Јас сум самодеклариран анксиозен тип. Понекад си мислам дека претерувам, но сигурен сум дека сум член на оваа фамилија. Можеби не кој знае колку (не дај Боже, лошо никому!), ама основните симптоми ги имам. Всушност, моите симптоми се повеќе психички отколку физички. Што значи - немам напади на тешко дишење, тресење и слично... Можеби ретко, ама ептееен ептен ретко. На крај, сакам да кажам дека анксиозноста е тежок створ. Ѕвер. И не, „здрав“ човек НИКОГАШ нема да не` разбере. Верувајте ми. Не знаат они како е да си анксиозен. Се чудат на се` и сешто. Како сум можел да не можам да заспијам, па како сум можел да мислам на се и сешто... Па тоа било невозможно, па сум лажел. Мижи Митро толумби паѓаат! Порано се расправав, сега више само со глава ќе им одмавнам и ќе речам: Ај терај, и онака нема да ме разбереш, кажи ми како си ти? Инаку, ќе ви препорачам чај од маточина и чат-пат капки Валеријана во вода. Малку од малку ќе ве опушти. Малку-малку, кој ти го дава? И, потрудете се да не се заглавувате со хемикалии... Таблети во краен случај, иако сметам дека со обични вежби и цврста волја може да се победи СЕ` !
Јас имав порано проблеми со анксиозност. Повеќе беше како хипохондирја дека мене нешто ми се случува и и со помош на интернетот си правев филмови дека сум болна и симптомите од болеста ги чуствував како реални. Имам доживено два три пати паничен напад исто. Но да си раскажувам нешто што тука сите знаете што е, нема поента ќе преминам кон тоа како си помогнав. 1. Место да се дијагностицирам со разно разни глупости почнав да си препознавам дека сум анксиозна. Го променив размислувањето од „Леле сигурно имам проблем со нервите“ си викав СТОП поверојатно е анксиозноста него имагинарните нервни симптоми. 2. Решив доколку имам некој проблем да појдам на доктор или да разговарам со некој наместо да седам у соба и да полудувам од непродуктивно размислување. 3.Доколку ми се појват анксиозни мисли кои неможам да ги решам со предходните два чекори легнувам во темна соба и пола сат се исклучувам. Внимавам на дишење и си кажувам позитивни мисли. Ова секогаш ми помогнува да ги прекинам тие мисли. 4. Го пронајдов коренот на анксиозноста. Недоволното внимание од моите родители во мојот живот се компензираше со мое неконторлирано непродуктивно внимание сама кон себе. Како и да е првиот чекор е препознавање и едукација. Пола од тие симптоми како ме пецка главата, имам проблеми со срцето итн се тоа анксиозност ништо друго. Превземете ја контролата во свои раце наместо тие мисли да ја имаат контролата врз вас. Чим јас успеав да ја контролирам состојбава можете и вие. Само со позитивни мисли и конкретни чекори кон решавање. Тука сум за помош и подршка, ако имате нешто да ме прашате do tell. Праќам гушки до сите
Дали мислите ите дека со пишување на дневник би ни било подобро? Кога ги пишуваме нашите чувства и емоции. Потиснати пред се...
Девојче на кој начин може со биоенергија да се помогне за анксиозност? имаш позитивно искуство лично со биоенергија или имаш слушнато од други луѓе? кои се придобивките од тој третман/терапија како да ја кажам? ме интересира затоа што и ја си имам проблем со анксиозноста, а не пијам терапија лекови затоа што сметам дека на тој начин само времено ќе го решам, ако го решам проблемот а дополнително ќе го токсицирам организмот и се трудам со што е можно поприродни начини да ја пребродам оваа состојба. Поздрав
Има бесплатен семинар за справување со депресија,анксизност панични напади,пишете инбокс ако сакате дополнителни информации
Kade moze da se najde Portret magazin mislam taka se vikase kade Pancho od Dnk zboruva za anksioznosta..
некој да имал во анксиозноста болки во нозе раце трнење неодредени болки не на едно место ко да ме вртат и тежина во нозе???
