Па уште синот ќе се договарал. Какво договарање? Какво реновирање во нешто што не е мое? После ете ти проблеми. Низ нос тоа ќе им го вадат. Само подалеку.
Па и треба да си одиш кога ти вика. Што сега во нервоза може се да се каже, па ќе се умилкува после? За некој ден, кога пак ќе зборете за тоа, пак така ќе ти каже. И јас сум во заедница, добро не баш, имаме спрат, не јадеме секогаш заедно, кога свекорот готви, кога јас, кога маж ми, ама дека мора да се јаде заедно и слични правила, јас тоа уште пред брак си кажав. Така нема да биде. Искрено, и нивната куќа е заедничка по 50% со татко му, има сестра која божем потпишала дека нема да сака ништо, ама законски делот од татко и ја следува и неа. Така да, се мислев да реновираме, да подновеме нешто, ама кога размислам подобро и сешто тука што читам, си викам "ај поарно седи си мирна, заштеди за нешто заедничко во иднина". Јас си имам куќа на мое име од татко ми препишана, има и брат ми, ама на други не се верува. Мм е со убедување "па на кој бе тато ќе ја оставе куќата, пак е за нас". Е не знам баш... Така да, ако си имаш поддршка од твоите, па и да немаш, оди си. Ако си заработуваш доволно, зошто да даваш пари во куќа на која те нема на имотен лист? А тој твојот ако сака, нека дојде со тебе, ако не, нека си седе со мама и тато. Не сме на патот најдени за некој да се зеза со нас.
@JoVaSt најдобронамерно ти кажувам.. Немој да вложуваш во нешто што не е твое. Маж ми требаше да ја наследи куќата, ама госпоѓата се премисли. Она кажува. Свекорот никој не го прашува. Ќе ја наследи еден од неговите браќа. Затоа кога менуваа прозори маж ми денар не даде.
Tie taka velat, ti ke ja nasledis posle moze I ke se premislat I ocekuvaat I toa mnogu za nivnoto nasledstvo, sakate da gi gledas da odis po niv, ne odi toa taka. Brat na kogo ke nasledi?
Здраво Имам пишувано и порано на темава и сега пак... Во последно време маж ми многу лошо се однесува со мене, ме навредува, не ме почитува. Пример имаше една ситуација каде што бев премногу загрижена за него и неговиот живот, и нон стоп му ѕвонев, го барав, го препрашував и почна да ми се дере, да вика да го оставам на мира и да не му досадувам, да не го барам на телефон. Плус користи многу навредливи зборови...гнасо, мрдната, ме провоцира намерно, сака да ме понижи. Ги приметив и мајка му и татко му дека се чудни. Јас бев дома кај мајка ми неколку дена со децата и кога се вратив приметив дека нешто не е во ред. Свекор ми не им зборуваше на децата, а штом не им зборува знам дека нешто има, нешто си имаат замислено во глава дека сум крива и тоа преку децата го покажуваат и знам дека и мм го имаат свртено против мене со некој муабет. Го прашав и ми рече: Никој воопшто не те спомна. Можеби и тоа е лошо никој да не те спомне? Демек небитна си не разговараме воопшто за тебе. Мене ме болат овие негови зборови и постапки, а гледам дека нему не му е воопшто гајле како сум и како се чувствувам туклу продолжува со навреди и со понижување.
Porano neznam sto imas pisuvano, no za segasnava situacija ti e potrebno da go sednes i iskreno i direktno da prasas i da si kazes sto ti smeta. Zosto da trpis psihicko nasilstvo i necie takvo odnesuvanje. Razgovorot e mnogy biten i iskrenosta megu vas.
Седни го и прашај: Сакаш да продолжи овој брак или не? На што се должи вакво понашање. Свекор, свекрва таму што имаш и што се плеткаат кај што не им е местото. Не треба да се вклучени во разговорот. А ни децата
Зошто да го прашува? Со самиот потег кога ќе го праша одлуката ја дава во негови раце. Он секако ќе каже да, сакам да продужи браков затоа што има садистичка сатисфакција од тоа што ја вреѓа. Не прашувај ништо, фати куферите и надвор од таму. Пс. Кога некој ве вреѓа или генерално чувствувате несигурност дека сака да е со вас, не се прави муабет туку одма се заминува. Не им давајте шанса да ве манипулираат.
Имаш ли работа? Колкави се децата? Прочитав колку што можев што имаш пишувано, и жал ми е, ама имаш само еден избор-да си ги земеш децата и да заминеш. Проблем имаш и со своите родители, кои демек модерни- ама пак муабетот-е што ќе речат луѓето. Е нека дојдат луѓето да го живеат твојот живот, ебате беља. Можам да претпоставам колку тежок предизвик е заминување, ама еве, од март пишуваш, некако на поарно не оди работата. И во последно и во предпоследно време, мажот ти е цепаница. Си го знаеш одговорот и сама, ама ај, прво постави го вистинското прашање, да знаеме што совет да дадеме.
Da go ignoriras, so Saka neka pravi, gledaj si gi decata, kaj Saka neka odi ne potprasuvaj, ne vodi smetka za nego nego za tebe I decata. Ni jadenje da ne mu prajs, ni da go Peres ni da go gledas. Prvo pocituvaj si se sebe si. Toj te navredi ti duplo vrati mu. Pa vidi Dali nesto ke se promeni. Koga toj ne te pocituva ne te ni Saka. Ne se trudi na nego poveke, bidi I spremana da si zaminnes od tamu, I kazi mu go toa Ako prodolzi vaka da se odnesuva deka ke si odis. Imas Kade da odis?
Ако веќе е правен муабет, ок е и одма да бега. Затоа што немало подобрување. Ако не постои веќе разбирање и така е ок. Ако трае подолго проблемов ајде сиктер секој на своја страна
Само едно мислење ти прочитав и одма не ми се допадна. Како може маж ти во тандем со татко му мсјка му брат му да те оговараат позади грб да шетаат секаде заедно а ти со децата секаде сама? На маж ти местото му е со вас или со нив? Ако сакал така да си продолжи да живее и да шета секаде со тато и мама, зошто тогаш воопшто се оженил? Земиси ги децата и замини си. А тој нека седи нека си живи со нив, нека го чуваат за туршија.
од машка гледна точка би рекол свекор ти ако покажува нервоза преку децата не очекувај и твојот сопруг дека нема да го прави тоа во иднина, што сака и да има меѓу вас да им се мршти на децата Отворен разговор за разрешување или другото само по себе ке си дојде, прашање е колку ке трпиш ти а и децата а и сопругот.
Sakam da prasam nesto ako ne e temata za tuka slobodno premesteme sakam da prasam dali e normalno od koga ke se porodis da se izgubi zelbata za seks nekako ednostavno ne mi se pravi i dali e toa period ?
Сосема нормално е. Од толку нови обврски околу бебето, хормони уште не дојдени на свое место, плус и во процес на закрепнување од пораѓај... нормално е да се нема желба никаква.
Problem e so so vo 1 godina i 7 meseci sme imal 6-7 pati toa mi e mene mislam deka ne go napomenav toa e sea zatoa pobarav vase mislpenje i dali e za toa normalno ?
