I jas si mislev taka i mu kazav na deckomi sto mislam deka ke me ostavi no toj se nasmea i mi rece sekogas ke bidam pokraj tebe sto i da se slucuva vo nasite zivoti potoa pocnav da placam neznamzosto taka mi dojde
Во право си... И јас треба да разговарам со мојот сопруг.... Само мене не ми е јасно од кај ми надоаѓаат овие мисли И како ли ќе ги избркам еднаш засекогаш?????????
Леле колку убаво па ти барем знаеш дека има некој покрај тебе и ке биде со тебе тука секогаш уживај во љубовта ех барем јас да имав некој покрај мене мислам дека би ми било полесно.Овие неколку денови па и два месеци скоро јас се цувствувам лошо секој ден скоро незнам дали е тоа од промена на времето или од тоа сто мојот ум едноставно престана да се надева на несто добро,од толку лоси работи станав ненормален песимист само мислам на смрт на се најлосо.Јас знам дека сум во анкциозна состојба иако не сум била на психијатар нема ден да не станам со тие мисли и нема нок да не заспијам со такви мисли ме пратат кај и да сум,со кого и да сум,и во последно време едно чудо ама имам нонстоп некое стегање во градата(левата па понекогас и во десната ама тоа ретко)сто ме пласи ептен многу бев на лекар ми реце докторката дека ке ми даде упат за ехо и мемографија али дека сигурно ми е мускулот во прасање.Леле незнаете колку сум загризена јас порано бев ептен оптимистицки настроена сега ептен ми е теско во ваква ситуација незнам како да се снајдам.Дечко немам па и тоа ме мачи.Поздрав до сите и помагајте ве молам
Of luge ovaa sostojba e mnogu teska i macna..Taman ke mislis deka si se izlecil deka si otisla anks i op naednas pak se vrakas na pocetok pak pagas dolu i ajdee pak odnovo i odnovo bori se,veke mi se smaci imam tolku mnogu raboti na sto da se raduvam a ne mozam radi ovaa sostojba postojano vo glavata osekam napnatost tezina i kako da mi se vrti mozokot a ustvari ne mi se vrti znaci non stop me maci toa pa odma vikam nesto so glavata ne mie vo red i trista gluposti,ponekogas i mi e smesna ovaa situacija a veke i na maz mi mu stana smesna ama toa e jbg,mi se ide da se samoubijam nema nesto poloso od psihata,covek mislam poveke bi izdrzal bolest otkoku problemi so psihata da mislis deka poluduvas deka ke umres,samo na smrt da mislis i na losi raboti u pm vekeeeeeeeeeeee amaaannnnn mi se smaci nemam nadez za ovaa psiha a go sakam zivootot mnogu bez razlika na sei sakam da si go ziveeaam porano kakva dobra memorija imav se pamtev a sega se zaboravam na momenti se gubam po mene k vikne nekoj 3 pati i ne slusam ko izgubena sum mi vikaat da ne ogluve a ja mislam togas deka poluduvam uf veke
mn teshko osobeno sega so zezhkovo ama mora da izdrzime da se izborime jas mislam samo ako zaboravime deka sme pod anks togash ke se oslobodime pozz
I jas taka si mislam ama kako da zaboravime vrtise tuvkajse i pak na forumov sakame da citnime nesto da vidime za ova cudo i pak se navrajkame pak tamu mislata ni odi jas goga neznaev so se slucvuva so mene povejke setav sekade odev sega samo odlozuvam aman vejke
kako shto pominuva vreme taka mu se namaluva silata , i se pomalku ke misli na anks ama teshko da iscezni toa e problem pozz i hrabro
za pocetok pocnete da se zanimavate so nesto, jas pocnav da trcam kolku da si ja ispraznam nekade energijata posto losive misli mi ja odzemaat celata sila i energija, a i polagam zavrsni ispite sea ova period e mnnaporen ama samo hrabro ke se izborime
Јас тотално ќе полудам од тие лоши мисли што ми идат.Дење не ми е толку тешко но навечер само на некој лоши работи мислам се нешто лошо ми се врти низ глава 1 година и повеќе ми се случува ова неможам никако да се справам таман ќе си речам нема така да биде повторно се случува истото ми се враќаат мислите.Мир немам
Да,имав период кога цела недела спиењето ми беше ужасно,сонував кошмари секоја вечер,спиев немирно,викав во сон и сабајлето се будев со ужасно срцебиење и бев згрчен цел. И сега не спијам многу,тешко ми е да заспијам,касно легнувам и покасно станувам,у принцип ми е се пореметено.
Се’ потекнува од стравот од смртта. Размислете, кој и да е вашиот проблем, потеклото е поврзано со токму овој страв.
Во последно време многу се мачам со негативните мисли и тоа што сум кажала некому, дали е исправно, што ке помислат за мене и сл. па како резултат на тоа секогаш осекам некоја грижа на совест па и тогаш кога ми кажал некој дека нема причина за тоа но ете јас таква сум, се замарам.. . Многупати ми се има случено да не излезам од дома со друштво неколку дена затоа што на пр. претходниот ден сум му кажала некому нешто што покасно сум проценила дека не било исправно па ајде да помине време малку да се подзаборави.. . Некој ако е нерасположен некој ден и не му се прави муабет одма ми надоагаат такви негативни мисли дека можеби сум му кажала нешто што го повредило, можеби сум треснала некоја глупост и сл па осекам голема грижа на совеста...значи буквално почнав да размислувам и да се замарам за секој мој кажан збор и за секое мое дело. Има многумина што си гледаат само за себе и не се замараат со никој, па ако треба несвесно па и намерно ке го повредат и после не им е гајле дали нешто направиле лошо или не., битно ним да им е се убаво...Но за жал јас неможам да бидам таква. Многу се нервирам и таквите мисли ми станаа веке како некој товар кој се обидувам да го отстранам но не знам како, посилно е од мене...Ме измачува тоа психички и ми смета во многу работи...Па девојки очекувам ваши совети. Поздрав
Jas vaka si mislam da ne soberat nas vaka site vo eden avtobus i nekolku dena da patuvame sekade i na site da ni zadavaat nesto od sto se plasime kako zadaca da se soocuvame so takvite nesta a so nas da nema nikakvi tableti sekoj den taka
Според мене треба да се прифатат работите какви што се. Кога ни е лошо тоа значи дека организмот не ја прифака таа состојба. Мораме да кажеме што не измачува, да си признаеме и да ги прифатиме работите какви што се без разлика дали тоа е ок или не. Мораме да се соочиме со реалноста, тоа е најдобра терапија. Да си поставиме прашање дали тоа се случило од што стравуваме и да си одговориме. Убаво е да се почне да се пишува дневник, да се искажат лошите мисли за да олесни и да не смири. Сепак мора и да се побара стручна помош, без тоа не може да помине само од себе. Ве поздравувам и гушкам
Louise Hay - Ti možeš izliječiti svoj život. Ве молам отворете го видеово можеби е долго ама сепак се надевам дека на некој начин ке ви помогнам.
