Добро ни дојде Еве мене што не ми е јасно од твојот пост,ако можеш да ми објасниш па да се обидеме да ти помогнеме.Како тоа за два дена свати дека имаш проблем и не ми е јасно каков проблем?И зошто психијатарот од твојот град те препрака во Скопје кај друг психијатар? Ајде те молам одговори ми на прашањава,за да видиме на што сме. Иако си во мирен период моментално,можеби сега испливуваат некои поранешни стравови,проблеми или трауми за кои порано не си имала време,а сега одеднаш ти се врака се!Можно е.Те чекам да пишеш
Кога се сака нешто се наога решение,кога не се сака се наогат изговори.Така е нели? Се додека не се соочиш со ситуацијата во која се наогаш,не можеш да си помогнеш никако.Затоа јас во некој пост поназад пишав дека јас сум против игнорирање на било какви симптоми или ситуации.Мора да се соочиме со стравовите и со сопствените мисли,се со цел да ги надминеме.А овака со игнорирањето што правиме?Не се соочуваме со проблемот,не го решаваме и тој пак се врака.И ние пак го игнорираме,и се така се вртиме во круг.Појди на психијатар,не е ништо страшно.Не смее да ти дава никакви аппчиња доколку ти не се согласиш на таква терапија.Појди,разговарај со некој ке видиш дека кога ке си ја отвориш душата ке ти биде полесно
Здраво женски! Сакам да ви се пофалам дека денес успеам да се изборам самата со себе. Во караница со татко ми, кој обично многу ме плаши, зашто е мн агресивен и во моментот ми се тресе цела снага, успеав да се исконтролирам и да не избувнувнам веднаш и со припаѓање и плачење. И тоа со помош на дишење длабоко и се фокусирав точно во една точка, и додека околу мене се случуваше скандал, јас си замислив момент од летен одмор кога бев најсреќна и тоа многу ме смири, стварно многу помага девојки, ви препорачувам на сите да пробате во таков или било кој момент кога мислите дека ќе добиете напад. Јас сум уште под импресии од самата себе, и се гордеам да знаете, јас во моментов веројатно требаше да пијам апчиња, да се тресам од нервоза и да плачам до сабајле, ама не.. тука сум да го споделам ова со вас, и да ви кажам дека сум среќна што ве имам, не верувам дека би успеала без ваква голема подршка од сите, зашто ве читам секој ден, да знаете
Сање можеби сега си во најмирен период но чашата кога се прелие мислите тогаш почнат да шетаат. Како почетник само знај дека ова не е болест, не е ништо страшно и обиди се да го контролираш стравот. Анксиозноста е кај сите горе долу иста. Инаку за постарите членови, епа друштво доста кукаме знаете што сфатив дека не постои човек кој што не е анксиозен, т. е некој помалку некој повеке. Разликата е во тоа што некој , на пример како нас многу се преокупира леле што ми е, леле полудувам,....и уште многу црни мисли. Можеби треба да се соочиме со проблемот како што кажа сериозна кога има причина на пример ме фати некој страв и знам зошто ми е така, размислувам и си давам до знаење дека ништо нема да се случи, но кога стравот е неопределен, кога нема причина за паника само игнор. Навистина и времето сега допринесува за тоа па сите сме , али подобро да ги пренасочиме мислите на нешто убаво, отколку постојано да се жалиме. И едно знајте не очекувајте да се деси чудо, ние сме тука да си помогнеме, да споделиме искуство али никој не може да влезе во мојата глава, во мојата психа и да ми каже да си го подигнам гзот и да правам некоја позитивна работа која ке донесе ведрина и опуштеност во мојот ден . Затоа ако нешто ви претставува страв правете го тоа , ако ви е страв да шетате шетајте, па од толку искуства овде кажани сите сме живи и здрави. До скоро време гласната музика,вревата, ме иритираше кај мене влеваше некој страв, напнатост напротив почнав да се