Епа ова, друго е двајцата да се пишани како сопственици, друго е само сопругот. Има и разни мажи, некои после развод делат и не им е важно и помалку да вложила жената, некои па се' оставаат на жената и децата (ретки се, ама ги има), а има и некои што за инат на жената нема да сакаат ништо да делат и ќе се влечат по судови.
Земање станбен кредит, за живеалиште е реалноста во државава. Ова не е ниту ново, па уште помалку фрапантно. Поретко кој, со кеш, можи да купи стан/куќа. Секако дека е важно зошто е земен тој кредит, односно причината за тој финансиски багаж. Впрочем, најважен е муабетот пред одлуката за заеднички живот. Отворени карти и искреност, а потоа секој да си одлучи дали фактичката состојба му одговара или не.
Јас не сфаќам како во брак и другиот плаќа или не? Mind you, не сум мажена и моделот по кој сум растена е дека парите се на купче и се прај план за сметки, кредит, храна и слични важни работи. Па од то шо ќе остани се дели по партнери, порано и по деца за потреби кои ги има целото семејство. И вака било пошто дур сум растела било под кирија дур моите граделе куќа и финансиите биле ограничени. И ете остана навиката. И зато ми е тешко да сфатам како оди то едниот партнер да не придонеси во заедничкиот дом? Као неговите 40+ пола одат за куќата, делиме сметки, а јас со моите 40+ купвам јадење? И мене ќе ми останат пари за алишта оти имам помалку трошоци, а него не? Тој дел ме буни пред се во поќето мислења иако ја разбирам поентата. И како можам да одберам да не учествувам во кредитот кога сме заедница пример? Знам дека е можи дебилно прашањето ама стварно не можам да разберам. :х
Ако ми веруваш, имам еден другар што се ожени во јули минатата година. Излеговме неколку пати на кафе и јадење. Ај јас си го плаќам мојот дел, но они? Доаѓа сметка и ја зима тој брзо и вика еве мојот дел е 200 дрнари што јадев и пиев, и дава на жена му и и вика ти плати си го својот. Оваа смирено без да зуцне (изгледа така си се договориле од дома) си го плаќа својот дел. Бидејќи каде што живеат во станот, им е подарок од родителите на другарот, и од целиот стан, само мачето е на жена му. Ова мене да ми го објаснува и 100 пати, нема да го разберам. Но ете, има и вакви луѓе, а те гледам чудна.
Ако не се направи дополнителен договор каде јасно ќе се нагласи дека она учествува во плаќањето - не следува. Плус кај нас жените вадат од сметка, дават на рака на мажот па он уплаќа. Нема никаков траг во трансакциите на кој обично после сакаат да се повикаат. Ништо не е замарање ако се сака, сето друго е мачкање очи.
Не бе, таман ти е прашањето. И постулатите се таман. Значи влегуваш во брак со некого. Не со идеја да се разведеш. И се станува заедничко, и буџет, и добивка и загуба. Нема ама јас купив млеко, ти купи леб, мислам не станува збор за цимери на одмор. Семејство-заедница двајца возрасни и деца, ако се појават во сликата. За развод не дискутирам.
Ептен ја сменивте темата во друга насока. Идеален брак кај мене со безрезервна доверба би било ако имаме една заедничка сметка и од таа планираме како да подмириме трошоци за дома, штедење и плаќање кредит доколку има. Тоа е еден мал потег/доказ како сакате наречете го на постабилна врска. Јас сум роден и тинејџерството го поминав во дисфункционално семејство каде што парите беа проблем каде едниот родител ги криеше и трошеше за свои потреби и слично. Барем знам како не треба.
Баш. Зато не сфаќам. Дури јас и да не му дам пола за кредитот најбуквално, самото то шо сум работоспособна и клавам пари во семејниот буџет за сметки, храна, средства за чистење и се останато - јас учествувам во отплаќањето. Пошто немало толку комотен живот да има без мене, со само неговата плата, а исти трошоци. И не можам да разделам ова во глата. Не можам да разберам како јас не би учествувала ако сме заедница пошто во моја гла нема врска од која сметка се плаќат сметките овај месец, ионака и другата сметка ја користиме максимално за други трошоци плус заедничка заштеда. И то, за мене, е учество. Зато и прашањето.
