Misli samo na ubavi raboti, raboti toa sto te pravi srekna, citaj humor, gledaj humoristicni filmovi i klipovi, rani go mozokot so ubavi raboti i hemijata ke se smeni...pozdravce Na svadba site si pominuvaat super, nemoj mnogu da se opteretuvash...doteri se, nashminkaj se, stiklice i glavata gore...procitaj unazad malku i ke vidish kolku feminki pred da odat na svadba go imaat postavuvano istoto prasanje "kako ke bide, sto ke bide?" i posle toa site imaat pishuvano..."zdabe se nervirav...super beshee"....edna od niv ke bidesh i ti...pozdravce
Е Ivana jas toj problem go imav pred 3 nedeli Treba da idam na svadba a mene mi se placi mi se losi se tresam No si velam boze moj mora da idam na svadba sramota e Se oblekuvam se spremam a racete mi se tresat i tesko disam Trgnav no nozete gi osekam kako da se od slamka i ne me drzat Vlegovme Seuste me drzese stravot deka nema da mozam da izdrzam od strav se napiv uste eden demitrin i sedam Muzikata preglasna mi smeta guzvata mi smeta no si velam mora da izdrzam Prijatelkata do mene sedi pravi muabet a jas prozirno ja gledam no se smeskam i kobajagi ja slusam Stegnata kako vo sise no sedam Poleka taka gledajki vo nea i gledajki gi site luge okolu mene nasmeani razigrani i site srekni si velev zosto mi e vaka zar nikoj ovde ne e kako mene samo jas li sum izrod na ovoj svet Taka sugerirajki si deka mora da izdrzam veke okolu 10.30 casot se pocuvstvuvav podobro i veke se prilagodiv na sredinata i guzvata Ti go raskazav ova za da svatis deka se e do mislata i sugestiite sto gi prakame do nasiot mozok zatoa Ivana reci si deka mora da odis i mora da izdrzis Otprvin ke ti e tesko no potoa ke se opustis Nekoi raboti morame ednostavno da gi pravime Ne mozeme da begame od se a i netreba da begame Jas koga izdrzav ke izdrzis i ti Pozdrav i so sreka
Samo napred! Ja na fax ne bev vchera od paniki ama pa nishto ne mi bidna ni doma taka da samo misli deka ke bide super I ako dojdat crni misli vikaj si ako de neka se sluchi pa mozam li neshto ke pomislish ke zaboravish ke vidish
Zenski stvarno golemo blagodaram mnogu mi pomagate stvarno da ve znam ke ve izguskam i izbacam od se srce...ke ve poslusam ako nisto drugo znam deka ne sum sama...ve sakam
ne se zamaraj : ) isti sme i nie ni pogore ni podole od tebe taka da ... samo da se podrzuvame pa od gospod povekje
А зошто одбиваш да одиш на лекар ? Мене ми препишаа хелекс и асентра. Ја пиев околу 7-8 месеци асентрата, 2 месеци хелексот. После 2 месеци бев стариот јас. Лекарствата можат да ти помогнат, вака само се измачуваш. Стабилизирај се со лекарства па после ќе работиш сама со себе.
Дечки ме интересираат вашите искуства. Колку отприлика временски се пијат АД ? Јас почнував многу терапии со нив но некако сеуште не успеав ниедна да ја издржам до крај па самата ги прекинував. Зошто јас мислам дека пиење на вакви штетни апчиња по 7-8 месеци како што пиша предходната феминка е премногу.
Уфф, некако премногу ми звучи ова, значи да пијам една просечна терапија со АД треба желудникот да ми стане решето заради овие јаки апчиња. А после откако ќе го надминам ова ќе треба да лечам желудник изгледа.
