Имав човек во блиската фамилија со БР, и најважно е да нонстоп посетува личноста лекар за да можат да и ја контролират дозата на лекови. Ако не оди на контрола и продолжи со истата терапија, може да се влоши ситуацијата.
"Популарното име" е тоа. Полека со препораките по форумот. Претпоставувам дека не си психијатар, па да тврдиш дека многу добро ги познаваш лековите, кој како делува, колку е ефикасен. Една од најтешките работи е да се урамнотежи терапијата на БР. Малку психијатри успеале во тоа.
Многу точно, освен што сите лекови имаат различно дејство и нуспојави дозирањето е многу битно и затоа треба да се контролира лицето редовно значи отприлика два до три пати месечно на контрола или често се закажува на две недели.
Не се секирај, сигурно ќе знаеше ако ги имаше, ама треба да си разговараш за ова со психијатарот. Мојот партнер ги имаше почесто поради Рисперидонот мислам најмногу и неговата воопшто негрижа кон сопственото здравје. На топло исто треба да не се изложува подолго време, а тој работеше надвор напротив, и се сеќавам дека психијатарот многу го молеше да ја смени работата некаде внатре, токму поради тие антипсихотици. Често знаеше да дојде со дртење, и да не кажувам уште што, а сигурно многу помалку или ништо од тоа ќе немаше ако не пиеше и алкохол плус, пушеше многу, да беше физички поактивен, и ткн. Со растројствово и терапијава колку да има њус појави, човек може да се носи и да си живее солидно квалитен живот ако се придржува до здрав и одговорен начин на живот. Познавам лице кое живееше 78 години со прва генерација лекови за хив вирус кои беа ужасно тешки можеш да замислиш, ама си знаеше што треба. Само волја и едуцирање за сопствениот "проблем", а сите имаме некаков и мораме да се придржуваме до нешто за подобро наше.
Да, за жал. Ама ако лицето соработува почесто со психолог /психијатар поготово при сезонските мени, стрес и останати нивни лични тригери , многу полесно ќе може да се носи со сите предизвици на растројствово и терапијата.
Здраво на сите. Ме интересираат искуства и совети од некој кој што ја има оваа болест лично или пак ја има некој негов близок или познаник и исто така од психијатри/доктори доколку ги има во групава. Се работи за биполарно растројство. Мојата свекрва боледува од оваа болест долги години и живее на епизоди. Има периоди на манија и има периоди на депресија. Тоа се случува само кога не ја зима терапијата која и е препишана од лекар. Кога е под терапија можам да кажам и дека функционира нормално. Дознав дека имала и суицидни мисли, неколку пати и обиди а и лежела во психијатриска болница. Сакам да знам дали оваа болест е наследна, дали личност со ова растројство може да наштети некому (убие, повреди..сеедно)? Имам мало бебе-нејзино внуче кое она премногу го сака, но проблемот е во тоа што она мене не ме сака, слободно можам да кажам дека ме мрази. Два пати сме имале поголема кавга со неа и мојот сопруг и забрани веќе да не гледа сите нас, вклучувајќи го и бебето. Тоа ја прави уште погневна, постојано му пишува лоши пораки за мене, ме вреѓа и сака да ни го расипе бракот и пробува да го сврти против мене и тоа не само него туку цело нивно семејство што до некаде и и успева. Мојот сопруг пробува да оди против сите нив но тешко е, семејство му се. Сега за сега немаме контакт со неа но мојот сопруг сака од есеноска да и даде уште една шанса, демек ќе стивнела топката, јас и она да сме имале службен однос: чао и здраво и да и дозволиме она да ни го чува бебето додека сум јас на работа. Мене таа идеја не ми се допаѓа воопшто, да го оставам моето дете само со саати со некој што е психички недобар, што некој кој ме мрази силно и при тоа не колне…не верувам дека би му направила нешто на бебето но сепак не знам…можеби да му зборува лошо за мене а оно за некој месец прави годинка така што ќе почне се повеќе да разбира. Да напоменам и дека бев бремена сега но неколку дена после кавгата што ја имавме со неа го изгубив бебето. На мојот сопруг не му е сеедно и за двете страни, буквално е помеѓу два огна. Се плашам..се плашам од целиот исход на крај, дека ни го зима здравјето со сите стресови и нервози со неа, дека ќе ме остави вдовица не дај боже затоа што сопругот има проблеми со здравјето и се плашам да не не искочи добро на крај после сите стресови што ни ги прави и притисокот врз него, се плашам дека ќе ни го расипе бракот..Едноставно не сум паметна и не знам што да правам иако сопругот ме убедува дека се ќе биде во ред и она не може да не раздели, јас веќе не знам во што да верувам, што да мислам и како воопшто да живеам со таква личност во наша близина..
Луѓе.. Се соочив со ваква состоба на многу блиско лице, одеднаш дојде се сосема неприметно а толку многу голема интензивност, не можам никако да делувам, се обвинувам себе си дека не сум приметила порано… Многу се плашам дека нема спас, се чувствувам беспомошна, воопшто ме знам како да помогнам ве молам совети дали за брзо се решава ваквата ситуација и фали велосно се искоренува засекогаш? Замолувам и инбокс да ми пише некој што има позитивно искуство со ваков тип проблем многу би ми помогнале.
