Не верував дека некад ќе имам сила да дадам совет некому, пошто секад си помислував, леле и јас сум ваква иста исто можам да западнам во мисли вакви и да се осеќам вака.. Ама МОРАМ да ти кажамм опушти се, ништо не ти е!!! се е тоа реакција телесна од страв.. и ладни раце и се. Мали вртоглавици, тежини во глава, и мали омалаксаности, се веќе секојдневие на сите луѓе.. Сега не знам колку години имаш, меѓутоа јас барем,, се соочив дека тие се промени телесни, и сега мене барем ми е последниве еве 3 години ново, пошто во тинејџерски години и пред 20ти, мн поинаку ни фукнционира организмот, хормони, развиток и тн.. а сега веќе влегуваме во втора етапа и телото треба да се привикне кон ова.. Тоа се сеќавав дека како средношколка, нит главоболка ме загрижуваше. нит па беше можно да се изморам да немам енергија или да влијае на мене нешто промена на време, пмс и слично. Значи хормони вриштат и 24/7 сум имала сила и да не преспијам и да продолжам и само благо уморна да се осеќам а сега е се поинаку веќе/... Мислев само до мене е ама како што разговарам со луѓе гледам сите истотоо го велат. Не е исто сега, работа, факултет, промена на време клима, менструација пмс и што и да е, се влијае на притисок, на главоболки на промени на расположение, поголем замор и тн. Не сме веќе мали деца.. Така да сакам само да ти кажам, не се загрижувај за секое лошо чувство што ке го осетиш. Вежбај се ден по ден, се поладнокрвно да реагираш на такво лошо осеќање. И ке видиш дека ништо страшно не се случува, едноставно е дел од животот. Ако немаш причина да се грижиш и си испитала се, тогаш само опушти се и знај дека се тоа ти е реакција телесна на стравот. А ако не си се проверила а сакаш да се осетиш подобро, оди испитај крв, мери притисок.. ке се смириш кога ке се увериш дека нема ништо сериозно.. Не се грижи сигурна сум дека се тоа ти е само од стравот и паниката! И мене исто ми било. Смири се, опушти се, и вежбај секојдневно да ги оттргаш подалеку тие црни глупави мисли анксиозни.. игнорирај ги и повторувај си дека се само мисли, и дека нема да ти наштетат, и дека е бесцелно да се грижиш за можни судбини, што можеби никогаш нема да те снајдат. ! Не се плаши! Поздрав, и *
Вчера добив а веќе 3 ден како неможам да престанам да плачам,плачам за секакви ситници,се ме нервира се ми смета,тешко ми е,најмногу ме нервира што неможам да се посветам на бракот.Секој збор го сваќам пресериозно,а не сакам да се карам ама се ме погаѓа.Еве денес имам време ќе вежбам јога па ќе видиме како понатака.
Сρцκи, ајде малκу весела тема... што им пρиρедивте на саκаните и дали воопшто ја славите љубовта и виното? И што ве ρасположи денесκа?
Јас лично не го славам св. Валентин ,за мене секој ден е ден на љубовта, оној мојон ми се јавува и вика ми купил таблет за празников дотолку требало ,нас анксиозните најповеке што не расположува е љубовта ,достае саканата личност да е до нас Пожелувам на сите да се радувате на љубовта ,да ставиме крај на оваа состојба ,НИЕ ТОА ГО ЗАСЛУЖУВАМЕ!
Само што си дојдов од кај моите се изнаиграв со внуками,подобро ми е,освен тоа што повраќав кога стигнав таму,се правев дека сум супер за да не се нервираат моите ама гледаат дека ми е тешко,ме познаваат каква сум Се нервирам кога ќе видам дека сум се вратила назад,ја нема таа позитивност во мене и таа енергија која ја имав.Ми недостига мојот психолог,ми треба таа енергија која ми ја даваше и самодовербата која ја добив.Тешко се наоѓа добар психолог. На мажот ми му поклонив голема милка чоколада,пресреќен беше а ја добив најтоплата прегратка. Такава сум јас научиле дека се задоволувам со ситницинавидум ситни но битни нешта. Добра ноќ феминки...
