Вреди, кога е вистинската. Многумина погрешно проценуваат која е вистинска, а која е површна... И се разбира, како што кажа @IM.TMKQ , треба да е взаемна.
Нема љубов на нашиот живот, тоа е само фраза и идеализирање од бајките. Љубовта е убава додека ја има обострано и додека трае. Вреди да се борат партнерите заедно доколку се сакаат за да бидат заедно, ама борбата да биде обострана, не вреди едниот да се бори за другиот. Еххее колку ,,љубови на нашиот живот,, сме имале во средно, факултет..Потоа одбирате партнер што го сакате ама побитна е почитта, меѓусебното разбирање, да сте на иста бранова должина за битни работи, па тогаш стапувате во брак со таа личност. И пак никогаш не се знае дали ќе останете цел живот заедно.
Вреди! Никогаш не смееме да дозволиме да се откажеме така лесно од неа... Инаку, не би била вистинска зарем не?
Љубовта.... Пред неколку години изгубив секаква надеж во љубовта тој ден никогаш нема да го заборавам и после тоа си реков дека е веќе доста никој не ми треба...али ете судбина не спои некако по слики само се знаевме Али тоа лето ,тој мајНа прв поглед се заљубив иако длабоко во себе без надеж за повторна љубов. Таа вечер до касно разговаравме му ги гледав тие плави срамежливи очи ,тие прекрасни очи,тие прекрасни усни,тие раце.... Водевме долга војна со останатите,сакаше да се откаже да не ми направи проблеми ама јас сум реков нема откажување за себе ќе живеме,за себе ќе веруваме во љубовта ќе се борам како војник во најтешката војна ако си за дојди со мене ќе војуваме најсилно против сите. Тогаш почна нашиот црн и розев пат од сите страни удари удари беше тешко али вредеше Ми покажа што значи љубов,семејство,мир Ми покажа колку е убав животот и дека не е се црно Ми покажа што знчи некој да сакаш,што значи да се разбудиш покрај саканиот за кој си се борел Повторно почнав да верувам во љубовта и научив многу нови работи во животот. Заедно видовме среќа,тага,мачење....али успеавме! Сме се карале,сме се лутеле еден на друг ама на крај кога ќе си легневме пак бевме заедно гушнати Би сакала порано да се појавеше во мојот живот ,али судбина. Он ми е се дечко,смејство,брат,другар нешто нај нај блиско! Вреди да се борам за оваа љубов ..за него! Успеавме во долгата војна со противниците ,успеавме со плановите ,успеавме да им докажеме на другите дека никој неможе да не раздели. Се надевам дека заедно ќе ги дочекаме најубавите моменти во животот И да умрам и повторно да се родам и да ми ја оздемат меморијата јас повторно него ќе го сретнам на тоа место,на тој ден,во точно време тој мајски ден и повторно силно ќе се заљубам во него!
Иако многу пати сум се разочарувал од љубов,но сепак сеуште има надеж во моево тело,и во мојава душа за вистинска љубов.Мислам дека ја осеќам сега вистинската,но сепак не брзам никаде,и оставам на времето да покаже,дали е вистинска или сепак све е лага.
љубовта е за храбри само за кукавици не е ќе бараш љубов ама и ќе ја даваш ќе се бориш ке се трудиш,ќе ја покажуваш на дела ке одам и до крај на свет ако знам дека е вредно ако знам дека не вреди ма и од стол не се помрднувам за него
Јас до пред 6 години не верував дека постои “Љубовта на мојот живот“. Ама, кога ја сретнав таа личност, го сменив мислењето. И тогаш не ми беше битно што моите не сакаа ни да се запознаат со него (имам пишувано во друга тема за тие проблеми), ни дали имал факултет, ни дали имал пари, дали дошол со кола или со точак за да ме види. И да, вреди да се борите до крај против сите доколку тоа е она вистинското.
