Дали ви се смачило од сè?

Да,секој ден ми е смачено од се'.

Спојлер: Јбг

па коќе го кажам ова уште па ми се смеат и не ми верваат,како така млада си,тропам зелени демек

 

Да

 

На моменти да..

 

Од жешково богами ми се смачи.
А тек доаѓа пеколот

 

Не од се, "само" од лудачково мк општество.

 

Мене искрено ми се единствено смачено само од тоа што многу пати се плашам за безвезни работи,непотребни.Мислам повеќе одколку што треба а знам дека има некој кој се грижи за нас....

 

Се случува, обично кога сум ненаспана и исцрпена...па знам да кажам ми се смачи...
Ама ми поминува..

 

Znam deka lekot za 'se mi e smaceno' e vo nas samite ,vo nacinot na gledanje na nestata,ne tezi situacijata ili lugeto tuku nasiot um,perspektivata niz koja gledame a sme nesvesni za toa..prost primer eve kako devojka koa sum vo pms ili ciklus ili pak tazna ili nervozna,mnogu porazlicno ponegativno gledam na nekoi raboti za koi koga sum vo dobar mood ne se zamaram nitu najmalku i sum svatila deka teskoto i ubavoto se vo mene, okolinata e istata nasiot um i dava razlicen oblik zavisno od toa sto go nosime vo sebe

 

Bas taka..ke se nadovrzam..kako rekol bog kako na neboto taka i na zemjata ..znaci kako ni e vo glavata taka ni e vo zivotot.

 

Мислам дека не постои човек што го нема почувствувано ова. Некој се бори и го надминува моментот а некој запаѓа во депресија....

 

Единствено од што ми е смачено е овие вируси кои не пеплосаа, стравот што ни го насадија, психа што ни пореметија
Смачено ми е секој ден да слушам за починати личности од лудаци кои што брзо возат
Смачено ми е да слушам што млади починуваат, млади што се болни, стари што се сами
Сево ова погоре ме измори и ме направи страшливец во коски.
Секоја прочитана црна хроника ми предизвикува страв и паничен напад, иако не ја знам личноста тоа е нечие дете, мајка, татко, брат, почнува срце да ми лупа и едвај се смирувам.
Избришав се од социјални мрежи што пренесува информации и не сакам и неможам повеќе да читам лоши работи
Понекогаш се прашувам дали сум нормална

 

На моменти да. Ми доаѓа така да си се исплачам од што ми е доста од се.. Но кога ќе размислам потоа не вредело, пошто ако на мои неполни 18 години ми е смачено од се што ќе кажам понатака. Се е до мислите.

 

И мене, особено од тие со колите. Да, најдобро е да не читаш, да не отвараш тиме.мк, на фб да ги отследиш таквите страни, па и на форумов да ограничиш што читаш.

Инаку, чувството на се ми е смачено мислам дека нема некој што не го доживеал. Но, кога трае мн долго и е мн изразено може да е знак за депресија.

Во моментов не ми е се смачено, напротив. Иако од една конкретна работа ми е малку смачено, ама тоа е мојот пат, морам да го изодам за да созреам во животот и да бидам посреќна во иднина. За мене е едно, за некој друг е друго. Кога се ви е смачено обидете се да си ги наброите сите убави работи кои ги имате, а ги земате здраво за готово.

На пример денес слушнав многу убави, долгоочекувани вести, за кои секако очекував и се надевав да се такви. И некако обично ја примив информацијата. Во тие моменти си замислувам како ќе беше ако не дај боже беше обратната ситуација. И тогаш сфаќам колку треба да сум благодарна за тоа. Мн луѓе би дале се да имаат нешто што имате вие. Препознајте ги вашите благодети и радувајте им се.

 

Мислам дека сме на врвот во лошо возење и мали казни за ваквото возење. Колку луге починаа од несовесни на пешачки премин, лута сум и огорчена што државата нема никаков ред.
Се ми е избришано од ваквите портали, и денес листајки на фб во една релаксирачка група, видов каде беа објавиле за почината млада мајка на пешачки премин. СЕ СТРЕСОВ! Не можам после со саати да си приберам психата, од толку вакви лоши настани кои мислам најмногу кај нас ги има ми доага да се отселам со семејството

 

Да, знам, мислам дека и на форумов пишуваа за нејзе. И мене мн ме потресе дента кога прочитав. Се што наброја и плус патиштата се мн лоши и бесните коли едноставно не се создадени за македонскиве патишта. Ваљда што, во град какви и да се патиштата, мора да се придржува човек до ограничувањето.

Луѓето мн се бунат за малите казни, но проблемот е во законот. Казните се тие, така се пропишани во законот и затоа не се строги. И јас сметам дека дефинитивно треба да се сменат, да бидат мн поголеми, особено кога причината за несреќата не е нешто што навистина не можело да се спречи, туку баш непочитување на правила, пребрзо возење, возење пијан итн.

Па уште и бегаат од местото.

Инаку нема гаранција каде и да живееме. Да, кај нас е мн полошо за овие работи, само сакам да ти кажам дека не треба да се оптоваруваш со такви стравови за иднината. Немаме над се контрола. Затоа минимизирај ги сите тие информации и тоа е. Кога може да помогнеме за некого со нешто, макар и мала донација, ќе се помогне. Но, кога не може ништо да се направи за изгубениот живот, само си ја јадиш ти душата и се полниш со стравови. Сечи побрзо, тешко е така.

Едино што ми текнува е да се побуни народот за казните, ама баш да реагира, не само да си зборуваат луѓето меѓу себе, зошто стварно нема смисла вака.

 

Мене пред неколку години ми се смачи од таквото форсирање на црната хроника по вестите на тв и на интернет. Тоа е читано, тоа предизвикува внимание и го ставаат како ударна вест. Одлучив да не бидам пасивен конзумер, туку да бирам свесно што е вредно за моето време. Информираност колку што е неопходна, ако е нешто што мене лично ме засега, во спротивно, не мора да ме замара. И престанав да гледам такви тв канали и да читам такви работи и намерно ги избегнував сензационализмите. И тогаш маж ми почна да ми ги пречитува на глас таквите вести од портали, секојдневно скоро. И тоа во ненајавени моменти кога одмарам, кога најмалку мислам на такви работи, згора на тоа и тој видно шокиран од нив. Се потресував. На крај, со фино го замолив да не ми ги чита веќе на глас, дека ме вознемируваат.
Лоши работи се случуваат цело време, некаде на светов. И тоа треба да се прифати дека е така, но истовремено не мора да водам евиденција за секоја од нив. Немора ни да знам за нив. Светот не е само тоа, тоа не е целата реалност.

 

Ми се смачува некогаш од се, ми иде се да отерам у ...ама научив да не реагирам во револт, туку да ги оставам така работите, да помине малку време.
И порано или подоцна, оп, ќе се случи нешто позитивно и расположението ќе ми се подобри или ќе ми се смени перспективата на нештата! ;D

 

Да, смачено ми е од се моментално.

 

можеби не баш од се но од луѓето околу мене дефинитивно

 

Не баш од се, но од коронава и пандемијава да.