Lugjenca , jas sum nova ovde no vo vrska so Ank sum stara ) Dobro ne mnogu .. Se se sluchi vaka... Leten raspust.. Stanav i izlegov .. Imav Fotosesija .. Se vrativ doma , i otidov da si kupam edna bluza .. Mi zazvone fonot , no kao po obichaj ne krenav .. Si dojdov doma i shto da vidam .. Tatko mi u postela .. Mi kazha deka mu se sloshilo no nishto strashno .. I jas si izlegov pak so drushtvo .. Sabajleto stanav , nataka navaka i mi padna na race .. ( tatko mi ) no u redu , se javiv kaj brat mi i tidovme na lekar .. Tamu kazhaa deka e se u redu no sepak mene nesho me macheshe , taman da se vratime doma tatko mi se vkochani celiot .. Pa itno kaj Zhan Mitrev otidovme mislejkji deka e srceto , no ne .. Toa beshe teroidata .. I taka ja si go dozhiveav stresot .. Pominaa 2 nedeli so tatko mi beshe se ok , se se sredi .. i koa edno sabajle stanuvam , izlagam nadvor i dobiv jaki glavobolki i vrtoglavici .. i tuka nastana mojot problem .. Sekoj den isto .. Vkochauvanje , srcebienje , glavobolka , povrakjanje , vrtoglavici .. se zatoriv doma ! Ne kontaktirav so nikogo , mi beshe strav sama da idam i do wc a ne pa nadvor .. I u redu , praefme snimki na glava , magnetna rezonansa , zheludnik , srce .. krv , mokracha .. ama bash SE , duri i srednoto uvo go proveruvav i ochniot pritisok .. I nemashe nisho .. I taka ja si pojdov u shkolo celata pod stres uplashena .. " shto kje bide , ako bide " (tipichno za panicharki) i posle 2 nedeli druzhba , peshachenje , glupiranje , fb natamu navamu se opraif .. Nemashe vishe nisho ) No , eve od ponedelnikot pak me machat istite neshta .. no ne im davam tolku golemo znachenje vishe .. Zatoa devojki , momci .. OD OVA NE SE UMIRA , NITU SE ONESVESTUVA , MOZHE DA VE ZANISHA MALCE NO NEMA DA SE ONESVESTITE .. MOJ SOVET: Izlagajte , shetajte , kafe mafe , drushtvo , shetajte ako imate kuche , igrajte si .. t.e se prajte samo mislite da ne vi bidat u toa sho kje bide ako bide .. Veruvajte znam kako vi e na site .. Koa ste u vakov period i 85775657657 shtikli i fustani da vi daat nema da ve interesira toa ..Nitu pak zlato da vi dadat , nema da mozhat da ve mrdnat od krevet .. Vie ste pod pritisok .. I sega sigurno ste kleknati na kolenici i si vikate " Bozhe jas vishe nemozham da go izdrzham ova " i tuka sleduva kje se ubijam , zemi me , spasi me .. I lepoti moi .. Da ne dolzham tuka .. Kje vi kazham samo edno : FIZICHKA AKTIVNOST OSLOBADJA BETA EDDROFIN , MOTIKA U SHAKE A NE KOSHULJA ZA LUDAKE !
