Trpnenjeto I zezenjeto vo temeto od glavata.....da I gi prepisam na anksot?....ili na reality stres koj skoro mesec dena mi e naj drugar???... (nemam obicaj da se zalam na forumot.....ama ete moze da mi olesni nekoj odgovor).....pozdravce do site
Zdravo ve molam za eden sovet ako mozi.Pred eden mesec dodeka bev na rabota naednas pocna da mi se vrti pritisokot normalno nizok mi bese a potoa koga si pojdov doma 140/100.Od toj den eve veke cel mesec me drzi blaga zasemetenost na nagli pokreti.Ja snimiv I vratnata kicma I dijagnozata e ispravena fizioloska lordoza I cervikalna spondiloza.no toa sto pocna da me plasi se sekojdnevnite glavobolki so slab intenzitet koi veke me stavaat vo anksiozna sostojba.izgubiv volja za se samo nekoi crni misli mi idat eve na primer utrovo koga se razbudiv imam cuvsto na teski noze kako da ne mozam da gi dvizam normalno.samo da napomenam deka ova pocna da mi se slucuva posle smrtta na mojata tetka koja bese bolna od tesko maligno zaboluvanje.ve molam za sovet.
Ви благодарамммм многууу за честиткитее најдобри феминки!! во сите тешки денови, иако не се познаваме лично, најголемата поддршка и утеха ја наоѓав токму овде од луѓе што не ги ни познавам лично, но не поврзува таа состојба што само ние што сме ја проживеале можеме да ја разбереме. Колешките од факс, други другарки, и познанички, само поставувале бледи прашања што се случува со неа од кај и се тие паники и страв,...што дополнително ме вознемируваше што и другите ме забележале, ме тераше да се прашувам дали сум нормална зошто не сум како нив.....но само тука најдов поддршка реална, и тука сите вие, со вашите проблеми ми ги отворивте очите дека може секому да му се случи, и дека сме и ние всушност нормални и како сите други,и го сакаме животот и имаме желба за да ни биде подобро, не сме болни нити ненормални. Ви благодарам за тоа што секогаш сте спремни да дадете поддршка во тешки моменти !!! Чудни се животните патишта и кој знае дали некогаш со некоја од вас ќе се сретнеме и запознаеме, но сите вие заслужувате многу прегратки и многу роденденски торти ** Денес сум супер инаку, нашминкана средена и на работа..... а вчера мислев кошмар преживувам На сите што се мачите, значи искрено ви посакувам да се обидете самите колку и да е тешко, со себеси да се борите со ова...јас терам инат, мака ми е но стискам заби излегувам одам шетам правам се што анскот не сака да правам...не се затворам дома од тоа ми е страв повеќе///не сакам да западнам подлабоко во оваа дупка...правете го тоа...не се навлекувајте на апчиња пијте повремено нешто, еве и јас пијам кога ептен ме фаќа страв...но не постојано, пошто ги сакам овие денови кога се будам нормална, и кога имам елан и енергија... дури и да се расипе навечер расположението, барем неколку часа знам дека сум била ок Ве гушкам и поздравувам.
zdravo feminki... jas si iam rabota so ovaa rabota veke 5 godini, ama posto poradi moja tvrdoglavost gi prekinuvav terapiite,. sega pak mi se povtori. go smeniv mestoto na ziveenje, novi luge, a naucena bev sama bez brat sestra. novi karakteri. novi sredina, nova rabota, se novo. se izboriv da gi kontroliram napadite , ne obrnuvam veke vnimanie na teloto ama strasno me plasi umot. strav mi e da ne sum se seknala, da ne zapadnam vo depresija, da ne si napravam nesto na mene , na drug, mnogu strasni misli mi pominuvaat, se macam. me boli stomakot, zeludnik itn. nekoi pozitivni misli? ke pomine li ova? kako da si pomognam
Промена ти е во животот.Јас барем од лично искуство зборувам,како промена што знае да ми предизвика паничен напад ништо друго.Ќе бидеш добро
mazot mi voopsto neznae kako da mi pomogne, a jas na momentri pomisluvam deka ova go pravam od vnimanie. doma go imav celoto vnimanie a tuka e porazredeno, ne sum centar vnimanie. nogu si ja mrazam taa osobina, so tolku sakam vnimanie, i nekogas ne sakajki pravam raboti za da dobijam vnimanie ... auu pateticno... mora da go smenam toa.. fala mnogu za podrskata, mi treba mnogu podrska i razbiranje sega..
