Дали би биле во врска со партнер кој нема возачка/ автомобил или не сака да вози?

Ако тебе ти се кренати критериумите само на материјалните работи кај партнерот на сите на нас не ни се.
Која младина бе девојче? Не дека ние порано бевме совршени ама кога ќе видам денешната младина кое дно го има допрено незнам дали да плачам или да се смеам.
21 век сме научи да возиш сама кола да заработуваш и све да бидиш способна да си обезбедиш САМА .
Само така ќе го привлечиш вистинскиот партнер.АКО ЗБОРУВАМЕ ЗА КРИТЕРИУМИ И СТАНДАРДИ ПРВО РАБОТИ НА СЕБЕ И КРЕНИГИ НА ПОВИСОКО НИВО...

 

Некако многу лично те погоди мојата порака
Ако ги прочиташ моите претходни пораки ќе видиш дека веќе неколку пати кажав дека заработувам, сама си купив кола и возам. Меѓудругото, никаде не напоменав дека барам САМО материјални работи, секако имам и многу други барања кај партнер, мислам дека е нормално секоја девојка да бара некој што ја почитува, ја сака и ја прави среќна.

 

Мојот сопруг имa возачка, јас немам. Тој има кола но колата не е во МК. Навистина е потреба но не е никаков услов за да бидеш со некого или не. Јас бев таа која што му напомена дека доколку не сака да вози тогаш тоа е негова одлука која што потполно ја почитувам. Бидејќи тој е навикнат на поинаква култура на возење (не е Македонец) баш затоа му предложив да не вози овде во МК, доколку нема желба. Сепак ќе си ја земе колата (кога тоа ќе биде возможно) или ќе си купи нова кога ќе имаме доволно средства. Но секако во ниеден момент не сме си вршеле притисок еден на друг во врска за ова. Би се чувствувала навистина shitty доколку тој би имал некаков проблем поради тоа што не возам. Реално секој би се почувствувал така. И не е секој роден за возач. Ок е доколку сака да вози, ок е доколку не сака да вози. The world is not gonna crumble cause of it.

 

Немам време да ги читам сите пораки ,но ако е така тогаш мило ми е за тебе јас сум жена борец све пробвам да си обезбедам сама и за моето семејство и мојот сопруг е тука кој ми е десна рака секако но неможам да се замислам да чекам све од него.
Ако имаш список на стандарди и сакаш слепо да го следиш тогаш само напред,но нема човек кој е совршен и ако партнерот првенствено не те сака и почитува џабе ти се неговите коли ,куќи вили и све што има сето тоа се постигнува со ВИСТИНСКИОТ ПАРТНЕР ПОКРАЈ СЕБЕ...

 

Да, би била во врска со дечко што нема ни возачка ни кола.
Можеби и тој сака, но нема пари.
Ако ми се допаѓа неговиот физички изглед и карактерот не ми е битна колата.
Таман работа да гледам на материјалните работи.

 

Епа ај ако не да се фаќаме со некој што не работи лежи дома на кауч на 30 години, уше боље да се коцка и/или дрогира и едино хоби да му е фудбал и пиво пред коперација по рамбовка на пуштен пивски стомак. За што сум учела факултети и сум работела со години, за да се фатам со некој без никаква амбиција? Критериумите, напротив, треба драстично да пораснат кај жениве во земјава. Да имаш девојка треба да е престиж, а не секоја будала да манипулира со женски пол. Жал ми е кога гледам колку си ја смалувате вредноста.

 

Ако ме сака, црни и поддржува; ако работи; ако се грижи за семејството зошто да не?
Кола не е синоним на успех, ниту па на среќа!

 

Каква тема страшно , според мене ако навистина ти се допаѓа дечкото нема воопшто да ти смета,а според мене единствените на кои им смета ако дечкото нема кола или не сака да вози се девојките кои уште незапознаени прашуваат "каква кола возиш" и ако не е бмв, мерцедес.. повеќе не ги гледаш а тек да немаш кола

 

Немој снаа ми вози таква, не е крива она да го јаде за другиплава околу 40 години, во сива кола

 

Јок.
Битен дел од живот ми е да седнеме во кола и да се однесеме некаде.

И не можам само јас да возам.

Така што - освен ако нема некоја сериозна причина за невозење... да речеме дека е обврска да седне во кола и да испазари за дома, во најмала рака.

 

Важи и за двајцата, според мене.
И мене ми е важно да возам, ама ми е важно и тој да вози, оти иначе возачот секогаш ќе биде магаре за товарање, ако е еден

И нема врска маж-жена, треба да возат двајцата, освен ако никаде не одат, не знам.
Барем јас не знам како би функционирале без коли.

