Анксиозност

Ве молам некој нека пише дека има надеж, ве молам

 

Nemozam da pisuvam malovo mi e razbudeno kratko i jasno ima nadez ne sme bolni se ke pomini samo upornost i volja

 

Поентата е дека ако само мислите постојат, а симптоми нема, нема да постои ни стравот, ни анксиозноста, така? Симптомите што се јавуваат е тоа што плаши.
Она што е најиронично е што сами се доведуваме до тоа да се активираат тие симптоми. Е, сега моментот е како да се исклучат, како да сме смирени ма какви и да мисли имаме, и каде и да сме во моментот. Теоретски е многу јасно, симптомите ги предизвикува тој механизам на fight or flight, кој постои кај СИТЕ луѓе, Прашањето е само дали е активиран механизмот или не. Тие што не се анксиозни и немаат никакви симптоми, не го активираат-ПАМЕТНИ. А, ние со паникиве и симптомите непотребно го активираме, во ситуација кога нема потреба од него. Сите симптоми на паники, и анксиозноста се од тој fight or flight механизам, кој дава вишок на адреналин и др. ствари кои ги предизвикуваат симптомите што сите овде на темава ги опишуваат. Знак за да старта, за да се активира механизмот е емоцијата на страв. Може било какви мисли да се мотаат и било кај и да сте, дали се туширате, или на плажа сте или било кај, ако емоционално не се изреагира, со емоција на страв, мислите може да се појават и по некое време ќе разминат, ама симптомите нема да ги има. Целиот момент е како да се тргне таа емоција на страв, во сите форми и интензитети, она малку страв, загриженост, паничење баш, what if мисли, возбуда итн. се се тоа форми и разни интензитети на емоција на страв. Просто е, ако не се закачи емоцијата за мислите, нема ни симптоми да има. А, од кого зависи дали ќе се закачи емоција на тоа што се мисли? Од нас сами. Сами си го правиме се ова.
Тие што не се анксиозни и немаат симптоми, и тие имаат секакви мисли, баш анализирајте ги, ќе видите колку се посмирени генерално, од оние анксиозните за се нешто емоционално реагираат.
Моментот е, што се ова што е теоретско објаснување, кое и докторите/психијатрите го објаснуваат истото, како практично да се прави. Како да и вистински се остане смирен и да се контролираат емоциите. Емоционалната реакција е проблемот, не се мислите сами по себе проблем, сите луѓе имаат секакви мисли, ама разликата е како емоционално ќе се изреагира на нив.
Е, практичното применување на ова е тоа што треба да се извежба, да се истренира, да стане навика да си седиме мирни ма какви и мисли да се присутни, тие по некое време ќе разминат ако не им се даде емоционална реакција и внимание. Како ова да се увежба е прашањето на кое треба да се работи, мора да му се смисли некое чаре зошто вака непотребно се уклучуваат само тие симптоми, а ништо работа со нив не се врши, само непотребно се доведува телото во таква состојба на паника кога нема потреба од тоа.

 

Zdravo na site poslednive denovi bev mn dobro voopsto ne mislev na nikakvi napadi i funkcionitav odlicno. Pred nekoj den bev na kafe kaj drugarka i si go merese pritisokot i vikam daj i jas( u zivot tret pat dali meram) i vednas pomisliv kojznae kakov mi e, se vozbudiv ko kojznae so ke praam. Pritisokot mi bese 120/78 so e ok, ali pulsot 115. Se raspametiv, nezz dali bese od so se vozbudiv ili od neso dr. Panicni napadi imav i pred 3 god i togas iljada pati bev na eho.l, nosev i holter 24 casa i se bese ok. Sega povtorno gi imam i bev kaj maticnata mi naprai krvna slika i ekg. Mi rece super si i nema potreba pak da se maftas po doktori. Sto mislite? Vi se ima li sluceno volku visok puls od panika?

 

gledaj ... toa shto gospod zemal tvoja poznanichka,ne znachi deka i tebe istoto ke ti se sluchi ! tuka site sme so isti problemi. treba prvo da bidesh pozitivna,da se trudish,ako ne milum togash silum i toa ke ti stane navika i sekoas ke mislish pozitivno. veruvaj mi taka odi toa
ke potrae nekoe vreme ama prvo mora se shto razmisluvash da se trudish da go razmislish na dobar nachin,pozitiven. i veke chim pozitivnosta ke vlijae vo tvojot zivot,ti ke se smenish i nema da gi imash onie crni misli vo tebe i anks poleka ke ja snemuva !! namesto da mislish sega lele nekoja umrela sea i mene mi e redot,gi imam istite simptomi itn misli kolku zivotot e ubav i bi bil use poubav bez anks,i kako ti ke uspeesh,kako nishto ne ti e,toa se samo tvojte misli ... odprvo nema da funkcionira no so tekot na vreme ke pocne toa da dejstvuva !! se ke bide vo red ne se kosi,eve i nie sme tuka kolku tolku da ti pomogneme

