Dali nekoja imala problem so anks i dali ostanala bremena dali e mozno vo takva sostojba koga sme non stop kako pod stres,dali bila vo terapija ili ne,i kakvi iskustva ima nekoja?jas mislam deka ne bi mozela vo vakva sostojba bidekji treba miren um ,a so terapija ne smee kolku so znam.pisete.pozdra
Персула, неможеш под терапија да бидеш бремена.Но кога ке останеш бремена ке баталиш се и се ке помине само од себе.Желбата за здраво дете ке надмине се.поздрав
Уф Црвец камо да е така ама не е. Јас од искуство ти кажувам дека стравот после бременоста и кога ќе дојде детето е уште поголем .Точно е дека детето е најголемата радост ама одговорноста што ја носи детето е ОГРОМНА и со тоа расте и стравот да не ми се сличи нешто итн. итн.Персула јас би ти препорачала најпрво да се средиш малку да се стабилизираш а потоа да планираш да забремениш, бидејки едно е кога се бориш сама за себе а сосема друго е кога од тебе зависи и некој кој е беспомошен и целосно зависен од тебе. Секое добро дами и не ни преостанува ништо друго освен да бидеме позитивни и да се надеваме дека сето ова што ни се случува сега ќе остане зад нас
Све што слушаме све што гледаме останува во нашиот мозок без рзлика дали во живо или на телевизија ,па затоа да ги поклопиме негативните мисли со позитивни еве едно прекрасно видео за вас драги http://www.youtube.com/watch?v=tnHlB8aQp3Y
Да Ена, баш зборевме за тоа нели? Без паника значи. Од пред пола година кога ми се врати ова ми е едно од најчестите симптоми. Не само вилицата, туку и сите заби ме стегаат, ги стискам што повеќе, ме стегаи грлото и јазикот. Таму лежат многу нерви, језиво и гадно е чувството многу, знаеме сите, ама ништо не ни може, само игнор пробај, најди си хоби, како што ти реков, не мисли на него, знам нема шанси да не мислиш, на почеток, ама олабави се, се нешто прави, зборувај, движи се, само не се затварај, никако тоа. Анксиозноста за жал е страшна чума со која мора да се научиме да живееме. Всушност, не верувам дека нема некој кој бар еднаш не бил анксиозен во животот, неоправдан страв или трперење на телото од неоправдани причини. Кај нас е поразлично, тоа што имаме и панични напади (или некои веќе не, дај Боже сите да немаме во најблизо време). Мора да се научи да се живее со неа, а не да се оди спроти неа. Занимација и окупација одма наоѓај кога напаѓаат симптомите, мене најтешко ми беше да сфатам дека не ми е ништо и дека ништо нема да ми се случе, дека морам да го игнорирам тоа, и да си живеам, а да не се затварам. Тешко е, ама со правилна терапија, со силна волја, со верба, сите ќе успееме, верувајте. Нека стега вилицата, нека чука срцето силно, нека трни телото, стравот нека го, нека напаѓа..за некоја минута, час, ќе помине. Најбитно е секојдневното вежбање на вашиот ум, секако и физичката активност многу делува на тоа. А исто против депресијата, докажано е и дека правилниот режим на исхрана(најмногу овошјето и зеленчукот, нивно конзмирање секојдневно!) и редовните кардио вежби многу помагаат. Јас сум една од постарите која пишеше во оваа тема, може ме знаете, може не, анксиозноста ми се јави пред две и нешто години, па прекина, имав одличен период без неа, но пред пола година повторно се врати, и живеам со неа, најнормално, смирено, знам дека кога тогаш - пак ќе си оди.
Aнушке,овој пат нема да се согласам со тебе,од една едноставна причина што мислам дека е тоа грешка на сите луѓе,игнорирањето на самата анксиозност. Анксиозноста е страв,страв кој мора да се освести и да се победи,да се ОДИ ПРОТИВ него и да му се докаже дека не ве контролира тој. Ми лупа срцето брзо? Супер,сега ќе се ставам у филм како да ми лупа уште побрзо. Страв ми е,паничам? Ако,нека ми биде. Се плашам дека ќе умрам? Затворам очи,и се замислувам себеси во мртовечки ковчег,со блиските околу мене,како плачат,психички се разделувам од се и влагам во состојба на мртовец. Го смирувам дишењето максимално. Колку и да ви звучи морбидно,лекот во анксиозноста лежи во вашиот инает и способност да му се спротивставите на стравот. Никакви хелекс,депрозел и асентра нема да ви помогнат,затоа што дејствата на апчето се џабе ако вашата психа продолжува да се повлекува на секој напад. Најдете го вашиот најдлабок страв,тој што верувате дека ви предизвикува панични напади,освестете го и почнете да се борите со него,не попуштајте! Дури и ако тоа значи несвестица,низок/висок притисок и тахикардии! Не ви требаат никакви апчиња,терапии и глупости,вас ви треба сила и волја!
