Брачни совети

Тоа се тие мирни и мили мажи, а под мира триста вира.

А зошто се доселија? Сега немаат каде да живеат?

Општо за сите мажи зошто се толку глупави? Зошто не знаат да пресечат и да кажат не сакам сите да живееме заедно, ако вие дојдете ние ќе излеземе. Дозволува брат му да ја навредува неговата сопруга, а кој е па тој да се меша во туѓи расправии и да додава бензин во огнот?

 

Благодарам за мислењето многу а дљ кажам дека во ситуацијава мислам дека нема простор за јас да иницирам враќање, тој треба да покаже минимум чувство дека му недостигаме и дека сака да бидеме семејство но тој под влијание и поради својот тежок карактер тешко да го направи тоа. Околу насилството јас сум свесна што е семејно насилство и да, нема изговор за тоа однесување но секогаш се сомневав да не го предизвикував толку мн па така да реагира...немаше удар никогаш но безброј пати силење и напад трчање засилено накај мене демек ќе ме удри..премижував на тоа но факт е дека тоа беше страшно и секој пат додаваше причина повеќе за да заминам сега...
Неговиот татко запомнив дека при една прилика спомна "со никој вака не се однесувал како со тебе" наводно само со мене толку бил агресивен...како тоа да го разберев незнам...јас сум сатаната па го предизвикав...
Видете ни јас не сум совршена сум избувлива, често сакам да е по мое , нетрпелива и нетактична, но сум жена која сака внимание и да ми е посветен сопругот..несакам"да го одделам" од неговите како тој што тврди...мислам...какво е тоа одделување сечење од папочна ли...тој ќутеше не ми збореше не ме погледнуваше нобстоп ојолу куќата се вртеше работеше нешто а јас дремев со детето ако сакав друштво со мајка му требаше да седам...еве пример празниците ги поминав седејќи така бидејќи тој решил да врши градежни активности околу куќа....епа се налутив, како машина за природ се почуствував седи со дете работава и ќути....јас не сум тој тип несум тип што ќути и трае демек мажот што ќе рече..а брачниот живот си го замислував со сопругот како живееме муабетиме за се и сме ние двајца во пар...

Имаат каде да живеат дојдоа од нивниот дом каде претходно беа сите таму, дојдени се како што тврдат за да помогнат, и за волја на вистината помагаа да, чување внуци ручеци правење, но никој никогаш не побара ништо се тоа се сервираше од старт, а јас сакав да готвам на почетокот мн се револтирав кога летаа ручеци на сите страни, мене ми беше мерак и така го сфаќав бракот сега ние двајца ќе тераме макар и од банална ствар како ручек...потоа дигнав раце фрлавме премногу храна зошто секогаш свекрвата ќе наметнеше од зготвеното иако 3 пати ќе и речев дека сум спремила...за чување на детето се нашла и немам збор тука...во принцип луѓето не се злобни не мислат лошо, несакам погрепно да бидам сфатена. Но немаа сенс за приватност некако нонстпп присутни сакаш неќеш кај и да се свртиш таму се...

Сопругот ме пцуеше и кажуваше одвратни нешта за мене на брат му јас додека бев во др.соба...така да брат му тоа што рекол е помало зло..многу ме зачуди зошто брат му низ кавгата која патем беше меѓу мене и сопругот а на која он улета се жалеше како "ќе сме го разболеле" и како он пати од нашите несогласици...толку засегнат да е ми е чудно како не си гледа своја работа....

Убаво сте пишале многу околу моето чувство на вина и прилагодувањето...неможам да сфатам како можеше да гледа како се нервирам и како голтам ситуации што не ми одговараат а он да стои мирен и никогаш да не ме заштити или праша како сум како да го подобриме односот...јас сум таа што сум и стојам зад моите ставови и одлуки јас несмеам да се сомневам во себе и да си се обвинувам што несе чувствував пријатно во таа куќа...а да видите куќата е голема комотна широка двор има уредивме солидно...но не...немаше слога во неа...детето ми е толкава љубов но мн пати се чувствував и осамена...немав со кој да си помуабетам тој не ми збореше доаѓа од работа ќути и веднаш на тел или тв...
Само, ми е сттрав да не згрешив јас нешто да не можеше поинаку...

