Прво престани со седативи. Во Македонија има епидемија од зависници од седативи бидејќи лекарите ги препишуваат како бонбони. Дали сакаш да станеш како мајка му зависник од супстанции? Инаку имаш сериозен проблем со семејството на сопругот-пробај сама да си ги средиш финансиите и да собереш легални документи посебно во врска со детето за да се заштитиш од што и да се случи во иднина. И следниот чекор би бил да прекинеш со контакт со тие семејство.
Имаш многу сериозен проблем. Читајќи го твојот проблем, размислував што би направила на твое место. Би напишала писмо, онака искрено се што ме мачи, би го ставила во коверта, би го оставила на спалната, насловено за него, и со детето би заминала на неколку дена.
Феминки и јас пишував овде пред некој месец. Тогаш мислевме со вереникот дека ако склучиме брак во матично дека ќе му ги сопрат примањата од Данска што ги зема секој месец.(не имаа погрешно информирано)! Пред некое време преку амбасадата дознавме дека нема шанси да ги сопрат тие пари доколки се склучи брак. Сега се спремаме полека за регистрација во матично, јас сум 8-ми месец бремена и се прашувам дали ќе успееме да закажеме термин за недела - две... Имавме и други недоразбирања ние, тој си го реши по свое станбеното прашање, јас ќе одам сега таму да живеам, а многу ми е од работата далеку... Да помине породилното мое и не знам како тек тогаш со овој проблем ќе се носиме кога ќе треба да почнам со работа...
Stom si se resila na toj cekor sigurno si razmislila ubavo. Bidi srekna sto imate reseno stambeno prasanje, a ne treba dopolnitelno da se zadolzuvate, dalecinata od rabotnoto mesto e relativna rabota. Ne e voopsto problem toa. Se nadevam i drugite problemi ke gi resite. Neka vi e so sreka, stom ste stignale do tockata brak
Таа ако дојде да живее во истиот град ќе дојде и кај тебе. Ќе каже дека и е страв сам и ќе си се пресели. Разбирам дека поради брат му чувствува нервоза, сака да помогне на мајка му и да реши што понатаму со неа, ама додека гледа по други своите ќе ги испушти од раце.
Ќе се разведев јас. Од мочко што не знае на мама да и се спротистави, се ќе направел за неа, за кого ќе направи се, за хрончен алкохоличар? Умрел брат му и што? Викаш брат му не се грижел доволно за сопственото здравје, епа секој си се грижи за себе, не можеш на човек сосила да му помогнеш ако не сака. Јас ќе донесев одлука за развод кога на детето му рекол Ако не доаѓаш, и тато ќе се смени. Тука ќе беше дефинитивниот крај. Па нека си седат двајцата заедно со мама.
Здраво, немав време некако да ви пишам. Уште кога напишав на темата после тоа веднаш пробав да разговарам со негона убав и фин начин да му кажам дека сум решена да си одам. Бев многу смирена и со убаво му кажав дека најдобро би било и за двајцата да се разведеме и секој да си го фати својот пат, да си ги живееме сопствените животи. Добив одговор што ми фалело со него дали сум била гладна или гола или тепана нешто во таа смисла наводно сум била неблагодарна. Иако одамна имав кренато раце од расправања со него и објасннувања, зошто тој секако секогаш води инает и не признава и не прифаќа ништо пак работата дојде до кавга. Дали и пишал порака на мајка му или сама дошла не знам ама по некое време се појави и таа на врата, наводно на кафе. Културно и се извинив и и кажав кафе ќе пиеме во некоја наредна прилика сега не е момент со син ти бракот ние во криза и некои проблеми мроа да се решат еднаш и засекогаш. Тој цело време се правдаше и некои површни изговори дека тоа било пред 6 месеци не сега и се колнеше дека не ме изневерил. Ние и пред 6 месеци бевме во брак и мене ме боли јас не можам да јадам, да спијам, не можам да бидам спокојна ниту во еден момент од денот. Цело време сум под стрес и напната и размислувам со што и зошто заслужив јас толкаво непочитување од човекот кој толку го сакав, правев буквално се за него. Многу работи претрпев, многу жртви направив за него а тој ни 10% не ми врати. Таа вечер ми ги зел клучевите од ташна и ги сокрил зошто очигледно се исплаши дека ќе си отидам. Му дадов перница и го пратив во друга соба да спие, си легнав сама во спалната. По некое време почуствував дека се вратил до мене и дека ме гушка во текот на ноќта ама џабе е сето тоа. Свекрвата како вегета во се се меша, сто пораки ми изнапиша што се случило и каде сум била. Тој се промени од таа вечер се однесува чудно како дете плачеше и збореше колку ме сакал, колку сум му значела сега знаел што има сум била негово се и други работи. Цело време е по мене, ме гушка, бакнува ми помага но залудно веќе е касно за се. Го сакам, но многу помалку од порано. А не му верувам ни 1%. Разговарав и со мајка ми, нормално не ме поддржува добар брак сум имала да не сум си го уништувала. Тоа и го очекував. Имам тетка во Швајцарија, разведена е и таа многу работи помина со мојот екс тетин. Во прва прилика ќе разговарам со нејзе, мислам дека ќе ми помогне понатаму ако има шанса и ако се разведам барем некој период да сум таму. Ќе пишам пак.
