Дали би биле во врска со партнер кој нема возачка/ автомобил или не сака да вози?

Сори ама вака само се брукате, ич не звучите ко некои силни храбри женишта.

 

Јас битно не сум уморна и не се жалам. Убаво е и да одмараш.

 

Нема ја никого шо да молам муж ми или дечко ми да ме вози. Да ми изиграва брза пошта курир.
Јас ќе си положам јас ќе си купам кола.
Така и вие немате потреба никого да молите.

 

Тоа што ти го сакаш не е феминизам и не ги навредувај феминистките со твои измислени дефиниции за феминизам.
Тоа што ти го сакаш едноставно е мрза, ништо повеќе. Паразитски.
Маж ми после работа да ги крене нозете у вис и да гледа тв додека после работа јас готвам, е исто толку лошо како јас да дојдам од на раб и да кренам нозе у вис додека тој дошол од работа и готви.
Маж ми има еднакви обврски ко мене.
Одиме на работа, се враќаме, јас готвам тој мие садови.
И никој не е уморен.
Молимте не ги вреѓај феминистките. Феминистките се силни жени кои не чекаат од никого ништо. Далеку си ти од тоа.

 

А кој раѓа, кој носи плод девет месеци? Кој се грижи за бебето? Каде е пола пола тука, прво е невозможно. Не сум феминистка, туку хедонист. Ако тоа што го правам е уживање, наместо обврска, тогаш очекувам и од другата страна да биде така. Барај си во бракот она што те чини среќна, јас ќе го барам, она што мене ме чини среќна.

 

Отидовме оф топик ама ај да дополнам.
Океј е некогаш кога едниот да дојде скапан од работа со главоболка ради која не може да стои на нозе (еве јас повремено ги имам после цел ден зад компјутер или во лабораторија од хемикалии) да побара од другиот да му направи едно кафе или набрзинка да касне нешто. И сигурно ви се десило многу пати тие што живеете заедно да побарате вакво нешто од партнер. И океј е, има разлика и во тежината на професиите.
Работата е да не очекуваш да бидеш специјално третиран и тогаш кога можеш и сам.

 

Епа не знам, договорете се со маж ти тој да роди дете, пошо ти си хедонист.

 

Епа ако раѓањето ти го гледаш како потчинување на маж ти, не раѓај, што да ти кажам.
Јас мислев луѓе од љубов имаат деца.

 

Јас не сум порасната во такво семејство, ама па и да сум не значи дека сега партнерот треба да ми ги трпи фрустрациите. Како и да е, поголем дел од тие што се искористувани не ги ни жалам, додека има овци ке има и волна. Изгледа до човекот си е, јас не ни сакам да давам само 10%, би се осеќала како неспособна.
Ама ако се споиле некои што им одговара едниот да дава 10% другиот 90%, нивна работа. Јас не би можела да се замислам во врска кај што едниот се труди и прави значително повеке или помалку од другиот, без разлика на која страна сум.

За возењето секој со своите потреби и приоритети. Зависи и за која возраст се работи, не е исто да немаш кола и да не знаеш да возиш на 25 и на 40 години.

 

Што има врска хедонизмот со тоа? Хедонизам во однос на животот.

Убаво прочитај што сакав да кажам.

 

Прочотав и звучиш ко - ја чим тебе деца ти раѓам, ти има како на бог да ми служиш. Нели ти е самата бременост уживање? (збориме ако сакаш да имаш деца)

 

Види, како јас сум поставена во однос на бракот, тебе не ти чини штета, ниту зло. Како јас го живеам животот, со какви размислувања, желби и интереси, тебе повторно не ти причинува зло, ниту пак штета. Единствено му менува на оној што е во брак со мене, ако воопшто му менува, ама и тоа тебе не треба да те тангира, затоа што не си ти со мене во брак. На што алудираш и дали мислиш дека ќе го смениш моето мислење за нешто? Се изјаснив на темата, дека не сакам да возам и сакам партнерот да ме вози. Ко тоа секој ден да барам да ме вози, па тешко ќе му падне. Ако му е тешко, ќе си викнам такси, ќе си платам и чао. Од никого не зависам, ниту пак ќе зависам.

 

чекаш маж ти да те префрли со колата на кафе со другарка и за независна се сметаш?

 

Малце како при здрав разум се правите ненормални.
Како други работи разбирате а тука се фаќате за ситници?

 

Кога идам на кафе со другарки, си одам со такси. Ако решам сама да живеам, ќе си купам своја кола и ќе возам. До тогаш не.

 

Темава стана толку контрадикторна, човек да не може да се снајде.
Брак е заеднички цели и замисли и нивно остварување. Ете, кај нас буквално се е поделено. И мајка ми и татко ми прават јадење, чистат итн. Нема поделени обврски и се буквално 50-50.
Никој не ви наметнува, во своја фамилија самите си правите правила, ама со осет.

 

Точно така!

 

Буџетот за шопинг колку е? И колку квадрати е WC-то за рибање?
Или дополнителни информации во лп

Во врска со темава, стандард се фаќате за ситници и хаос настанува.
Мене не би ми пречело да нема положено, ама да има желба да положи. Секојдневна потреба е, јас возам ама би сакала и тој да вози. А и ретко кое машко сега не вози, реално.

 

Кога сме двајца, јас сум шоферот 99% од времето

Не ради доминација, него никој не знае да вози подобро од мене

 

Дај мори тебе да те фатам

На темава сум се изјаснила, ќе кажам пак, во Македонија кола е потребна, што од гужви во бус, што од вртоглави суми за такси, од Карпош 4 до Радишани ако треба да идеш спремај си 500 денари, што од немање на метро и места на кои уште нема велосипедски патеки.

Да имаме метро, каде не заглавуваш во гужва и не фаќаш автомобилски метеж јас нема да има друго превозно средство со кое ќе се возам.

Ама за тука си треба. Збирам пари сеа да си купам, неќам од друг да ми е поклон. И крнтија да е, моја да си е. Дм кај да е треба да почне да вози, па ќе се снаоѓаме некако.

Иначе никој никому ништо не му е должен, се е ствар на договор меѓу партнери. Се што е поинаку од ова не ми е мене лично убаво.