Познавам луѓе што пошле неколку пати во казино од забава што е ок. И си го потрошиле само планираниот буџет. Ама ако е континуирано тоа секако дека си има проблеми човекот. Јас вака како што опишува членката немаше воопшто да размислувам, веднаш ќе се тргнев настрана.
Важи, нема проблем. До четириест кај и да е ќе се излечи од својата зависност и почне да заработува за живот. Може успат на коцка ќе добие огромна сума пари па таман ќе ја венча у Вегас.
Ги читам и другиве теми... Обично се воздржувам... Но имам едно прашање, (со сета почит): Кај ги наоѓате пропалициве? Целосно оформени индивидуи, цел живот пазите, гледате, размислувате, планирате, уште од мали родителите ве имаат учено „памет в глаа“ и сега што? - Ништо, баш не ти велам да го оставиш, таков си си го одбрала - терај. А и тој тебе очигледно... Ако се оставите и потоа и двајцата сте мизерни, што фајде од тоа... - Сакајте се. Ама прифатете се искрено какви што сте, па ако бива - бива, ако не - не и тоа е тоа. Срцето сака - она што сака. Нема да го смениш, а ни тој тебе. Луѓето не се менуваат, само подобро се запознават меѓу себе, со текот на времето. Живеење во илузија, носи само високи очекувања, кои што носат разочарувања, а мизеријата сама по себе доаѓа. Многу ми е незгодно и непријатно кога ќе ми речат „си се сменил“ - не, не се сменив, сега ме знаеш подобро, во повеќе светла и од повеќе агли. Ова важи за сите.
Јас кога бев средно ми пишуваше и ми беше интересен за да одиме на кафе. Тогаш не размислував за иднината и што сакам, ама кога почнав му раскинав. Изгледа бев очајна да имам дечко за поддршка кога бев под стрес со полагање на факултет. Едноставно ми требало некој да се пофалам и пожалам. Да и јас сум била очај, тоа е.
не мислиш дека избрзуваш ? Ризик е голем тоа одма ајде гледам не е сериозен, нема план и итн. ајде одма раскинување ? Сама си кажа колку имаш ти лично инвестирано и не верувам дека после рокот шо си го даде дека ќе биде крај. Полека, немој да брзаш ете како шо даваш совети на други да разговараат, така и ти разговарај со дечко ти. Ќе се решат работите, зошто одма ако не биде чао секој по свој пат, тоа е најлесно .
Не е Даст предмет на дискусија, даде пример само. Ќе прокоментирам кратко. Не мора да значи ако партнерот не чини дека ќе биде и лош работник или бизнис партнер. Колку брачни партнери се имаат разведено а продолжено со бизнисите, не се бројат. Со тек на време, по развод во потполност се лади односот и само во ситуации кога е потребно да се изврши некакви набавка/трансакција/зделка се разговара, а потоа повторно секој на своја страна. The show must go on, ништо страшно ниту трагично, и не направила грешка.
Јас секогаш разговарам, но ете нема напредок. Ризик? Каков ризик? Дека ќе изгубам финансии? Дека сум го изгубила времето? Ризик дека нема да најдам друг маж? Не може еден да работи се а другиот да седи пред компјутер 16 часа на ден да си игра.. Кога разговараш со таков човек за иднината (кој што патем има 38 години и не е дете), не знае утре што ќе работи (затоа што работи за себе а не за друг), не знае што сака, нема концепт за иднината.. Да не ме разбереш погрешно, ама јас сум страшно амбициозна а сега се осеќам како затворена во некоја кутија и се гушам.. Не сум способна се јас да туркам за да се истера како што треба работата, не може јас да сум и маж и жена во врската.. Рокот што го дадов е онака, рок.. После тоа имам понуда за работа во Германија што може и ќе ја прифатам а се зависи од него.. затоа што не би заминала за финансии, туку за нов почеток.
