Ве молам искуства со несоница? Не е дека не ми се спие, него имам чувство на опасност дури и тогаш. Ми се спие многу ама се чувствувам толку несигурно и опасно во сопственото тело до степен што ќе ми се расипе и сонот после сите оние адреналински напливи од стравот и толку од спиењето. А дури и ми е страв да заспијам како да ви опишам, ми се чини ќе ми се случи нешто дури и во сонот. Преживувам со многу малку сон веќе подолго време а клучен е за состојбава и здравјето воопшто. Пробав мелатонин многу лошо се чувствувам следниот ден а имам и кошмари. Докторот ми вели да земам седативи а мене ми е многу страв да не станам зависен од нив. Би ми значеле ваши начини за справување со ова.
Совет и консултација прво со психотерапевт,ако нема напредок потоа ќе консултираш психијатар, ако треба седативи ќе пиеш, ако се користат според упатство и под надзор нема да станеш зависник, тоа доктор одредува дозирање и начин на користење.
За здравјето е многу важен добриот сон. Според мене е само еден потежок период којшто ќе го поминеш придржувајќи се до препишаната терапија како што кажа членката пред мене.
Никако да најдам добар психотерапевт специјализиран за овој тип на фобија. Одев кај неколку и воопшто не сум задоволен, дури повеќе ме исфрустрираа него помогнаа.
Психијатар ќе ти помогне. Не значи дека веднаш ќе ти даде лекови. Може ќе ти каже дека може да се реши со психотерапија.
Бев, ми рече да се исцрпувам со работа и воопшто активности. И да пробам да ја прифатам анксиозноста како нешто природно овој период. Да не се борам туку да ја прифатам и да ги бркам сите други обврски.. Ама тешко ми оди. За секој случај ми препиша Зепира и Аклонил. Зепира зедов само еден ден и прекинав. Потешко ми беше и имав кошмари со потење цела вечер.
Ако сметаш дека можеш без препишаните лекови пробај. Но имај на ум дека потењето и кошмарите се несакан ефект од лекот, 2-4 недели треба за да се навикне организмот. Исто така постои можност да не ти одговара тој лек, па да треба да ти променат. Доколку не сакаш да пиеш седативи, антидепресиви можеш да се обидеш со хомеопатија. Јас пред 4 год прекинав антидепресиви, се префрлив на хомеопатски лекови, но еве сеа повторно се враќам на ксанакс, не земам редовно, само по потреба ми е кажано.
zdravo imam 22 godini i mislam deka imam socijana anksioznost i depresija imav edna drugarka no za zal vekje nemam nikakov kontakt so nea porano koa kje odev vo market ili shopping sekogas so nejze ke odev i malku po lesno mi bese za da kupam nekoi stvari sto mi trebat sea ima skoro edna godina kako mi e tesko da odam vo market da gi kupam osnovnite namirnici (posebno zenski stvari kao sto se vloski, farba za kosa, gradnik, dolen ves...) koa vlagam vo market, butik ili se setam po grad po ulica me fakja panika ne mozam da disam mi se vrti racete mi se potat srceto mnogu brzo mi cuka mi se place i sea imam potreba da izleguvam da kupam so mi treba se molam vekje edna nedela da izlagam i ne mozam nikako da odam mnogu mi e strav koa kje me vidat drugite i ko kje vidat so kupuvam kade odam kako setam ne znam so da pravam imam potreba i vo apteka da odam ama ne mozam nikako probav ednas da odam samo sto vlegov vo market pocnav da se tresam odma izlegov pocnav da placam so da pravam kako da se resam od ova ve molam ako imate nekoj sovet da mi kazete mi treba pomos probav i na psihijatar da odam ama dzabe ne mi pomaga
Верувај, никого не го интерсира што купуваш. Пробај следниот пат со кондоми на каса, за да се исчеличиш. А луѓе ко луѓе, секогаш ќе ѕиркаат и кројат мислење за тебе врз основа на тоа што ставаш во корпа. Без гајле!
Како мене да ме опиша со социјалната анксиозност. Мене ми помогна когнитивно - бихевиорална терапија (не живеам во Македонија, па не можам да предложам некој), ама и мнооооогууу работа на себе. Значи секој ден си поставував мали цели, на пример, идење по улица кадешто има многу гужва или идење во маркет. И ова многу ми помогна.
Xanaks e orginalna formula na heleks od FIZER,tesko se naoga po apteki ,ama e najdobar od site lekovi sto se genericki ist sostav.
Јас така направив ја прифатив анксиозноста , работа многу скоро цел ден да немам време да мислам на тоа.. бори се за прашање на квалитетен живот а не да живееш секој ден во напнатост и страв.
Дечки се чувствувам подолг период како да сум исплашен од се во животов и тешко ми оди со луѓето, како да не знам муабет да правам и ми се чини ме одбегнува секој. Дали некогаш ви било така?
Побарај на социјалните мрежи семеен и системски советник м-р Маја Георгиева Павловски. Моја другарка одеше кај неа и презадоволна е.Таа не можеше од дома да излегува никаде сама по извесно време почна во диско да оди да шета.По нејзина препорака отидов и јас кај неа за друга проблематика, задоволна сум од пристап, насоки, совети.
Јас последниве 8-9 месеци имам симптоми лоши на анксиозност пред да добијам. Тонам во место, имам тахикардија, вртоглавица, мислам дека ќе паднам, ми се тресе телото. И кога почнуваат вакви симптоми знам дека ќе добијам. Направив доста испитувања што ми ги кажа гинеколог мислев е некој друг проблем, ама очигледно не е.
Иста бев со симптомите пред да добијам, но последниве три месеци со лесно поминувам. Почнав редовно да користам магнезиум, ц , б6 и д3 витамин. Општо ситуацијата ми се подобри телото ми е по смирено, панични напади имав константно секој ден сега веќе не. Доста имам читано за анскиозност и препорачувам повеќе внимание да се обрне на витамините, редовна исхраната , редовен сон и активност во текот на денот.
Се согласувам со тебе за што треба да се обрне внимание Јас пијам Д3, Магнезиум глицинат и ашваганда како главни суплементи. Воедно имам и јас испитувања направено, но ниедно не ми ги објасни промените во ПМС. Затоа почнав да ги следам моите симптоми и после некое време да пробувам подобро да разберам што се случува на моето тело и ум. Но сепак навистина би сакала да имавме некој доктор кој е заинтересиран да ни помогне со ваквите симптоми, а да не се препише на добиено. Анксиозноста игра фактор во таа ситуација, но не е целосно од неа. Доколку имате препорака, секако е добредојдена
Како сте со анксиозноста и Јсп? Еве лично јас во двоспратна 22ка колку гужва и да има не ме фаќа паника, а во едноспратна не можам ако има гужва почнува да ми се врти да се гушам. Вака ми се дешава само кога гледам дрка има многу гужва, па некогаш и се симнувам на пола пат дури пред да влезат повеќе луѓе за да чекам друг автобус. Како е кај вас?