инаетам и слушалките не ги вадев од ушите и резултати има. Ние сме тие сами кои најмногу ке си помогнеме, и пред се ако верувате дека апчето ке ви помогне пијте го ако не ни не пробувајте, јас сум за без лекови тоа е мое мислење затоа што стварно нема што да се лечи. Лувена пред некој ден напиша дека ја поминала оваа состојба но и останала преосетливоста, е мила таа е главниот виновник што понекогаш ни доагаат темните облаци. Нема да ја искорениме, само да се научиме како да живееме со неа. Тоа сме ние, живи суштества и секој кој бира да има драга и значајна личност во својот живот, ги бира чуствителните, затоа што сепак тие вредат најмногу ! Ве поздравувам сите бидете ми добри, позитивни и со убави мисли ви вашите главчиња
Здраво Алондра, и јас ти го препорачувам др. Милутиновиќ исто како и Ангел-Г, ако баш се секираш дали ќе ти даде одма апчиња за да те 'откачи', тоа нема да се случи зашто баш напротив тој е против апчиња. Јас кога бев ми рече НЕ ПЛАНИРАМ НИКАКВИ АПЧИЊА ДА ТИ ПРЕПИШУВАМ, б6 ти е доволно, рече ти што сакаш пиј, ама ТОА НЕМА ДА ТИ ГО РЕШИ ПРОБЛЕМОТ, што потполно е во право. Еве ти број да се јавиш да си закажеш 070 340 104, или фиксен 3135-118 Работи со плави картони, со упат од матичен ти е 80 денари, поефтино здравје. поздрав
буце срцка со душа чекавме да се појавиш,најискрено Butterfly02 браво мила баш ми е драго за тебе и само така продолжи да бидеш храбра ане со срека нека ви е, да бидете среќни и заљубени цел живот... алондра како што напиша и сериозна немора да значи дека главоболката ти е од анксот... значи немојте да и придавате толкава важност на глупавава анкс, па да ја спомнувате за што и да ви е ...не заслужила шала на страна немора да значи дека ако ви се појави некој симптом мора да е од анксот ...и јас би ти го препорачала др.милутиновиќ, презадоволна сум од него... немора да пиете лекарства, но и да пиете не е ништо страшно... ако можете да се изборите без лекарства браво, секоја чест , но ако гледате дека не ви оди не си го мачете организмот попијте некое време лекарства... ад. не се пијат за смирување во моментот, туку тие се пијат подолго време ( пр. јас 1 год. пијам )и нема да ви бара организмот цел живот да ги пиете, бидејки постепено се намалуваат... но, како што имам кажано и претходно лекарствата помагаат само 20%,другите 80% се во нас самите, и мораме да се бориме... браво за сите во клупчево , гледам дека на некој начин сите успевате да се изборите,и многу ми е мило за тоа ... само напред девојки и момци на прав пат сте ... а ненушка каде ни е? како е ? пиши срцка нешто ,и тебе те снема... ајде поздравчиња за сите ....
Sanja.90...Ништо туку така не се појавува мора да имаш причина некоја да ти се случило нешто па така наеднаш да ти дојдат такви мисли,дури си во почеток обиди се заборави на такви глупости немој да дозволиш тоа да оди се подалеку и подалеку.. Butterfly...Баш ми е мило за тебе само така продолжи храбро мила баш се радувам за тебе.. Иначе јас да ви кажам денес имав сообраќајка не беше којзнае што ама сепак за мене беше стрес малце ја скршивме колата ние сме добро фала богу и од тој момент мислам дека се чуствувам посилна и похрабра сега не мислам ама баш на ништо тоа ме направи уште посилна и се гордеам со тоа...Ќе се навикнеме на животот ќе ни пројде сето ова верувајте.. Ме плаши само имам јачмен на окото 2 години ми стои и некогаш ми се зголемува некогаш ми се намалува не знам што е тоа ама сега почна да ме плаши ми се зголеми малце надолу накај окото на капакот ми стои и почна да ми смета ми тежи дури и некогаш ме боли м ие страв ептен да не ми се зголеми па да не треба на операција да одам е тек тогаш ќе се онесвестам дефинитивно!!!