ЗАРЕМ Е ТОА ТОЛКУ ЛЕСНО САКАМ ДА РАБОТАМ НО НЕМОЖАМММММММММММММММ НЕМА ЖЕЛБА ЗА НИШТО КОЈ Е ТОЈ ЧОВЕК ШТО НЕСАКА ДА БИДЕ ЗДРАВ КАЖИМИ ТЕ МОЛАМ МАЈКА СУМ НА 2 ДЕЦА !!! КАКВА ТЕРАПИЈА ИМАШ ПРИМАНО ИМАШ ПИЕНО НЕШТО САКАМ ДА СЕ ДРУЖАМ ДА ИЗЛЕГУВАМ АМА НЕМОЖАМ МИЛИЈАРДА ПАТИ КОЛКУ И ДА МИ БИЛО ЛОШО ЌЕ ИЗЛЕЗАМ ДЕМЕК НЕ СЕ ДАВАМ ТОА Е ХОРОР НЕОПИСЛИВО Е
Heleks mi davaa i ushte edni za spienje .. Ama po nekoe vreme samata svativ deka ne e se vo toa da legnesh i da prespiesh .. I otidov kaj eden privaten doktor .. I kao nekoj pregled beshe i mi dade da trcham na staza i tuka bea moite poplaki kao NEMOZHAM , KJE SE ONESVESTAM .. i bla bla bla .. I trchav celi 2 saati bez prekin i nishto ne mi se desi .. Zatoa i vi preporachuvam na site povekje na fizichka aktivnost !! A ti mamichka , poshto imash 2 dechinja , pod raka i so niv na shetanje DD Pochni so po 5min shetanje denes , utre 10 , zadutre 30 min .. i sekoj den nakachuvaj po 20min .. I nikako apchinja ... Nemoj da se unishtuvash , ova e prolazno ... Kje pomine so tek na vreme .. Samo poleka !
Ако немаш желба за ништо не се измачувај повејке појдиси на психијатар нека ти даде терапија ,искрено јас се измачував со тоа 5 месеци се убедував дека ке ми се врати вољата но тоа не се случи одев секој ден на нива да работам цело лето всело но никакво подобрување немаше и се решив за терапија икако бев против тоа сега има 26 дена откако сум на терапија и подобро се чуствувам како вољата да ми се врака и сама си размислив дали со лекови или без нив мора да се живее живитот е еден и да го поминеме квалитетно затоа ич не мислисе туку да си отидеш не измачувајсе повејке ,некој е повејке анксиозен некој помалце некој може без лекови некој неможе кога немаш воља ништо не можеда сториш а камоли да трчаш јас поминувам низ истото тоа е многу тешко нешто да немаш воља тоа е ужас тие знаат сто имаат доживеано големо безволие колку е тоа ужасно тоа е мое мислење поздрав
NEMOJTEEE DA KUKATEEEEEEEEEEEEEE , PREVZEMETE NESHTO DA SI SE SREDITE I DA PRODOLZHITE TAMU KAJ SHTO NEKOGASH ZASTANAVTE !!! KOLKU I DA NEMATE ZHELBA DAJTE SE OD SEBE ... Poshto kolku poishe lezhite , i kolku pogolemo znachenje mu davate na chudoto shto ve machi tolku poishe kje ostane vo vas .. Ajde lugjenca dajte malce pozitivno .. Opushtete se .. Ne e se taka crno .. Cel zhivot e pred nas :/ Nema valjda cel zhivot da kukame ://
Јас чупе осум години сум анксиозна нема што немам претрпено и во тие 8 години не се напив ниту едно ап4е е сега од сето тоа што ми се собирало тие 8 години сите тие напади го измориле телотот и умот и паднав во тешка депресија на никој не му пожелувам да ја искуси тогаш немаш желба од кревет да станеш а не друго како кажваш и ти да дадеме се од себе како да дадеш кога немаш затоа се потребни лекови да те кренат на нозе ,ти велиш како од некоја болест на пример рак да има некој и да му велиш да се од себе дајси сила и ке помине не е тоа така депресијата не е како анксиозноста потеско е со нејзе тој сто има искуство со депресија мозе да каже
Ајде луѓе,не сме овде да се споредуваме на кого му е потешко-Туѓата среќа е поголема од нашата,а туѓата мака помала од нашата-Некои можат да го идржат ова без лекарства,некои не,тоа зависи од самата личност,битно е да се избориме со лекарства или не,да не се предаваме.Секој знае како се чувствува,ама тука не сме да не натпреваруваме на кого му е потешко,тука сме да си дадеме совет едни на други како да си ја подобриме состојбата.Добра ви ноќ и посакајте убави нешта,можеби и ке ви се исполнат
Па како не е за споредување секако дека е тие што се повејке западнати во ова чудо ке си земат лекови ,тие што не се дотолку ке бидат без лекови и тоа е ,сега неможе да кажва некој кој му е многу полесно на другио абе ајде стани шетај ,шетај ама не се шета со сила треба терапија за да шеташ ,и јас се шетав без терапија 8 година ама толку прегорев сега сум на терапија
Ви текнува кога ви пишав дека ми се врати волјата, дека сум подобро? Ех како се излазав и себе и вас пријателчиња! Девет дена од терапија, јас се чувствувам ужасно, хорор. Устата ми гори, јазикот, зашеметена сум, поспана, еве грлото ме стега, хорор. Немам волја за ништо. Не можам да работам, паниките ми се повторуваат неколку пати во денот, хорор. Станувам одсабајле цела испаничена, вознемирена, возбудена, а спијам премногу. Сега што? Дури другата недела сум на контрола, не знам како да постапам?
