Брачни совети

И маж ми е ист. На никого не , не знае да каже.
И затоа кога и да ме сретнат познаници заедно со маж ми и ќерка ми.
Ќерка ми плаче од непознати, уште мала е.
И одма коментираат како била дива и лоша на мене, маж ми бил добар и мирен. И кога ќе им речам а јас што ви направив? Немаат одговор.
Као мсж ми нон стоп ги поздравувал бил питом. А напротив јас сум покомуникативна од маж ми.
Он е позатворен ама ајде.
Јас знам да бидам директна и искрена и тоа на луѓето не им одговара.
И нон стоп такви коментари личела на тато физички, ама лоша(дека плаче) на мама.

 

Eпа и јас дека сум директна, затоа лоша сум изгледа, кажувам во лице што имам, не позади грб.

 

Ако мислите дека некој треба да ве пофали или го очекувате тоа, тогаш не сте за фалење.

 

Исто! Братучед ми ми има речено Дадо извукла си џек пот! Му одговорив дека најдобрите заслужуваат најдобро и се насмеав. Сите го обожаваат и мене тоа ми е супер, стварно сум среќна за тоа, ама кога им кажувам дека и он си има мани... Као ако се деси нешто јас ќе бидам крива. И нормално мажите тоа си го знаат и си креваат акции.

 

Да, мажите си креваат акции. Еве мојов пример и за најситна работа да се закачиме прва прилика кажува пред мајка ми, демек индиректно. Таа почнува да вришти на мене зошто така сум кажала/реагирала на златниот зет.

 

ne se sekirajte, mene zenskata strana na Brakot me hejta do max, nicim izazvana taka da ima dobri isklucoci

 

Хахах ме насмеа со ова. Ама потполно си во право. И моите знаат често да искоментираат дека маж ми е мирен, демек да бидам малку посмирена да не му се качувам на глава за се.
Ама ние кај моите така функционираме се што имаме кажуваме одма во лице може и да повишиме тон а после една минута ко ништо да не било.
И они кога ми зборат така за маж ми и јас вака како тебе им викам па на вас личам не можам да личам на комшијата.
И тие одма аааа не си како нас. Којзнае на кого си вакво

 

Не знам зошто се заморувате кој што рекол за вас макар и најблиските дека маж ви е подобриот дел од вашата семејна сложувалка наречена брак иако најмногу би требало да не погоди нешто ако доаѓа од оној кој ни е најблизок како родителите и затоа ни значи и не повредува ако ни рекле нешто такво....Ама вистината е дека родителите иако го сакаат најдоброто за нас, тие не секогаш постапуваат во тој дух ама тоа го прават колку што знаат и умеат во склоп со нивните убедувања и систем на вредности или слабости...Затоа не им замерувајте и исконтролирајте се иако тоа знае да фрустрира и нервира доколку континуирано се случува и психолошки ве истоштува па некому и ќе му пукне филмот...Маж ви вас ве одбрал заради тоа што имате некакви квалитети, а не за да ви се топори дека тој е единствениот мотор на иницијативи и однесувања кој обезбедува позитивни емоции и етички или духовен просперитет во вашите фамилијарни односи...Ако мислите дека некој од вашите сопрузи ја злоупотребува наклонетоста и поголемото вреднување на вашите родители спрема него, запрашајте се дали на практика такви зајадливи и деструктивни се и неговите постапки спрема вас во животот или тоа е само задевање и детско незлонамерно поигрување од негова страна, а веќе и вие си го познавате дека е добар човек нормално и со свои маани..никој не е совршен...Вие најдобро си го познавате сопругот па оттука и изведувајте заклучоци...Со самиот факт што сопругот одлучил да се скраси покрај некој како вас доволно сведочи дека вие за него сте најидеалната ма што и да рекол индиректно или директно пред вашите родители инаку зошто би ве одбрал за животен сопатник? Така што тоа што завршил во бракоспој со вас целосно ги негира настојувањата и идеализирањата на вашите родители дека да не е тој, вие за ништо не сте кадарни..тоа што на различен начин одделно од сопругот ги манифестирате вашите изливи на негодување, бунтување или успокојување во врска со некоја ситуација која треба да се реши и со различен степен на темпераментност ја дешифрирате, тоа вас жените не ве прави понеспособни или такви за да се сметате за помалку вредни..Едноставно на различен начин го искажувате тоа и тоа воопшто не значи дека сте полош човек како што си умислуваат вашите родители...Затоа џабе се навредувате кога тоа не е вистина...Сопругот видел нешто во вас кога решил да ви се подари самиот себе во бракоспојна заедница за да ужива во вашата уникатност и вистински избор за него во менталниот склоп на вашата личност и тоа треба да е темел на вашите верувања и разрушувања на сите дилеми и сомнежи за неговите намери и за намерите на вашите родители спрема вас...Не се претворајте во drama queen беспотребно и не преувеличувајте од мравка да правите слон во ситуацииве ама изискувајте и почитување и подберете го сопругот ако чувствувате дека нема осет и претерал макар и со итро и суптилно алудирање дека му годи тоа што го фалат и влегува во филм дека тој е единствениот создавач на вашата приказна ама ако тоа го прави преку практични постапки и тоа влијае деструктивно врз вас и вашата среќа...Ако само му годи тоа за да се почувствува посилен, тогаш тој на никој начин не ја загрозува вашата среќа..Пуштете го нека и се радува на илузијата дека е така бидејќи на мажот му е потребно да осети дека е глава на домот и фамилијата...Не се работи за тоа дека некој вам ви го одзема правото и вие да се чувствувате посилна...Вие тоа и сте со оглед на сите предизвици кои се испречуваат пред патот на една жена во општеството...Ако му го одземете тоа, тој ќе се чувствува бескорисен и како кастриран...Факт е дека жените оперираат на повеќе канали и фрекфенции за разлика од мажите и можат да вршат повеќе работи одеднаш одлично за разлика од мажот кој исто така си ја врши работата беспрекорно ама станува збор за само една работа...Затоа не му ја одземајте машкоста инаку постои опасност трајно да си ги замениме улогите и секој да поприми од особините на спротивниот пол, а тоа не го сакаме...Дозволете си да бидете послаба, покревка и поженствена...Препуштете му да води, а вие да се почувствувате како покрај камена карпа, заштитена и сакана...Тоа нема да значи дека тоа ќе ви го одземе правото да бидете независна на било каков план туку дека стратешки ќе создадете амбиент кој ќе го стимулира сопругот да ве освојува одново и одново...Така ќе го возбудите уште повеќе па ќе изгине да ве направи позадоволна...Нека има рамнотежа и да не биде тоа ни патријархат ни матријархат т.е. од крајност до крајност да се менуваат позициите...Тогаш ќе се роди уште поголемо незадоволство па особините што природно треба да ги покажуваме согласно полот, ќе ги бараме на друго место и така доаѓа и до разделби, изневерувања, разводи, радикални промени во потрагите по она што ни фали итн...