Автобус... фала, ама никогаш повеќе, за Скопје зборам. Ако се преселам у Њу Јорк рецимо, ќе се возам у метро, пошто барем таму не ме газеа како во вагон за Аушвиц. А у Скопје тоа ми се дешаваше секој ден.
И најголема мотивација за возачка ми беа ЈСП.

 

Сама ги заработев, до душа за возачката ми плати дел партнерот, колата сама си ја отплаќам од плата.

И не е исто дали имате 18 или 28.

На 18 јас немав ни возачка, ни кола, некаде на 24-25 положив. Партнерот околу 20 год имаше кога тој положи.

Така што, ако збориме за студенти и ептен млади, нема врска колата.

Ама со годините се менуваат и потребите, јас во средно, на факс, апсолутно немав потреба од возачка и кола, колешки имаа и возеа.

 

Чувството кога ќе ти рече, "да имаше кола, че ме однесеше на Водно сега и убаво ќе си поминавме," искрено не знам што и реков тогаш но и тогаш и сега некоја пак да ми рече вака ќе и да имав кола тебе не би те зел со мене.

Кога имаш почитување за некого и се надеваш на врска или нешто слично после изречениве зборови гледаш ја личноста и почитта што си ја имал за неа се губи, тоне, пропаѓа во некоја црна темна бездна тотално исчезнува.

 

Пошто јас не возам (возачка имам 12 години, ама не возам), не би била со партнер кој нема возачка или нема автомобил или како мене не сака да вози.
Не е фер, да, ама тоа е.

 

Во денешно време, колата е нужно средство за се. Секако дека е битно, со оглед дека сакам да патувам често. Некој ќе рече, што не возиш ТИ. Сакам, ама ми е страв и не чувствувам сигурност кога возам.
Особено ако се работи за формирање на семејство, не можеш без кола да се оставиш. На загаденово и на пандемијава, со автобус не се возам, па што сака нека биде.
Не е понижување за жената да си бира партнер врз неколку потточки. Напротив, се работи за жена, која знае што сака. Ќе се сакате на почеток, ќе биде се розево, ама ако не си го правите животот интересен, љубовта ќе биде уште помалку интересна. Да, во средно и основно, ќе кажев, каква кола, во колиба да живеам со него само, доволно ќе биде.
Е не е баш така, т.е зависи што сакаш од животот и колку сакаш авантури.

 

Остај по страна авантури, тоа е веќе некст левел потреба.

Не дека без кола нема да стигнеш до болница или пазар, ама мрцварењето не е исто, да се товарам со кеси од паркинг до дома, или од маркет/пазар до дома.

А претходно мнооогу повеќе имало планирање, за една таква обична работа како пазарење храна, одење на лекар во сред зима или не знам, носење животно на ветеринар.

Освен ако не живееш негде кај што ептен блиску ти е се', се друго бара повеќе планирање.

Мислам, пред да возам, буквално зависев во сабота да ме носи некој до дежурната амбуланта за да примам инјекција, пошто далеку е за пешки, со автобус да ти се смачи животот е.

А тек со деца... за се' да зависам од такси/ЈСП...

 

Наидеално би било така.
Јас не сакам многу да возам, па ако сакам некаде да ме однесе маж, или ме носи само ако сака/може или си земам такси.
Не му се наметнувам толку за да се нервира што мора да ми е возач. Пошто си знам дека ако одлучувам да не возам, треба сама да си најдам начин да се превозувам од едно на др место.
На поголеми релации ако одиме, во др држава кај што мачно е само еден да вози, подобро ќе платиме двајцата заедно автобуси или авион.
Сакам да кажам не е за мене причина за да не бидам со некој ако нема возачка, ама зависи од карактерот на човекот, пошо јас не возам ама маж ми да го прашаш нема да ти рече дека сум му досадна многу.
Не возам од причина што лесно губам концентрација и брзам. За свое добро и доброто на другите

 

Затоа реков и лајфстајлот е битен.
Јас ако можам некаде (реално) да стигнам со кола, тоа ми е првиот избор. Нема сигурно за Барселона со кола да тргнам, ама за секаде до Италија да речеме - да

Самиот пат е авантура по себе, дел од забавата, барем за нас. Кај и да тргнеме, на 10 места одиме пред да стигнеме до дестинацијата road trip луѓе сме, вечна желба трејлер да купиме

Мал пример - бевме во Тирана, ни' се приоде до Подгорица. Седнавме во кола и отидовме. Да не бевме со кола, не знам баш дали во рок од пола саат ќе најдевме превоз, па и возење низ Подгорица за да најдеме смештај според буџет и желба итн.