Бремена сум, но тој ме остави!

Ја имаш нашата поддршка

Се' ќе биде во ред

 

Детето најмалку и е товар. Можно е да ме имаш малку погрешно сфатено.

Вака тука се работи за ситуација каде тој на мајката не и дава мир во било која одлука да ја донесе. И вели дека ќе го гледаат заедно, па дека не е спремен нема што да му пружи на тоа дете. Од друга страна неколку пати ја има оставено и кога немал никоја до него и се има враќано, зошто си знаел дека секогаш има некоја што го чека ја рачунал како златна резерва. (се надевам дека девојката нема да се навреди и погрешно да ме разбере)

После 3 дена и пишал за да праша што одлучила, а го нема никаде да и помогне во заедничка одлука. Од една страна и вели дека не ја сака,а од друга дека ако е со друг и го задржи детето ќе има последици (во стил ќе ги зацрни). Не дозволува сама да го гледа детето, нити да си најде некој понатаму ако е со детето.

Во вакава ситуација (ти кажувам како јас би постапила) после се што прочитав од девојката што и се има случено да сум на нејзино место без размислување ќе го абортирам детето (не е тоа ни најмалку криво за сето ова но, тоа е најдоброто). Најпрвин јас да се спасам од таков човек кој би ми го зацрнил уште повеќе животот, а од друга стана тоа мало дете што допрва треба да живее да не гледа стресови и проблеми кои верувај ќе ги приредува секогаш (кавги, навреди и кој знае на што уште е спремен) кои може да се одразат многу негативно.

Сега да ти одговорам на прашањето, секогаш има 2 ситуации за таква случка од која детето ќе биде гордо со мајка му дека о има израснато во такво суштество и ќе ја подржува али да не ја заборавиме опцијата дека може да не ја почитува воопшто. Сепак крушата под круша паѓа. Не можеш премногу да очекуваш. Доволно е детето да биде 2часа неделно (кое ќе го додели соодветен орган) со него за да после тоа дојде дома и да не ја почитува. Многу случки знам каде од кога ќе дојде детето од кај едниот родител кои се разделени не се однесува исто како претходно. Се тоа ти кажува дека му има нешто зборено против тебе, а во ваква ситуација ќе биде така.

Инаку за да ти раскаже низ што се има поминато ти први ќе треба да си до некаде оформен како личност за да сето тоа што ќе ти го каже ја разбереш. Додека е малечко нема да ги сфати тие работи и ќе и биде премноу тешко. Може кога ќе ја разбере веќе ќе биде на 20год.

Најдоброто е самата да си одлучи што ќе направи. Сепак и дадовме многу поддрша, идеи и совети. Се надевам ќе размисли трезвено и ќе ја донесе најправилната одлука. Треба да е спремна и психички да може да се однесува како за двајца родители и доволно храбра за да се справи со таткото на детето.

 

Чекај сега нели сакаше брак, па како мислеше дека ќе живеете, дечиња секако идат порано или покасно?
Сега парите се пречка или дечково, ти ги знаеше можностите нели??

Аман што запна со 200те евра, еве нека работи келнер со бакшиш повеќе ќе земе, ако е строен нека зеде лиценца за обезбеџење па ќе чува нешто, со ноќни ќе зима повеќе, во Нептун продавач нека биде, секогаш бараат, ако убаво го испоти газот 20+ илјадарки ќе земе, камион нека вози..
За нешто ќе го биде ако сака и повеќе од 200еура ќе земе


^^погоре што ме цитираше нема да пишам ништо пошто ќе бидам цинична, а ме опоменаа, абе бебе си разбудив од смеење

 

Доста е.. навистина...

 

Епа и ти си била товар кога те раѓале ако гледаме така. Како можете за дете така да кажете не знам, ама пак и што ме чуди, не треба.
Тоа не е криво ништо, ниту пак е товар.
Не те ни прашав тебе, а и контекстот го утна. Ја прашав членката кога би била на нејзино место и кога би постоела,години подоцна да дознае ваква горка вистина. Ама ете мајка и ја задржала, останала самохрана. Кога станувате мајки не значи дека се откажувате целосно од својот живот.
Колку самохрани мајки има, ехее.

 

Не наметнувај грижа на совест и себеобвинување. И ти не знаеш што те чека:

 

Точно не знам.
Јас на нејзино место не би абортирала. Ќе го задржам, ќе стегнам заби. А тој па не ми треба.
И не се проблем пари ако сакам од нула ќе почнам, со ништо.
Додека расте ќе работам нешто, ќе се борам и нема да се откажам лесно. Лесно е абортус, одите после живејте со таа помисла.

И повторно не знам што се наоѓаш засегната ти. Јас под никој случај не би абортирала. А знаете дека може и да се случи па не може да има повеќе деца? Па од тоа, не дај Боже да се случи поголема болка дали има.

 

Имам мислење, го кажав.
Зошто ти се наоѓаш засегната да коментираш, на темава?
Исто е...

 

Ти ми викаш дека сум наметнувала грижа на совест.
Како и ти и јас кажав мислење.
Не сме истомисленици, не мора да ме напаѓаш зашто така размислувам јас или останатите членки.
Безврска и се издиги на членката така да престани.