Тоа е карактеристиката на оваа наша состојба што некои денови мислиш дека готово, јас завршив со анксот добро сум,но затоа пак по неколку дена те фати во полоша и потешка форма.Затоа терапијата никако несмее да се прекинува па и да се чувствуваш супер За се треба време дури и години Јас терапијата ја пијам со години иако сега во помала доза Но понекогаш знае да здрма Затоа не се лажете дека сами ке си помогнете со шетање и позитивно мислење Да тоа помага но во период кога не си толку во лоша состојба Како да шетам или работа кога неможам да дишам ме стега во градите и притисокот и шекерот при нападите ми се качува Го пробав и тоа но излегов до портата и со плачење рикверз назад Вољата тогаш те напушта а стравот преовладува Затоа дајте си време да закрепне организамот со терапија па потоа и самиот да си помогнеш и да превземаш активности со работа шетање и сл.
Ако има некој тука кој се справува долго со анкс. тоа мислам дека сум јас.Јас се борам 10год со тоа чудо и никако да помине некогаш е со посилен некогаш со послаб интензитет главно присутно секогаш.И јас мислев ќе си земам милениче ќе си го шеткам е сега ми е жал за него бидејќи ретко кога го шетам од пусти страв дека че се онесвестам некаде ќе се избламирам пред луѓето итн.Секој со ова се бори на свој начин и тука сме да споделуваме искуства да си помагаме доколку можеме еден на друг а не да се препукуваме меѓусебе.Поздрав до сите и секој на свој начин борете се.
Деновиве треба да добијам одговор дали сум ја добила работата за која аплицирав. Тоа сакав да го правам отсекогаш. Но, бидејќи страдам од анксиозност и панично растројство веќе 6 години, се плашам од тоа како ќе се справам ако ја добијам. Работата вклучува контакт со многу луѓе, настапи пред други и слично, и искрено многу ми е страв да не ми се слоши или ми се појават вртоглавици и слични симптоми додека го правам тоа. На граница сум да се откажам дури и ако ја добијам работата. Преплашена сум... Ве молам помогнете ми, дали овде има девојки кои страдаат од анксиозност и паника и имаат нормални професии и успешно се справуваат со нив? Помош.....ве молам.... П.С. Посетувам психијатар и пијам сероксат, ама ова е многу посилно од мене, особено во вакви важни ситуации....
