Брачни совети

@Leo-nora Од тоа мои и твои до развод дојдов. Не е реална замислата да мора сите меѓусебно да се сакате еднакво, не е возможно. Доволно е почит да се има, но дури и ако ја нема, најважни сте вие двајца (тројца).
Ти со сопругот имаш заеднички живот, не со неговите и обратно, тој со тебе, не со твоите родители. Тоа што ви помогнале веќе бил запознаен однапред, најверојатно станува збор за повреда на егото како што спомна @WildMk .
Најмногу ми падна во око ова што го рече дека ти се гади од него, дека ти е одбивен...тоа не е нималку за занемарување. Од некои работи нема враќање назад, кога се губат некои чувства веќе нови заземаат место, треба човек да се запраша што навистина претставува вашиот брак веќе. Треба да разговарате и заеднички да одлучите да ги оставите сите други околу вас настрана. Ако тоа не е можно да се стори, не е во ред било кој да страда и вашето дете да биде сведок на тие ваши секојдневни расправии.

 

Мислам дека неговите родители или некој поблизок од таа страна му ја имаат наполнето главата со муабети од типот еее нејзините ти помагаат, ќе те присвојат и ќе те свртат кон твоите итн.

Глупи се мажите, абе наместо да прифати помош кога некој му нуди тој ќе наоѓа маани.
Другарка 6 години е во брак и со нејзиниот маж секој ден за ручек доаѓа кај нејзините, некогаш таму им носат, прифаќа помош околу децата, овошје, зеленчук се им пазарат, зимница им прават, помош и околу реновирање на стан, па си користи и си ќути и ги почитува.
Платата им останува, си заштедуваат со тоа.

Сите сакаме да сме самостојни и да сме без твоите и моите, ама некои кај не можат сами, па и им пречи туѓа помош.
Кога имаат нека даваат, ама тоа е некои ни не знаат тоа да го искористат.

 

А замисли ова се што го напиша, да се однесуваше за свекрвата, што коментари ќе имаше? Мажот недозреан ја слуша мајка му, па вие/ние сте/сме посебно семејство, тррба да разберат дека сакате/сакаме сами да ручаме итн итн. И моментот со помошта демек место да прифати помош он наоѓа маани, да беше нели во обратен случај, ќе беше дека се без осет, само се мешаат. На пример "Земала зимница ќе ми прави, ко јас да незнам да си направам".
И ич не ми се допаѓа тоа дека си користи и си ќути, платата им останува. Излегува овие све на готово им е, ич да не си се помачат.
Дебатираме, не напаѓам.

 

Тоа има и од самите деца што сакаат се на готово да шетаат, а кога ќе си дојдат дома да имаат зготвено наместено и нормално ништо нема да префрлат им одговара тоа дури не ни прибираат што ќе направат новните тоа би јаделе со еден збор готовани.Јас не можам така да гледам дека еден човек само прави за јадење,готви,чисти,пере,пегла а ја да си седам на уши и мува да не ме лази. Некои си користат и такви си се на шала на смеа ќе си искористат се

 

Госпоѓава како да си ја има мувата на капата , јас ладно се однесувам незнам ко ќе ме праша што е работата или другиве кога ќе ме прашаат што да им кажам , целосно неможам да се отргнам бидејќи сме фамилијарно блиски ..

 

И јас сум против тоа ништо да не знаеш да направиш, сакам семејни ручеци, ама сакам и кога двајцата експериментираат во кујната, ама има такви кои тоа им одговара и си користат се што им се дава и не се замараат.

Не е лошо да се помогне ако се може, ама и се претерува. Не оставаат ни на детето кашичка да му направи.

Си доаѓаат од одмор и се јавува на мајка и да направи кашичка и да си ја земат. Па на одмор како поминаа без јадењето на мајка и, така и тој ден.

Па му купувам готова ако немам време и е касно и не ја замарам да прави.

 

SITE STO SAKAME DA SME SAMOSTOJNI KE IZNAJDEMEM NACIN I DA BIDEME SAMOSTOJNI NEMA POTREBA NEKOJ DA SE ISKORISTUVA BEZ RAZLIKA DALI SE IMA ILI NEMA. RODITELITE OD DVETE STRANI NE SE DOLZNI CEL ZIVOT DA IZDRZUVAAT VOZRASNI I RABOTOSPOSOBNI LICA. NEZNAM KAKO VOOPSTO SI DOZVOLUVATE I DA POMISLUVATE NA TAKOV NACIN DA SI GI ISKORISTUVATE RODITELITE.

 

Најубаво е сами да си живеете.
Помош барајте само во исклучителни ситуации.
А не, помош за ова помош за она.
И мене ми е несфатливо одкако ќе се венчаат двајца, продолжуваат да имаат контакт со родителите на дневни бази.
Твоите родители можеби се прекрасни, ама мажот и детето ти е прво семејство.
Пошто на темава имало многу жени што напишале - свекор ми и свекрва ми ни помогнале многу и маж ми бара да ги почитувам, а јас мислам дека многу е приврзан со нив.
И на сите тие жени, членките им давале совет - не смее да е толку приврзан, бидете самостојни, независни.
Епа истото важи и за тебе.