јас сто не пиев асентра, хелекс, демитрин па едно време ми дадоа и некој демек за срце и се џабе,оставив и апчиња и се, решив сама да се борам, имам 5 годишно дете и доста ми се апчиња, некој денови ми е се ок некогаш неможам сама да се поднесам, цела година бев ок, сега брзо ми почина другарка, после десет дена вујна ми и се се врати од почеток, двете умреа од срцев удар и можете да замислите како сама мислам дека и мене ми се случува истото, и како демек сите симптоми ме факаат, бев одма ехо правев се е добро, ама ете пак јас не сум мирна, што е уште потрагицно детево бесе сведок на двата смртни слуцаеви се слуција пред наши очи и тоа душиче се потресе, јас ја тешам и објаснувам дека лугето умираат и дека така требало да биде но и таа многу тагува и плаче по нив, па така екако собирам сила да ја тешам и да не примети дека сум слаба, пред неа секогаш се смеам, ако ме види не нашминкана или несредема ми се лути, ми вика мамо стани нашминкај се да ме носиш во градинка дотерувај се како порано и така некако се борам ради нејзе, некогас ретко може да се напијам демитрин но ако видам дека ептен неможам инаце непијам ништо веке, поминувам многу време со неа бидејки сум разведена, значи многу стресови а имам само 25 години, незнам како ке излезам од ова ама знам дека нема да дозволам да ме бутне сто биде нека биде тоа е, се надевам дека побрзо ке со оди затоа што сама не се поднесувам више од најпозитивна лицност станав особа која не гледа нисто друго освен мисли дека нешто лошо ке ми се сличи и дека ке си го ставам детето само, бидејки и татко и не остави и отиде со друга жена, позз до сите и борете се
Имам и јас добри денови кога самата се храбрам и се соочувам со измислени стравови,свесно да размислувам дека релно ништо лошо не се случува и нема нити да се случи.Има и некои "лоши" денови кога ќе ми се разниша самодовербата и ме надвладува анксот ама нема да се предадам. Еве повторно почнав со терапија Асентра и Хелекс и плус тоа сакам и на психотерапија повторно да почнам да одам а и самата да поработам на себеси затоа што и тоа е многу важно. Значи започнувам битка со анксиозноста одново. Натемила жал ми е за тоа низ што си поминала,но никој не умира од срце туку-така за да се плашиш дека може и тебе да ти се случи-а неможе.Сме се прегледувале кај еден куп интернисти и кардиолози(ова го кажувам за сите ние анксиозни што мислиме дека имаме некој здравствен проблем)и сите не убедуваат дека реално се е во ред со нас,така и е,кога нема реална причина нема од што да се плашиме.Пред неколку години кога бев кај кардиолог и ми направи детално испитување и се беше во ред се разбира, ми препиша само Пропранолол 1/4 да попијам неколку месеци за да се смири организмот од тој страв, тресење,препотување,срцебиење.....И навистина ми се смири телото а со тоа и психички се подсмирив и почнав да си велам себе си дека ова е само состојба која ќе помине само треба малку да поработам на моите мисли што ми ги предизвикуваат сите тие симптоми.Затоа повторно ќе започнам со одење на психолог малку да ги размрдам мислите и да сватам дека нема никаква причина за страв,паника,анкс....мислам дека ќе ми помогне тоа(по незнам кој пат,бидејќи одев јас и порано на психотерапија).
Ne mora da znaci Elisaveta, kaj sekoj e razlicno...jas imam prijatelki sto gi piele i 3-4 meseci vo zavisnost kolku brzo odi podobruvanjeto kaj pacientot, toa odlucuva lekarot...vo princip i najcesto se pijat 6-7 meseci komplet so zgolemuvanje i namaluvanje na dozata, no se zavisi kako sto rekov od pacientot kolku ima pobrzo podobruvanje taka lekarot ja namaluva i ukinuva dozata...
Мања, сите апчиња се штетни ако гледаш вака, јас во принцип сум најголемиот противник за АД, но сватив дека доколку човек е способен сам да се избори и избави од ваквата состојба тој немал ни да се најде во ситуација да оди на лекар, зошто сите ние одиме само тогаш кога ситуацијата е алармантна, како што кажа зеленко, терапијата стабилизира и те освестува што те снашло да собереш доволно сили да чекориш понатаму посигурно и да работиш на самиот себе...инаку вака само се вртиш во круг и пропаѓаш, а животот е краток за да се губи напразно...Така ти прекинувајќи ги терапиите на некој начин пак си примала од штетните материи и само нус појавите си ги издржала, а не си дошла до крајниот ефект... Доколку сакаш да работиш на себе без фармаколошка терапија, тоа е за поздрав, но мораш да си направиш строго одреден план на работи што те исполнуват и физички активности и да го следиш тој план, и на крај на денот да видиш колку од тоа што си го планирала ти успеало, не мора да е 100% но ќе видиш дека секојдневно % ќе се зголемува...успехот е неизбежен...
zdravo na site jas sum nova na forumot vcera sabajleto otidov na rabota I se beshe ok koga po nekoe vreme pocna da mi lupa srceto brzo me fati nekoj strav mislev kje se onesvestam mislev gotovo kje doziveam skraja da e nekoj srcev udar nekoe cudno cuvstvo vo stomakot znam deka sum anksiozna no kako da prekine da se spreci ???
само ако не му придаваш значење и си го живееш животот нема да те облетуваат такви мисли...ете размилси дека кај сите се појавува мала доза на анксиозност пред нешто ново или неизвесно...пробај само да не му даваш значење, малку застани, вдиши длабоко и кажи си самата на себе некоја мантра во стилот "не ми е ништо, тоа е обична трема, нема потреба да преувеличувам" полека ќе се опуштиш...само немој да паничиш во таков случај...паниката ја храни анксиозноста и како бумеранг ја зголемува...