ima deca da eden sin , zenet e zivee vo danska, mlad se ozenil, no ne e rabotava mene da me sudite poshto jas sakam normalno ko shto sekoja zena saka, paznja i zivot so chovekot sjto go saka, a on mi ima receno koga se fativme deka e srekjen i saka so mene dolgorochno da bide so mene cel zivot poshto e vekje nad 55 56 kje puni nabrgu i se odnesuva so mene ko da sum mu zena , toa ne osporuvam non stop sum kaj nego no si odam do,a nokje inaku blisku ziveeme i ne mu e problem da me isprakja i kasno sum go prasala i kazal saka so mene da ostare da bidam pokraj nego
milichka moja fala za ubaviot sovet, da ima sin zenet e zivee danska sin mu e dobro stoi finansiski , i mojov retko gi posetuva odi tamu da se gledaat tie idat retko , on sam zivee i ne mu e problem da me pribere kaj nego , no se odnesuva ko da sum mu zena, mnogu me gleda, greota e da recam , a i ko sho velish da nemora uste sega da go pritiskam za zaednichki zivot i vaka ni e dobro, no sepak sakam edden den po nekolku god ee neka bidat da ziveeme, on da stalno mi nagoveestue poso ja neznam da gotvam mnogu hahaha ajde uci se gotvim, uci se kaj ima doma ova ti e vtora doma, uci se da gotvish ja malku znam ))))))) inace u se mi odgovara samo toa mi bese problem mal
Е не можам да ги сфатам мажињава од 30 години што се понашаат како да имаат 12.. Вие сте разлика како јас и маж ми, и тој на помлади години (мои години сега) правел работи со кои сега не се гордее. Мрза не бил никогаш, ама не знаел баш со парите. Откако сме заедно, навистина гледам позитивна промена кај него и му влијаам во смисла да размислува малку повеќе на што и каде троши. Дури и почна премногу да работи приватно и ретко го гледам сега, ама да не се жалам. Исто има другари што го судат што ја слушал жена му и што добил домаќински навики (?), ама сам си сфаќа што и како треба да прави. Сега кога ги гледам неговите другари, сфаќам дека е енормен бројот на машки што имаат околу 30 години, а немаат компас и не знаат кај тераат. Јас цел живот сум учела, сум земала стипендии, сум работела како студент во странство за да можам да си обезбедам некои работи што сум сметала дека би им биле терет на моите и да завршам со некој џаболебар, стварно е разочарувачки. Ама пак ќе кажам, со разговор и уште повеќе, со тоа што те гледа каква си ти и што постигнуваш со твојот начин на живот, треба и тој да е мотивиран да направи повеќе од одење во казино и трошење на парите по кафиња. На крајот на краиштата, не можеш со инка да му ги ставиш некои работи, ако не сфаќа, не сфаќа. А дека луѓето не се менуваат, не се сложувам. Можеби наравот не го менуваат, пример ако сум јас гласна никогаш нема да научам да бидам тивка. Или ако сум навикната да го кажувам своето мислење и да не трпам неправди, тешко дека некогаш тоа ќе се искорени од мене, ама грди и бескорисни навики секако дека може да се корегираат. Само треба да има желба, најмногу од негова страна, инаку џабе е се.
За некој бракот е само нешто напишано на парче хартија,а за некој друг е официјално зацврстување на врската помеѓу двајца вљубени.
Ич да не ти е гајле што мислат другите. Ти треба да го правиш она што го осеќаш. И јас воопшто од твојот пост не сфатив дека му браниш да излегува. Ти ја сфаќам грижата, едноставно ти не знаеш и не можеш да функционираш како него. И не не се сите малди денес такви иако да, се почести се. Мојот кога немаше обврски шеташе на кафиња, јас морав и работев. Откако е со мене е друг иако мислев дека нема да го добијам тоа што го барам, јас добив многу повеќе. Сега тој работи, јас сум дома.. ама јас пошо сум таква по кафиња пак не одам... тоа е карактер. Работа како работа на секој му е потребна. Живееме во такво време кога парата не вреди ништо и мора да се работи. А тоа дека ќе најдеш асална и стална сигурна работа никогаш не е сигурно со денешниве газди, ќе му швркне нешто, не плаќа, ќе те користи итн итн.. Ти она што треба да го направиш и мораш е да зборуваш со него за неговите планови, па да видиш дали ќе се пронајдете. И лошо е што ете велиш дека тој разговор секогаш завршува со кавга. Затоа размисли дали треба твоето време да си го трошиш на таков кој не може ни муабет да направи на таа тема. Јас знам дека не е лесно. Ама не си прави само да ти е потешко на душата. Ти го прифаќаш, сфаќаш, ама јас не гледам дека тоа е возвратено. Не ме сфаќај погрешно, ти давам мое мислење.
