Вашиот дечко-ваша опсесија!

Првите 10-20 дена и јас бев таква,но потоа низ работа и немислев многу за да му се јавувам

 

Аман бе како може на секој пола саат да им се јавувате ..искрено да ми се погоди некој таков одма го откачувам се нервирам од ѕрнкање нон стоп..

 

морам да признаам дека понекогаш на периоди сум таква незнам зошто ме фаќаат некој глупави паники прв пат во оваа врска и си велам застани крениги кочниците не биди пијајца чупе
а има денови кога не ми текнува да го побарам дечкоми само си уживкам кога тој ме барам му враќам на порачињата вечерта ќе си се видиме и така неможам да речам дека сум опседната но ме фаќаат кризи понекогаш незнам мн.ми недостига

 

Најверојатно не си единствена, а уште поверојатно е дека ти сестро си тргнала.

Кога еден убав сончев ден ќе се најдеш себеси оѕарена во мониторот со изгризани нокти до живец, гувеејќи ко невеста без дарови и чекајќи да те боцне, можеби и само можеби ќе сватиш на кои бесцелни активности трошиш скапоцено време.

Што да кажам?

Абе жучов ми се собира од мака....паметни, здрави, прави, се понашаат ко нивниот дечко златен да има ( пардоне муа). И која црна помош ја бараш ти, кога јас сум сигурна дека после сите муабети и совети натрупани во темава, твојот нагон да му се држиш за влакното од нос и нескротлива потреба да бидеш досадна ко трета смена ќе надвладеат и освен едно иронично фала нема да добиеме ништо, ама мање више сме битни у случајов, тажното е што нема да добиеш ништо ни ти.

Излишно е се....ама ко последна надеж пробај вуду магија. Кад је бал, нек је маскенбал.
Твој заувек

 

сметам дека не постапуваш правилно,од причина што секој (и ти и тој) си имате свои приватни животи без разлика што сте во врска...и на секого му треба малку приватност! така да гледај да го контролираш тоа,без разлика на тоа колку сакаш да го чуеш.причина за љубомора гледај да нема,бидејќи само така ке дојде поблиску до крајот на врската!
еве јас ке ти кажам мој пример,кога сакам да го слушнам му се јавувам да се видиме или ако не сме во можност од различни причини се случува Ретко да не се видиме еден ден.ама утредента дупло влезе заедно...и никогаш дневно не сум му се јавила по 100 пати,а искрено не сакам и тој мене..па си имам и јас право да поминам време со другарките и родителите да направам и со нив муабет да се довериме или слично. така да,тој разбира,сме збореле за тоа и тој знае дека не треба и нема толкаво право да 24/7 биде со мене на телефон...и супер ни е,одредена дистанца е секогаш добредојдена-верувај ми

 

лаки-грл
добар ти е советот но верувај ваквите избувнувања се на база на недоволна доверба длабоко во мене ја разбирам девојката зошто и јас имам такви напради понекогаш тоа не е добро никој не вели дека е но некогаш стравот дека некој те прави будала е посилен од тебе и неможеш тоа да го контролираш а тој страв не е основан без никаква причина тоа сигурно

 

да,да-во потполност се согласувам со тебе! но таа мала недоверба може да ти дојде до глава..обидете да се поработите на тоа,да поразговарате со партнерот ,а штом сте во врска и има љубов и хемија помеѓу вас тогаш недовербата мора да е минимална и самата по себе да посакува да водите една контрола над својот партнер.јас на тоа гледам на тој начин,од тој аспект и добро ми оди.Ете и самата велиш дека стравот не е заспован на ништо па ти толку да се сомневаш,но сепак повторно ке речам,се е до личноста,психата и како тој САКА да гледа на работите. поздрав

 

само да кажам...
секој оној кој не го почувствувал чувството на љубомора не мозе да ја разбере девојкава , но секоја храбра,упорна и паметна девојка може (тоа Ви гарантирам) да се “излечи“ од оваа чувство, а дури после тоа ке ја свати убавината на љубовта...
инаку додека трае таа “опсесија“ љубовта е само измачување...