Радувај се ако ја добиеш работата и биди сигурна дека тогаш состојбата ке ти се подобри зошто на работа сигурно ке бидеш посилна тоа е психата која ти диктира како да се понашаш Еве јас толку години се борам со анксот а на работа полесно го пребродувам, ми се има случено само еднаш да добијам напад во толку години Работата ти го одвлекува вниманието и го ангажираш умот во друго не си преокупирана сама со себе Јас ги мразам сабота и недела зошто редовно дома ми е полошо Не очајувај и со среќа да те примат сигурно состојбата ќе ти биде МНОГУ МНОГУ подобра Терапијата немој да ја откажуваш никако а добро е да земаш и Б-комплекс
Да се надоврзам на постовите, работата не треба да ја одбиеш, затоа што сега се кризни времиња, треба да ја зграпчиш секоја шанса што ти ја дава животот, а анксиозноста и депресијата не вредат да одбиваш се што ти се дава за нив да ги ставаш на пиедестал. Јас работам во сметководство и финансии, работното време ми е минимум 10 саати, а некогаш и повеќе, имам комуникација со многу луѓе и добро ми е додека сум на работа. Сите паники, напади кои ме фаќаат на работа ( а се случуваат пречесто) полесно ги поминувам, бидејќи на работа нели не можеш да им легнеш на паниките. Да сум дома, одма легнувам, се покривам и или плачам или така свиткана се грчам... А на работа, правец во вц (ни сама незнам како стигнувам до таму), или се наведнувам пред компјутерот да не ми се гледа главата и чекам да пројде. Побрзо проаѓа. Најтешко ми е додека стигнам на работа и кога си одам накај дома-автобус, гужви, улици- страв ми е да не има автобусот сообраќајка, да не се преврти, да не ме удри кола кога поминувам улица, да не се онесвестам додека поминувам улица и слични работи, ама и тоа проаѓа. Е сега јас не комуницирам многу со колегите, едвај по 2-3 збора дневно, знам сите ме гледаат како чудак, зашто кога се вработив не бев таква, ама баш ми е гајле да ти кажам, и онака не ми се они најбитни и дали сум луда за нив или не. Најбитна е мојата состојба, што побрзо да пројде, себично, ама морам така. Не ја одбивај работата, ќе ти помогне многу, верувај!!!
doki55 и eleni27, фала ви од срце за разбирањето и што се обидовте да ми помогнете, навистина многу ми значи тоа. ќе дадам се од себе да ве послушам, и се надевам дека нештата ќе тргнат на подобро. најголем поздрав!
Бидејки докторот ми ја смени терапијата и ми додели Демитрин, Сераксот,Б-Комплекс и Еглонил Ве молам некој кој употребува Сераксот да ми каже дали имаат некој нус појави бидејки во упатството што го прочитав ништо не ми се допадна и ми е страв да го пијам зошто досега го немам употребувано само него.
Јас пијам пароксетин, тоа е исто сероксат (како што разбрав во аптека, само различна фирма-можеш да видиш во составот), ама јас не можам многу да ти кажам, го пијам еве 12 дена и ептен мала доза 10мг за да се навикнам, ама мислам дека ме уби-нус појави кај мене се појавија еден тон, а немам некое посебно подобрување. И јас читав во упатството дека може да се случуваат некои крварења од кожата, незнам халуцинации, па го прашав лекарот ми рече слободно да ги пијам и да немам гајле. А конкретно кај мене се јави поспаност, проблеми со устата ( ми гори де цела , де една страна, де само јазикот од лева страна, де од десна), забите сите ме болат само 15 мин откако ќе се напијам апче, кафето страшно почна да ми смета, и јас како хипохондер си прашав на психијатар, ми рече се е од лекарствата-период на адаптација, така да ако ти се препишани од психијатар, слободно пиј ги и чекај резултати (подобување се разбира)
Секој АД има нус појави какви и да се не плашисе ке поминат за недела и нешто и не читај многу по тие упатствата ние анксиозните и да не е така нештото ке си го сватиме многу пострашно
Во секој случај сигурно нема да го пијам а го купив, зошто од самата помисла дека ке ми биде полошо макар и да е период на адаптација неможам да поднесам Сега се чувствувам многу подобро и зошто оваа терапија не ми е јасно А јас секогаш се владеам да употребувам она од што се чувствувам подобро а не некоја лекарска шема Моеби грешам но така сум посигурна во себе