 

Ќе згрешиш доколку се вратиш кај него.
Биди силна и издржи до крај, поубаво ќе биде и за тебе и за детето. Подалеку од таков насилник кој не ве цени и почитува вас како семејство и дозволува некој друг да се меша.

 

Да, многу пати сум му рекла јас дека нему му е пријатно со своите родители но мене не ми се родители и јас сум неконфорна и не ми е мн згодно така...а ми се познаваше некогаш можеби тоа...но што да правам незнам да глумам многу...

 

I da se "pokae" navidum, moze da kaze se za da se vratis,da vergla i vetuva planini, sini morinja i oazi, no toa neznaci deka se smenil za tolku kratko vreme.
Razmisli ubavo, proceni sto i kako mozes da napravis.
Posovetuvaj se so advokat,psiholog ili psihijatar da ne zapadnes vo depresija,da ne se opteretuvas premnogu.
Ne svativ dali si vrabotena,ako si toa e mnogu dobro ke mozes da se skoncentriras na rabotata i deteto i posveti mu maksimalno vnimanie.
Neka go gleda deteto, ne mu zabranuvaj,sepak e tatko,no ti ne moras da se gledas so nego.
Uste podobro sto imas podrska od tvoite roditeli sto ne se boris sama,izdrzi ke se sredis,ne vednas no bez sekoj se moze.

 

Не згреши ништо.
Затоа, развод.

 

Здраво девојки. Во брак сме 4 години и имаме синче од скоро 2 години. Во врска бевме 3 години пред да се земеме и одлично функциониравме. Од почеток живееме сами во друга куќа но во ист двор со неговите родители. Имаме приватност и неможам да речам дека е многу поврзан со неговите ... тој многу ретко оди таму тие доаѓаат кај нас повеќе да си поиграат со синчето. Немам мешање со готвење се си правиме сами со сопругот. Многу ми помага околу ручекот, кујната и е многу педантен. Свекорми е многу тежок човек и со него никој не се разбрал, сите ги мрази, кара по сите, колни ... човекот не оди на работа, ноикогаш не работел и знае само да го води есапот на сите. За детето имам ангажирано жена да ми го чува додека сум на работа, а тој изиграва стражар се меша во нејзината работа... значи тежок човек. И муабетот ми е само му најдува некои ангажмани на мажотми, само нешто се работи, за викенд каде оди тој го носи и мажот ми, некаде треба да се сравоти нешто градежно за секаде го чека мажот ми, и ми се чини секое слободно време после работа на маж ми му го зема... а тој неможи да му речи неможам ... тоа е проблемот неможи да се разбери со него. Тоа створа револт кај мене. Секој план ми е расипан, дури и планот за ручање, ако на свекор ми не му се јаде, знае да го вртка до вечерта со работа а јас да го чекам да го ослободи. Многу станав нетрпелива бидејќи секој ден се меша, тоа што почнав да се лутам не оддалечи малку, настрана тоа што сум на работа до 4, после цел ден сум со синот и многу сум изморена ... нема врска сакав да ја кажам причината за моето нерасппложение. Додека бевме во врска знаеше да изненади со цвеќе без повод, а сега ни за повод, вчера ни беше годишнина од свадбата беше рамнодушен како да е обичен ден, не прославувме, 8ми март беше не ми ни честита, за роденден ништо не ми купи... можеби се овие ситници но мене ми значат некои датуми и сакам да ми се посвети внимание, тој е станат рамнодушен и тоа страшно ме онерасположува, многу очекувам можеби... и вчера бев нерасположена и лута знае зошто но не сменува ништо. Јас му купив блуза, која не му се допадна знаев уште додека ја купував ама сакав да му посветам внимние ќе ја смениме нема тука проблем. Сакам да кажам дека го осеќам рамнодушен спрема мене, не сме толку блиски интимно како што бевме пред синчето, навечер сме изморени, посебно јас со детево цел ден, а и самото тоа што се чувствувам нервозно и нрзадоволно и да сакам да ја омекнам Сакам пак да се зближиме, вака само можи на полошо да оди, и муабетот ни се намали. Дајте ми совет јас да се променам да покренам иницијатива да се подобри работава

 

Не го носи свекор ти маж ти на работа. Не го вртка свекор ти маж ти до вечерта со работа. Маж ти оди на работа со свекор ти. Маж ти се вртка на работа до вечер место да си дојде дома. Не е маж ти мало дете за некој да го контролира. Маж ти свесно одлучува тоа да го прави. И што ако е тежок карактер свекор ти? Ако маж ти одбива да му ги исполнува желбите, што тогаш, ќе се степаат? Не го барај проблемот на погрешно место, не е проблемот во свекорот, во маж ти е. Со разговор само, разговор, разговор. Ама ти не можеш да промениш маж ти ако не сака. Тој треба да сака и да увиди дека има проблем.

