Фала многу ArmaniCode, инаку цело време се плашам случајно нешто да не пропуштам, како да има уште нешто што би можела да проверам, но како одам од доктор на доктор се нови и нови симптоми имам. Кога сум дефокусирана може да кажам дека заборавам на се, ама тоа многу ретко се случува. Како и да е треба да поработам на тоа да не мислам на симптомите, иако се обидував ама сепак од никаде ке ме фати некоја паника
Na mene prv pat simptomite mi se pojavija koga bev 24 godini, I toa od premnogu stresen nacin na zivot. Jas sum vo stranstvo, bez nikoj, nemam ni mama ni tato. Vo toa vreme I studirav I rabotev znaci Kako ke izlezev od 7 sabajle se pribirav vo 11 vecer. Najprvin pocnav da cuvstvuvam trpnenje vo racete I prstite na racete. Jas veruvaj koga ke slusnev nekoj da kaze " na nervna baza e" se smeev. Vikam Kako moze nekoj na nervna baza da se razboli. Epa mozelo I toa kako. Psihata e opasna rabota. Togas pocnav da citam za moite simptomi na internet (najlosoto nesto sto mozes da go naravis), trpnenje na race, vrtoglavici, bolka vo zeludnik, nagon za povrakanje, uste sto li ne. Koga pocnaa da mi izleguvaat trista boles ti uste tolku ispaniciv I taka sekojdnevno se izmacuvav so simptomi I bolesti. Pocna da mi se pojavuva ogromen strav od umiranje, bolesti, starost sl. Ne mozev da gledam reklami za lekovi, me voznemiruvase se na Tv osven komedii I pesni. Odev po doktori preku eden den, Im barav da me prakaat na specijalisti, I iako site rezultati pokazuvaa deka sum zdrava Kako dren, jas bev uverena deka nesto ne e vo red so mene I tuka uste pogolema panika. Zatoa velam nema poloso nesto od toa da ne znaes vsusnost sto ti se slucuva. Me spasi majka mi koga mi gi objasni ovie raboti I so nea dremev na telefon sekoj den I i gi objasnuvav site cuvstva Kako na psihijatar. Najdobro e da zboruvas so nekoj, da ima koj da te islusa I razbere. Samo togas koga si go razbrav problemot, Kako funkcionira I od sto mu se pojavil, pocnav sama da se lecam so toa sto si placev koga mi bese tesko, se opkruzuvav so pozitivni raboti, koga ke mi dojdese napad samo vikav nisto ne mi e, na psihicka baza e, ke pomine I stvarno pominuvase. Koga ke te fati napad na panika, vlezi pod tus istusiraj se, ke ti pomine, ke se relaksiras. Ako mozes citaj knigi koi objasnuvaat Kako ni raboti umot I kako mozeme da si kontrolirame se sto ni se slucuva vo zivotot. Navistina e ironicno, no ova sto mi se sluci pred 5 godini, me sozrea, me napravi posilna I mnogu popametna. Ke pomine, samo pozitivno.
Еве две недели се будам со мисла денес ке биде одличен ден, во текот на денот ке ме фати тахикардија јас си викам е ок де не се умира од ова во ред е и мислам дека во самиот момент поминува, тргам со паника по малава и по пат си ги отргнувам мислите, ако ми верувате носам лепче со мене и ги ранам пилците до школо, толку ме релаксира тоа чудо, станувам секое утро и на прозорот ронам лепче и секој ден две гугутки се на прозор и еден куп врапчиња и така додека се тука не се тргам мислите ми се само во нив. Вчера во пошта бев плакав сметки осекам сака да ме здрма и одма си ставам мисла не е ништо ти си во ред и почнувам муабет со жената и одма помина, се осекам многу добро фала богу кога одма сама мењам од негативна во позитивна мисла, се надевам ке продолжам вака. Само храбро ке успееме
Истото ми се случува, истите стравови, за смрт и болести неможам да слушам, се ме погаѓа. Јас студирам архитектура и најнормално нешто ми беше да бидам будна цел ноќ пред некој испит, ми се имаше случувано и два ноќи, три дена без спиење, но еве ме стигна и тоа, не сум можела баш се. И мене ми беше многу тешко да верувам дека се е на психичка база, на секој преглед очекував да излезе нешто, а кога ке кажеа дека е ок после уште толку се депримирав. А најмногу што ме нервира е некој кога ке каже "ништо не ти е", "не се преправај" или "ајде веќе доста со тоа", како да сакам да се чувствувам така. Ама ако не си го почувствувал тоа неможеш да сфатиш. Најлошо од се е што се откажав од работи во кои уживав, најтешко ми е да излезам негде, на кафе или било каде без да ме обзема вртоглавица и непријатни чувства. А за заспивање да не почнам, ке легнам, ке се будам, ке ми трпнат рацете, нозете не ги чувствувам, болка во желудник, како нешто да ме јаде внатре, неможам да дишам, тешко ми е дишењето, ке немам сила, ке станам, пак ке легнам, а често и имам страв да заспијам, пред 6ам нема заспивање.. Во моментот најизразено ми е чувството дека немам сила, мислам дека едвај можам да стојам, како да неможам да дигнам ни чаша вода, како главата да ми тежи.. Ама да се надевам на најдобро дека се ке помине..
