здр луге!!!!!долго ме немаше на форумов,не дека бев супер,немав ништо ново да пишам,добро бев не беше лошо си пиев депрозел пола од 20 мг и баш функционирав.но пред две недели почина стрикоми ненадејно и сите во шок ,трагедија,,,и сега ми се вратија тие опсесивни мисли не дека ми емногу лошо но ги има тој страф дека ке полудам е тука присутен излегува од потсвеста,реално знам дека тоа нема да се случи но тие мисли на момент излегуваат на површина.секогаш кога сум психички слаб после стрес тие се тука.па ве молам иако знам дека нема да полудам не дај боже ај некој добар совет потребен ми е поздрав
alehandro сите понекогаш го имаме тоа чувство дека ке полудиме но тоа се случува кога се деси нешто непријатно или сме разочарани и незадоволни од некој случувања и настани Мене во такви денови ме се случуваат не само психички проблеми туку и физички се осекам болно и истоштено и си мислам дека ги имам сите болест на светот Навистина што сите советуваат дека ангажираноста и работата помага точно е тоа но мене ме истоштува и физички така да неможам да помислам на работа дури и на прошетки.Затоа не се секирај, секогаш вели си ШТО ДОЈДЕ мора и да пројде во животот се е минливо па бозе мој и ова ке помине и кој зна што ново ке ни донесе
Александро, животот е таков сите се раѓаме и сите умираме, некој порано некој покасно...жално за чичко ти и фамилијата, но што е тука е, тоа е дел од животот...значи смири се и немој веднаш ова она...едно да знаеш...оној што полудува не е ни свесен за својата состојба, така да нема да прашува по форуми "ќе полудам ли ?" ...поентата ми беше НЕМА ДА ПОЛУДИШ, СМИРИ СЕ ....САМО ТИ Е ТЕШКО, И ТОА Е НОРМАЛНО ВО ТАКВИ СЛУЧАИ...ПОЗДРАВ
фала Вики и доки,за вашата подршка ,јас свесно знам дека нема да полудам и сто психијатри ми го птврдија тоа кај мене е само анксиозност и ништо друго ,немам други стравови од никаква физичка болка или смрта од нив се плашам нормално како секој човек.но кога започна кај мене анксиозноства прво што ми падна на памет после првиот паничен напад е дека полудувам и тој страв остана до ден денес,сега знам многу повеке за мојава состојба и одев на психотерапија се ми објаснаа теорија знам се но во пракса кога ке ми дојдат тие мисли и стравови од посериозни психички болести на пример (психоза)иако знам дека нема врска пак успеваат некогаш да ме совладаат.посебно во вакви моменти после голем стрес како што е смрта на стрикоми кој беше мн млад 47 г и незнам како да престанам со тоа.позз
Дај си малку време...сеуште е брзо откако си го доживеал стресот...малку овие денови пиј си е б-комплекс 3*1 за да си посмирен...и ќе биде...немој веднаш да се навраќаш на тоа што било некогаш...сега и самиот велиш дека многу работи ти се појасни...
Колку често ви доаѓаат паниките, стравот и црните мисли ? Секој ден - постојано, неколку пати во денот или неколку пати на пример во месецот ? Ако не е постојано може да ги пробате Сентис капсулите на природна база се, меѓутоа борбата останува на нас, најмногу од нас зависи а капсулите ги ублажуваат ваквите симптоми. Јас ги пробав и ги пијам во ПМС, и пишува дека може да се користат за намалување на анксиозност доколку не се земаат други лекови за анксиозност, инаку и јас сум дел од оваа група од поодамна така да знам со какви маќи сите поминувате, најмногу од се што треба да применуваме е начинот на кој размислуваме, многуууу повеќе позитивност и во најлошото да најдеме светла точка, да се трудиме самите да се измениме, и да си наогаме повеќе обврски и занимации, нешто што не исполнува, читање на книги и дружење во позитивно друштво
denes e najlosiot den vo mojot zivot dojdov do toj stepen da nekoj me vrega i vika po mene a toa bese mojata majka ,bev kaj nea na gosti sekogas i smetaat moite deca nemoze da trpi galama i sekogas koga ke otideme tamu na gosti i smetame denes za prvpat sum tolku mnogu razocarana od majka mi da vika po mene i da zzbori deka ne moze da ne trpi ............. mnogu mi e tesko pocna i glavata da me boli so disenjeto uste poveke se gusam i nz sto ke pravam ((
Ne se sekiraj Lale ,treba da ja svatis i majkati,ponekogas i vozrasnite mozat kako vulkan da izbuvnat i tie imaat losi denovi koga ne im se "ovcite na broj"ete mozebi denes bil takov den,dan i se zalis za izdisvenjeto pa kutrata mozebi se sekira pa eksplodirala so vikanje/?
Lale3 не се секирај гледајсија фамилијата децата па мајкати ако викала викала заборав и на тоа знаес дека ние анксиозните премногу се вреѓаме затоа не обрнувај внимание на тоа што викала гледајси ти за себе тебе да ти е убаво ,зашто и да почнеш да се расправаш пак последиците тебе ке ти се јават како гушењето а нејзе после расправија ништо нема да и биде ,затоа гледај да не обрнуваш премногу внимание за тие околу тебе дали викале дали сте му сметале или не поздрав
DA VE RAZBIRAM MEGUTOA OVA BESE MNOGU GOLEM BUM ..................................... DURI ZACUDUVACKI DERENJE URLANJE VIKANJE KAKO NEKOJ DA I FRLIL NESTO ,.................. CUDNA E EPTEN SE E PROTIV MENE (((
Девојки и момци да ве прасам како ви делува ова времево јас сум за ниладе дали е од времево или бременоста ама како изненадно ми доагаат паникиве чудо некое страв ми е дури дома сама да седам чуствувам како сите птедмети ми се оддалечуваат.Ве молам некој нека писи.
kostadinka24 Не се секирај понекогаш и самата бременост ти предизвикува такво чувство На пример јас во првата бременост бев супер но во втората исто како тебе имав некој страв што одвреме навреме ни доагаше таков студ како да сум во фрижидер ме држеше неколку минути па потоа ме факаше страв и некои глупави мисли Ке помине тоа не се секирај само покушај да не му придаваш многу важност и да не те обзема Кога такво чувство ти надојде загледај некој добар филм или викни си ја најдобрата пријателка и правете бош муабети Јас мислам дека тоа е минливо Нормално телото доживува извесни промени и реагира но ти помисли си дека ке родиш едно прекрасно и мало суштество кое ке ти донесе многу радост и замислувај си како ке изгледа како ке се вика како ке го облекуваш и сл. и ке видиш дека мислите ке ти станат позитивни и подобро ке се чувствуваш Кам да може да ми се врати тоа време кога јас бев бремена па макар и што ми беше тешко Биди сигурна тоа поминува Поздравче и повеке позитивни мисли
Лале3 Твојата мајка е можеби повеќе нервозна, или можеби има некој проблем што не може да го реши и затоа изреагирала така. МИслам дека не треба да одиш после ова некое време кај неа и дозволи таа да те побара, а кога ќе те побара може отворено во очи да и кажиш што нејзината реакција предизвикала кај тебе. Мислам дека разговорот би помогнал но само кога ситуацијата би се смирила. Што се однесува до нервозата, лесно е да кажиме не се нервирај и толку, но тоа е мора да го правиш. Јас лично отткако се породив бев многу нервозна и анскиозна, но со тек на време научив да се справувам со проблемот. Читав книги и правев работи кои ги сакам, пробај да минуваш повеќе време со децата и размислувај за работите што предизвикуватт насмевка на твоето лице, и веднаш кога ќе се сетиш на оние лошите, само замижи и натерај се да ги повратиш убавите мисли . тоа прави го континуирано ќе почнеш да размислуваш по позитивно, како некој вид на вежба, и треба да сфатиш дека СЕ Е ВО РЕД позз
Офффф еве ме и мене пак на тема анксиозност.Претходно имав пишувано дека ми е подобро, и навистина ми беше, едно добри 5/6 години.Пред некое време имав стресен настан и од нигде никаде повторно ми се појавија паничните напади, несоницата, немирот.Ми иде да плачам и да викам на сет глас.Една недела ќе ми биде добро, воопшто не мислам на ништо, а другата веќе сум депресивна.Се бори целиот организам да му докаже на мозокот дека ништо не ми е, само јас си замислувам.Не можам да дојдам до тој момент кога стравот само ќе помине низ мене, а јас го игнорирам.Значи стварно чудна работа, кога ја игнорирам секоја негативна мисла, ништо не ми е, како да сум друга личност.Имам дома апчиња депрозел, па од нив земам по 1 насабајле.А хелекс само по потреба.Не можам денот да го протуркам без негативни мисли.Да не е на раат човек.Умирам стопати пред навистина да умрам, аман веќе.
Гледам не има еден куп анксиозни до панични напади а нема ли некоја девојка која била бремена со нив да сподели искуство како ја поминала бременоста,да знам дека не сум само јас,дека се поминало во најдобар ред?или сепак на форумов сум само јас таква трудница?поз до сите
zdravo da ve prasam dali imate bolki vo glavata nad vratot ne bolki kako nekoja napnatost kako da ekslodiram nemam ni koncetrajcija nisto ako izlevam na sonce glavata me boli mi kazaa anksioznost pa dali i vie imate takvi simptomi ili koga odam niz narod na kafe ne sum otisol 3 mesci i tamu mnogo me fake pozzz cekam odgovor
За се има лек, а лекот најпорво е во нас. Никој не умрел од анксиозност. Само треба да се смени начинот на живот и гледање на работите. Треба да си многу храбар и да видиш зошто две особи за ист проблем различно реагираат - едната паѓа во анксиозност, се е црно, а другата сосем поинаку: позитивно мисли, може ќе рече-што биде нека биде иова ќе помине исл. Ако само се жалиме вечно ќе се жалиме. Па на никого не му е се розово. Ако толку не можеме сами за себе да се избориме, тогаш да се побара лек во вештините на смирување , медитација и контрола на вегетативниот нервен систем. НО НЕ СО ЛЕКОВИ, ТУКУ ВЕРНИЦИТЕ НЕКА СЕ УПАТАТ ДО ДУХОВНИКОТ ОД НИВНАТА РЕЛИГИЈА, А АТЕИСТИТЕ НЕКА СЕ ОБИДАТ СО ЈОГА, СИЛВА-МЕТОД И СЛИЧНО. Резултатите ќе бидат зачудувачки. АЈДЕ СО ПОЗИТИВНО МИСЛЕЊЕ, САМО НАПРЕД, ЌЕ УСПЕЕТЕ.Насмејте се, животот е краток, да не помине во страв , се е џабе.
Здраво дружино само да ве поздравам прочитав нешто па помислив на вас http://zenica.mk/2013/06/25/%D0%BC%D0%B ... %BE%D1%82/
