Кога правам добро секако дека не очекувам тоа да ми биде возвратено, во принцип секогаш гледам да помогнам на некого доколку сум во можност и никогаш не сум одбила некого, но луѓево се толку безобразни ни едно фала нема да ти речат и ќе се прават дека не те познаваат. За жал живееме во многу сурво време и ако си добар и помагаш без никаква причина те сметаат и за глупав. Многу пати сум си рекла да не помагам на никого и да си терам своја работа, но јас не сум таква личност нема да ми е мирна совеста ако знам дека сум била во можност на некого да помогнам а не сум го направила тоа.
Ме изненади резултатот од гласањето.По што ќе знаеш дали некој заслужува да си добар?Дали треба да се чека да ти направи некој добрина па да се врати на тоа? Многу е подобро да си добар и тоа што го правиш кон некого да не наштетува на трета особа или да си наштетуваш себеси.И најбитното барем за мене е да не очекуваш дека треба да е должен да возврати.
Ова не е добро според мене. Јас кога ќе му направам на некој услуга тогаш не очекувам да ми се врати истатата. Едноставно сум имала можност или сум знаела нешто повеќе од некого и сум помогнала без да очекувам и тој да го направи истото. Ако правиш услуга и да очекуваш нешто за возврат тогаш тоа според мене е користољубие.Затоа е тоа лошо според мене.
Вреди. Сѐ во животот се враќа на ист, или поинаков начин. Ако правиш добро самиот си правиш добрина на себе.
Велат доброто со добро се враќа и затоа сметам дека да, вреди да си добар поради внатрешен мир, поради мирна совест. Но, да си добар до таа граница, да не испадне правиш будала од себе. А за тоа дали очекувам нешто за возврат кога ќе направам нешто добро - не очекувам. Според мене добрината не функционира давам, врати ми. Тоа е веќе пазарење.
da vredi no samo koga ne ocekuvas nisto za vozvrat za dobroto delo sto si napravil ako ocekuvas nesto toa ne e dobrina nitu pak si ti dobra licnost
Верувам дека вреди и дека доброто со добро се враќа. Постои баланс во универзумот и karma is a bitch. Од досегашното искуство, тоа можам да заклучам.
Јас гледам да сум добра спрема секого, затоа што доброто со добро се враќа, но во денешно време не вреди да си добар со секого, па колку и да сакам да бидам добра спрема секого, тоа не е можно, затоа што не можам да дозволам некој да се однесува лошо спрема мене, а јас да глумам како ништо да не било, секако дека ќе му вратам на начин на кој што заслужува, но само доколку ја премине границата на трпеливост кај мене.
Иако секогаш ми се случува да верувам во луѓе и со тоа да сум добра према нив, скоро никогаш не сум видела вредност од тоа. Ама секако има некоја мала трошка во мене што вика дека да, вреди..
Верувам дека доколку правиш добро ти се враќа со добро, но само ако е тоа од срце. Мислам дека прашањето "вреди ли да си добар?" најчесто го помислуваме кога очекуваме премногу од таа личност на која ние и правиме добро, а не ни е возвратено со иста мера, но сепак треба да сфатиме дека таа личност не е иста како нас, едноставно сите сме различни. Не треба да се очекува ништо туку да се прават добрини лично за нас, за нашиот внатрешен мир и нашата иднина. Секако да не дојде до ситуација да направиш будала од себе, тогаш дефинитивно е претерано.
Jas mislam deka vredi da si dobar.. koga togas bilo da e po rano ili pokasno dobrinata ke bide duplo vratena ako ne od licnosta od Bog.
Да, јас само сакам никогаш никого да не го повредам со зборови. А ако од некого се осетам навредена невозвраќам само се дистанцирам.