se slozuvam so tebe no kako da prekineme so tie misli, kako da prekineme da mislime? jas se so ke procitam si go zakacuvam, e sega voa ke mi bide, sega toa ke mi bide
Derealizacija i crni misli ne me pustaat po cel den,kako se spravuvate so ova ? I plus uste nesto,nemozam da stam kg nikako,mozno e od anksov ?
blagodaram nogu emili ama ovie dva dena mi e taka tesko , i samo si vikam so ako nemozam bez apcinja, sto ako poludam i si napravam nesto sebesi i srceto pocna da mi treperi. Ne se otkazuvam od sebe svesno ama toa brmcaloto vo mene samo mi dava somnezi u p m veke, kolku e dosaden. izdrzav 3 meseci bez apcinhja, moram i mozam uste, mozam da go pobedam ova cudo, sakam bebe
Maja сите сакаме да победиме но треба стрпливост и време а ние ја изгубивме стрпливоста а и вложивме и изгубивме многу време (барем јас) Но што е тука дали имаме избор освен да се надевам и трудиме дека еден ден се ке помине Еве и мене два дена ми е ужасно ми се врти свест ми се плаче ме боли желудник ништо не ми се јаде Но што можам си трпам и велам мора да помине Ни не сме свесни колку се човек може да издржи Понекогаш сме поцврсти од карпа но потенки од стакло и лесно се кршиме Затоа дај си време и не мисли на себе мисли на нешто друго и полека се ке избледне се додека пак не се врати но ти ке си подготвена и спремна да се спротиставиш
Blagodaram doki,, jas samo sakam koga ke stanam da ne stanuvam so pomislata za nea, da ne si legnam so istata pomisla i da ne baram za informacii na net.. losa navika imam, samo baram na net odgovori so moze d ami se sluci
Многу е тешко Маја да не мислиш мТоа е најголемата причина за нашата состојба што премногу сме преокупирани со самите себе Мислата не убива и ги ствара најголемите проблеми Но и во таква ситуација побарај некоја светла точка од минатото или некој план за во иднина и мисли на тоа иако можеби ниеден план нема да се оствари но знаеш како се вели Надежта последна умира Знам и јас сум во иста ситуација како тебе ништо не сум подобра особено овие денови но се трудам да залутам со мислите во нешто сосема друго за да се одалечам од себе и својот проблем понекогаш успевам но понекогаш и не но важно е да се трудиш зошто секогаш има и подобри денови Иако и денес воопшто не ми е добро но имам желба да се трудам и на сите вас да ви кажам дека се е минливо во животот иако остава мали последици ако не во друго барем го мени характерот и навиките што воопшто не е добро Но секогаш има надеж а пред се цврста воља Не се секирај ке дојдат и добри денови само издржи храбро и знај од мисла не се умира само се живее неквалитетно А најстрашно од се е што и никој сосема неможе да те свати зошто ништо не е видливо а ти се осекаш толку осамено и нездраво Но биди храбра овде е Фемина и се имаме сите заедно да се крепиме и охрабруваме Еден ден се ке биде минато Поздрав
zdravo dali ste imale nekogas neudobnost i cuvstvo na teski noze pri odenje?mene veke 3 dena mi traat ovie simptomi koi kulminiraa snosti koga me fati panika i pocnav da si mislam deka imam nekoja avtoimuna bolest.ve molam za odgovor ako mozi dali mi e na stres ili nesto drugo....
me interesira dali od anksot i od toa sto celo vreme razmisluvam z amoite misli mi se gubi koncentracija, ke pocnam nesto pa sum zabravila? i od so tolku sakam da kazam nesto za da ne mislam mi se prepletkuva jazikot? do anksot li e?
Да Маја тоа е од глупавата состојба Немаш концентрасија ниту мислите ти се средени се забораваш а и погледот во некои ситуации ти трепери како да секој момент ке ослепиш што е грозно чувство но тоа е минливо не се секирај но затоа пак депресијата потоа добро те дрма но што е тука барем знаеме од што е и не се секирај трудисе не се отказувај
ногу ми е страв од депресија .. од тоа да не си направам нештоо на себеси, да не ми се изгуби разумот.. и кога ми прелетуваа таа мисла срцето ми трепери и право сакам да се јавам некому...сакам некако да с еубедам дека нема шанси тоа да се слуЧи. и ми иде мислата нема да можеш без апчиња..