Јас не се мешам во однос меѓу браќа сестри полусестри и шо знам. Јас се грижам за моите а они ако сакат нека се дружат со нив. Инаку јас во животот неам сретнато полубраќа и сестри шо се од различна мајка да се ептен блиски. Сите шо ги знам или не зборуват меѓусебе или се само на здраво. Ова не е случај кога се полубраќа и полусестри од иста мајка. Оти мајката е таа која ги спојува децата емотивно.
Јас нема. Членката веќе го направила тоа и сега нека си ги реши имотните проблеми за да и биде мирна главата
Како мајка на две деца, да замисам во иднина да се премажам, и да имам трето дете... и да треба третото да го осеќам за примарно, а овие секундарни. Па јазк да сум родител со примарни/секундарни деца, не можам да знамислам такво нешто. Тоа не е родител, тоа е едно НИШТО! Спомнавте полубраќа и полусестри не си живееле... особено од ист татко... епа не живеат поради вакви сфаќања - секундарни, примарни, поважни поневажни - и ете ти раздор. Да, би требало да си живеат полубраќа и полусестри нормално, оти сепак се браќа/сестри. И ако возрасните размислуваат трезвено, и не се преку призмата на парите, љубомората и инаетот, тогаш децата би си живееле и би се сакале. Ама како ќе научат од родителите, такви ќе бидат.
А кој ќе се потруди тие деца да живеат заедно? Таткото??? Таткото знае само да оде на работа и да дое дома да си се најаде и да си легне. Ако треба нешто ќе остае пари и толку. Сеедно му е на него се додека му е мирна главата. Ете и членката сама си кажа дека маж и немал никаква комуникација со ќерките освен за пари.
Тинејџери се тинејџери, и јас на тие години бев таква - мама/тато, дај пари ќе излезам. Мајка ми се зафркаваше за мене - еве го порезникот дојде. И во соба седев претежно затворена сама, слушав музика, зборав по телефон со другарките со саати, или се дружевме надвор по кафичи, по паркови. Повеќето сме биле такви. И синот ќе биде таков на 15,16 години. Комуникацијата со родителите во тинејџерски години е специфична. И јас барав телефон од татко ми да ми купи, да ми купи 5 пара штикли за излегување. И на другарка ми ќерка и е таква, тинејџерка е... и внука ми е таква. Тоа е... период е, тинејџерски, малку зелен, хормонален, ама нормално е.
Добро тоа. Но каков е односот на таткото спрема децата? Он неможе да ти ја даде потребната емоционална подршка која ја добиваш од мајката. Со мајката можеш за сее да разговараш за секс за облека за дечковци за другарките итн... со таткото неможеш за тие работи. Може само да ти каже еве ти пари купи си и така мисли дека должноста му е исполнета. И кога нема комуникација таква, децата се одалечуваат
Зависи од татко до татко, секој татко своја приказна. Ама каков е човекот, не знам, битно каков му е карактерот таков ќе му е и кон ќерките и кон синот. Дали се тие помалку деца оти се од прв брак? Не се! Ни генетски, ни биолошки, ни правно. Еднакви се...
Сите ( мои ) деца се еднакви за мене. Но тоа не важи и за другите. Можам да ги почитувам, да ми бидат мили но никогаш на исто рамниште со моите!! За моите секогаш ќе го сакам најдоброто и ќе мислам за нивна подобра иднина. Затоа членката чим се договорила со маж и се да биде на син и пошо на ќерките им оставил веќе, нека се напише тестамент и мир у кучи.
Не е точно. Има татковци кои разговараат на тие теми со децата. Има и мајки кои знаат само да дадат пари.
Абе има. Се има. Ама во колкав процент а? 1, 2, 3 проценти? Колку примери ти знаеш такви? За татковците зборам
Тоа е најубаво, да се има црно на бело со време, не само во ваква ситуација со деца од повеќе бракови, туку и воопшто. Од неправилни поделби, многу раздори се направени меѓу браќа и сестри. Ама тоа е најчесто за недвижнини, бизниси и сл... значи капитал. Ама дури се деца, нема потреба да се пребројува секој денар и да се делат на примарни и секундарни. Ако земеш маж со деца, се знае дека е тоа багаж кој не смее да се игнорира. Другарка ми кога се премажи, сопругот знаеше дека детето и е на прво место, и што и да се случи, секогаш би го избрала детето пред него доколку не дај Боже мора. Сега да има од овој брак дете, зарем првово треба да го зафрли? Мора да ги гледаш сите деца исто, а тој што те зел со багаж мора да го знае тоа. Не џабе рекле, стапување во втор брак, или со некој што му е втор брак (збораме за со деца) е доста комплицирана работа, и предизвиците кои следат се големи. Колку рекле, кој ќе ме земе мене сега со дете? Јас барем сум слушнала еден куп. Ако не може некој да се сноси со сето тоа, поарно да си бара ерген/мома (по старски што би се рекло ).