 

Не те нападнав.

 

Да спремна бев за брак али то

Да јас знаев кој е и што и со него бев и до него безразлика на се. Моите намери беа чисти и сакав да бидам со него незнам јас во најлошото барав добро во него. Му верував и бев сигурна дека коага ќе каже нешто он тоа ке го оствари. Али он секогаш одовлекуваше за сите работи и имаше изговор он секогаш ми зборел ке биде ке се земеме здравје само ќе идеме да работиме а коа доаѓало до тоа ништо не сме правеле. Бидна ова што и двајцата го сакавме барем јас сакав незнам која му беше целта дали знае како ќе реагирам и ми викаше ти може си и трудна од кај знаеш. Јас знам дека он мислеше дека јас ќе го задржам детето за он да си живее дома и да доаѓа да не гледа само да знае дека секогаш ќе бидам со него дека јас самата ќе се борам и него да му овозможам све он само да си дојде. Али неможам ни тоа да го кажам затоа што не сум такваличност он си знае најдобро али за ова нема играчки . Он мене ме остави да го направам ова без ниеден момент да верува во себе дека може да успее без да ми даде љубов ни подршка. И јас да се осудам да го задржам ова дете на кое наивно паднав и тоа дете да пати заради несовесни луѓе како мене и него тоа нема да се случи никогаш. Господ ми ја даде најтешката казна али ми даде и помош. Јас ќе бидам сурова ако го родам ова дете е тогаш ќе бидам.
Ова со тешко срце го кажав не барам ни помош ни да се оправдам. Побарав само да споделам и да ја читам оваа сурова вистина за утре да сватат сите девојки и сите мајки дека и јас сум нечие дете и знам мајка ми колку солзи истрга заради мене дур свесно и идев зад грбот ! А мојата мајка ми го посакува најдоброто ако сакам совет би го добила од неа. Али мајка како мајка ни дава подршка и ме остава самата да донесам одлука.

 

Ме нападна веднаш во обид да ми го смениш размислувањето така што ми ја цитираше првата реченица.
Прифатете дека секој си има мислење, аман више.

 

Не драми!
И ти прифати дека имам различно мислење.
Затоа и дебатираме.
Зошто цело време се чувствуваш нападната?
параноја мач?

 

Па јас баш прифаќам и ти посочив дека не те прашав тебе.
А ти како ми се понашаш подобро воопшто ни да коментирам понатака.
Така да

 

@MonBella очигледно е дека си ја знаеш грешката. Најубаво постапи што даде совет тука на сите нас за сите работи што ги имаш претрпено и поминато да ни ги отвориш очите. Ова е за сите нас тука голема животна лекција.

Најдоброто сега е да си одлучиш самата што понатаму. Убаво размисли ако треба отиди некаде на страна сама или со некој твој близок но, не со другарки зошто не ти дадоа најдобро решение. Размисли си најпрвин самата како личност дали би можела да одгледаш едно мало дете кое ќе треба да му дадеш иднина и убав живот кој би го заслужило. Дали финансиски си стабилна? Дали психички можеш да го претрпиш тој терет? Додатно дали можеш да се справиш со таткото? Многу прашања има но сепак само ти можеш да си ги одговориш и да си дадеш правилна одлука за што понатаму. Зошто ако го прифатиш тоа дете веќе животот ќе ти се смени веќе не си само ти туку и тоа е со тебе за кое ќе треба да се грижиш.

 

Благодарам премногу јас секогаш ќе бидам пример и ќе делам совети иако несакав да бидам таква личност. Дури и лично кој сака нека ми пише кој и да се наоѓа во ваква ситуација (зборувам за личноста не посакувам никој да биде баш во мојата ситуација) би се видела и запознала и делела совет и искуство.Секогаш ми беше лесно да ги слушам туѓите проблеми се дур јас не се најдов во најтешката. Незнам што повеќе да мислам а да не донесам погрешна одлука незнам како да се справам бидејки не сум баш силна личност сеуште ...

 

Ќе бидеш бидејќи си на добар пат.
Најди си работа, осамостои се, ќе запознаеш нови луѓе, можда и потенцијален партнер меѓу нив, најди хоби нешто што те исполнува и ќе видиш што е живот.
Не клошарот, не бебето у овој момент.

 

Може дечкото не е проблемот.може нејзината несигурност и ниска самодоверба да имаат подлабоки корени.може нешто навистина ја повредило па смета дека подобро не заслужува.

 

Не сакам ни него да го оправдувам ни проколнувам. Несакам ничиј живот да преколнам бидејки секој човек е битен. Во ниеден момент не потенцирав кој е крив и тој и јас сме криви што го дозволиме ова да изгубиме две личности. Се надевам Господ ќе му прости,бидејки јас никогаш нема. Се каам што не успеав што немам храброст и не сум стабилна и моментално психички разрушена, јас сепак неможам ни да го кажам тој збор а незнам дали и ќе можам да го направам. Што и да се случи мојот животен пат реши да живее со тоа...

 

Немој да се обвинуваш. Не чини.
Оди си на психолог...