некој да имал во анксиозноста болки во нозе раце трнење неодредени болки не на едно место ко да ме вртат и тежина во нозе???
eve sega samo sto se zacleniv se lecam od ankcioznost pijam deprezol skoro 1 mes nemam nekoe podobruvanje najtesko mi e razbuduvanjeto rano napad se prepotuvam i nemozam da zaspijam kazete nesto okolu ova fala
jas eve nekoe vreme zaspivam dobro medjutoa se budam noce okolu 4 h nemir i oblean vo pot strasno e custvoto uspevam nekako da zaspijam ama nesto kako polu son zemam eden bedoksin nekoj pat mi pomaga
Ако не нешто друго барем сме модерни ,еј најмодерната болес ја имаме ,Слушнетего дечково обавезно ,како мојата приказна да ја раскажува
Здраво дечки, јас бев тука член одамна и долго време ја пратев темава, ама сега конечно се решив да пишам. Па кратко и јасно да кажам, си се имам „самодијагностицирано“ со анксиозност и депресија. Барем според тоа шо можам да препознам. Го имав ова долго време ама претпоставувам навистина се влошија работите во последните месеци, т.е. летово. Расположението и самодовербата ми се дефинитивно на пропаднати на дно, почнав да не излегвам навечер и за викенди, буквално избегнувам секаков контакт со пријатели (веќе 3-4 месеци) и било кој поточно, немам никаква желба за контакт со било кој и можно е да имам социјален анкс. Ако веќе некој разговара со мене само климам со глата и се преправам дека слушам и разбирам, а всушност си велам „зошто ми го кажваш ова? аман, престани да збораш. сакам да со одам оттука!“ Претпоставувам појќето тука, и читајќи ги муабетите, сфаќате низ шо врвам или барем како ми е: губам концентрација и не можам да се фокусирам, дури и работите кои ме опуштаја како слушање музика и гледање филмој веќе не ми делуваат. Постојано сум нервозен или како uughhh и тотално ми е смачено од се. Не сум сигурен ама можно е да имам и паник атакс (тресење на телото и рацете најчесто додека ги стегам како тупаници и не можам да се смирам неколку минути) дали ова е тоа? Според мене, голем дел од ова е постојаното расправање и несогласување меѓу родителите уште од ко бев помал. Сега сум 23 и го надминав периодот да сум вознемирен дека мама и тато се карат, ама мислам дека сега после сите години наназад кај мене сега „избувнува“ и ми прај немири и анкс. Порано можев да трпам и издржам ама сега на секоја нивна караница добивам такви „паник атакс“ и јас почнувам да викам и добивам налив да кршам нешто или да трескам врата (то и најчесто го прам). Постојано сум полн со бес во мене, а воопшто не сум некој насилен тип. Од тој цел стрес и други настани наназад мислам дека можно е да „изгубив“ чувство за жал, емпатија, радост и сл. или навистина веќе не ги осеќам оти 99% од времето навистина НЕ МИ Е ГАЈЛЕ за ништо. Можи ова да звучи глупо, вервајте уште се чудам како overthinking-от не ме уби , ама само така можам да го отишам. Дали имал некој вакво слично искуство или чувство? Сакам да одам на вежбање и трчање и сл, ама никако не ми се оди дека луѓе. Имам размислувано да одење на доктор, ама прво да треба да се оди кај матичен па после кај психолог/психијатар или како? Знај некој да ми кажи? Од една страна сакам да ми препишат лекарства и да се смирам, а од друга нејќам. Сакам да разговарам со некој и нејќам. Абе Х А О С! Извинете да долгиот пост, ама морав вака да опишам поубо. Thanks.
Пааа можеби во 90% од текстов се пронајдов, правец матичен за посета на психолог па ако има потреба ќе те препратат на психијатар и ќе ти дадат терапија
Zdravo na sutee sinoka mi se slucuvase nesto so moeto telo i glava pa da spodelam so vass vaka legnav za da zaspijam i kako zatvaram oci naednas kako da po tonav vo krevetot i me oblea zeska pot i naednas kako igli po teloto glavata kako stegnata so nesto posle nekoe vreme mi studese mn i sekoe delce od toto mi se tresese za sto se rabotii helpp
@FireStar Според опишаното погоре, топло би ти препорачала да се обратиш на психијатар. Поривите на агресија како и паничните напади се манифестираат со причина. Психијатарот од друга страна, треба да ти помогне како резултат на што се чувствуваш вака како што се чувствуваш. Ако ти препише лекови, не е ништо страшно. Зошто верувај, добриот психијатар секогаш настојува да даде солидна терапија која ќе биде во корист на пациентот. И јас во почетокот исто како тебе одбивав, мислејќи дека нема да ми бидат од помош и само ќе се трујам, дури едно време ги одбив и дупло полошо си направив, ама кога ќе погледнам наназад, сфаќам дека во текот на во овие седум месеци таблетите буквално МЕ СПАСИЈА! Ме вратија во живот, и воопшто не се каам за тоа. Секако, најлошиот симптом - - дереализацијата, не ми ја ,,избришаа" меѓутоа, научив да се справувам и со неа, бидејќи визуелните проблеми како и чувството на дисконекција ги нема. Е сега, околу постапката.. Одиш кај матичен со книшка, и му бараш совет за добар ПРИВАТЕН психијатар во вашиот град. Веројатно се прашуваш зошто приватен, и која е разликата меѓу државниот и приватниот? Па, разликата е во тоа што приватниот ќе ти посвети квалитетен дел од своето време, за да те ислуша и посоветува, а со тоа и утврди која терапија е најсоодветна за тебе. Додека државниот, без многу слушање, ќе ти препише терапија која во голем број случаи кај пациентите се покажала како несоодветна, и следна сеанса наместо следната недела, ќе ти закаже кон крајот на месецот. И кога ќе видиш, ништо не си направил. Само ќе седиш и надеваш антидепресивите да продејствуваат во што е можно побрз рок, а тоа нема да се случи првите два месеци. Поздрав, и се најдобро. Ако имаш некое прашање слободно пиши ми ЛП, тука сум.