Ти се воодушевувам колку си присебна и решителна, и покрај сите проблеми кои ти се накалемиле. Се' најдобро
Морам да бидам храбра, зошто од кукање и жалење ефект нема. Со сите наши кавги јас станав многу брза, лута, агресивна и премногу бес насобрав во себе нормално со причина. Морам да бидам присебна зошто мојот маж иако е глуп по малку е и манипулативен. Свесна сум дека пред неговите и цел свет ќе сака да прикаже дека јас не сум со сите и дека сум неблагодарна ама искрено не ми е гајле. Само јас си знам како живеам со месеци со толку сомнежи и претпоставки дали сопствениот маж ме изневерил или не. Па дури и по некоја случајност физички да не ме изневерил доволно е и што помислил и дозволил да дојде до тие некои работи. Човекот кој не венча, пред кого се заколнавме на вечна љубов, кој требаше еден ден и децатс да ни ги крсти довел кај нас дома другарки кои никој не ги знае за да се дружеле, да пиеле во време когс ме немало дома. Па вакво понижување не сум добила никогаш. А дс не зборувам колку сме го почитувале кумот мсксимално за се исто и сопругата негова која е прекрасна личност и со која денес едвај имаме и едно здраво за жал после сите случувања тоа е тоА. Но, не сум лута ниту на кумот, ни на друг некој туку не ми е виновен никој што сум избрала глуп маж кој не му е ништо свето и не почитува никого. Дел од работите ги прифатив и тој нсјмногу се понижи самиот себе па после мене. Јас сум млада жена и така сум воспитсна мажот секогаш ми бил на прво место па потоа родители мои, негови и роднини или другарства.. Секогаш бев добра спрема него срамота е дури да кажам возрасен маж јас го разлигавив како бебе. Гледав секогаш за него за дома да биде средено, зготвено и се по ред го разбирав многу пошто неговата работа е далеку понапорна од мојата. А тој како ми врати. Мислам дека и години да поминат овие нервози, болки, тага понижување никогаш нема да ги заборавам целосно. После него тешко дека ќе имам доверба во било кого.
Сега си многу повредена и понижена и затоа вака пишуваш и размислуваш, со тек на време се менуваат и мислите и ситуациите. Со лесно, биди силна, најтешко е да се решиш на првиот чекор, после сам патот ќе те води таму каде што треба да си. Секое добро
Добро е што си станала свесна за ситуацијата и признаваш дека си била понижена, веке се надевам дека нема да бидеш, само храбро и самоуверено никој не е вреден за нашето ограничено време.
pocnaa pomalku da se sreduvaat. Ne skros ama pootvoreno pocnavme da razgovarame i da se slusame koj sto zboruva.Svesen e za site mani na majkamu i pocna otvoreno da i zboruva za istite, i mnogu se nervira za nejzinite postapki, no cuvstvuva golema odgovornost sprema nea. Ke vidime ponataka kako ke e.
