Анксиозност

Секој втор со анксиозност ја има оваа фобија, често се заедно присутни.

Постепено само зголемувај го излегувањето од дома, денес на 5 мин. па на 15, па на 30, итн.... Важно е да сфатиш дека мораш да се соочиш со стравот, само така и ќе го надминеш!

 

Мене не ми претставува проблем тоа кога сум со некој, брат ми, сестра ми, родителите, ама кога сум сама надвор е проблем, ќе поминам можеби 100-200 метри и почнува да ми се врти, да не си ги осрќам нозете, тахикардија да ме фаќа и си викам поубаво врати се да не се онесвестиш и ред други работи. Имам приметено дека кога е сончево вака како денес можам да отидам подалеку (најмногу се имам осмелено до продавницата кај нас во маало што е на 600 метри од дома). Плус посигурно се чувствувам кога има кафичи или продавници некои како да можеш да влезеш во било кое време и да побараш помош ако не ти е добро. Кога е облачно и трмно надвор сум катастрофа. Ама затоа со придружба се возам и со автобуси низ гужви и по молови одам и буквално во тие моменти се осеќам сосема здраво, ни паника не ме фаќа, ни ништо. А само со магнезиум и б6 сум. Извинете на долгиов пост ама сметам дека многумина ќе се пронајдат во ова

 

јас имав, но кога почнав со антидепресиви исчезна, сега одам секаде дури и сама, исто имав и деперсонализација и дереализација и агорафобија и клаустрофобија и сите можни фобии, сега ги немам, ама 10 години сум на терапија со антидепесиви

 

иста бев, скрос иста

 

Пиев асентра 2 години, после тоа кога беше коронава ми беше добро дека немаше многу излегувања и докторката ја прекина терапијата и супер беше се до летово... сега ми се чини се од почеток е исто. Има некој што се излечил од ова? Јас секогаш кога излегивам само мислам дали ќе ми биде добро, дали ќе можам да се вратам дома... скраја било да ттеба брза помош... знам дека најлошо нешто што може да се деси е несвестица, ама од тоа најмногу ми е страв

 

Da