Постојат многу возрасни "бебиња", возрасни ама емоционално несозреани, пораснати во чудна семејна динамика и меѓусебно зависни односи. Тие се оние посесивни мајки и оние послушни синчиња. Без оглед на тоа што е возрасен, не може да се нарече возрасен во вистинска смисла на зборот. Но, секој, апсолутно секој има капацитет да ИЗБЕРЕ да ПОРАСНЕ и да ги тргне забраните со кои го програмирале додека растел. А следствено и да ја надрадне вината која родителите многу често ја наметнуваат кај децата без да им е гајле што се женети со свои деца, па тука има "куќа ти оставивме, затебе црнчевме, вака ни враќаш, за тебе оболевме..." итн, итн. Кога ќе ја надрасне вината и стравот и ќе си преземе одговорност за жена му и детето, и ќе си избере да си гради негова семејна динамика тогаш би го гледала како возрасен. За жал, во блиска околина гледам мажи на 50+ години кои сѐ уште се преплашени и под команда од нивните 70+родители. А нивните жени се навикнале да трпат. Едит: мажите најчесто имаат неразрешена агресија акумулирана со години и ја вадат на погрешно место кај жените на разно разни начини, пасив агресив однесувања, немање интерес, повлекување, и што ти уште не.
Не дека се преплашени, како ќе биде некој преплашен кога не зависи од нив си има работа, жена, деца, а и од што би се плашел. А и од што е преплашен? Ќе го караат, ќе го тепаат? Проблемот е во тоа што наместо жената и децата да си ги стават на прво место ги ставаат родителите. Да секој треба да си ги почитува родителите ама не може тие цел живот да те контролираат.
Можеби не зависи материјално - што е супер и така треба, ама има нешто друго, подлабоко од што зависи. Тој подлабок проблем ги тера да ги стават родителите на прво место и да дозволат да бидат контролирани. Јас се согласувам со тебе, и јас целам на ова дека секој поединец треба така да постапи со партнер/ка, деца, да си ги заштити. Ете можеби преплашен не е вистинскиот збор за секого, ама има нешто во психичкото поле што диригира вакво однесување.
Маж ти се плаши да не си ги наруши односите со неговите и единствено тоа е неговиот страв. И биди свесна дека многу веројатно ќе продолжи така да се чувствува и се плашам дека и ќе продолжи да се однесува сообразно на тоа. Пред се, единствениот излез е под итно да се тргнете од под тој кров и сами да живеете. Ако немате услови за свој дом, под кирија, макар и едно собче е подобро од ова. Но, виновни се и свекрва ти, возрасна, деловно способна личност, тепа твое дете, син на син и, нејзино внуче, те навредува, виновни се и свекор ти и золвата ( не разбрав дали и таа живее со нив) и одговорни се за секое физичко и психичко повредување што ти го причиниле тебе и на твоето дете. Накратко, со нив не можеш по ова да имаш ниту „политичка коректност„ , комуникацијата со нив треба да се сведе на 0, за да не ескалира во не дај Боже полошо, сопругот е повеќе од крајно време да грмне, макар си го загрозил односот со нив и уште веднаш да седнете да почнете да барате сместување на друго место,а за тоа време оди кај своите. Имаш одговорност ти кон две деца, овие очигледно немаат ни емпатија, ни осет, ни чувство за одговорност. И да им вика и да ги стави на место, таму ниту ќе ти биде убаво, ни удобно, а ти детето и твојата бременост сте во ризик.