Да , точно. Но еве членката се омажила родила дете кое и е примарно во нејзиниот живот оти она нема други. Се јави тука бидејќи е загрижена за иднината на синот и побара совет. Џабе се веќе сите муабети така требало , вака не требало. Бидна веќе. Оти кога ќе пораснат нејзиното дете ќе си седи со неа , не ќерките од мажот. Она побара совет и треба да и дадеме совет од нејзина гледна точка.
Е ако нејзе и е единствено дете и примарно, него не му е. И не може само во поглед на нејзиното примарство да се зафрлат другите две деца, па сами да си заработувале. Ајде бе? Значи двојни аршини така? Неа и е примарно и според неа се треба за него, а тие и онака седат кај мајката па тие за неа се примарни а ? Па јас утре да сум на место од првата жена оставена со две деца, се што им следува до последен денар ќе се борам за нив исто како што втората жена се бори за нејзиното примарно.
Примарно и е неа, ама не и на мажот и. Значи ако сакала примарно да и е и неа и на мажот, ќе земела ерген. Тогаш тоа што ќе се роди, ќе е едно на мајка и на татко и центар на нивниот свет. Ако земаш маж/жена со деца, и имаш свое, примарно ќе ти е тебе, и центар на твојот свет, ама сопружникот има 3. Деликатна ситуација, мора да се помири со тоа дека зела човек со деца, и некои работи се такви какви што се. Скоро секаде во втори бракови со деца е така, и така би требало да биде и треба да се носи со тоа, јеби га. Разговор им фали, дефинитивно да си расчистат најискрено и најотворено како стојат работите и тоа е. Џабе се друго.
А ти па колешка си и' па знаеш? Свашта бе. Не знам во мој круг сите што имаат бизниси децата си ги вклучуваат и помали од 18, ехе еден со многу сериозен бизнис, фабрика, на 18 години на ќерка му службеното комбенце и' го даде, работнички комбилизон и ајт во погон. Оти он од 0 имаше почнато, па фала Богу, свесен дека идниве газди треба да научат што се работи пред да бидат газди. 10+ години подоцна, тоа женско дете во таа машка професија, директорка е, татко и' пензиониран. Ама точно знае секоја машина како и за што служи.
Не ти мења и океј е тоа. Ама на крај ти или твоето дете ќе бидете третирани по ред, по потреба, не оти ти за себе сметаш дека си најбитна. За тебе ти е најбитно детето ама на докторот му е гајле оти ти си го сакаш детето. Он гледа по тешкотија кој е прв. И на крај докторот ќе одлучи, не ти. И тука ќе заврши муабетот. За ти да бидеш дома одма услужена без други да чекаш, викни си приватно возило и тим дома. Така ако неќеш други деца од маж ти, омажи се за човек без деца. Во моментот кога свесно се вмешуваш меѓу други луѓе, не можеш да бидеш прва и единствена.
Па другите две деца зафрлени ли се?Им обезбедил станбено прашање,работа и плата и стаж,кола оставил на мајка им,одмори им плаќа.На кој начин се зафрлени?
Ете и' се тресат на блискава. Маќеа им беше, се разведе од татко им. Повеќе таа маќеата е вклучена во нивниот живот, како баба на нивни деца, него нивниот биолошки татко што е. Велат, што ќе посееш, тоа и ќе ожнееш. Ама тие деца нема да ти речат таа маќеа ми беше. Ќе ти речат мајка ми е. Ама таа маќеа ги носеше и кај родителите на починатата нивна мајка, сите 4, и нејзините родени. Ги носеше и кај своите родители, и овие што не ги роди. Ги носеше по тренинзи, балети, јазици. Одеше по линија на equity, a не equality. Што значи пошто нели, нејзините 2 се најмали, најстарото добиваше прво се', и возачка, и стан, и свадба, и кола, и пари за искачање, и само на одмори кога маливе ги носеа уште со нив. Тие деца не осетија дека не се нејзини. Затоа и сега се нејзини, кога имаат 0 корист да бидат. Како ќе ги воспиташ децата, такви ќе бидат.
