zenski pravev analizi na se vo april eho na srce, sres test, nosev holter, proveriv krv, teroidna, eho na crn drob, bubrezi, zolcka, mislam deka pomina mn vreme od togas pa sakam pak da se proveram, od doma pa mi vikaat nisto ne ti e zdrava si. Ama toa e cudoto anks sto mi vika bolna si Sto me sovetuvate da pram novi analizi?
Бидеќи и јас се пронајдувам во твојава ситуација и те разбирам како ти е .... и мене тоа од дома ми го викаат ... и сама си викам немам ништо ете провери ... И стално мајка ми ми вика покрај се што испитавме ако имаше нешто ке те оставев така да си седиме дома со скрстени раце ...уживај во животот (Ах кога овај совет би можела да го применувам )
Вакви исцрпни анализи се прават еднаш годишно. Доколку резултатите во април ти биле добри, нема потреба да се проверуваш сега пак. Ах психата е страшна работа, тие мисли до каде се’ ќе не доведат. Јас пак знаете што велам, па кој денес не е анксиозен? Нема такви, сите имаме одредени стравови, сите сме вознемирени... па со вакво темпо и начин на живот и како да не бидеме? Само што денес, нели модерни сме, па стравовите имаат имиња.
Анализите кои сигурно ке излезат добро ке ти послузат само извесен период да се смириш и опуштиш додека не наиде повторно бранот на анксот Што значи дека ние сите знаеме дека сме физички па и психички здрави единствено анксот ни испрака такви мисли дека сме најболните од се и сешто и тоа јас кај мене го нарекувам дека сум станала хипохондрична бидејки штом едно ме фати јас уште 100 работи замислувам и ситуацијата се влошува Тоа ти е паниката и стресот си го прават своето Поздрав
не дека јас не вежбам вежбам и дома ама тоа не се јога вежби а вака во друштво е дополнителна мотивација
http://www.youtube.com/watch?v=H3vLZqPZxZE Mене и дома ми е забавно баш опуштено во атмосвера која јас ја сакам и си ја создавам и моето здравје ми е доволна мотивација
Женски ...Само што помислив дека анкс си замина мислам дека повторно се враќа ....Вечерва со дечко ми бевме на гости и потоа решивме ајде да прошетаме низ чаршија едно крукче но одеднаш се почувствував омалаксана (така претежно се чувствувам кога сум урочена) и кога ке омалаксам ми идат црни мисли дека ке се онесвестам што покрај тие мисли уште толку ми се влошува состојбата. Како што шеткавме наеднаш во секундата ми се сврти и нозете ми се одсекоја потоа ми беше се добро но мислите ме водеа кон лошо пак да не ми се случи нешто да не се онесвестам ...страв ми дома сум само со татко ми, мајка ми е 3та смена на работа тоа уште толку ме плаши. А од кога станав анкс и мислев дека секоја болест ја имам се имам испитано: магнетна на глава, очи, уво,нос, грло, центар за рамнотежа, преглед за гради, срце, крв од вена и од прст , мокрача, ја имам снимано плучата, тироидна жлезда и се е во најдобар ред ..кога на мајка ми стално и викам дека нешто ми е стално ми вели се имаме испитано не сум будала да седам така ако има нешто .... но ме плаши тоа што еве вака наеднаш ми се сврти од што можи да е ,а имав јадено благо, пијано кафе и баш пијав кока кола пред да ми се случи тоа ...ве молам за помош премногу ми е страв ми требаат вашите совети .... Ви благодарам однапред <3 <3 <3
Каков притисок имаш, дали константо ти е низок ? Може од притисокот да ти е . Јас сум постојано со 90/80, највисок ми е 97/80 . Сега есента очекувајте си вакви промени и не значи тоа дека ви е од анкс. Инаку кај луѓе со константно низок притисок имаат предиспозиции за појава на депресија и анксиозност(така читав на нет). Абе ајде ништо не ни е
притисокот баш вечерва не го мерев но претежно ми е 120 со 80 со некој мали измени ...али од кога ми се случи ова ми се чини како да ја мрднам глава дека се зашеметувам во секундата ....незнам што да мислам повеќе ,.но сепак фала за одговорот
има денови и мене кога ми е така некогаш сум многу добр дури и ми е чудно веке хаха еве ко на пример денеска од сабајле ми беше се ок и таму кај 12 саат кај другар на кафе како да ме фати некоја паника дека се гушам дека ми се врти, дека ме притиска срцето срашно, но за некој 5 мин помина, еве сега пак како да чуствувам боцканје во градите хмм незнам веке како да си помогнеме ама тоа е да се тесиме дека не е ништо и дека е се во ред, како и болки во раката да цуствувам но сепак пак си велам дека ми е се до психата ама незнам
Мора да се бориме ...но јас имам преголема паника од кога ќе помини сето тоа ми треба време да се стабилизирам од самата психа ми се чини дека сеуште ми се случуваат тие работи како во моентов ми се чини дека ми се врти цела сум зашеметена од таа паника што пред 3 саати ми се случи таа вртоглавица ... но да се тешиме дека се ке биде добро ,...што и да е ќе помине
Може и од кафето ти се слошило? Мене ми се случува од кафе, да ми се забрза срцето, да се стресам цела. Самото тоа “леле анексот се враќа“ у моментот не’ прави да омалаксаме, да ни се врти, да ни се слошува, да ни се јавува страв. Мислите ти се подредиле кон негативно, прво ти се свртило и одма кон полошо - ќе се онесвестам. Па сето тоа води кон друга мисла - мајка ми не е дома, и дополнителна “причина“ за страв. А кога ќе почнеме да размислуваме и да ги редиме мислите така, нема крај. И нормално се вртиш во круг - Што ако? “Што ако се онесвестам? Што ако сум болна? Мајка ми не е дома! И оп, паника. Пробај овие ШТО АКО да ги избркаш. И немој да се плашиш, убаво ти вика мајка ти. Нормално дека ако не ти биле добри резултатите, твоите родители немало така да те остават. Само позитивни мисли и се’ ќе биде во најдобар ред.
