Бришење на едниот родител после развод

Каков жал какви бакрачи секој си знае за себе, мене кој ме жали никој, а најмалку тој.
Жал не ми треба, здрава, права, способна за 10 мажи.
Трауми кај децата остануваат, а и не мора да значи. Во денешно време има повеќе деца од разведени бракови отколку деца од „фунционални“ бракови кои што се поголеми деликвенти од било кого.
Оставете наука и останато, не мора да значи дека детето ќе биде лошо или ќе тргне по лош пат ако родителите му се разведени, дури тие деца се посвесни за многу работи во животот од останатите.
100 и повеќе пати ќе споменам. Подобро со еден здрав родител одколку со двајца нездрави.

 

Naturalno e deteto da ima dvajca roditeli i traumaticno e da ostane samo so eden roditel. Bez razlika dali na kraj ke bide poarno ili poloso otkako ke ostane so eden roditel.

Ovaa tema ostava prostor edniot da ja napaga drugata strana, tatkoto ili majkata, no od kade da znaeme koja e vistinata. Sekoja prikaska ima dve strani, zatoa treba site da pristapuvame bez mnogu zustrina kon ova prasanje i da upotrebyvame naucni fakti.

Kolku i da ja potcenuvame naukata ne treba da zaboravime deka gi koristime blagodetite na naukata.

I femina e posledica na razvojot na naukata i zatoa treba da ja cenime naukata.

 

Јас не гледам дека некој некого нападна туку сите пишуваме од некое си искуство, дали лично или на некој близок. Благодетите на науката нека ги користи тој што живее од науката, а нас животот не учи.

 

Вие што не верувате, дали имате некакво искуство во врска со старателство, центар за социјални работи, судови? Не, немате.
За жал кај нас овие институции функционираат како што опиша човекот, јас му верувам, и не ми е битна причината за развод, која и да е, тој е татко, и има исто такво право како и неговата мајка.
Што ако има зезнато, ја оправдувате мајката што се одмаздува преку детето? Така ми стои.
Лично бев вклучена во процесот развод и старателство, не би на јавен форум, ама морам да споменам дека како мајка можев да земам целосно старателство, да не му го дадам детето на таткото и сл. работи и знаете што ќе ми сторат оние од центарот, ништо, буквално ништо. Бев и на пракса, правник сум, па видов многу вакви случаеви. Центрите само процедурално си ја вршат работата, не ги интересира дали мајката е соодветниот родител, детето мора да е кај нејзе. За 50/50 стрателство не се ни разговара. Така работат кај нас, со врски и поткупи, со огромна огорченост и гнев кон мажите, а не се сите татковци лоши.
Ама за жал исполитизираноста на администрацијата, несоодвениот кадар си го прави своето.
Јасно ми е зошто постојано ги споменува убиствата и која му е поентата, незнам зошто поинаку сфаќате.
Човек кога ќе го изгуби детето, изгубил се. Далеку од тоа дека ете и јас ги оправдувам убиставата, ама во овој случај институциите потфрлија. Токму таа моќ која и се доделува во овие случаеви на мајката создава гнев кај таткото. Абре луѓе, знаете ли како е да се живее без детето, па да гледаш некој како го користи за да се одмаздува. Не не знаете, затоа молчете и молете се да не ви дојде над глава, па со оглед на тоа каде и живееме, со цалата таа фарса од судови, центри, се плашам дека луѓево ќе почнат сами да си пресудуваат.
Имаме сериозен проблем, ама ете ние ќе се фаќаме дека некој оправдува убиства и упорно ќе не интересира причината за развод. Која и да е, детето има потреба од двајцата родители.
И за крај ете како совет од некој кој осетил дел од таа голгота пробај да бидеш пријател со жена ти. Добро те имаат советувано. Правно тешко ќе биде, затоа смири ги страсите, односот со бившата сопруга, и се надевам дека ќе успееш да бидеш со твоето дете.

