Дали барате нешто позитивно во негативните случувања?

Да. Си калкулирам.

 

Ретко произлегува нешто позитивно од лошите искуства и ситуации..Животот не е бајка за да има линеарен тек.

Доживувањето и справувањето со несреќите на било кое животно поле се индивидуални.
Ако некому одредена ситуација му послужи како мотив, кај друг може да има контра ефект ѝ наместо дополнително да го поттикне да работи на себе, да го фрли на спротивниот агол. Што значи нема правила. Но, дефинитивно стои она што повеќето од вас го констатирале, дека во негативните ситуации само се тешиме дека има нешто позитивно.

Не велам дека после тоа некому нема да му биде подобро, меѓутоа најчесто не е.

 

Не барам во негативните случувања светла точка, затоа што, за жал, во повеќето случаи нема таква. Но затоа секогаш си ги поставувам прашањата: „Што можам да научам од ова“ и „Како да останам најпродуктивна што можам во овој период за штетата на долгорочен план да биде најминимална“.

 

У пичку матер еј ...


Секогаш се фокусирам рационално да ги согледам работите. Не само во негетивните ама и во позиивните барам поука која може да се ицрпи.

( мноштвото мислења погоре ) Вака кога кажуваме дека ова правиме или она правиме изгледа лесно и кај тој што чита му се поставува прашањето "Е како ?"

Во мојот случај за да бидам у состобја да вадам поука од некој лош момент во животот ми е да останам неутрален односно да не внесувам емоции за дадената ситуација. Толку сум добар во ова што мислам дека другите ако го забележат тоа кај мене ќе помислат дека сум суштество без емоции и се трудам понекогаш да не биде забележлива мојата помиреност и "рамнодушност".
Но на крајот од денот.. мене ми е подобро. Подобро се справувам со секакви срања


На пример автоматски си го поставувам прашањето "Што понатаму ?" "Колкава е мојата загуба?" "Дали можам да продолжам со животот и без тоа? "А што ако предходно никогаш го немав тоа ( лице/околност/предмет) ?"
И така почнуваш да процесираш ситуација и креираш патека за понатаму. Се нема време за тагување. Фак ит, прифати ја ситуацијата и пробај да се справиш.



П.С. Секогаш можеш да одвоиш време да се присетиш на нешто лошо, да тагуваш. Еј мој совет е ако тагувате, бар плачете. Исплачете се убаво.. како да ви е последен пат


ПозЗ3³ ®

 

Позитивно може да се најде во се, дури и во негативни случувања. Само што некако еден цел ден ми треба да се опоравам од лоши вести, или лоши исходи, а некогаш и повеќе. Мислам дека се е до перцепција и тоа кој колку може да поднеси. Смрта е составен ден од животот...Тоа сите не очекува, а живееме како никогаш дека нема да умреме...И кога ќе изгубиме некој што ни е поблизок - ја сваќаме поентата. Но, се продолжува. Сега ми е проблем работата, и денес конечно разбрав дека можеби пак ќе си останам без работа ама тоа е. Крај краева има повеќе решенија, од кај да знам што ме чека во иднина. И долго време размислував за една идеја што ќе пробам да ја реализирам - покрај некоја редовна работа што ќе најдам.Така да, можеби животот ме турка од монотонија и сака да ми го извади потенцијалот, кој знае. Универзумот си ја знае работата....

 

Во повеќето случаи, кои не се негативни до некој преголем степен, го вадам доброто од нив. А во оние случаи кога нешто премногу ќе ме скрши, не сум во состојба да размислувам за ништо добро. Но затоа, доброто ме наоѓа мене ако не јас него. Имам забележано дека секогаш кога нешто лошо ќе се случи, се случува и нешто добро кое доаѓа како вид на помош и утеха, како поткрепа. Во животот не смееме да останеме во сенка на лошото. А добра страна постои во секоја ситуација.

 

Колку и да звучи морбитно но мене трагедија ме крена во животот. И ме постави на вистинскиот пат.

 

Секогаш. Иако не се добри, но ги сакам негативните случувања зашто секогаш учам нешто ново од тие искуства. Позитивно нешто можеш да најдеш дури и во најлошиот човек на светот ако доволно сакаш.

 

Ова како јас да сум го пишувала за себе ,,,,,,Ама баш таква сум и јас а не сакам да сум таква.....

 

Секогаш.
Во најлошите ситуации наоѓам една позитивна точка и поради неа издржувам.
Кај најлошите наоѓам една добра особина и поради неа им давам шанса.
Дури и невкусно приготвената храна ја јадам со уживање, од почит према оној кој ја приготвил.

Никогаш не е се така црно.
Сите правиме грешки во чекори за кои сме или можеби не сме свесни па очекуваме позитивен резултат или барем разбирање.
Не сме му секому омилени па сепак очекуваме доза почит.
Повредуваме а сепак очекуваме барем половона од љубовта која претходно ја чувствувале према нас.

Баланс мора секогаш да има.
Но ако сме нетрпеливи, песимисти, не даваме шанси или пак сме доволно арогантни сметајќи дека имаме право некому да судиме, тој балан никогаш нема да го има.

 

Обидот да најдам нешто позитивно во негативните случувања ми претставува утеха дека има нешто што вреди за да продолжам понатаму.Колку и да ме растргнуваат мислите се трудам да не биде така. Не е лесно, но со многу труд и верба може да се пребродат лошите моменти за свое добро.
Песимизмот не е решение за ништо. Секогаш има начин да се надминат разочарувањата, но и да бидеме свесни дека и таквите моменти се дел од сечиј живот. Нам ни останува да се поставиме во улогата на борец и да извлечеме поука.И во лошото има добро и во доброто има лошо. Постојано учиме.
Искуствата и знаењата се градат од животното патешествие и како потсетник се исправени пред нашите потези.

 

Во двете се пронајдов.
Прво ова од prominent, и после ми текнува на претходни ситуации, вака беше така беше, гледаш добра си, помина, се поминува, Господ те чува (си зборувам сама на себе сериозно), и така се раѓа оптимизмот кај мене па одам понатаму.

 

Животот никогаш не бил совршен и никогаш нема да биде.
Но, секогаш во лошото постои некое добро и обратно.
Работите не се случуваат туку така без причина, затоа што буквално сè што се случува има смисла дури и ако тоа не изгледа така на прв поглед.
Негативните работи, барем во мојот случај, се најпозитивните и најдобрите работи кои некогаш можеле да ми се случат. Затоа што го зајакнаа мојот внатрешен карактер и што е најважно, ја изградија мојата самодоверба на некој начин.
Не можам секогаш да ги контролирам работите кои претстојат на мојот животен пат, но секогаш можам да изберам како ќе реагирам или како ќе се соочам со она што ми се случува.
И да, секогаш се стремам да ја барам светлата и позитивната точка во негативноста.

 

Секогаш.
#yinyang

 

Да, апсолутно. И си поставуавте прашање од типот : "Како можеше ова мене да ми се случи"...?

 

Барам,ама никако да најдам ,па се тешам сама себе дека од лошо има и полошо

 

Гледам да извлечам нешто позитивно од негативното па дури и да е тоа некоја ситница.

 

Секогаш. И гледам да извлечам некоја поента и поука од случувањето. Сепак се е искуство.

 

Се тешам дека така требало да биде