витамини и минерали. Зелен чај. Многу вода. Во комбинација со балансирана исхрана, редовна физичка активност. Секој ден, без исклучок некаква физичка активност, макар и да е пешачење. Всушност пешачењето е топ за анксиозност, стрес, тага. По можност имај и тежинска физичка активност, не мора теретана, можеш со наполнети шишиња. Можеш дури да ставиш тежина во ранец и да пешачиш така. Тежинскиот тренинг е многу битен и за менталното здравје. Доволно сон. Ти си знаеш колку ти треба, битно да си наспана. Без доволно сон, скоро па и џабе е сè. Лично би препорачала да пробаш и медитација. И пишување во дневник, со техники на самопроверување (некој вид на самотерапија), анализирање, рефлектирање, пратење прогрес, итн, зависи која ти е целта.
Искрено,се е од збор до збор како да е мој Ова ми се случува после дијагноза на канцер на татко ми (поздрав човек немаше од него ,и како гром од ведро небо живот наопаку ни се сврте.секој ден е борба со него и за нас Неколку месеци трпев храбро со Хелекс ,но веќе се ме боли ,сите симптоми на други луѓе се мои,само на најлошо мислам дека и јас имам.Многу е тешко ,поддршка имам од сите,но незнам како ќе се извлечам од ситуацијава, Ви благодарам многу секој совет е добредојден
Да споделам едно искуство со земање на лекови од природна база специфично Солгар - 5-ХТП - Триптофан. Си мислев нешто ќе ме смири ќе ме релаксира кога се осеќам по стресно, симптомите 10 пати бетер. Нагон за повраќање, и дупло поголема анксиозност проследена со несоница и исцрпеност во текот на денот. Една недела ги пиев прво си викав ај може до мене е, ама штом ги откажав нив подобро ми беше. Пазете за работи што ги зимате на природна база, прочитајте убаво и консултирајте се, не чекајте месец дена уште повеќе да ви се влошат симпмтоми доколку нешто зимате и не ви годи прекинете го одма или одете на лекар. Природно не значи и подобро, сепак ова е мое лично искуство и подоцна кога побарав онлајн дознав дека не сум единствена што ги добила овие нус појави од лековите.
Luge vcera bev na exo na srce se e dobro mene me stegat gradi levata raka me bole nemam sili da se dvizam ne spijam po cela nok megu gradite kako nekoja tezona da osekam se plasam deka ke umram od srcev udar samo na toa mislam help pls premnogu se plasam