Целото ова што го читам ми се случува немам одено на лекар но со сигурност сум анксиозна се мислам дека ке ми се слоши дека ке се онесвестам осекам омалксаност секое излегуванје од дома ми со помислата дека може да се онесвастам , посебо летно време од топлото се мислам дека нема да можам да излезам дека нема да можам да си земам воздух имав една дури смешна ситуација ова лето буквално се принудив да излезам до продавница со мајка ми , и цело време си мислев дали ке ми се слоши или не и се испитував дали ми е лошо или не , потоа од стрес пчуствував болка кај ребрто од левата страна но продолжив да одам и постепено почна да ми се лоши повќе и повеќе па гога дојдов до вратата на продавницата буквално ми се стемни пред очи едвај издржав на нозе но влегов прошетав и кога дојде до напкње на каса излегов надвор и седнав на едно зидче да ја поцекам мајка ми таа и тргнавме да се вркаме накај дома по пат таа влезе и во друга продавница јас останав надовор мисле нозе ми се тресат осд страв да не паднам узасно чуство и кога требаше да ја чекам и пред трета продавница која е поблиску до дома едноставно само реков ќе одам до дома и ја оставив со такво брзанје си отидов до дома со на човек со релно би му било лошо не би одел толку брзо кога стигнав дома се посмирив .Ова не ми се лучува прв пат се мислма ми се врти и дека ке се онесвестам дека несто ме гуши дека ке ми се слоши дури осекам и болку во градниот кош или дека ке доживеам инфаркт , па го мерам пулсов на срцето во нормала од 60-72,3 . Кога ќе ми се највата гости и со нив се мислам дека ке ми се слоши едвај ги трпам пола ги слусам пола не буквално дезорнтирано им зборам , а воздух неможам да си земам барем такво чуство имам како и да е страшно .Отидов на одмор 5 саат пат цело време во автобусот се испитував да не ми е нешто кога излегов од автобус трчајки го прелтав патот до колата на дечко ми само за да седнам . Незнам се мислам ми се лоши од самат помисла дека ке ми слоши. Земав да пијам Б6 и малку ми е подбро. како ќе се справам со ова незнам оти ако нешто ми беше досега ќе умрев вака ми е две години ама летно време ми е најтешко.
Ти предлагам да си појдеш на психолог ти треба еден добар разговор сега за сега не почнувај со лекови само со разговор со психолог ке ти олесни башка ке ти појасни подобро што е анксиозноста и дека ние сами те си правиме да ни биде така опседнати сме со тоа дали ке ни се слоши или не,цело време се фокусираме на тоа животот ни поминува а ние останавме со прашањето дали ке ни се слоши или не ,ко ке си размислиме подлабоко стварно животот така ни поминува и така залудно го трошиме облеани од страв кој не кочи во сите обврски што ги имаме да не кажам ни ко кочи целиот наш живот.Ова за нас навистина е многу тешко додека другите ни се чудат за ваквата состојба и со збор ти викаат дека ке помине но мноу повеке треба од збор,значи само сами се излегува од оваа состојба,еве на пример јас кога се спасив мислам дека секој може да се спаси,имам некои возбуди помалечки од време на време ама ретко секој ден вежбам фитнес ке прочитам некоја позитивна книга ке излезам на кафе и така заборавам дека сум анксиозна ,од сето ова вежбите најповеќе помага му препорачувам на секој да си почне знам дека некои немате воља но замислетеси колку е поубав животот без анксиозност тоа нека ви биде потик за вежбање .Драги мои не хранетего стравот со страв затоа што само така тој расте и расте ,бидете насмеани секој нов ден и со надеж дека ке се извлечете од ова ,никогаш не и покажувајте на анксиозноста слабост иако некогаш се чуствувате дека повеке не можете да се борите со ова само напред времето е лек за се па и за анксиозноста поздрав
Не со лекови не ни планирам да почнам и јас на овој начин се бодрам , а со читање точно имам приметено дека не мислам на тоа , пред извесно време имав интересен случка од прохлада почна да ме поли половината и тоа многу едвај одев до тоалет и воочив дека од тие болки заборавив на вртоглавиците и несвестиците тие денови после пак ми текна ете тоа е интересното со сите сме свесни дека нетреба така дасе чувствуваме и дека не ни е ништо бидејки ако нешто ми беше и додека ме болеше половина ке ми се лошеше . ама ете мозокот и постсвеста е интересна работа иначе додека вежбав и јас ми беше за нијанса подобро да ми се среди половинава ке продолжам и јас поздрав и фала за советот
vo tekstov se pronajdov jas istite simptomi I jas gi osekjam ama totalno se shto kaza jas pijam caj od valerijana I toj onaka me opushta od ova gadno cuvstvo