 

Точно до мажот ми е проблемот, јас зборувам тој се согласува со мене, но неможи да му откажи оти е стварно лош човек, се има карано порано многу, не постигнал ништо со тоа само нервози повеќе... и секој муабет му е ви дадов куќа, да ни даде карабина куќа неспорно е тоа, но ние имаме усте 20000 е вложено во таа карабина ... и толку е забеган што си мислам дека ако настани конфлилтнможе и да не избрка... тој ако си зацртал така и тоа е магарето лета е дојдена работава лета да речиш... баталете тоа не ми е тоа проблемот тоа е мој проблем што треба да си го сватам тоа дека така ќе биди, но барам совет да се сближам со маж ми некако да функционираме како порано

 

За да се зближиш со маж ти мора и тој да сака, ти можеш само разговор да почнеш, а колку ќе допре до него тој разговор, веќе е негово. А зошто вложувате толку пари на место што не е ваше? Жал ми е ама на некој начин самите сте се зезнале. Се дури не е на твое и од маж ти име имотот ни денар не се вложува. Сега вака морате да го трпите со страв да не ве избрка.

 

Е кај нас во Прилеп а и пошироко ретко се случува да се препиши куќа на син ќерка, до последно ќе те држат за да остани со оставинска постапка ...

 

Никој не те држи. Ако имаш толку пари, вложи ги на место кај што ќе имаш мир. Жал ми е пошо јасно ми е дека ти е тешко, ама не сте постапиле како што треба на време.

 

Речете му: Ќе ти ја отплатиме карабината што ни ја даде, или ти отплати ни ги тие 20.000евра и ќе си отидеме.

Ама тешко дека ќе му речите.. судејќи по тоа што маж ти не се буни за ништо.

 

Не е така, малку по малку сме вложувале за да се среди за живеење бидејќи беше карабина ... и при куќа за еден син направена кој би се осудил да вложува на друго место. Да не беше таа кјќа секако дека не би вложувала за тука да градам во ист двор ама бидејќи ја изградиле некако не е разумно да вложуваш од почеток на друго место

Ах ако го речиме тоа што сме решиле, само нема да се видиме никогаш повеќе, а не ми е целта да се скараме, како што несакам со моите да се скарам несакам ни тој со неговите

 

Епа трпете тогаш.

Не е кавга, туку имотоно-правен договор.
Тој ако се налути, има проблем со егото.

Вака, ви направи услуга, односно ви дал карабина.. и сега, очекува цел живот да му отплаќате за услугата.

Зато неќам услуги.
Ако не мисли некој да ми поклони нешто навистински, поарно ич нека не ми поклонува.
А не после низ нос да ми го извај.

 

Не е разумно да вложуваш 20 илјади на место што не е твое. Тие пари вие него поклон сте му ги дале, сте му го средиле имотот, сега може да му текне да ве избрка. Епа сега, тоа е, кој ви е крив.

 

Боже господе. Абе како успевате сите теми и проблеми во имотно правни проблеми да ги превртите
@miss-bootylicius не се пожали на имотно правен проблем, се пожали на недоволно внимание од мажот.
Еве и јас на истото ќе се пожалам. Немам имотно правни проблеми, немам свекор... Е компјутер имаме. Чаре за проблемов има? Треба ли нокти да налакирам, фризура да сменам, еве незнам

 

Рече дека маж и' правел се' што ќе речел свекорот, бидејќи се чувствувал должен заради куќата.
Така разбрав

 

Епа коренот на таквата ситуација е свекорот со неговото однесување, а последица на тоа е недостатокот на внимание од страната на мажот. За се има причинаа и последица.
Проблемот е маж ти, односно она што "останало" после таквиот тригер, те пречка во вашиот брак.

 

Ајде да го повториме проблемот: