Сите симтоми ми се појавуваат во момент кога ке останам сама иако имам направено испитување пак си мислам дека ке ме стегне срце ,,,, убедена сум дека е ансиозност ама понекогаш е посилна од мене жешково тешко ми пага ама затоа од кога пешачам навечер подобро ми е .Како се справувате со ситуации кога сте сами дома мене ништо не ми е интересно и секогаш кога ке останам сама мислам ете ке доживеам срцев удар нема кој да викне брза помош и такви слични мисли ми се вртат .... поззз
Ви се случува ли често одреден временски период да чувствувате страв при секакво излегување од дома? Затоа што гледам кај другите по присутен е стравот од болести, од смрт и сл. Јас конкретно таков страв немам или пак не ми е доволно изразен. Ама затоа кога ќе излезам од дома како на трње сум, неможам убаво да голтам и цело време мислам дека ќе се задавам постојано мислам дека ќе добијам паничен напад, ќе голтнам јазик и триста црни сценарија си правам, почнувам да паничам и многу често завршувам дома затоа што незнам да се исконтролирам. Дома некако се чувствувам најдобро и најретко ме фаќаат напади на паника. Ова со излегувањето се случува одреден временски период па потоа ќе ми помине и ќе си одам секаде без проблем. И дома знае да ме здрма ама не со толкав интензитет. Ај ако некој има слични тегоби нека сподели искуство како издржува и како полесно да се надмине.
Можеби ти изгледа невозможно ама не си оди кога те фати паника надвор, издржи. Првиот пат кога ми се појави така ја надминав, и тогаш имав позафркнати симптоми каде и да излезев дали денски или навечер имав вртоглавици и ако бев во кафич одма барав да седнам ама не си заминував. Така и самиот организам веќе отрпна и му скисна со едно исто да се бори. Незнам што е ова ама овие докторите само знаат да не клукаат со апчиња, еден разговор не знаат да направат, не сите ама повеќето се такви. Инаку јас тогаш пиев само б комплекс и форвита со селен витамин тоа ми препиша докторката - матичната, таа не сакаше ни да слушне за антидепресиви .
Незнам луге..Супер си бев ,на прагот на оставување бев со лекарствата...сега како ме стегна...све испочеток...немирот никако да се смири внатре,колку и да не мислам на тоа тој си е присутен..тензијата ми се качува 140/90 што е премногу за мене..незнам дали вас ви се покачува притисокот...повторно страв за дружба,надвор и сл...и дома си имам страв...никако организмот не се смирува...онака страв,вознемиреност...што ке беше тоа незнам.
Неколку пати почнувам да пишувам, па прекинувам. Се двоумам што да направам. Свесна сум дека се борам, но некако немам сила да продолжам. Ај кажете ми вие како да се борам кога се пропаѓа во вода, се уништува, уффффф. И работа не можам да најдам, незнам само си барам некои болести, нешто си откривам на себе, што знам цело време барам на нет што ми е, мислам дека можам да станам доктор веќе Се помалку имам панични напади и се повеќе имам страв од тие болести. Ама сега еве ме пишувам овде, изјавувам дека веќе нема да гуглам за болести, сега почнувам да се окупирам со забременување и ќе гуглам за тоа или ај поарно, ќе се опуштам и ќе уживам во животот што ми следува. Од вас само сакам да ме посоветувате од каде да почнам со промениве што ги посакувам очајно???
здраво Елени, прво и основно мораш да престанеш да гуглаш за болестите, но тоа нема да можеш така одеднаш, (ако успееш ке биде супер) ако не еве ти мој предлог, бел лист пред тебе до компјутерот и колку можеш воздржувај се, а ако не можеш стави рецки колку пати си го прекршила ветувањето...за секое наредно пред да почнеш да гуглаш...воздржи се малку, изброј до 5-10. Нареден ден гледај рецките да се помалку...помалку...и така полека ке се одвикнеш кога и да ти текне да гуглаш за некоја болест...во умот сама си кажи дека "нема што да гуглаш, ТИ од ништо не си болна" и префрли се на некоја позанимлива тема на нет .....поздравче...
здравоо како сте еве јас се плашев да одам на одмор во грција и затоа уплатив 5дена толку ми беше убаво и останав уште пет се бањав и пливав многу далеку и возев пола пат до грција не ме фати паника но понекогаш имав вртоглсвици уште тоа фа го средам одете на одмор не му ја мислете лете супер е као за нас
Овој метод го имам пробано Вики, и тоа неколку пати. Работата е што гуглајќи јас си се убедувам дека не ми е ништо, па затоа и го прекршувам ветувањето. Сега си најдов нов метод, наместо некоја болест или симптом, на гул ќе си пишувам вицови. И ќе тргам рецки да видам колку пати ќе останам на вицовите, а колку пати ќе го прекршам ветувањето. Фала на поддршката, закон сме, сите методи ги имаме прочитано сите ние, ама никако да почнеме да ги применуваме И уште нешто, сега ќе излегувам само со поранешна колешка од работа, првпат после којзнае колку време (може две години). Досега си го носев сегде маж ми да ме чува (он бетер од мене ), се чувствував сигурна само со него. Сега му викам, одам сама, па ако нешто бидне ќе те викам
Kako sme decki....znaci ova terapijava e cuda...ja pijam veke cetvrta nedela i me pravi pet pati po razdrazliv nego bez nea....ama se nadevam deka kaj i da e ke pocnit da deluvaT,nego sakav da ve prasam dali na nekoj od vas dodeka zemate terapija ve maci nesonica,losi glupi nedefinirani sonista ,cesto budenje,i nautro da stanite strasno voznemireni i uplaseni odnosno od krevet da nemojte da stanite golemo pozdravce od ohrid i netuku se potresuvajte sto ne ste mozele da odite na odmori,jas sum tuka vo ohrid i na plaza ne sum pojden od ovaa nasa drugarka anksi
Дечки ај ќе ве молам да ми препорачате некој чај за смирување за кој имате искуство и можете да ми потврдите дека ве смирува. Или барем некој природен лек затоа што неможам повеќе да се трујам со апчиња кои имаат краткотраен ефект а штетни се за организмот.
