Зависи, на 2-3 месеци. Како сме со време, работа, предавања... Карантинот таму го поминав. Се вратив Август.
Скоро пет години врска на далечина, различни држави и многу саати поминати по патишта, од двете страни. Ситно броиме до негова преселба кај мене и заеднички живот, ќе беше и поскоро ама короната ни ги поремети плановите. Дефинитвно не е лесно да се биде во ваков тип на врска, ама ако има љубов, доверба и визија за заедничка иднина се друго лесно се решава. Барем кај нас, двајцата сме максимално посветени да ни успее и немаме простор за драми и љубоморни испади. Комуницираме во скоро секоја слободна минута од денот, макар и на кратко, за викенди имаме маратонски видео повици и настојуваме да правиме работи заедно и покрај физичката дистанца. И пак би поминала низ истото затоа што пре би била со него на овој начин, одколку со некој друг во конвенционална врска.
Не се гледам во нешто вакво. Дури и да станува збор за личност која ја знам со години, познавајќи си се ќе ме јаде некој немир одвнатре и ќе ми стои огромна тежина. До себе или барем на разумно растојание за да одговара на двете страни, но никако на огромна далечина. Сепак, многу ми е мило кога читам за такви ситуации кои опстојуваат и каде далечината не им може ништо..
А јас што да кажам во врска 2 години со дечко од Германија, пред еден месец го снемува никаква комуникација ни да пише ниту гледа што сум му пишала. Последно ми пиша дека му е лошо и сака сам да е со никој не му се прави муабет. Пред тој ден и те сакам и ми фалиш дојди тура, наредниот ден го снемува. Незнам што да мислам 1000 прашања нема одговори...
Еден месец не знаеш ништо за него ? Ваљда за две години врска знаеш некои негови роднини,пријатели да прашаш што се случува.Ако ништо друго дали е добро.
Знам но мислам деке проблемот е нешто со него , јас и да прашувам други нема потреба, он кон мене се смени преку ноќ.... Што би можело да се случи што денес ваков утре 100 % промена. Ништо не му се има случено лошо ако мислиш на тоа пошто гледам на профили јавни лајкува така да . Се чудам зарем е можно некој да ти раскине без збор... Барем да ти каже си завршил а вака, мислам стрaшно, да не знаеш на што си. Ама дефинитивно ако не ме побара уште некое време потоа и ќе му кажам не ми требаш.
Сакам да кажам дека и ние некогаш сме со луге што мислиме дека ги познаваме и им веруваме а ќе излезе токму спротивното. Ете како во мојот случај јас би се заколнала дека до вакво нешто со него не би дошло ама ете...
Уше некое време? Уше колку време се дава на човек со кој си у врска две години, а не комуницираш еден месец пошо на него така му прднало? И не, не постои оправдување за ова. Прво не е човечки, второ не е ни малку фер спрема тебе, твоето време, вложена енергија, труд и тупење сега глава што му биднало. И уше колку време ти би му дала? Работава е јасна као ден, само види дали ќе изигнорираш као грофица назад или дали ќе сакаш да пишеш и да напраите финален муабет.
Јас пробав да му пишам да каже што е работата е не вака педерски, а тој не ни отвара порака, дури неможам да се изначудам што ме снајде толку добро се и одеднаш. Ама очигледно има машки пички и кукавици што нема храброст ни да ти каже ете.
Немоеш добро да се запознаеш само на камера хаха... А за видување, особено ако е различни држави, водувањето у живо е најчесто многу скапо