Anouk Фала многу за советот. ...Кога ке ги читам вашите совети на форумов се чувствувам мн силна и со голема сила да го победам анкс <3
pred malce se pribrav doma i morav da go spodelam ova so vas zosto znam deka ke me razberete, a nekogas i od mnogu golema pomos e dovolno samo nekoj da te razbira... dodeka idev nakaj centar imav strasen napad na panika sto defiitivno odamna mi se nemase sluceno... so site sili izdrzav, stignav, izlegov od kola, ppesacev sednav u kafic, drugarka mi pocna da me masira vratot, site me gledaa ( demek) ama bitno izdrzav i sednav, a toa retko se sluucva obicno odma doma sakam da si odam... za nekoe cudo se smiriv, pomina.. i op posle 10 mn ete go pak istoto so ista jacina samo trase pokratko... sripav od masa brzo brzo smetkata ja viknav, ajde da s odime ajde brzo.. offffffffffff dodeka go pisuvam ova me boli dusava od sto se izedv vo sebe zosto taka pravam koga ne mi e nisto... ja plativme smetkata i ete go op pomina... sedev uste saat ipol i poveke ne mi bese niso ama sepak imav strav deka ke me fatat panikite u sekoe vreme..sedev u grc ama bitno izdrzav duri saat ipol i ne osetiv koga pomina..znam deka eden den se ke pomine, ke iscezne..samo koga i do koga vaka... dobra vi nok moi feminki, fala sto ste tuka...
Денес имав лош ден дури сонував дека имам напад на паника и се разбудив цела преплашена едвај станав од кревет дури мислев да не одам ни на работа. После подолго време ми се врати тоа лошо чувство зошто? Немав воља за ништо, душата ја осеќав како распарчена секој момент мислев ќе излезам од контрола ми идеше да побегнам од на работа. Зедов хелекс и се смирив. Но апчињата не се решение не сакам да земам. Дали и вас ви е вака? Молам за совет. По некогаш си мислам поп да ме испее навистина незнам што да направам кога ми е така. Страв ми е да не полудам прв пат ми се случи пред 4 год и завршив на лекар не ми дадоја ништо само витаминска инфузија бев и на психолог но ете пак ми се враќа тоа. Помнам мојата сестра имаше напад на паника како адолесцент мислеше дека од се нешто е болна , плачеше , Викаше... Нејзин совет е не оди на лекар ке ти даваат апчиња а тоа не помага извори се сама.
Потполно те разбирам, зошто и мене исто ми се случуваше. Но како што напишав во постот погоре, не им давам некое големо значење на тие лажни симптоми ко прават да се цуствуваш болна, и кога седам во кафич и ке ги осетев дека почнуваат да ме напаѓаат само си мислам не ми е ништо зошто вака да се чувствувам и не обракам многу внимание и верувала или не си заминуваат. И мене секогаш ми помага мислата кога сум излезена, во кафич или кај некоја дргарака знаци било каде и ако почнат паничните напади секогаш си велам и си го имам тоа во потсвест "па добре де, ако ми стане ептен лошо еве ме кај сум за 10 минути сум дома, ке си одам и готово"... секогаш си го велам ова и многу ми помага... но за инат не си одам.. си седам по 3-4 саати и се шетам.. и го снемува, па потоа може цел ден и цела нок да не си дојдам... инаку мене најголем проблем ми се местата каде што е преполоно со луѓе.. но истата мисла и за таму важи... не се секирај ке помине.. сите така велат поздрав се најубаво
Јас никогаш не сум пиела апчинја ниту сум била на лекар..((значи може и без нив) со анкс.. се справувам сама..и освен вие на форумот со оваа дијагноза друг никој не знае дека сум анкс.. можеби грешам што не сум рекла на никој но јас мислам дека тој сто не се соочил со анкс.. не може ни да свати какво етоа проклето чувство и за тоа не се трудам ни да објаснувам ни ништо. Можам само да ти кажам да не мислиш на тоа и да не му придаваш големо значење бидејки повеќе напаѓа..мисли на работата и батали го поздрав