Здраво девојки ептен ми ми се допаѓа форумов од причина што ако не друго со некој може да си ги споделиме маките а тој некој ке не разбере како и вие сите тука и јас си имам нервози и маки и ми треба ваше мислење. Во брак со мм сме околу 2 години , и супер си функционираме. “Проблемот” е што живиме со старите а стариве немаат осет кога станува збор за внуците од девер ми секој ден се тука, или стариве кај нив или тие тука. Ств. Ми смета тоа, идам од работа уморна неможам со нив да се замарам секојдневно. Ајде да беа некои мирни деца, овие се ем немирни ем невоспитани. Имам разговарано до мм на оваа тема и секогаш завршиваме со караница.(што донекаде го разбирам и јас така би реагирала кога би биле внуци од моја страна, разликата е што моите никад не го прават тоа,)ама тие се деца,ништо не ти згрешиле бла бла, да тие се деца ама стариве а и од кај девер ми треба да имаат осет малце, нз како да постапам... Се извинувам на долгиот пост Имајте сите убав ден
брак 12 години , љубоморни испади повеќе од негова страна јас сум по суптилна најискрено и потолерантна , пред неколку години еден испад со негова колешка која почна со пораки , со вибер муабети , изреагирав на тоа ( дали нешто имало или немало не ни размислувам за тоа ) ама пораките престанаа .... бремена сум и хормониве ми се плафон не е прва бременост и знам дека за односи е малку плашлив и дека ме избегава овој период па не размислувам ни на таа тема , туку нешто се матка со колата во последен период , ми врти муабети вака така а колегиве му се скоро сите сингл , пред некј ден демек со колата замина попладнето се врати вечерта во 2 и бил со тој колегата цело време , ми делуваше некако виновно као у стил деугиот ден ми се извинува , си мисли дека сум лута што окапал и ме подзамисли , му го чепнав телефонот вчера за некои слики и гледам дека временска рамка од 3 саати не ни бил со колегата туку го договарал за да се сретнат како од 18ч до 21 ч , го потпрашав ми вика бил цела вечер и попладне со него и стварно незнам што да мислам или си праам безпотребни стресови или треба да почнам сериозно да љубоморам
@NIKA@ арно си ја наредиле деверот и јатрвата. ,,Сам па КА(ко) знам" Не се карај со сопругот на темава. Подобро да почнеш разговор за како/кога да си се одделите за сами да живеете ,бидејќи ,,проблемов" нема да се реши. Ако сега не можеш ти да одмориш после работа,замисли како би било да си цел ден таму со бебе....
Ke napravite dogovor so mazot ti. Ne moze doma mir da nemate, zasto toa e necij kef... I vas vi e dom, a vo domot sme site najbezbefni, najsrekni, najkomotni... Mora granica malku.
Во 2години штом не се постигнал таков договор,не верувам ни сега нешто да се смени. А и членката напишала какви реакции добила и од сопругот и од свекрвата. Така да... Освен кавги и нервози на таа тема,компромис тешко. Доколку имаат можности, сами на страна,и мир и комоција и безгрижност. Доколку немаат можност за селење, или ќе се навикне да трпи и игнорира, или ќе се расправа катаден.
Во брак сме 2 год и имаме ќерка. Откако тргнав на работа пред околу 10 месеци, работите почнуваа да се менуваат, станав понервозна и тоа ми се одразуваше на бракот. До сега кога мислам дека е врв. Тој моментално е невработен и работи по дома факултативно, флексибилно време, а притоа дома не помага ништо, ниту околу ќерката. Си одам дома и наоѓам буквално како што сум оставила, понекогаш и полош неред. Ќерката 1 до 2 часа ја гледа, со облека, храна, пресоблекување - ништо. Дури ако ги извалка рацете ќерката ми дава јас да ја мијам... ме иритира тоа. Викенди кога треба да одморам, станувам во 7 и до вечер не седнувам, со цел да бидат извршени домаќинаките обврски, а тој спие до кај 10, со изговор дека му било потребно повеќе сон нему... се осеќам сама , во се', нс комуницира, си легнува секој на своја страна, ме прашува само што ми е и толку, потоа не продолжува да разговара, вели ќе се променил, се трудел... порано верував, но сега веќе не. А го сакам. Премногу.