 

Сите сте во право и сите ве сфаќам од некој одреден агол.
Многу е битна довербата во една врска. Мора да ја има.
Ете деновиве јас сум буквално ваква, неподнослива спрема дечко ми... Посилно е од мене, јес да некои работи и свесно ги правам.
Денес малце ми потпомина и го прашав зашто ме трпи... И пак си продолжив со мојата опсесија...
Имам вакви периоди, не сум по природа ваква, ама обично сум поттикната со некој сомнеж да се понашам посесивно... Није да желим, јаче е од мене...
А верувајте, никој не сака да му е така...
Барем јас кога сум ваква не можам ни сама себе да се поднесам... Среќа што ми проаѓа... Ама он си знае каква сум кога сум во лошите... И искрено го жалам...
И го жалам повеќе оној дечко што има девојка што е постојано посесивна... Уствари, неа повеќе....

 

Самоконтрола. Ќе ја стекнеш со тек на време. Да се надеваме

Дотогаш вежбај околу тоа и ако имаш хобија или таква ствар занимавај се со тоа малце повеќе, а ако немаш, најди си Така нема да имаш толку време да мислиш на него.

 

богами опсесија ми е, ако не го видам и не го гушнам и не го бацам ја не сум ја па шо да правам ми треба, не можам без него значи работава е - два данаа немогу да га не видим,ако умрем ове ночи умречу за њим

 

не можам да разберам како е можно на една девојка момчето да и е опсесија
каде е ТАА во НЕЈЗИНИОТ живот да се фокусирам на него ко само тој да постои, тој е центарот а мене ме нема ми е НЕЗАМИСЛИВО-и дури и на најтрпеливиот , ке му се смачи и ке ја откачи еден ден, и со право

 

Една моја пријателка го има истиот проблем можам да кажам. Мене тоа ми е многу чудно и необјасниво зашо ја никој до сеа не сум сметала за опсесија. Па не е тој единствениот за до толку да се замарам со него. Можеби не сум во право но тоа е мое мислење и мислам дека не би требало да се внесува некој до толку во некоја врска зашо можеби спротивниот пол нема толку длабоки чувства.

 

И мене ми се дешаваше ова. Значи не знаете што се дешаваше ако прескокневме еден ден да не се видевме. Кавги , расправии ми се дешаваше и да му раскинам ради тоа... Леле сирот тој што трпел од мене. Ради тоа и раскинавме па после еден месец се смиривме и сеа глеам да се контролирам. И за мене е подобро и за него а ич не сакам да сум таква

 

ааааааа,премногу го сакам .. пак се смиривме, фала богу сега се е поразлично.Бидејќи сме од друг град и малце е покомплицирано,но сепак премногу се сакаме и тоа не ни претставува проблем.Проблемот е во тоа што заради сите работи што ги направи,ја изгубив довербата во него и сега постојано се нервирам,не му верувам страв ми е да не го изгубам .. тој ми е се на светот.Но се надевам дека со текот на времето ќе помине оваа љубомора

 

Срце е, ми недостига секој момент кога не е до мене. Едноставно ме исполнува

 

Секако дека го сакам и се тоа, ама дека му вртам на секој пола саат епа не баш.. Како прво немам што да му кажам на секој пола саат, второ му верувам и не гледам потреба толку да го контролирам. Сум сфатила дека ако сака да направи нешто, може да направи па ако сакам јас можам и секоја минута да вртам..
Многу сум против таквите врски, не е здраво тоа! Треба и ти да си излегуваш со другарките и тој со другарите, така уште поинтересно станува.. барем мене. Убаво ми е вака, и вака и ќе продолжам

 

Не е опсесија тоа што сакаш да си до него.
И јас со дечко ми се слушам нон стоп.Но тоа не е од причина за да го контолирам-глупости.
Има денови кога можеби само 3/4 пати сме се чуле, има денови кога 10 пати сме се чуле.
Се случувало по цела недела да не се видиме, или пак цела недела секој ден да сме заедно.
Обврските си го прават своето.

 

И јас сум многу љубоморна ама не сакам да сум ... Тоа е посилно од мене сум се обидувала мноогу често и се нервирам зошто така постапувам , ама нема лек , дечко ми сака кога сум љубоморна ама не толку многу и за ситници и глупости , сакам да се променам ама не ми иде ..... Сум се обидувала ама тој ми дава повод и причина за љубомора и се повеќе и повеќе правам полициски извештаи а се би дала на свето да не сум толку љубоморна

 

До некаде е ок ако опсесија се мисли да ти е постојано во мисли каде е, со кого, што прави и бла бла така по ред. Но постојано да го напнувате човекот со прашања и да не го оставате да дише ова е веќе повеќе љубомора и незнам кој ќе издржи во ваква врска.