Анксиозност

Јас сеуште се мачам со опсесивните мисли ! на пароксетин сум едноапче дневно... ама слабо некако два дена сум ок другите два само мисли мисли ми се мешаат во глава ... а да истотака и се осеќам честопати како грешник имам некоја грижа на совест за мн банални работи...ама мислите ме докусуријане знам страв не фаќа ми се плаче ми се урла... што е тоа што ги создава тие глупави нереални мисли од кои страв ме фаќа

 

Иванче те паметам дека си од постарите членови тука и затоа пишав. Толку време знаеш дека не се деси ништо така да опушти се. Више не им обрнувај внимание, прифати ги како дел од тебе и терај. Сами по себе ке исчезнат. Уз пат да кажам дека сум добро....деновиве малце изгубено ама си викам од времево е многу промени и си терам. Позз имајте убава ноќ

 

^Изгубена во времето.

 

natemila баш ми е драго што си добра мн се радувам кога некој од овде ќе напише дека е добар се обидувам да не им давам мн.значење ама ете присутни се некогаш и премногу... се надевам некогаш ќе исчезнат засекогаш... голем поздрав до тебе

 

е олесни си се овде

 

Хахаха ама ти знеш дека сум повеќе изгубена од љубоввв

 

Ќе поминат срцкаа верувај

 

Извини за натемила беше, таа ме сфати што сакав да кажам.

 

охх sorry

 

дај божее

 

Ти благодарам за одговорот, ке пробам некако да успеам да го оттргнам тоа,знам дека е тешко но мора да се бориме.

 

Zdravo drustvo samo sto kazav napisam deka sum super po Nekoj den povtorno mi dagaat nekoi losi misli sekako ne se kako porano sepak no god poprecuvaat sekojdnrvniot zivot kaj mene povejke e izrazena hipohondrijata neznam kako da ne mislam sekoja bolka me plaid pomos

 

Decki zdravo kako ste mi! Osven simptomite sto ne macat dali cuvstvuvate kako mutnost vo glava kako omalaksanost maka vo ocite kako da vi se vspie stegnatost vo glava nadovolna kundicija za sekojdnevnite obvrski dali e ova of nervite poslabi ili od sto bi mozelo da bide.Ajde decki pisete dali nekoj od vas ova go cuvstvuva ve molam....ili e znak za nekoj udar se plasam i nemozam da funkcioniram POMOGNETE

 

Истото го минав и јас пред неколку години,сето тоа е од стресот,тоа што те стега главата понекогаш може да премине и кон стомакот и да стега таму.Нервите се оптеретуваат од стресови така да со тек на време почнуваш да се плашиш да не е нешто друго ама не се секирај,не е ништо друго,се е од стресот или ако имаш понекогаш панични напади па ја губиш желбата за многу работи кои досега си ги сакала и исто така ти паѓа концентрацијата.Ако продолжи тоа оди на психолог или на психијатар,разговарај ке ти помогнат.Најдобро е да најдеш начин како да ги извршуваш обврските без стрес.

 

Falati bouni kade ne bev a na psihijatar odev i odam so lekovi sum skoro deset godini a steganevo mi e godina ipol skoro pa se plasam a i vie ste imale stegane vo glava kolku vreme?i kako vi pominalo toa steganje fala ti mi olesna malku pozź pisimi

 

imate li praveno test na intolerancija ?

 

Јас во 2012 година од септември кога се запишав на факултет,учење,проблеми ова-она и имаше стресни моменти,но по природа сум таков имам чуствителен карактер,нова средина и почна да ми се јавува анксиозноста.За да ги спречам негативните мисли,опсесивни или присилни незнам како да ги кажам но знам дека ми беше тешко,значи за да ги спречам некако создавав автосугестија со напнатост,на тој начин,тоа напнување ми предизвикуваше стрес.Дојде ден кога јас неможев да се изборам со тоа па побарав помош од стручно лице.Ми дијагностицираа анксиозност,опсесивни и присилни мисли.Ми дадоа да пијам зепира со ладиомил а исто така и хелекс.Хелексот мислам дека најмногу ми помогна за да го пребродам стегањето во главата а понекогаш и во стомакот,сето тоа беше на на нервна база.Поминаа неколку месеци скоро и да ги исфрлив сите таблети,бев добар,и кога ке се сетам сега ми е многу мака што бев супер еден период,без стегање,без анксиозност и опсесивни мисли,а сега пак се вратија,среќа сега знам дека ако сакам да ги спречам со напнатост пак ке си го направам истото.Верувај ми,еве веќе месец дена и јас како минам низ пекол пак,пробав да пијам таблети пак но сеуште нема бог знае колку резултати.Кај вас можеби е тоа проблемот,незнам,но ако сте минале низ таков период како горенаведениов,95% сум сигурен дека е од тоа. Можеби и долго ви го опишав,што и да треба прашувајте,овде сме за да си помагаме.Нов член сум затоа што гледам дека не сум единствен во тоа и стално си велам ех да бев и прост и глуп само ова да не ме снајдеше,ама тоа е,мора да одиме напред и да се бориме.

 

Здраво во 4 и 30 наутро.... ПОМОШ БАРАМ ОД СИТЕ ШО ИМААТ ШТО ДА МЕ СОВЕТУВААТ ЗА ОВА! Таман неѓто слично ќе пишев, читам над мене десет постови за опсесивни мисли.... верувајте ми пишев дека со стравови и негативни мисли се изборив, и верувајте ми доообар период живеев не совршено ама скоро нормално.... е сега ми се случува есна голема промена во живот... вака, ја при селое раскинување на долга врска и љубов сум патела сличнп и сум останувала со непроспиени ноќи...но др е коа се осеќаш нормално а др е со анкс. Решив да се разделам од 4годишна врска, поради оправдани причини... ако ми верувате 2 врски од по 3 год имав предходно, и ни една ја неам ја прекинато...чекаб да ме остават дури и да осеќав распаѓање, пошто сум преемотивна. Е сеа со оваа личност ја разговаравме темава илјада пати...дека ќе си оди да живее во странство за неколку месеци, на пр после 6 месеци годинава, и сакавме со фино со најпријателски однос или да се разделиме коа ке си замине па полека скајп со зборење секој ден ја да се одвикнам, пошто ств мн осет има кон мене и мојата состојба и за да би ми било мене полесно заборавањето беше цел муабет, дека уште од минатата год ја се жалев и плашев како ќе ми биде и што ќе праам... е сеа ја потсвесно мислејки на тоа, а во различни градови живееме, веќе неколку месеци интензивно потсвесно се трудев да се оддалечувам...и велев се праам за да се привикнам..да научам да глеам во други...да видам дали ме привлекува некој..дали има шанси и сл. И нормално се тоа си придонесе. Последниов месец запознав човек само по нет, шо ств ми се допадна... дури и толку беше упорен дека сака да ме запознае шо му раскажав мн за ситуацијата моја и спремен беше да ме сфати и да биде покрај мене... тпј факт некако ми се допадна..ама уште пред две недели се деси тоа, ја наеднаш почнав да осеќам грижа на совест и да се осеќам крива ...најверојатно затоа шо не ми беше само муабет како предходно пријателски со некого, туку ваљда осетив привлекување и јас... и почнав да се напнувам и да не можам да спијам 3 вечери..се додека не решив на партнерот да му кажам за случката.. и ми олесни... и пак беше предобар па ми прости и сфати некако... е сеа и покрај тоа, ја продолжив ама не можев да се помирам некако во себе, ме јаде нешто.... ко да сум спремна да пробам нешто со некој др, ама сум екстремно уплашена да прекинам тука... дали тоа новотпо ќе биде доболно добро.ж дали доволно ќе ме разбере или ќе имам големи стресови ? Не сум јас за стресови...и дали грешам со одлукава ин и тн...значи опсесивни мисли ме изедоа со денови.жжпа на почеток од неделава се одлучив да му кажам од нареднава недела веќе да прекинеме... да си збориме и се нормално да одржиме однос..ама да пробаме разделени...и се е ок... ама ја сеа екстремно се измачувам.... остај што едвај заспав со медитации и све и пак немир осеќав внатре, еве од сон ме разбуди стегање во желудник...стегната глава и немир и брзо чукање на срце... а мисливе мислам дека стегаат ко обрач железен в мозок.. -.- ве молам помогнете олку очајно и закочено не сум се осеќала.... пробувам со возбудата околу состанокот нов и се да се развеселам...ама не можам коа мислам дека некој ќе пати баремм еден месец интензивно а и ја сама ќе патам па дури и да одам со др ќе осеќам носталгија и меланхолија за предходниот.... знам каква сум.. што, како ќе биде постојано ме мачи. . Ве моламмм дајте совет.. некој со сл ситуација дајте совет ? ...

 

Немаш воопшто причина да осеќаш грижа на совест, твојот партнер си заминува за подобра иднина (веројатно?), така што и ти треба да си го гледаш својот живот. Само мислам дека ти е прерано веднаш да отпочнеш врска со некој друг. Нешто слично ми е и мене периодов, и не ни планирам врска. Смачено ми е веќе од тоа да бидам повредена, со оглед на тоа колку сум емотивна и сум вложувала, а секогаш сум била емотивно уништена.
На други начини си ја надокнадувам празнината, не гледам причина за форсирање нешто само за да не бидам сама. Ова ти пишувам и според постот дека би ти било тешко. Само ќе се залажувате, а вистинските емоции најверојатно ќе ги нема. Сепак четири години си е време кое бара некој луфта период за бистрење мозок, па и малку уживање во самотијата.