pa vaka... pred dva dena naglo pocnav da cuvstvuvam kako nesto da mi se dvizi vo stomakot, imav nekoj nemir sto ne mozam da go opisam i strav bez pricina postojano me terase da placam i cuvstvuvav kako da sekoj moment ke poludam, razete i nozete kako da mi bea otseceni, bidejki studiram vo stip otidov tuka kaj edna mlada doktorka no taa samo me islusa i rece deka ne moze da napravii bez psiho test.... otkako go napraviv testot zaedno so psihologot pojdovme kaj psihijatarot, no tie dve se zaklucija vo kancelarija i jas celata bev izbezumena ..posle toa me vikna i mi rece deka ne moze da utvrdi terapija i deka treba da odam vo skopje , jas na toa uste poveke se isplasiv , mi prepisa heleks .posle toa se vrativ vo internat i se konsultirav so edna koleska koja imase slicna situacija i mi rece deka heleksot od 0,5 e premnogu za mene i da probam so 0,25. se vrativ i ispiv polovina apce a potoa legnav da spijam. posle dva casa se razbuduv mn rastrevozena celata se tresev i i pisav poraka na tetka mi , a taa mi vrati samo so moli se. zaedno so decko mi se pomolivme a potoa sednav na fb kolku da gi rastrgnam mislite od mene . vo toj moment sestra mi mi pisa poraka da se napijam caj i da probam so joga vezbi. barajki caevi za smiruvanje naidov na ovoj forum i mn mi olesna sto doznav deka ne sum edinstvena so ovoj problem.inaku ovoj period nemav nekoj posebna pricina za stres i nervoza, koleskata sto ja spomnav prethodno mi kaza deka moze toa se sobiralo od porano. apsolvent sum i sega site ocekuvaat nesto od mene. posle site procitani postovi na forumov zakluciv deka jas mnogu sum se promenila vo posledno vreme , prestanav da komuniciram ednostavno so ljugeto bidejki veruvav deka se mozam sama . deneska bev vo skopje kaj doktor kadri i toj me ohrabri deka ova e samo minliv period , mi prepisa apcinja i rece za 3 nedeli da se vidime pak.
posle pregledot setajki se niz trgovski vlegov vo edna knizarnica so cel da najdam nekoja dobra kniga, pronajdov edna so naslov kako da gi smirite nervite i tamu ima detalno za simtomite na akcioznosta i kako da se postapuva, seuste nemam pocnato da ciitam, bidjki na nekoj nacin se plasam da ne mi se odrazi negativno , no ke vidime ako mozes nekako da mi pomognes te molam da go storis toa pozdravce
Секако дека ке се обидам да ти помогнам,па затоа сме ние тука Убаво ти кажал докторот,ова е минлива состојба од која ти мора да излезеш како победник.Штом си свесна дека нешто ти се случува и веднаш си реагирала и си побарала помош на време,јас ти гарантирам дека лесно ке успееш да го надминеш периодот.Само една работа да ти кажам,како за почеток.Немој да се плашиш!Ништо лошо нема да ти се случи,нема да полудиш,не си единствена што има ваков проблем,не има многу.труди се да размислуваш позитивно,и во најголемата темница обеди се да најдеш светла точка.Те поздравувам и те гушкам !!!
Еве неколку совети од мене: 1. Слушајте музика која ви е омилена; 2. Мислете и фокусирајте се на се она што сакате (а не на она што не го сакате); 3. Правете работи кои ве исполнуваат; 4. Одете на прошетка; 5. Гледајте некоја добра комедија; 6. Направете нешто добро за некој (прекрасно ќе се почувствувате); 7. Купете си нешто благо (или нешто што ви причинува ќејф да јадете) 8. Кога некој ве навредува, потсмевнувајте се и не му обрнувајте внимание (ова знам дека е тешко, ама се со времето); 9. Ако ви е тешко, исплачете се и почнете да ги применувате советите од 1. до 7. Верувам дека можете да пребродите се што ве мачи, знам дека можете и дека ќе успеете. Ве поздравувам
bas toa i probav peev celo vreme dodeka se vrakav vo avtobusot samo istovremeno me maci uste eden problem pritisokot naglo pocna da mi paga pa paralelno minuvam i niz dveve raboti najiskreno i od srce vi blagodaram za podrskata pozdavi i baknezi
Ако ти паѓа притисокот пиј течности (меѓу кои најповеќе се препорачува кока-кола и кафе), јади повеќе солено, истуширај се. Ако сеуште пиеш Helex, можно е од него да ти е низок притисокот. И немој толку да му ја мислиш за факултетот, мисли на себе и на дечкото.