 

Татко сум на машко мало детенце и истиот проблем го имам и јас и поминувам низ истото. Тешко е и не постои никаква компензација за своето чедо како би ја пополнил празнината во себе поради што не го гледам својот син, но животот е борба и се додека непочне човек да се бори е комплетен лузер. Борбата е во тоа да бидеш добра особа и да си даваш на самиот себе три напред и да се бориш во животот да се извади едно невино детенце чиста душичка од ГОСПОД дадена на прав пат како би израснало тоа детенце во една здрава личност. Овој живот е полн со предизвици и не е животот каде треба да се луксузираме, туку треба да научиме да се бориме и да бидеме добри личности за нашите деца.
Ако си судски разведен и од центарот е доделено детето на мајката и донесено решение за гледање на детето, а старателот ако не се придржува према решението за гледање на детето и го прекрши најмалку двапати, според законот мислам дека може да и се одземе старателство доколку го пријавиш.

 

Druze, i jas sum od skoro vo ista kasha kako tebe. Socijalnoto e alatka vo racete na zenite da se odmazduvaat na bivshite sopruzi.

Vreme e toa da prekine. Ne ima mnogu tatkovci koi sakame i mozeme da si gi gledame decata, a sme spreceni so glupi odluki za koi nema praven, human nitu bilo kakov osnov.

Zatoa, zagovaram formiranje na Zdruzenie na razvedeni tatkovci koe ke ima krajna cel promena na Zakonot i voveduvanje na dvojno staratelstvo. Imame argumenti, ni treba i masovnost za da ne slushnat.

Mojot mail e ribarosn@gmail.com. Sakam da stapime vo kontakt i so tebe i so site razvedeni tatkovci koi ja pominale golgotata vo Socijalno i na koi im e odzemeno pravoto na normalno tatkovstvo. Mora da se stavi kraj na ovaa diskriminacija i tivka tortura.

 

@Only True и @Mudrec, многу ми е жал што споделуваме слична или иста мака. Господ нека ни е напомош и нам и на нашите деца.

Што да кажам, многу е тешко, и нема потреба да ви објаснувам, си знаете и самите. Ова се вика институционално психичко насилство врз родител (татко) и пред се врз детето кое по пат на присилна институционална изолација од таткото е лишено од своите права да има два родители во животот.

И пазете, сето тоа се покрива со флоскулата дека е „во интерес на детето“ која се појавува во секое изготвено мислење од страна на ЦСР, иако никаде во законот не е предвидено едниот родител, во случајов мајката, да биде фаворизирана при доделување на старателство.

Според законот за семејство на РМ кој ја регулира оваа проблематика „и двата родитела имаат еднакви права и обврски во извршување на родителското право кон своите деца“.

Законот е многу јасен и тоа во старт подразбира еднаков пристап на детето до двата родитела.

Се разбира, на ова може да има исклучоци за одреден временски период на пример кога се работи за бебе кое цица. Но со оглед на фактот дека многу современи мајки кај нас по сопствена желба се одлучуваат да се породат со царски рез (лидери сме во Европа) во кои случаи после тоа најчесто не ги дојат децата, притоа раскинувајќи ја со тоа природната или од Бога дадена функција и врска која ја имаат со децата барем во тој почетен стадиум, а децата продолжуваат да бидат хранети со вештачко млеко кое може било кој родител или некој друг да му го дава, несфатливо е како тогаш мајките секогаш се повикуваат на нивната мајчинска врска со децата при доделување на старателството, а центрите за социјални работи го потврдуваат тоа.

Според оваа логика која е на сила кај нас, има родова и полова дискриминација во полза на жената, а на штета на мажот. Родителот од женски пол е земен за супериорен и однапред се смета како единствен и незаменлив, додека родителот од машки пол е инфериорен, заменлив (не е проблем детето да расте без татко) и следствено нема право на старателство во 100% од случаите. Според тоа само мајката е подобен родител, одгледувач и воспитувач на децата, додека таткото има функција на осеменувач, и единствено е подобен за обезбедување материјална сигурност на своето потомство во отсуство на истото.