Чај валеријана можеш, Сентис и Персен се на природна база тоа се апчиња, и многу подобра опција ти е оваа со природни лекови . Ги имам пробано сите, мене ми помага иако јас и ова го избегнувам, ама некогаш се мора и да не си анксиозен едноставно има денови кога не ти е денот Д . Инаку од искуство Сентис најмногу ми се добри, не ти го прави мозокот зашематен а те опуштаат неосетно. Персен го земав еднаш , пред 5, 6 години смируваат не дека не ама за мене ми се појаки . Се надевам малку помогнав ах да и на Херба вон има едни не сум ги пробала пишува дека се за анкс и депресија, 90 апчиња на природна база се, околу 1 000 ден е сега не знам колку се добри и за овие се немам консултирано со матичната .
aman ima li kraj na ovaa anksioznost ... samo me potresuva se zamaram so gluposti mesto so pametni raboti da se zamaram... ke me izludiii
Дефинитивно нема крај..барво на тие што ја победиле...мене пак ми се врати вознемиреноста ,стравот..не престанува да лупа срце..исплашена сум..доњн скроз...жешкото ме дотепа...мн ми се појација сите синтоми...за жал..
Indijana29 со моето долгогодишно искуство и борба со анксот ми се чини дека нема крај Јас се борам 20 години со него некогаш во поблага форма некогаш ужас но навикни се како мене биди свесна дека тој е присутен и ке бидеш поспремна да му се спротиставуваш Мене скрос ме измени дури не се препознавам но што можам Си велам недај боже не е рак ке живеам со некој правила и тоа е тоа Кога еден период помислив дека се ослободив од него после 2 години пак ми дојде и повторно борба и мачнина Животот не ти го прави квалитетен но што можам Се трудам и јас на секој можен начин да го игнорирам но тој кога здрма асално тешко Сега пред спиење (а понекогаш и преку ден) веке 1 година го контролирам дишењето и ми се чини дека ми е подобро или така ми влегло во глава но не е важно,важно е само да ми е подобро Анксот дефинитивно си оди но и повторно се врака единствено треба да научиме да живееме со него Дај боже да не сум во право но со моето искуство од него таков е мојот заклучок Затоа бори се и живејси колку што можеш по убаво Поздрав
Doki eve go i odgovorot,kako sto pisuvashe i Dunja, NE TREBA DA SE BORISH...TREBA DA SI RAMNODUSHEN I IGNORIRASH...samo taka ke zavladeesh so tebe...se dodeka se borish ke imash i protivnik...na sekoja negativna misla-POZITIVNA...i sami ke se namalat negativnite misli...i samite misli pravat hemija vo mozokot.. pozdravce
lele pa ovaa chisti gluposti, pa samo mislu proshlo mi ete pa ajde ke dobijam nekoj napad... a zdrava bev na lekar i sve mi bilo dobro i pregled na srce se dobro, i pak si vlagam u filmovi i se plasham ... dali i vie taka si pravite filmovi? od nervozite stvarno ke dobijam bozeee :/
Тоа всушност и претставува анксиозноста. Да си физички сосема здрав а воедно да се чувствуваш како никогаш да не си бил поболен. Овде речиси сите имаме долг стаж со анксот и можам само едно да ти кажам - биди сигурна дека од него нема да умреш ниту да полудиш, сето тоа тоа е само во твојата глава. Инаку би се сложила со предходните за тоа дека откако еднаш ќе добиеш паничен напад речиси е невозможно да успееш сосема да го искорениш од мислите. Ќе ти биде верен пријател цел живот и ќе се провлекува на моменти, сите ние сме имале периоди кога ни било подобро и баш кога ќе помислиме дека поминало, анксиозноста повторно се враќа. Се вртиме во круг, живееме просечен живот скратувајќи си многу задоволства, живееме во страв. Се жалам понекогаш самата себеси...
Ugly truth...можам да заклучам дека најсреќна бев времето кога се плашев само од змии и пајаци! Иронија..
ууф и мене ми е мака .A од зепира и уште ништо ефект.Aпетитот ми е на нула.Oслабев 7 кила за еден месец. позз до сите