Верувам во љубовта, иако имам лошо искуство во позрели години. Можеби не толку лошо, колку поучно, како е невозможно да се успее кога личниот влог е едностран, а добивката (разделба) ја делат двајцата. За кратко време многу научив и се променив. Тоа што не ме уништи, ме направи посилна, ама и потешка на носење нови одлуки. Трпението ми е силна страна и не сакам избрзани работи. Периодов ми е позитивно наклонет, на времето ќе му дадам дополнително време и верувам дека заедно ќе успееме.
На почетокот на една песна имаше изјава на еден пејач гласаше нешто во овој стил: Срцето ми плаче, а солзи немам и си велам колку е убаво чувството кога имаш 20 години и си заљубен, па девојката ќе те остави, па страдаш. Колку сум благодарен на Господ што ми го подари и ова чувство.... Вреди секогаш човек да се бори за љубовта доколку е обострана, само таа врска е чиста и искрена. Доколку им се разминат патиштата, таа врска секогаш останува вкоренета во срцето и душата. Кога ќе се сетиш на таа личност ти фали се поврзано со неа: погледот, смеењето, поддршката па дури и караниците и повторно си спремен да дадеш шанса. За безусловна љубов вреди да се живее, штета што секој не ја почувствувал.
Ke preboli, koga ke go sfatis ova sto go napisav, a povod za napisanoto bese tvoeto mislenje. Ke parafraziram, za da ne vadam citati: sakav da sum kraj nego, za nego bese gushenje, tolku pati mi bese potrebno da e do mene, toj me turkase od sebe, ne bev pocituvana. Pogledni vo ogledaloto, ke ja vidis licnosta koja treba da ti' e na prvo mesto. Na taa licnost ne i' treba nekoj koj ke ja turka, tuku koj ke i' bide potkrepa, na taa licnost ne i treba nekoj, koj ke ja gleda kako davez koj go gushi, tuku nekoj koj ke go saka tvoeto prisustvo, na taa licnost i' treba nekoj koj ke ja pocituva. Velis nikoj nema da se odnesuva kako nego. Ne daj Boze, zosto ti e takov? Za povtorno da bides turkana? Povtorno da bides nechij davez? Povtorno da kopnees za pocit? Nasmevni se, ne si izgubila nisto, toj izgubil devojka koja go sakala i go pocituvala. Uste ednas velam - glavata gore i gledaj napred. Bez sekogo se moze.
Не вреди да се бориш за љубов. Да вредела таа љубов немало да има потреба да се бориш за неа. Но вреди да се бориш со љубов за нешто да успее. Ако љубовта е обострана и постои, тогаш вреди да се бориш за надминување на некои препреки, но не и да се бориш за љубов со некој кој не те ферма 2%, или некој кој "те сака" ама те малтретира, контролира и омаловажува.
можеби сеуште не си нашол некоја што вистински ќе те сака и цени,но такви постојат.и не е баш се лага.разгледај наоколу и запозни нови личности секогаш има луѓе за кои вреди да се бориш,зошто едноставо тие вредат.
Индивидуално е тоа дали вреди, само ќе се согласам дека многумина имаат згрешено мислејќи дека е нешто вредно, а на крај изгубиле толку време и залудно се надевале, а испаднало дека не вредело. Ама и љубовта некогаш ти е рамна на коцка, не знаеш кога ќе те зезне и ќе изгубиш сѐ. Секако сум за да се бориш, па дури и во моментот да ти е најбитно тоа и да се испостави дека не вредело, подобро научена лекција и да бидеш изгорен за навек, отколку испуштена можност.
Јас мислев дека вреди и се борев и бев упорна. Имав притисок од родителите дека не смеам да бидам со тој партнер затоа што е разведен. А тој кога требаше да ми даде поддршка побара време за да среди некои работи и да го подготви детето за тоа што следи. Ми го заврти грбот без грам совест и ме нема ниту прашано што се случува....