Иако центрите за социјални работи никогаш не објаснуваат експлицитно зошто мажот е неподобен за да добие 100% старателство како што секогаш го добива жената, или барем 50/50 старателство како што предвидува законот за семејство, јасно е кои стереотипи се користат како основа за тоа - на пример, мажот не знае да зготви, не знае да испере, не знае да испегла, не знае да исчисти, не знае да искапи дете и сл. Испаѓа дека современата жена пак е родена да ги прави тие работи и само тоа го знае, додека мажот работи надвор од дома и за друго ништо не го бидува.

Е сега, ако јас или било кој друг го каже ова како констатација или став дека таква треба да биде улогата на мажот и жената во семејството, повеќе од сигурно е дека истите тие социјални работници, психолози и педагози од ЦСР (кои патем секогаш се жени) и кои одлучуваат за доделување на старателството над детето, како и мајката која се бори да добие 100% старателство веднаш би рипнале со осуда и презир кон тој кој ќе се осмели тоа да го изусти, бидејќи и реално, тоа не е така. Но кога истите тие доделуваат, т.е. добиваат 100% старателство на мајката, на штета на детето и на таткото, а притоа земајќи ги како најсилни аргументи во нивната одлука истите тие денес несуштествувачки стереотипи за улогата на жената во одгледување на децата и воопшто во смејството, тогаш не само што не ги одрекуваат, туку се држат за нив како тоа да им е некој вроден инстинкт и однесување кое генетски се пренесува кај сите жени. Што е ова ако не лицемерие и користење на дискриминаторскиот систем кој е во функција.

Оваа лоша пракса и системска грешка која создава толку тажни животни приказни кои си тлејат и за кои ретко ако и воопшто некогаш се слуша, а која еве со некои случаи низ Македонија видовме дека може да предизвика и крајно деструктивни и погубни последици како случаите во Кавадарци и Македонска Каменица пред 3 месеци, секако дека треба и мора да биде исправена ПРЕД СЕ во интерес на децата на кои им се потребни два родитела рамноправно и со подеднакво време 50/50.

И тоа да се применува веднаш уште од моментот на физичко разделување на родителите, а не откако ќе ја добијат пресудата за развод, која процедура може да трае од неколку месеци па до повеќе од година. Што е важно за детето тоа парче хартија за тоа да чека година дена да си го види таткото?

Иако нема никаква законска основа за тоа, речиси сите мајки си ги земаат децата со нив од првиот ден. А бидејќи од тој момент па додека не се заврши разводот и додека ЦСР не донесе решение за тоа колку време детето да минува со таткото може да помине и повеќе од година, во кој период ништо не е регулирано, и се е оставено на тоа „како ќе се разберат родителите“, мајките го користат овој вакуум простор да си ги држат децата цело време кај нив, за после тоа и пред ЦСР да тврдат дека децата цело време се со нив, навикнати се со мајката, и дека ете таткото цела година не дошол да си ги погледне децата и не дал скршен денар за нив. Е баш под такви околности се случија и немилите настани лани за кои не сакам ни да си спомнам, но ете често ги давам како пример затоа што никој, ама баш никој не ги погледна работите низ вистинската призма и не извлече соодветни заклучоци за овие работи да не се повторуваат.

Дали може и како да се делува за да се исправи сева оваа неправда и дискриминација која на крајот на денот иако не не засега сите директно, во некој подолг временски период на индиректен начин може да не засегне?

Секако дека најдобро е да се делува организирано. Но според мене, мораме многу, многу повеќе да зборуваме за овој проблем самите ние кои патиме од него. Според мене, суштински резултати ќе има тогаш кога и тие (жените) кои сега сметаат дека системот им е наклонет во оваа проблематика и дека статус квото им оди во полза, ќе размислат трезвено, со чисто срце и душа, и ќе си признаат и себеси дека тоа што се прави е грев, нечовечко и нецивилизирано.