Зоце, најверојатно е паничен напад. Инаку да се надоврзам на дисусијата предходно, можеш да побараш помош од психолог/психијатар со тоа што ќе мораш да вимаваш со кој ќе соработуваш. Психијатрите имаат бонус од препишана терапија а психолозите од муабетење на празно за да ти земат пари. Јас генерално немам добро мислење и сум скептична. Доколку овие професии би биле целосно финансирани од државата тие не би биле во ситуација да гледаат како да заработат. Приликите се такви што некои ќе гледат на тебе како бизнис а не како човек. Како и да е доколку се осеќаш во безизлезна ситација појди на доктор побарај помош макар тоа значи и терапија. Внимавај, таа терапија гледај ја како моментална бидејки некои создаваат зависност и моментално олеснување додека причините кои доведуваат до таа ситуација не се анализират. Анксиозноста јас ја гледам како болест на мислите. Тие мисли се без контрола и имат моќ да се мултиплицираат. Кај мене беше Леле главата ме боли. Бам, првата почетна мисла од ѓавослкиот круг на анксиозноста, мисла со која си индицирам дека нешто не е во ред. Втората мисла е во суштина таа која е критична, таа која ја сакаа да ја превземе контролата да ја поддржи анксиозноста и звучи како на пример „Сигурно имам проблем во мозокот“. Понатака идат безброј други мисли кои се надоврзуваат на нерационалната втора мисла и како топка снег која паѓа тркалајки се собира се со себе, се повеќе нерационални мисли, стравови, лутина се додека не пукне во паничен напад. Сега јас го запирам кругот кај втората мисла ја препознавам и го променувам текот на мислите. Си викам „Во ред ова е знак дека треба да одам кај матичната да се консултирам“. Тука размислувањето го пренасочувам со организација кога ќе одам, што би кажала и сл. Наеднаш го прекинав ѓаволскиот круг и исто така превземам одговорни мерки за моето здравје. Ова се практични работи кои ги правам за да ја контролирам состојбата. Немам цел да ја искоренам затоа што сметам дека ете имам сколоност кон тоа, го прифатив тоа, се едуцирав, се анализирав и учам како да ги исклучам кога се непродуктивни и да ги користам тие мисли во ситации каде што треба, на пример професионално, каде што ќе можам подлабоко да навлезам во некоја тематика. Ова уште не ми е извежбано најдобро ама ете пробувам Анксиозноста е слика на слаба свесност, недоволно познавање на сопствената личност, немање на филозофија за живот, недоволна љубов кон самиот себе и од/кон другите.Таа е можност да се истражат и оние делови од нас кои не ги сакаме, кои се болни, од кои радо би избегале (во анксиозна конотација, бегаме во нашите имагинарни стравови и паралелната реалност). Ова е дел од моите размислувања на темава се надевам дека ќе помогнам некому. За сите оние кои моментално имаат тешки моменти излезете надвор. Денеска е недела и е прекрасен сончев ден одлична прилика да се конектираме со природата, мајката на живот. Треба да се ужива со ситници а денеска е прекрасен ден. Ве поздравувам многу
Ne se plasi toa e panika eden vid jas celo telo mi ripalo od strav i posle ke pomine taka mi se lecele site stravovi taka ispagaat stravovite nedvor od teloto.