 

Како се справувате со маж што не ви помага со детето? Само е тука за да го игра најмногу 2 саати и толку?
Буквално како самохрана мајка сум, јас го преслакам, го ранам, го успивам детето...

 

Jas ke ti kazam od druga strana kako se spravuvam so zena so go prai istoto ne do taa mera poso se pogolemi decata, ja ignoriram maximalno i si teram zivot so decata. ko voli nek izvoli ako prodolzinuse malce posle soodveten razgovor tolku ke bide

 

Аха и што брачен живот е то ако не се решаваат проблемите?

 

Ако тој е таткото на детето, тогаш првата грешка ти е што го користиш зборот помага.
И тој му е родител!
Родителот не помага, туку учествува заедно со другиот родител во извршувањето на обврските за детето. И тој е должен да се справува со детето, да го одгледува исто колку и ти!
Втората грешка ти е што не ти текнува да му повишиш тон. И да му го оставиш он да го чува, а ти да си излезеш и да прошеташ неколку часа. Не да го молиш, туку кажи му го тоа како наредба.

 

Му наредувам, повишувам тон нема галје повеќе се бузи носел он пари дома јас сум требала да чувам дете

 

Katastrofa razmisluvanje e toa. Prvo inosnovno mnogu loso shto nema instinkt. Jas koga go dobiv prvoto dete mislam deka se iskluciv od svetov. Niso drugo ne ki beshe bitno. Kako da zaboraviv se.

probuvam da fi resham so razgovaranje ama ne naiduvam na sorabotka i realno svakjamje na situacijata. Taka da ako prodolzi vaka ke se baraat drugi reshenija

 

Биди реална најпрво пред да си створиш негативно мислење за мажот. ( Мојов во короната поради работа беше во изолација, малиов заспиваше до 2 години со доење значи навика му е да заспивљ со мене, за пресоблачање мм повраќа гадно му е за храна го молиме и двајцата, ама бидејки мм се нервира што е нејадач јас го хранам. Он оди на работа јас сум дома. За капење сега почнува сам да го капи, јас сум бремена. За играње си игра и помага по дома. Некогаш од што сум преморена почнувам да мислам дека маж ми се понаша како од минатиот век, ама реалноста е таа, се во свое време како си расне детето повеќе оврски преземаат) Коментари од страна не дозволувај да ти го нарушуваат мирот.

 

Абе што ги галите толку мажите, повраќал при пресоблекување на пелени, па оти нејадач се нервира да го храни.
Разберете обврските се на двајцата подеднакви и нема тука простор за галење.
Штом некој се нафатил да биде родител треба така и да се понаша, а не сите обврски и товар само на жената.
А најчесто жените го прифаќаат тоа и така си ги галат мажите.

 

Епа, смени ја песната.
Викај погласно!
Остави му го детето и излези си пред да изусти збор!

 

Јас повраќав од менување пелени, па маж ми ги менуваше година ипол. Зошто да не?