А јас му верувам на мојот внатрешен глас, многу пати не сум послушала и сум згрешила. Ме носи во правилна насока, зошто понекогаш и јас како и секој друг жив човек знам да забегам од реалноста. Сепак тоа е како нашата потсвест, зошто па да не веруваме на внатрешниот глас?
Е тој внатрешен глас знае да ме излуди и да се појави во повеќе форми. Понекогаш е само потсвеста или интуицијата и се обидува да ме извлече од гадна ситуација и секогаш и верувам, ама понекогаш е и ѓаволчето што ми седи на рамото и ми зборува негативни работи. Е тогаш станува опасно настанува внатрешна кавга во мене, па дури и по некој шамар летне. Или ангелчето на другото рамо, знае да дојде и да ме теши. Тоа е тоа.
Прашањава велат: „ Дали знаете да го контролирате и да го уловите кога се јавува во вас?“ „Колку тој може да ја преувеличи некоја ситуација во која се наоѓате?“ Ги прочитав прашањава неколкупати и мислам дека не може да се дискутира исклучиво само за внатрешниот глас, затоа што ние луѓето понекогаш знаеме тоа шесто сетило таканаречено внатрешен глас да го помешаме со нашата потсвест и обратно. На првото прашање би одговорила дека не секогаш знам да го уловам кога се појавува, затоа што некогаш не знам или не сум сигурна дали тоа е тој внатрешен глас или само мојата гадна потсвест која многупати ме фрлила во бездната на депресијата и ме расплакувала. Е сега, кога веќе ја спомнав потсвеста, мислам дека таа секогаш може да биде контролирана само доколку самите одлучиме да ја контролираме. На ова се надоврзува и второто прашање дека потсвеста е таа која ги преувеличува работите и ситуациите (и затоа потребна е контрола), а не внатрешниот глас. Тој е тука со некоја причина, а таа причина ни останува на нас самите да ја откриеме. Дури и кога ќе почувствувам вистински дека тоа е мојот внатрешен глас, не се обидувам да го контролирам поради причината која штотуку ја наведов. И покрај тоа што границата помеѓу потсвеста и внатрешниот глас е тенка, верувам дека не е невозможно да го идентификуваме тој глас. Само треба вистински да го почувствуваме.
Секој нормален човек може да го слушне својот внатрешен глас. Не мора да значи секогаш дека тоа е совеста, совеста е чувство на морална одговорност, повеќе би рекла дека внатрешниот глас се нашите мисли кои некогаш, да, ги преувеличуваат некои ситуации односно очекувањата за можни последици од ситуациите, па предизвикуваат паника, страв, нервоза, несигурност. Знам да го контролирам и мора да научиме да го контролираме внатрешниот глас и ние да управуваме со него наместо тој со нас.
Некогаш го слушам да.Поготово пред да направам глупост некоја т.е дур се мислам.Мозокот ми вика ,,ајде бе ајде” ама нешто и од внатре вика ,,ај седи мирна не прави глупости” и после многу ,,горења” сфатив дека треба почесто да го слушам.
Го слушам . Во моментов ми вели : " Земи секира , и убиј ги сите што те нервираат " . Секако , во вакви ситуации не го слушам .
Јас секогаш го слушав гласот во мене кога треба нешто да направам бидејки и за најмала ситница ми вика ако не направиш тоа и тоа ке умре некој што го знаеш и така со години на крај испадна дека сум имала обсесивно компулсивно нарушување....
Ви се случило ли за некоја личност да имате внатрешен глас кој постојано ви вели "Тој е тој вистионскиот"? Се случи пред неколку месеци рандом скролав на фб и случајно најдов дечко на фб кој не го знаев претходно не знаев ни име ни презиме негово на фотографија го најдов и прва помисла беше Каде беше до сега?, не дека физички дечкото ми е ептен привлечен или нешто слично ама ме обзеде такво чуство потоа во наредните минути се сетив на сите моменти каде го имам сретнато на улица, во клуб и точно се сетив што беше облечен и се сеќавам на погледите кои ги упатуваше бев изненадена. По неколку месеци (после карантинот) го гледав постојано, секаде и решив да манам фолоу на инста веднаш прифати дури и лајк стави Поминаа месеци не сме се запознале лично и сеуште некој внатрешен глас ми вели надевај се на него, тој е тој и пак ќе речам не дека дечкото е нешто вау ама од тој момент до сега не може да ми се допадне никој и си создадов слика во глава дека е совршен,ако е вистинскиот каде е? Зошто не ми пиши или сл. Како да го потиснам овој внатрешен глас? Сакам да го игнорирам ме излудува
Тој 'внатрешен глас' се вика интуиција. И не е магија, туку способност за дедукција базирана на искуства, желби и потреби.
Внатрешниот глас т. е. интуицијата никогаш не ме излажала. Секогаш ја слушам... така ќе биде и понатаму. Колку и нелогично да изгледа понекогаш.