 

Никој со сила не им бара, сами нудат помош кој знае ќе искористи кој не нека си прави проблеми и одбивност кај партнерот.

 

Јас мислам дека ги ставаш твоите пред него и затоа тој е повреден и така се понаша со твоите и со тебе. Сама си пишала почитувам што ќе ми кажат моите и земам во предвид, а не си спомнала дали почитуваш што ќе кажат неговите, зошто најверојатно не те интересира, зошто тие ништо "не дале".. Мислам дека ти треба да си ги ставиш твоите на страна, ако сакаш да си го зачуваш Бракот.

 

Ова е најглупиот совет евр

 

Самостојноста си ја обожавам. Не ми е гајле што знае да биде тешко.
Туѓи пари и ручеци по цена на слобода и нерви ама ин на никого не му требаат. Може да се штеди и кога семејството е самостојно.

 

Ти дај попаметен совет

 

Фала што ме насмеавте убаво

 

Јас дадов попаметен, no hard feelings, ама како за на селска чешма ти е муабетот

 

Neznam dali dobro me procita i da nudat nemozes stalno da koristis i da lezis na toa uvo deka nekoj cel zivot tebe nesto ke ti nudi. Ama so takvo razmisluvanje i idat problemite ovie ova napraile drugive ne ovoj ova rekol drugiva vaka i otide zivotot. Ama jbg makedonski mentalitet ke cekame od moi i tvoi i koga tie ke stignaat do penzija oti poarno e.

 

Ве читам и никако не можам да ве разберам... ние шо живееме у странство, целосно одделени од поширока фамилија (поширока се мисли на нашите родители, бидејќи примарна фамилија сме ние - јас, сопругот и син ми), како мислите дека функционираме со 0 помош? Ze-ro! За било што. Било да сме здрави или болни, турбо со обврски, или пример, се пораѓам. Да, има денови кога пцујам по цел ден од што ми прекипува, ама ако си праам искрен муабет со самата себе, знам дека сме многу посреќни вака. Не дека имаме проблем со родители или било какво наметнување, ама реално никогаш не сме ни дозволиле да видиме дали би имале проблеми во односот. Дури и кога доаѓаме во Мк, не очекуваме поинаков третман... не очекувам ни мајка ни свекрва да ми го чуваат детето, и си одам директно кај нас дома, не сум со никого под заеднички покрив никогаш. Ни со мајка ни со свекрва. Ни 2 месеца, ни месец, ни 1 ден. Не ги разбирам овие очекувања што ги имате. Елиминирајте ги очекувањата, возрасни сте, па и понашајте се така, и нема да имате проблеми и конфликти.

 

Nema nikogas da se iskoreni toa deca nauceni sekogas nekoj nesto da im pomaga. I posle gledas se zalat pa ne im e pogodeno. A neznam kolku ubavo procita pogore edna clenka imase pisano deka koga nudele pomos trebalo da se iskoristi toa.
Procitaj ja i se ke ti bide jasno.

 

Девојки ми треба искрен совет..
Вака може некој и ме читал имав многу проблеми кај сопругот (во брак скоро година сме). Многу заостанати луѓе се свекор и свекрва.. ајде еднаш заминав но поради бременоста и молбите од овој се вратив ајде да не раѓам кај родители, веќе сум 9ти месец..
Ама овој е како полуден не смеам да одам никаде од него ајде од стариве не ми е гајле ги навредува моите биле без памет што ме викале кај нив состојбата не била таква, никој немало да ме породи доколу сум нафатела корона,, јас сум нeмала памет, урла, вика, се дере, сестра ми децата не чинеле, башка да напоменам дека живееме со стари плус со девер жена му и две деца нивни, овој цела плата ја троши дома и незнам каде денар неможе да заврти, не е способен да купи нешто за бебето, се за него се врши во брзање, во викотници, во стрес и нервоза, во трчање(мене искрено и ми е страв од неговите испади и реагирање), а после дури и бара пари од мене, вика каде ми оделе парите, каде сум трошела, а јас морам да си заштедам за бебето од кого ќе барам а и не знам што ме чека утре со ваков човек.. само наоѓа некоја закачка само неговите чинеле, само он е паметен, не смеам до продавница да одам, ништо не смеам, за се вика од вирусот му било страв многу, се паничи за без врска, него секој ден нешто му е, ми се здосади само да плачам и да се нервирам, Господ знае како ќе се породам со оваа нервоза и стрес што од него толку и од неговите (пак ќе кажам да беше тој како што треба воопшто немаше да ми биде грижа за никој) .., јас навистина не знам што да правам, ќе полудам . ВЕ МОЛАМ да ми дадете некој совет што да правам,некое соодветно решение..

 

Ако ти е битно да не се породиш кај твоите, породи се дури си овде, ама од болница, право кај мајка ти.
Мамето ќе ти го расплачат кога ќе дојде и бебето.

Не мора да бараш развод... само разделете се, па видете како ќе оди.