Тоа што навидум законот така дозволува не е оправдување така и да се прави. Законите се менуваат. На времето законот дозволувал трговија со робје од Африка, убивање на Евреи, Роми и Словени, но дали било исправно тоа? Секако дека не!

Или поедноставно речено, да не им го правиме на другите она што не би сакале нам да ни се случи. Ако пак земеме предвид дека од тој избор ќе зависи колку ќе биде среќно или несреќно вашето сопствено дете, тогаш изборот е лесен и одамна е време за коренити промени и поддршка на 50/50 старателство.

 

пријателе многу од членките меѓу кои и јас ти поставивме едно многу просто прашање а ти тоа умешно го избегнуваш и оправдуваш луѓе убијци дека ете оти не му ги дадиле децата затоа ги убил хахаха
за случајот во кавадарци кој толку милуваш да г спомнуваш си чул а не си разбрал да ти објасам децата тој викенд беа со таткото а ти одговори на поставеното прашање тука лежи зајакот

 

Да не излезеше навалата на новорегистирани татковци, може и ќе поверував. Вака целата тема ми е климава, како ли одеднаш ја најдовте темата сите обесправени татковци?

 

Твоето прашање во најмала рака е безобразно.
Како бре се мешате кај не ви е место. Човекот да сметал дека има потреба, ќе ја кажел причината за развод. Ама не... мора да се знае! Ццццц, се да ве интересирало значи. И, што ако ви каже?

 

Лесно е да судиме од страна, секој си знае најдобро за себе и секогаш тој е во право.........................

 

На женски форум се покренува машко прашање и иницијатива за менување на закон со цел добивање права на мажите Интересно.

Мој став е дека децата треба да бидат кај двајцата родители исто. Не еднаш во месецот кај едниот родител. Не е здраво за децата. За недозреани и недораснати родители чие размислување е - ќе си ги земем децата и си одам (закана со дете), или откако ќе се разведат - не ти давам да ги гледаш децата, оти ни го расипа бракат, спиеше со комшиката не сакам да коментирам.

И да, некој може да е лош сопруг, ама одлучен татко. Може да е никаква сопруга, ама одлична мајка. На децата двајцата им требаат, освен во случаите кога едниот родител е неспособен - гние по затвори, алкохоличар е, коцкар, курва пред мтв, домашна курва и слично. Или пак не дај Боже, да е насилен и да си ги тепа децата. Во сите други случаи и двајцата родители треба да бидат заедно со децата количински идентично. Во светот ова функцинира, ама кај нас е што ќе каже комшиката ако се слушам со бившиот секој ден по два пати. Па морам, да му кажам кога да дојде по децата и после да го потсетам дека треба да и даде лекови на ќерката. И тоа е основ за комшиката да мисли дека му се упикувам за да не сум разведен?! Ете такви луѓе сме. А децата ќе растат без едниот родител, и тоа додека е жив.

Не е битна причината за разводот, битно е воспитувањето на децата. Ако маж ми не знаел да си го чува во гаќи, не значи дека е лош татко.

 

Оваа е најгрозното нешто шо може некој родител да го направе! Мене ко помала мама ми го правеше. Се случуваше и тато да не го видам по 1-2 години. Од кога се разведеа, мама многу го замрази тато и сеа не знаеше како да му се одмазде и на мене ми забрануваше дури и на улица да го сретнам, да се тргнам од него. И тато сега ми раскажа шо како било пред 7-8 години и дека тоа е најболното нешто шо може да му се направе на еден родител, а уште поболно е на самото дете. И може постигна нешто мама. Задоволи си се себе си да го виде тато како пате, ама толку беше со тоа преокопирана шо не виде како ни е на мене и на брат ми. Така да, каков и да е, родител е! На секое дете му треба двајца родители. Еден татко не може да биде воедно и татко и мајка, а исто и една мајка не може да го замене таткото.
Сега сум доволно голема за да одлучам кој од нив двајца сакам да ми е старател и моментално сум кај татко ми. И среќна сум шо сега се е подобро и може и брат ми да дојде кај нас на гости и јас да одам таму...