Здраво женшси, ај и јас да ви пишам, вчера после 5 години одење со такси на гробишта бидејки е угорница и пола саат пешачење се решив да одам пешки. По пат имав триста напади, беше огромна голема гужва дека нели задушница, одев се миев, пиев вода, застанував ама се искачив, кога седнав да одморам уште толку ме дрма ама останав до крај на гробишта и кај другарката што ми почина бев се изнаплакав и ми олесна, и пешки си отидов дома. Денеска се ме боли хаха не сум пешачела со години толку многу. Но нема седење ке правам руска и кифли, утре на керкичката и е роденден полни 7 години и ке славиме во игротека. Се надевам дека убаво ке поминеме. Значи со упорност и силна желба можеме се hug:
Jas na moeto mazence mu prirediv iznenaduvanje na fb... ja slikav nashata malecka... i od vchera slikata od moeto bebe prosheta po portali so naslov: najslatkiot poshtar mozda i vie ja imate.videno
lujge pomagajte ne sum dobar imam custvo deka e gotovo nema spas zamene ne mozam pojke dali nekoj vaka slicno se osejkal nema smisla za zivot nisto ne me radva
да даа прееска случајно ја видов на некој портал, ептен креативно а и слатко бебе. Бравооо секоја чест за тебееее hug:
Јас имам прашање до сите што сте откажувале антидепресиви. Како се справувавте со симптомите? Мислам дека полошо ми е откажувањево отколку навикнувањето
зависи јас кога ги откажав после една година ништо не осетив ,после 7 месеци ми се влоши состоојбата,а пред да ја примам терапијата незнаев каде се наогам од депресија а анксиозноста дури не ја осекав од толку што паднав во депресија ,затоа се тешам поарно анксиозна да бидам замо да не ме повтори таа депресија ,верувајте луѓе многу е потешка депресијата ,некои овде гледам нензнаат што е депресија па за еден паницен напад викаат дека биле во депресија ,а депресијата не поминува како паничниот напат него трае и трае зависи од самата личност до кога
Јас имам проблеми со анксиозност подолго време, ама не се премногу страшни. Антидепресивите ми беа како терапија за благата форма на депресија што ми се случи заради комбинација на многу тежок период во животот со лекови што влошуваат симптоми на депресија. Можеби ќе беше попаметно да пишам во темата за депресија, ама некако тука се пронаоѓам повеќе, а и многу од вас пијат антидепресиви Инаку, јас не мислам дека ми е зависност од лековите или дека ми се вратиле другите проблеми, туку читав дека најчесто откажување од антидепресиви е мачно на почетокот. На почетокот мислев дека сум нешто друго болна, цело време ми се врти, ми се повраќа, нервозна сум, менувам расположенија. Чекам да помине веќе неколку дена, не знам што да правам со себе вака.
во права тема ти е поставено прашањето ,е сега мое мислење пошто си во полесна состојба е да си отидеш на разговор со психолог со сеанси пробај батали сега антидепресиви
искрено е и најдобра причина, имам и јас една таква само што мојата утре полни 7 годинки, и еве ја уште збеснуваааа хахаа
Јас една недела бев на гости кај колешка, се беше океј, се чуствував супер, се до денеска, бевме на кафе и јас во кафичот се препотив на сите му беше дури ладничко, а мене жештини, но ништо страшно, потоа заминавме да јадиме и дури чекавме јадењето да стаса ме фати јак напад, почна да ми се врти,жештини, мислев ќе паднам тука, ми се слоши и одма станав заминав во тоалетот, ги оладив рацете и вратот со вода и се молев да биди се океј да не паднам, се вратив јадев на брзина и кога излегов се беше океј, бев добра, се исчезна...
Zdravo luge, ne sum ni jas najjaka i vo odlicna sostojba, no fala na Bog ne sum losa. Ve citam ponekogas. Pred nekoe vreme procitav nekolku postovi koi me pogodija i sakam da kazam moe mislenje... Nitu eden psihijatar i nitu eden lek nema da ni pomogne dokolku se oslonime na niv vo celost. Da vrezeme vo nasite glavi deka sme zivi, zdravi, silni, hrabri.... za da go ziveeme zivotot normalno i da gi postigneme celite na naseto postoenje. Procitav premnogu mladi, mnogu pomladi od mene (jas imam 23 godini i po vtor pat se boram so sostojbava) pijat jaki apcinja, lekarstva, psihijatri eden, drug, tret... ne pomaga, bajacki, gledacki i sl.....nisto od toa. Verba vo Bog, verba vo sebe i ke se izdigneme nad sekoj strav veruvajte! Da bideme silni i da se nadmineme sebesi! Seto toa da bide los kosmar, koj ne napravil posilni....da vlozime vo pozitivni misli! Ne znam sto poveke da kazam..... Mene pregratkata od moite bliski mnogu mi pomagase vo teskite momenti i zborovite "Se e vo red, stani i prodolzi"... Taka jas stanuvav na sila i prodolzuvav, sekoj den od novo i od novo...... Zatoa ve guskam i vi kazuvam STANETE I PRODOLZETE, ne tonete vo lagata...
Uste eden dokaz deka toa se samo misli... I jas deneska imav jak napad, no ne rekov nisto... Mi stana zesko, celata treperev vnatresno, si staviv edna lazicka seker vo ustata i si rekov misli se, ke pomine... Fala na Bog, pomina i kaj mene...
Времето и денес е прекрасно а и расположението некако ми се подобри ,е сега синусите малце ме болат и ама се трпи тоа имало и полошо ,ви посакувам убав ден гледајте искористете го сонцето имајте надеж дека све е пролазно и ке помине ,поздрав
Kako ste decki ovie denovi se nadevam vremevo pozitivno vlijae na nas sonce cist vozduh prosetka bas toa ni treba ajde uste malku ke izlezeme od ova sivilo tmurno vreme koe ni vlijae negativno...pozzzz