Здраво пријатели...Еве ме и мене повторно ...Помина и Нова година,Роденденот,и Стара година...Од сето тоа што се палашев,помина без многу страв..Значи,сватив дека само со упорност и со соучуванње на стравот,можам понатаму...Навистина со автосугестија,дека ништо лошо неможе да ми се случи,и ако ми се случи ке помине успеав да си поминам најубаво на свет...Не дека ми ги снема синтомите сега,ама само добра волја и борба ке успеме... Ајде сега насмевнете се и јурете низ животот
Мене првпат сега ми се случи вероватно и од депрозелот, цело време како да ми е стегната вилицата неможам да се опуштам,дури и кога се продзевам како да ми се тресе ај белким кога ке почне да делува депрозелот ке се опуштам,фала на советот Анушка
zdravo na site koga ja imas ovaa bolest anksioznosta dali nonstop vi cuka srceto brzo deka mene i srceto mi cuka mi cuka brzo na znam nekako i vratot mi boli fala bogu sto sega ne setresam poveke kako porano ja eve 3 meseci sum vaka no ne mozam poveke daja trpam mnogu mie zal za mene a eve sega kese vrakam vo makedonija oti ja sum od germanija ise plasam da nemise slosi od avionot deka srceto brzo mi cuka,elisabeta aki so tamu mozes dami vrakas dali od ovaa bolest srceto non stop ti cuka brzo i kao dasum ukocena ve molam neka mi odgavara nekoj i dali ja imase nekoj istiot problem
Анксиозноста предизвикува многу симптоми, вклучувајќи и срцебиење. И мене ми се случува тоа. А ако вратот те стега треба да си го измериш притисокот веројатно ти е низок. Пиј течности колку што можеш повеќе.
Прво во главата да си го врежиш дека тоа не е болест туку е состојба,инаку да срцето чука побрзо од нормалното не се плаши само не си создавај дополнителни стравови оти страв со страв се храни колку повејке се плашиш толку повејке тој си го зазема местото да владее со тебе,и не мисли пред време за тоа како ке ти биде во авион остај само нека си тече ке видиш дека ако не мислиш уште сега за тоа многу поубаво ке поминеш,случајно ако те фати паника во авион ,земи воздух диши длабоко низ носот и почни да броиш и целосното внимание се трга и после некое време ке бидеш добро.
Точно е дека анкс...предизвикува срцебиенње...И мене на почетокот,ми се случуваше истото..Си правев вежби,длабоко вдишување и издишУвање..Во исто време си кажував самата на себе ,ке помине...Само смиреност без паничност ке се стабилизира...
Доколку ти оди на подобро ок е е продол`и си со терапијата обично подобрувањето се приметува после 2-3 месеци, но доколку и после овие 3 месеци немаш подобрување мораШ да се јавиш кај псих. и да ти ја смени терапијата не секому му одговара иста терапија...
луге,дали и покрај тоа што пиете седатив ви се тресат рацете,нозете и имате ли нервоза во желудникот.Ако некој го има ова нека ми помогне како го надминал?поздравв
Јас не пијам никакви седативи, а благодарение на хербалните чаеви кои ги пијам анксиозноста ми се намали. Пијам чај од кантарион, брусница, мајчина душица, валеријана, нане, камилица....ми помогнаа многу. Имам прочитано една изрека- Природата не признава болести. Пробајте ќе видите колку подобро ќе се чувствувате.
и јас го имам овој проблем веке подолго време-особено пред да се појавам некаде(настан, интервју) веке 3 месеци одам на разговор кај психијатар ама не ми помага многу па до сега 3 пати се напив Дијазепам од 2 мг оти премногу бев вознемирена а од вчера почнав да пијам чај од липа па ке видиме
да ама краткотрајно повеке те заспива малку рано почнав со нив, ама ми требаше да се смирам и веке не ги користам