 

@bubic.k ти пишав порака сонце ке видиш.Значи знаеш најдобра другарка ми умре во рацеее, ама тоа е животот. Јас се викав сега јас ке умрам и т.н, ама не никој не знаеме кога ни е пишано миличка. Знаеш и сама дека има надеж, дека има спас, имаш и дома пример. Ти мене ми беше најголема подршка и знаеш дека не си сама во ова. Ако не се знаеме личнооо си ми ептеннн мила знаешшш.

 

Здраво девојки! Веќе подолг период патам од аксиозност некаде околу 6 месеци. Најпрво започна со болки во грбот потоа боцкање во градите, болки во левата рака, коленото вратот, главоболки, болку во желудникот, вртоглавици имав како грутка во грлото, гушенње. Бев многу тажна и немав волја за живот постојано плачев на глас и најмала ситница ме нервираше. Постојано мислев дека сум болна имав голем страв неможев да спијам.
Еден ден седев со дечко ми и тој пробуваше да ме насмее но јас почнав да се карам со него. Веднаш сватив што правам и отидов кај моите родители и почнав да плачам. Тие веднаш го повикаа нашиот комшија кој е доктор да ме прегледа. Тој ми го измери притисокот, срцето но се беше во ред а јас се тресев целата. Тој знаеше што се случува и од тогаш секој ден разговарав со него и ми даде многу совети и многу работи ми станаа јасни, малку ми стана полесно. Тој ми рече не чувај во себе и не се мачи искажи се а ако треба и исплачи се да ти олекне, не гледај назад гледај само напред.
Моите родители знаеја за мојата состојба и постојано беа со мене и ми даваа подршка ме убедуваа дека се ќе биде добро. Ми даваа многу совети како да одам напред. Исто така и дечко ми не ме остави сама никогаш. Собрав сили и еден ден решив да свртам нов лист. Неможев да продолжам така зошто само стоев во место.Најпрво што сакав да направам е да си ја скратам косата, за да се осетам лесно - A woman who cuts her hair is about to change her life -CoCo Chanel. Почнав да излегувам да се дружам, си најдов хоби, почнав да спортувам, почнав да да размислувам на убави работи и ако на почетокот ми беше малку тешко.
Болките и тежината што ја имав почнаа да исчезнуват почнав да се враќам во нормала бев исполнета со живот, енергија, бев позитивна, а тоа го забележаа сите што се околу мене.
Но тоа убаво чуство на леснотија траеше 3 месеци. Еве пред една недела почна да се враќа стравот. Гушење кое трае 1 до 2 секунди и грчеви во стомакот, страв и потоа забрзано чукање на срцето.Гушењето веќе исчезнува, но денес се вратија болките во грбот и левата рака.Свесна сум од што ми е ова но пак се јавува една несигурност во мене дека не е тоа дека е нешто друго. Утре ќе им кажам на моите за ова морам да разговарам со некој повторно на оваа тема.
Ве молам дајте ми некој совет и мала подршка убедете ме дека тоа е тоа, а не е нешто друго. Јас секако ќе се борам за ова повторно да исчезне, не се откажувам
Поздрав

 

Ve molam da mi preporacate psihoterapevt ( koj raboti privatno Bidejki nemam zdravstveno osigiruvanje). Porano prev vo neuromedika ama Dr. Spirkoska sega e vo 8 September I poradi nemanje zdravstveno osigiruvanje nemozam da odam Tamu. Fala I pozdrav

 

jas konecno se osmeliv da pocnam so terapijata sto mi ja prepisa psihijatarot. Mnoooogu mi e loso imam napadi a dok. e na odmor. Na periodi mi se ide od koza da izlezam. Neznam sto da pravam. Da prodolzam so terapijava ili da prekinam. Bas i nemam kogo da prasam

 

Е сега вака..сношти осетив некоја чудна болка под левото ребро некако како пецкање на кожата и веднаш ме фати паника, почнав целата да се тресам, срцето брзо ми чукаше и почнав да плачам од страв..не ми е прв пат тоа да ми се деси ама сега постојано во главата ми се вртат лоши мисли се плашам дека болката е нешто големо и опасно иако не ја чувствувам силна..свесна сум дека доколку е нешто по сериозно ќе имам и многу други симптоми и појаки билки ама ете не можам да се ослободам од мислата дека нешто лошо ќе ми се случи..ве молам помогнете ми дајте ми некој совет како да се ослободам барем привремено од оваа ситуација додека не најдаме некој добар доктор..инаку имам 18 години, а овие стравови ги имам уште од кога паметам за себе.

