Не реков дека ти спомна дека се. Туку сакав да потенцирам дека и членката имаше пишувано дека не се ценат. За другото исто мислам.
Амин! За жал, потоа секој тера на своја страна, во брак се заради децата демек, а после пукаат и кога тогаш ќе се разведат. Некои и вака си живеат. Си знаат дека си се варат, ама им одговара. Ама глупави, не се.
Здосадува ,,глумење, одмаздување, рамнење на сметки "... и тогаш бива она-што им текна по стари години да се разведуваат?
Или, се смируваат страстите, односите и кога мислеш дека се средиле, оп развод. Обично разводот доаѓа потоа, откако ќе" легнат" работите.
Жално е шо посебно жени над 40 50 со две деца и без ден работно искуство го трпат тоа само за покрив над глава ми е жал стварно. Ај да траже помош каде да се сместе како го мразе неможе да го поднесува ама да го бранеш за таков злочин е дно. 8 години ејј они можеби и дете се направиле можеби еден ден две жени ке бидат у куќа и тоа ли ке го прифане..
Уште баба ми покојна не учеше нас внуките, никогаш дома да не седиме туку да се образуваме и да работиме. Ни велеше, зар од маж за влошки и хулахопки пари да бараш??
Tocno ne treba zenata da zavisi za vloski no i ako zenata ne raboti a e doma se grizi za domot ne znaci toa da mazot pravi sto saka da ja ponizuva. Zalosno e ako nekoj maz si ja podcenuva zenata sto mu se grizi za semejstvoto.
Poentata mi bese za onie koi zavisat finansiski od mazot pa mora da go trpi. Koga si imas svoi finansii nema da ti e problem da mu dades kloca ako te izvara.
Баш затоа не е во ред девојчињата да се мажат штотоку или воопшто не излезени од средно, на почеток се лета у вис, мед и млеко.. кад да видиш после 20 год позади себе не дај боже да се најдеш во ваква гадна ситуација, без искуство, возраст две три деца.. кај ќе одиш! Не за џабе возрасни лица стапуваат во брак, најдобро оформени веќе, тоа е веќе друга приказна, и под таква приказна што велат ,се по ред, трепение е океј, не за џабе животот, годините и возраста имаат етапи и периоди, некој ланец нели круг кој секој треба да го помине, са ужива во тинејџерство, рана младост.. работа образование, приход.. Секогаш имам кажано океј кој како сака нека прави ама фактот е тој дека штотоку или ниту излезени од средно не е во ред да избрзуваш за брак, баш поради вакви ситуации не дај боже, и трансформации на мажи па да се молиш за влошки или за некое парталче, а тие кутрите пијаници не излезени од кафана, не те есапат па ти префрлаат секој ден и така у круг. Вистината за Мк е таа. Вистината за нашиот менталитет е тој. Лошо е кога немаш, немаш кај да одиш и со што да преживееш. Некои се борат, некои среќа имаат ама некои ништо немаат за жал.
Порано си мислев дека нема шанси да ми се случи нити да опростам ама сега не сум баш сигурна. Што знам...
Не дај боже да почувствуваш,макар и само да се посомневаш,затоа што мислата те убива. Енергијата ти ја зема. Немој да мислиш ни дека нема никогаш да простиш. Затоа што понекогаш е лесно да простиш на партнерот (поради финансии,поради деца), тешко е да си простиш себе си. Затоа што понекогаш неможеш да се бориш,пагаш толку ниско што не се препознаваш,а не секој има храброст да си замине. Да не се лажеме,многу жени водат битка со самите себе,што нималку не е лесна.
Девојки здраво! Никогаш ама никогаш немислев дека ке побарам совет овде. Мажена сум 5 години,имаме прекрасен син кој е 4 години. Се функционираше и уште функционира одлично-не е љубоморен,финансии стабилни,изглегувам сама изглегува сам...се до моментот кога го фатив како ме изневерува. На почетокот од бракот го имав фатено како се допишува со една девојка,разговаравме,решивме да дадеме уште една шанса на бракот,ме уверуваше дека немал ништо,и јас поверував. Никогаш после тоа не се ни посомневав што неможам да си го простам. Сега го фатив исто на фб како си пишува со една убава мнооогу убава девојка ,како и вели дека ке резервира соба со џакузи,како ја посакува,како едвај чека да ја види.Малку е да кажам каков ШОК доживеав. Јас никогаш се немав посомневано. Мене толку многу ми се слоши,качив притисок...ништо не реков. Не знам зошто,веројатно ке добијам одговори кој што би направил,ама јас занемев...се изгубив потполно,не знам што да правам. Си помислив нему да го отепам во п.м , си помислив нејзе да и се јавам затоа што свашта му пиша за жена му,ама не пагам толку ниско,таа не ми е виновна. Страв ми е дури и да си одам,каде ке треба да живеам сама со детето,од друга страна неможам ни вака да живеам,му требам здрава на мојот ангел. Неможам да си простам што молчам ко риба,да беше обратно ке литнев од дома,немаше ни да се сврти по мене. Не знам што да правам
Родителите твои знаат ли за ова ? Под итно да ги известиш, да збориш со нив. Во ваква работа сама да не останеш, мораш потпора да имаш од родители. ...и да му простиш , после некое време пак истото ќе ти го стори. Оди си, поштеди се себе си.