Едит: И она редовно перење на мозокот од страна на мама, како тоа тато бил лош човек, како не требало да го сакам, како не заслужувал да ми биде татко и ред други работи, направи само да се оддалечам и од двајцата се повеќе и повеќе. И сега може сум е подобро, само шо некако далечна сум со нив.

 

Тажно но вистинито-од сите деца на разведени родители што се околу мене, само една другарка има `татко` во вистинска смисла на зборот ( човекот би се растргнал на парчиња за неа), сите останати се буквално deadbeat dads. Другарка првпат во живо ги виде татко и на нејзини 17 години кога го тужеа за алиментација, мојот се појави после 20 и кусур години (сега е стар и болен и му треба некој да се грижи за него) а во текот на тие две децении одсуство ни телефон нема кренато да праша дали сум жива (а па за плаќање алиментација воопшто да не зборуваме), на другар татко му живее во странство и на неколку години му праќа пар патики и поздрав...


Што се однесува до фамфаџ.

Убаво викаат старите- што ќе си посееш, тоа и ќе го жнееш. Господинот кој ја има отворено темава барал старателство над синот па сега го поминува истото низ кое би поминувал другиот родител да била ситуацијата обратна. Карма.

Исто така, господинот ги рационализира убиствата на лудаците? Човек да си помисли дека можеби мајката има некоја навистина добра причина што сака да ги ограничи контактите на детето со него.

Трето, не е фаќање сеир ако се праша зошто дошло до развод, туку напротив, причината за развод може да го објасни однесувањето на мајката.

....

Малку оф-топик, еве еден интересен текст за човекот кој стои зад моментално најгласното движење за машки права во светот и кој е против фаворизирањето на мајките од страна на судовите. http://www.buzzfeed.com/adamserwer/...deadbeat-dad?bffb&utm_term=4ldqpgp#.gmpJd50d2

 

Сериозна си? И, што ако каже? Кој е тој што ќе процени дека мајката има право да не го дава детето на такткото врз основа на причината на развод?!
Не ми се верува што читам! Причината за развод може да биде оправдување за однесувањето на мајката?!!! Ова може да го оправдаат само (да ме извините) недозреани или исфрустрирани личности.
Јас и погоре имам пишано, освен насилство, која и да е причината за развод, таткото има еднакво право на детето, а и детето има потреба од него. Или... за алиментација има еднакви обврски како мајката, ама да си го гледа дететео не?!

 

Да читаше како што треба, ќе видеше дека никаде не пишува дека причината за развод е оправдување за однесувањето туку дека можеби ќе објаснеше зошто жената се однесува така и следствено (ако жената навистина се одмаздува за нешто), ќе го посоветувавме господинот како да ја измазни ситуацијата. Но не, ти си читаш како што ти одговара

 

Некултурно е и безобразно да се прашуваат такви интимни работи. Едно е сам да сака човекот да ги сподели, ама така упорно сте запнале, кажи па кажи. Еве, да ви каже, и? Не верувам дека ќе ја осудите жената, туку како и 90% од жениве ќе најдете оправдување за истата, бидејќи во дадената ситуација за жал исто би постапиле и вие. Дај боже да грешам

 

ана дете си многу работи не ти се јасни затоа ке си прекутам и ке те оставам а пасиш трева

 

Еве што предлага авторката на овој напис објавен во знаменитото феминистичко гласило Huffington Post во врска со тоа како е пожелно да се однесуваат родителите со деца после развод:

http://www.huffingtonpost.com/2015/02/17/parenting-after-divorce-advice_n_6679462.html

Не видов некаде да спомнува дека причината за развод во одредени случаи може да биде оправдување за однесување спротивно од тоа што се предлага.

 

@fumfudge, osobeno e bitno praviloto br.9. Koga bi se pocituvalo toa pravilo, za drugite 17 tesko deka bi imalo problem da se pocituvaat.