Браво @hopes за тебе, дефинитивно само со таква мисла ќе исчезне анксиозноста. Е сега за лековите мора да се знае дека на секој организам различно делуваат, ете јас ја пиам елицеата по 5мг, 5 месеци и сум презадоволна, имав доста нус појави додека почна да делува, но тоа го има кај сите АД. И секако ќе ги спомнам психијатрите, мислам дека не си отишла кај вистинскиот, еве јас лично за мене ќе ти кажам, пред една недела бев на контрола, докторот со мене разговараше 25 минути и тоа за мене беше најголем антидепресив!!! Среќно
Ti blagodaram za odgovorot lavanda...jas veke vtora nedela gi pijam i znam deka tek sega kje pocnaat da deluvaat..sega za sega ok e..pozdravce fala ushte ednash ...kisce
Hopes i so kaza dea za eliceata a nie so pieme?znaci ve molam postedeti me od vakvi muabeti..sme bile down moralo da posegneme ne od so sakame i sea demek so ke se desi ko ke go ostavame AD znaci pred da pisete razmislete nie so citame pozz!
Еве да се пријавам,млада среќна невестаНезнам кое чудо се случи,Господ навистина дава сила,веридбата помина во најдобар ред,јас најголемата плачка воопшто не заплачив,бев пресреќна,се забавував,преубаво си поминав.Немам многу време,почнав и на работа,дома со средување,а од анксот ни трага ни глас.Ве позз
Здраво Феминки Ве читам одамна и ве разбирам целосно. И јас помонувам низ истото, анксиозност, несигурност и на моменти мислам дека го гибам умот Мојот проблем се интрузивните мисли. Поминав низ тежок период на емотивно поле, сд изолирав се чувствував депресивно и така ми се појавија интрузивни мисли пд насилна природа. Почнав да се анализирам дали сум ова дали сум ваква, тоа е кошмар , ја губиш комуникацијата со реалноста и се затвараш во некој темен свет и мозокот не можеш да го вратиш во нормала . Ве молам за помош драги феминки, доколку некоја од вас го искусила ова и како надвор од оваа ситуација. Инаку пред пет год и јас страдав од паники и верувајте колку и да е страшен моментот на паника поминува. Бидете храбри и речете си, јас сум силна и ти не можеш да ме победиш, и издржете и ќе помине само од себе. Само бидете храбри ! Ви испраќам многу љубов!!!
како ги надмина паничните напади? Пиеш ли нешто? И како што си ги надминала паниките ке ги надминеш и лошите мисли немај гајле, се ке биде во ред
Имав толку страшни напади што не можев ни во автобус ни пешки да се движам нормално, цело време зборев на тел и тоа ми беше дистракција, имав паника од авион итн... Од паниките сфатив дека треба што и да се случи нема да биде катастрофа, нема да умрам, доага паниката, трае 7 минути и си оди. Секогаш барај дистракција, некој да збориш во тој момент, загледај се во нешто, моли се, играј игрица на тел и самото ќе помине.само кажи си, ок имам напад на паника и што, ништо, колку и да е сега тешко ќе помине ! Најди некој што те разбира и со кој ќе разговараш во тој момент. Јас која бев најголем паночар, се ослободив од тоа и не само што почнав сама се да правам дури и патував некплку пати сама со со авион и уживав ! Немам пиено никогаш ништо и мислам дека треба сами да се избориме без апчиња да најдене сами механизам на справување. Од време на време ме фаќа страв и паника но мнооогу ретко фала му на Бога и кога и да дојде си викам, ок е, ќе помине, не е крај на светот, добро сум, безбедна сум и се е ок Се надевам дека барем малку ти помогнав ! ***
I jas eve sega vo mart treba da odam na apsolventska site moi kolegi so netrpenie ja ocekuvaat a mene mi e strav od idninata,si velam kojznae sto ke bide so mene do mart.Porano bev polna so zivot i se raduvav na sekoj den i nisto ne mozese da me skrsi.Imav mnogu loso detstvo,razvodot na moite,smrtta na tatko mi i sekogas gledav napred i si velev kraj e na moite problemi.Otsega samo pozitivni raboti ke mi se slucuvaat,se dodeka ne se zapletkav vo anksioznosta.Stvarno mi treba sila da se boram,ponekogas se cuvstvuvam tolku bespomosno
Истото сум го поминала и јас..Како ќе одам, ќе се онесвестам, ќе ми де врти, сите можни сценарија..и кога ќе отидам , ништо од тоа ! НЕ МИСЛИ НА ПАТОТ, речи одам, дека сакам да ги видам сите тие прекрасни места, нема да бидам сама, ништо нема да биде лошо, ќе видиш се ќе биде супер !