Е па затоа пишав да има договор. Во спротивно, ќе има проблем. Да му плаќам јас дел од кредитот и после тоа да не добијам ништо, мало сутра. Едно е да земал кредит за нешто сериозно - стан, свадба, болест, и др..... Ама за порок, големо НЕ. Таквите мажи не се сериозни.
Зошто? Не се сите соодноси 50-50. Може да биде 80-20. Или тој што ке нема право на станот, да има лично свој буџет. Никок ме влегува во брак за да се разведе, ама често едниот е со прст во уста. Кај нас, најчесто жената. Ако едниот дал учество, и плаќал 5 години. Ама потоа другио партнер доаѓа и почнува да помага во исплата останатати 20 години. На папир нема ништо, и при развод станот ке е на тој што го купил преф брак. Ако станот е купен во брак, тогаш е 50-50. Збориме за пред брак.
Скроз исправно, здраво размислување и така треба да функционира еден брак. Во главата на мажите поинаку поставено е сето ова. Ако жена не дели на пола кредит, на пола сметки, ама буквално на пола до денар дури и пазарење средства за хигиена (освен влошки - тоа сама ќе си го плати, оти си има циклус) - џабе си работоспособна. Сите модерни семејства се вака.
За мене, зависи од намената и големината на кредитот. Да речеме докај 2-3 илјади евра потрошувачки, не би било проблем, ама некакви поголеми, да речеме за патување или некоја "животна желба" како еден колега што земал 10 илјади евра кредит за да иде на скијање на алпите, купил ваква онаква опрема и сега кој знае колку години ќе ги отплаќа тој одмор од неколку недели е дефинитивно неприфатливо за мене кај идна партнерка. Исто не би се согласил да помагам со плаќање на кредити заради коцкање, а и за кредити што поради што на погрешни луѓе прифатила да им е жирант и ја заглавиле. Намена за стан, здравје или помош на нејзината фамилија, не би имал проблем со нив.
Зависи за што се земал кредитот . Доколку е во прашање обезбедување на живеалиште ( стан/куќа/плац за изградба на куќа ) , или не дај Боже за здравје ,секако дека ќе помогнам да се отплати , и не прашувам повеќе . По мене , земање кола на кредит е глупост , исто колку и одмор на Малдиви во најелитниот хотел .
Категорично не би учествувала за отплата на кредит каков и да е штом тоа било пред да стапам во брак, освен недај боже за здравје. А во брак ако треба да земаме кредит со договор и разбирање секако дека ќе си го плаќаме заедно. Толку
Кредит за свадба, зимување? Никако. Ова не го оправдувам никако и ова е за мене глупост, да се покажеш пред народот, да се сликнеш на некое познато место и после ќе јадеш маргарин со години? На што личи тоа? Па тоа е незрелост. Исто и свадба, па тоа толку се велича, како не знам што. Ако немаш за свадба, ќе си направиш само регистрација и готово. Другото е лошо менаџирање на пари. А платите во Македонија се како џепарлак, трошоците високи и да должиш и враќаш со години е јамка околу вратот.
Јас имав кредитна на почетокот на врската му кажав не беше некоја си сума и тој ми се запна по свадбата да ја затворам со тоа шо тој месец не учевствував во домашниот буџет. Тоа значи дека сама си исплатив ? Според мене не.. После то реновиравме дома и зема на негово име кредитна намерно не сакавме кредит а имаше поголема плата ,секако дека и јас плаќав рати на неа ,секако и дома ги делиме трошоците. Не е на двата платата на куп ама се покриваме еден со друг. Тоа шо ми останува си стои кај мене на сметка и как него исто,дали е правилно не знам ама до сеа ок функционира вака. А да враќам нешто за коцка,алкохолизам и сл. не дај Боже ,мислам дека и во брак да сум ќе се разведам а не пак да влезам со некој во брак шо ради порок ќе ме продаде ,не фала. Кола јбг еве сеа сакаме да смениме ама јас не сакам да ја продаваме старата и ќе мора кредит да се земе Ама баш правевме муабет да не се залетуваме со поскапа дека скапо е и одржувањето не е само земи