Navistina se nadevam deka brzo ke go prebrodis ovoj period. Mene me drzese skoro 3 godini, so taa razlika sto Kako sto minuvase vremeto se poretko gi cuvstvuvav simptomite I napadite na panika. Ne ocekuvaj da ti pomine za nedela-dve, ovie raboti bavno odat. Zatoa ti kazuvam prifati si ja situacijata, I ne ja misli. Znaci sto e toa e, odime ponatamu, moras da prodolzis so zivotot. Kako ke minuva vremeto ke se angaziras so novi raboti I ke prestanes da mislis na ova, samoto ke si pomine bez da osetis. Ne se otkazuvaj od raboti koi te ispolnuvaat, ne vikaj cekam da mi pomine pa ke napravam ova, ili ke odam tamu. Se si pravi sega, ne cekaj da pomine. Kolku poveke mu pridavas znacenje, tolku poveke ke e prisutno. Taka si gi hranis mislite, umot ti raboti 100 na saat. Druzi se so luge, izleguvaj pocesto kolku I da ti e tesko, citaj knigi, pustaj si smesni raboti na internet, odi na prosetki, pesaci, vezbaj, meditiraj.....ke pimine samo mnogu bavno se lecat nervi no ne ocajuvaj, na se ima kraj
Ненадеен напад ме фати вечерва,од чисто седење. Леле одвратно чувтсво ми се чини ќе ме снема,ќе го голтнам јазикот , неможам да се погледнам во огледало.. се напив хелекс,си го прекршив зборот но тоа е
treba da posetis psiholog jas imav isti simptomi nesonica i da ne ti redam so uste poseti kazimu ke ti dade terapija ne e nisto strasno pozzz
Jas veke period od 1 nedela se osekam poloso...mnogu se nerviram se mi smeta okolu mene mi zujat usinjata glava redovno me boli i imam totalna izgubenost kako da ne se naogam na zemjata neznam sto da pravam svesna sum na site momenti no loso e cuvstvoto koga mislis deka ne e okej so tebe...i vo sekoj mig mislamm deka svetot ke mi se srusi i ke umram ke se pobrkam ke zaboravam itnitn sonuvam mnogu losi sonovi i oni me izmacuvaaat. Heellp
Сонував многу лош сон и сега ми работи психа и имам блага дереализација и не сакам да станам од кревет.Ме здрма сабајлечки,од 6 сум станата и чудно ми е многу,нерасположена сум,си мислам на моменти уште сонувам..Аман веќе ми се смачи!
@Be-yO-nCe знаеш дека после секој ваков напад ке бидеш само по силна и по свесна дека ништо не се дешава реално и какво смачување нема смачување ајде малце храбро можеш ти. Не дека сум и јас нешто најдобро ама си викам супер ми ееееее и ТОЧКА
Не сакам да се правам паметна, ама гледам многу Негативни коментари од типот немојте со ад лошо е, зависност бла бла. Анксиозноста е многу тешка болест која искрено не се лечи со тие: само мисли позитивно, најди си занимација и бла бла. Телото е истоштено од секој паничен напад и црна мисла. На крај краева ако сите ние знаевме за психата и ако се лечеше така лесно немаше да постојат психолози и психијатри. Пс. Антидепресивите не ствараат зависност, лично искувство! Поздрав
И јас вечерва катастрофа ,ке излегвав ама ништо од тоа,дереализација ,немање енергија ,еве има неколку дена откако не вежбам ме фатија синуси и се прекинав со вежбањето сега сум катастрофа,од утре здравје да се накренам малце да почнам да вежбам повторно зашто подобро ми е, голема е разликата навистина кога човек ке заседни и кога е активен како и психички така и физички имаш повеќе енергија .вечерва отиде што си ја планирав ,тоа е здравје
Колку време пиеше АД?А за паничните напади не го истоштуваат телото тоа ти е погрешна информација,и јас така си мислев се додека не ја прочитав Panic Away
А и да додадам дека со ад, се излечив за помалку од месец дена. Иако самата процедура трае 1 година. Јас сум panick attack free.
Една година колку и што трае процедура. А и јас ја имам прочитано и сите можни книги поврзани со анксиозност и депресија. Телото е истоштено. Срцето чука постојано 120-30 како да се качуваш на Монт Еверест. Сите муслули се постојано згрчени, и организмот не прима доволно витамини бидејќи нормално нема апетит.
За толку време и не може да проделуваат во полн ефект,не е можно ако си се излечила за помалку од мецес дена не значи дека од АД се излечи а и некако чудно ми е неверувам за толку кратко време човек да се излечи,е сега види зависи можеби си била со помал интензитен на анксиозност и тоа игра улога сите сме кој со помалку кој со повеќе ,кој и со депресија да не беше малце анкс.е во сето ова влегва и карактерот на човекот има многу фактори .