Ми помогна и тоа премногу, фала ти. Баш денес кога имав лош ден, цел ден сум омалаксана, и сега бев на новогодишен базар, ама имаше многу гужва почнаа да се бутаат, мене ме фати паника и не останав за жал до крај.
Ne misli na toa shto si bila porano i deka sakash da bidesh istata. Toa e edna od prichinite poradi koi stradashh povekje. Misli na utre, na sekoj nareden den deka treba da bidesh x100 podobra od vchera. Vaka, mojot psihijatar vaka mi reche: panikata e NEGATIVNA ENERGIJA shto ja sobirash so godini, pritoa od taa neg. energija ne si izreagiral kako shto voobichaeno bi reagiral pr: da se izvikash, da frlish, da skrshish neshto i zatoa ti e vaka... pa neli, koga ke pomislish deka.nemoze polosho da ti bide, pochnuvaat drugite telesni simptomi i.t.n... i seto toa e krug. Nashe e DA MU POGLEDNEME NA STRAVOT VO OCHI
Дечки, само преемотивните луѓе страдаат од вакви состојби. Да бевме ладни личности, немаше да анализираме и немаше да се замараме. Ние сме емотивни самокритични и премногу се задлабочуваме и оремногу значење даваме на негативностите ! Ајде да пробаме да смениме нешто предлагам секој од нас ако сака, да напише за што е благодарен и среќен во животот да пробаме да се фокусираме на среќата и да го истераме овој облак ))
Значи денеска собрав храброст и тргнав да ја ноам малата на забар, и се добро си седевме во чекална и ми стига известување на мобилен од групата на мајки од училиште,мислев дека учителката објалива што имаат децата за домашно, кога да прочита што да прочитам на другарче на керка ми мајка му 27 години починала од срцев удар, а небила болна, ме фати јака паника во чекална прво не сакав да кажам, ама когаседна малата веке почнав да се препотувам и да ми се лоши. Докторките ме прметија ми дадоа благо, вода, алкохол на памуче малце се смирив но одвај доседов на забар. Дојдов дома се напив демитрин, се потсмирив малце но сеуште сум во шок.
Ne misli na toa Nate, samo veruvaj vo Gospod i koga ti e najtesko pomoli se. Veruvaj najmnogu pomaga toa. Batali apcinja, samo pomoli se i znaj deka e so tebe i deka se ke bide vo red.
Не се умира така од ништо, секогаш има причина плус, вродена болест, негрижа за телото, никогаш не знаеш што прави човекот додека никој не го гледа. Јас бев во ваква паника кога почина роднина пред една година, исто од никаде, срцев удар. Ама кога ќе размислам, јас не би се однесувала така со телото и тоа нема да ми се случи. А жално, стварно
Можно е да била болна незнам вака беше убава слабичка, не ми изгледаше за болна, Но морам да се помирам со тоа и малце да станам по храбра, немозам за сечија смрт да се потресувам до крајност. Фала ви што постоитееее
може срцев удар да се добие од прекумерна тежина за тоа не прашува телото дали си млад или стар ,и нетреба да те загрижува тоа што некој умрел толку млад од срцев удар и да се плашиш нема ништо да се реши со тоа ,ако таа умрела од срцев удар толку млада не си клавај на срце дека и тебе ке ти се случи истотот а обични ние анкс така правиме
