Годините – мерило за зрелост

Не мора да значи дека годините се мерило за зрелост. Едниот девер има 35 години, а во паметот е како дете. Едната јатрва има 24 години, а во паметот е како повозрасна.

 

Годините се мерило за зрелост. А исклучоците се последица на карактерот на човекот.

 

На некој начин може да се каже дека се, но не се клучен фактор. За пример ќе се земам јас лично колку незрело размислував пред 5 години каково размислување, став сум имала тогаш а како сега, кога ќе ми текне за некој работи што сум ги правела се умирам од смеа. Но за жал има и такви што никогаш нема да созреат па и 200 години да имаат незнам како не им доаѓа умот.

 

Годините ама баш ич не се мерило за зрелост.

Зрел си кога имаш одговорност за се. Таму се стига со вклучување на мозочето..

 

се согласувам

 

Ќе се согласам со претходно напишаното дека годините не се мерило за зрелоста.
Врз зрелоста влијаат многу фактори, од кои и опкружувањето.
На пример, од страна на татко ми сме шест први братучеди, од кои петмина сме блиску со возраста, а шестата братучетка дојде малку подоцна, па со неа имаме разлика од минимум 5 години. Отсекогаш сме ја третирале како најмалечка, буквално израсна со постари братучеди и братучетки, па тоа многу и влијаеше врз созревањето. Ми се чини дека нашиот третман кон неа како најмалечка што ништо не разбира, и даде мотив да се докаже дека сепак не е веќе мала и ги разбира работите.
Гледајќи ја сега, сфаќам дека е многу посозреана од нејзините врсници да речеме, а и од мене кога бев на нејзини години. Иако си е по малку блесава

 

Дефинитивно НЕ!

 

Зрелоста зависи од тоа што си поминал низ животот. Искуството е зрелост. Грешките што си ги научил низ сите ситуации, прифаќањето на одговорностите за своите години .. Од многу фактори зависит зрелоста ама дефинитивно не само од годините.

 

Годините не се мерило за зрелост.

 

Годините не се мерило за зрелост. Има луѓе кои се по 50 години и сеуште размислуваат како деца од 3-то одделение, а има и млади луѓе кои размислуваат позрело...

 

Се е до тоа колку е зрел човек од внатре самиот,до психата,и колку животно искуство има. Ништо не е до годините.

 

Се до она што го имаме (немаме) во главата хаха

 

Годините не се мерило за зрелоста од причина што постојат тинејџери кои размислуваат доста зрело, но постојат и стари лица кои размислуваат и се однесуваат како деца.

 

Годините никогаш не се важни, а најмалку за зрелоста. Ехе, јас си се однесувам како мало детенце, а видете ме колкава сум.

 

годинкит ене се мерило...Пр. На некоја доколку и починат родителите или мајка и а има 2 браќа/сестри помали..ќе треба таа да се грижи за нив,куќата-што значи ќе созрее порано...
Се е во главата,психата а не во годинките-ќе наполнам 18 и ајде ќе правам што сакам...Не!-За нешто да се каеш некогаш...(или можеби не)

 

Годините не кај сите луѓе, се мерило за зрелост. Точно е дека со поминување на годините се стекнуваме со искуства и поуки од животот, но не секој од нас знае де ги искористи како што треба.
Пресудно за зрелоста не се годините, туку размислувањето на човекот и неговата подготвеност да биде ЧОВЕК!!!

 

Годините не се мерило за зрелоста на една личност.
Големо влијание врз нашите размислувања и ставови имаат воспитувањето,карактерот,степенот на социјализација и животното искуство.Ако умееме да ги препознаеме и примениме мудрите поуки, значи сме се изградиле во зрела личност.

 

Годините не се никакво мерило за зрелост, понекогаш има и луѓе од 50 години што размислуваат како деца, а деца како возрасни.

 

Никогаш не сум гледала наа личност според своите години, туку според своето однесување и зборовите кои ги користи таа личност.
Познавам дечиња од 5 години кои размислуваат логички и со сфаќање, а и луѓе од 50 години кои воопшто не размислуваат за делата што ги прават.
Некои ја користат возраста, па не` нарекуваат нас децата:" Мочко/Мочла. Што разбираш ти? Јас сум попаметен и поискусен од тебе. Ти не можеш ни името да си го спелуваш а не па вакво нешто да ми кажуваш." Но реалноста е далеку од овие мислења..

 

Оние κои велат деκа годините ја пρават зρелоста очигледно деκа во своите млади години ниκогаш не паднале под неκоја тешκотија, ниκогаш додеκа биле млади не доживеале тρагедија и дни поминати низ солзи не поρади тоа што ρодителите не им дале доволно џепаρлаκ туκу поρади тоа што ниκогаш не виделе со свои очи џепаρлаκ ниту паκ имале ρодител κој може тоа да им го даде, едноставно своите млади години ги поминале ρазгалени, затвоρени во својот κρалсκи пρеубав свет многу подалеκу од ρеалноста. Оние κои од млади доживуват пρоблеми и животот им е вистинсκа боρба повеќе од многу возρасни и тоа κаκо се зρели κаκо да имаат 44 а не 14 години на пρимеρ. Зρелоста не се меρи споρед годините κои човеκот ги има, вистинсκото меρило за зρеслост се оκолностите во κои изρаснал и боρбите κои ги водел од κои можел да стеκне зρелост и исκуство повеќе од многу дρуги луѓе κои не се соочиле со нешто таκво во живтот!