Драги пријателки, Само да ве поздравам и да се ожалам малце и јас...Знаете што ми случи?Од јакиот стрес во изминатите неколку месеци , афти ми излегле на устата и јазикот, јбг!Да ви појаснам тоа се мали ситни као херпеси и стварно се незгодни.Овие денови имав чудно чувство во устата , викам -не нема шанси пак нешто си умишљав , денеска поминав од кај забарот чекај една минута нека ме види -и човекот вика , или си земала антибиоци , хормонска промена или стрес.Стес-пријателе , знаев што е, автоматски...ми даде некои течности да се премивам , плакнам е што нема да преживее човек во оваа заебано време.Така кај мене , а вие ако имате неоја позтивна случка шкртнете на форумчево , ја ќе чекам овие да се умират па одам во кревет. Киссчињаа за сите
Ане мило ми е што сте поминале добро во сообраќајката, во несреќа сте имале среќа, ве чувал Бог, и мило ми е што тоа храбро сиго поднелаи сто си сега појака и посилна, инаку за јачмен на окото и јс го имам еве 6 месеци бев на очен пред 2 месеца ми кажа да го оперирам, но и мене ми е страв и се правам како да не ми го кажале тоа...хахаха... и мојата се намалува па се зголемува, и така значи усте една иста дијагноза покрај анксов имаме...хахаа... Поздрав до тебе
охооооо колку сте се изнапишувале, неможам да ве стигнам со постовите а отсутна бев неколку дена. Гледам и Сањуш и Петра пишале што многу ме радува, не не заборавиле. Ја деновиве сум во фрки со Job Fair, тоа е актуелно кај мене деновиве, па викендов за празникот ке одам во Охрид и понед назад за Ск. Се осекам како 80% да ја имам надминато анкс ми остана уште една работа... собирам храброст да ја завршам деновиве, неделава.... месецот хахаха а тоа е да пријавам за полагање за возачка! хахаха смешна сум знам...ама умирам од страв, (на полагањето ке биде level of annexty over 9999!) бидејки немав и некој асален инструктор... Инструкторот само напнати тензии ми ствараше, па кога ги завршив часовите решив ПАУЗА да направам! Ама мислам дека крајно време и тоа да го средам! Добра ноќ анкси грлс енд бојс, без вас и вашите искуства и совети немаше да ја надминам состојбава!
SparkyAngel и јас имав напнат инструктор и без нервози точно знам како ти е, што го е*еш! Ти биди си сигурна во себе и не мисли на него, мисли како ќе брмчиш со количето Ајде пали колата оди повози и уплаќај, верба пред се, надеж! Буцо браво, знаев дека ќе се вратиш, имаш редок карактер и јаки (искрени) зборови кои допираат до луѓето, знаеш знаеш Петрич поздрав до тебе, ајде некој ден на скајп да се читнеме, оваона до каде стигна животот да се заденеме. Јас...јас не сум добро искрено. Анксиозноста се врати одамна, но не се давав, упорна бев, се борев, па не се борев, игнорот секогаш го носам со мене но не е така лесно. Знам дека чумиштево засекогаш ќе биде дел од мене, мислев дека научив како да живеам со неа, но не, сеуште знае да ме здрме така добро и успешно, да ми набилда една добра нервоза. А бе јас сум инат признавам, водам и со неа борба, но искрено врескам да не ја водам, сакам едноставно да си оди еднаш засекогаш. Не се откажувам, никогаш, но борбата е досадна и ме исцрпува. Имам доста други работи кои треба да ми се приоритет а таа упорно ми застанува на пат и реди коцки по нејзина желба. Аман. Сакам ден без неа, или поточно, сакам ноќ без неа! Секоја ноќ пак...истото од пред точно една година. Трпнењето на јазик, тешкотии при голтање, суво грло, тахикардии, мачнини, тегови во желудник. Апчиња си имам секогаш со мене, ретко кога пијам. Два месеци се немам ништо напиено, и кога пијам, пијам само за подобро да заспијам, навечер симптомите се на високо ниво, но биле и некогаш, ги снемало, и сега пак се вратија. Знам пак дека ќе ги снема. Јас сум борец, но секој борец од време на време се изморува и седнува да се одмори ко човек, а сега е моето време изгледа.