 

Sto terapija i kolku vreme?...neznam dali dr. ti rekla deka se pocnuva so 1/4 pa se pokacuva na sekoi 5 dena do mg,. kolku sto taa odredila...znaci AD ne deluvaat vednash tuku posle 2-3 nedeli vo meguvreme se pie ili heleks ili dimitrin ili dijazepam ovie mozesh da gi menuvash vo zavisnost koi ti deluvaat tebe no od nareden den ne vo isti den... bidejki na site ne im deluvat isto...a AD nikako da gi menuvash bez dr. konsultacija

 

Luxeta na baza na sertaline. Tri dena gi pijam po pola apce. Bev kaj maticnata mi rece stom taka mi deluvaat odma da gi prelinam dodeka se vrati dr od odmor pa ke vidime sto ke kaze a sigurno ke mi ja smeni terapijata. Sega ostanuva da sedam i da cekam dve nedeli.

 

abe maticnata neznam kolku gi znae dejstvoto na AD site maticni se protiv AD 3 dena e malku za da ima efekt, se prekinuvat osven ako ima alergija ili nekoi mnogu jaki simptomi.....vo pocetokot so AD obavezno se dava i sedativi neli ti prepisa nisto tvojata psih. ? no vo sekoj slucaj cim psih. ti e na odmor so nea ke vidish ajdde ovie 2nedeli zemaj b6 mg ili nesto maticnata neka ti prepise sedativ nekoj malku da se smirish..

I nemoj maticnata da ti e nekoja pomlada doktorka sto nema bash iskustvo so anks?

 

Нормално дека има надеж,има и тоа како ти не си болна па да нема надеж само се наоѓаш во една состојба што ги активира стравот и стресот во тебе.И мене ми се враќа анкс од лоши вести,смрт на некој близок или некој друг стрес.Продолжи со терапијата и биди трпелива пробај да се смириш.Опушти се,оди на одмор,на базен било каде кај што има луѓе така ќе бидеш по сигурна дека и да се случи нешто ќе има кој да те спаси(а нема да се случи ништо).Биди со тие што позитивно влијаат на тебе,со друштво,со дечкото или мажот ако имаш,или со родителите,биди со некој што прави да се чувствуваш сигурна.ИМА НАДЕЖ, имаш уште многу живот за живеење.

 

blagodaram. Da mene ustvari so dijazepamce od 5 mg mi e super. Ama ajde vikam da najdam dolgorocno resenie na problemov. Dosta dz sekoj den.

 

epa ako ti e super zosto togash AD ?? dijazepam ne se pie dolgo vreme ama so psih. ke si se konsultirash...jas pak citav deka porano koga ne bile poznati AD se lekuvale so dijazepam...nego mozesh da go piesh eden period pa ne, pa po potreba...a AD odat strogo po shema...a kolku pati dnevno od 5mg piesh dijaz.?

 

Луѓе како се справувате со жештиниве, јас мислам дека ќе полудам, ни под клима место не ме фаќа. Инаку да речеме добра сум, се до моментот додека не ме заболе глава, ми се буричка во стомак или нешто слично...тогаш одма помислувам дека готово, висок ми е притисокот и ќе де умира. Ме тишти таа мисла цело време однатре и најмногу од се се плашам да си го измерам притисокот со што е уште еден проблем. Не знам како ќе се справам со овој страв. Кога им кажувам дома на моите, на другарки или дечко, ми се смеат во фаца и ми викаат дека не е можно да имам притисок на овие години(инаку имам 21), ама јас сепак многу се плашам од самата помисла. Го имам мерено секако и секогаш ми е 125/85 или 130/90 од прилика, ама и когс го мерам се плашам дека можеби во секундата ми се качил и полудувам од грижи и паники. ХЕЛП плис, има неков ваков сличен проблем?

 

Dijazepamot go pijam dolgi godini ama nikogas poveke od 5 mg dnevno. Ili si go krsam po pola dva pati ili celo ama se drzam do taa doza da ne ja nadminam. Dopolnuvam po.potreba so magnezan so B6 ili neurobion. Pa mislev veke da se oslobodam od dijaz. posto sakam bebe veke