Од искуство сега би рекла Не! Затоа што нема да има никакви промени,напротив се ќе гледате како некоја реприза и на крајот повторно самите ќе ја чувствувате истата болка...
да.. всушност тоа и ми се случува во моментов .. имав дечко бевме заедно скоро година ипол со бившиот раскинав пред две години и од тогаш како во земја да пропадна, нигде го немаше.. и наеднаш се појави по толку време.. верувајте.. нозете ми се пресекоа како што и зборував на другарката .. занемв незнаев кај се наоѓам, пеперуткиве во стомахов како на матурска да беа.. и ете по толку време можам да речам дека пак сме заедно и скроз е сменет од пред тоа.. тогаш јас се јавував цело време јас викав за испаѓање јас бев крива за се јас правев се и сешто за да не се караме... а сега?! сега единствено шо правам е шо се јавувам секој ден кога ми ѕвони и кажувам дали можам и сакам да се видам со него
Искрено имав 100000 шанси,а и имам. Ама несакам,што било поминало.Ако било добро немаше да се разделиме.Така да јас по мојот,ти по твојот пат школски
Најтапа е реченицата - Не се враќајте на стара љубов тоа е како да читате иста книга а го знаете крајот,блабла.Нема врска баш.Со дечкото со кој сум сега,порано одевме 5 месеци и му раскинав од чиста мира - не го сакав.Се смиривме после година,па еве ден денес сме заедно и среќни,како ништо да не било и читам тотално различна книга од таа минатата.
И јас размислувам некогаш како би било кога би било. Ама не сепак на крај се будма од сон и сфаќам дека има работи преку кои не треба да поминам. Не вреди ...
јас да...тоа и го правам во мојот случај јас сум таа која што треба да се променам мојот дечко немаше ништо лошо направено ама јас тогаш помала и како велат лудост младост и сега имам шанса да се променам да бидам со него тоа ми е моментално нај големата желба си го сакам пре,многу
и се вратив по 3 години поточно тој мене ми се врати па еве 3 години заедно се караме се расправаме се смируваме си се сакаме
Не затоа што може да биде бетер од предходниот пат и дури и убавите нешта да паднат во вода поради тоа .
Не! Не би се вратила. Колку и да ми значи и колку и да сум го сакала, сепак сигурно има некоја причина зошто тоа веќе не е така. И затоа не би и давала втор куршум на личноста што ме промашила веќе првиот пат.
Да. Види, некои од нас сме биле само млади и не сме знаеле што сакаме, не сме знаеле што е тоа чувство во градите секојпат кога ќе сме ја виделе. Навидум одлично, но не сме биле спремни да се смириме и посветиме, сме очекувале повеќе од животот, па продолжуваме. Боли многу, сами сме си го направиле тоа, ама не сме ни знаеле за подобро. Само сме сакале повеќе од животот и сме биле подготвени да ја истрпиме разделбата баш поради тоа. Ама поминува време. Чувствуваш, година, две, можеби и три подоцна. Чувствуваш дека веројатно си ја направил најголемата грешка и тоа одненадеж, а предоцна. Не си го нашол тоа чувство повторно. Можеби гледаш во очите на новата девојка, која навистина ја сакаш и е прекрасна. Ете, можеби посакуваш да биде и мајка на твоите деца. Ама тогаш сфаќаш што си имал. Гадно превртување во стомакот и бес. Тапа болка е, веќе не ни боли, понекогаш дури и измамува насмевка, ама никогаш не заминува.
Лесно е да речеш, тоа е прочитана книга, завршена приказна. Ама зависи од случај до случај, колку време сте биле заедно, зошто сте раскинале, дали отпосле сте оделе со други партнери и сл. прашања. Има секакви случаеви, ама секој си е посебна приказна. Затоа не можам да речам ни Да ни Не зошто не знам каква би била ситуацијата. А, вака отстрана лесно е да кажеш што мислиш.
Да јадам исто гомно двапати? Тоа не личи на мене. А богами ..да била добра љубовта и врската ,ќе траела!
зависи за каква причина се работи па станала стара љубов јас сикрено би му се вратила затоа што се разделивме за разликата во години и различните интереси ама сега веќе сум една година плус веќе 18 па можи ке ме има на ум