Дали ги откривате своите планови предвреме?

Споделувам многу, со одреден круг на луѓе. Дури и планови. Повеќе сум мотивирана да ги исполнам ако ги кажам, повеќе и се радувам, се познавам себе.
Не ми треба туѓа акредитација ниту мислење ако изричито не побарам а и не ми значи, ако јас сум решена нешто. И да не испаднат, тоа е тоа. Се' бива во животот.

 

Да откривам се чуствувам како бомба да има во мене несум сигурне во сам себе барам мисејња и стручни савети што фактори влианиа зависат во плано колку ризици што има колку , придобифки има мора да се испита во детали до максиум што е можно да се случува но се зависи од мене колку сум спремен да одам понатаму но кога ќе решам одам напред без разлика на мислејната советите и ризиците ако не биде нешто од планот ибам план ВЕ ! РЕЗЕРВА по што има Една поговора домашнио есап не излегува на пазар тоа е до среќата да ти се оствари плано да како што имате другите спомнато има ете такви што се лјубоморни што сакат да наштетат свесно несвесно и потсвесно просто кажано да ти го заебат плано но ако си спремен и среќата те прати никој ништо нето може да ти го расипи планот но и во мислејната што се напишани и тоа држи место нај убаво е да си ќути човек ништо да не кажува ни да прашува поговорка чутиси дуписи во секој неможеш да имаш поверење и верба во денешно време 99% сака да ти го расипат плано видов неочекувано од сопствени намерно и ненамерно не намерно од куќен а намерно намерно од близок роднина но кога има човек среќа и плано го исполнува со среќа џабе се трудат да ти го заебат плано ако е речено ќе се оствари ако не првиот фторио сигурно затоа постои план ВЕ ! Но ако не кажува човек што планира што муабет чеправи муабет кафе што политика или кафе лажење или фалиме усто оти ќете раскинам

 

Никако. Се имам изгорено и не сакам ни збор на други луѓе повеќе. Дури и на моите им кажувам отпосле. Сѐ што ќе ми се деси во животот е за другите шок и мислат дека наеднаш се десило, ама ја едноставно си ќутам зошто сум приметила дека повеќе среќа имам кога си ќутам. Кога ги откривам плановите пред време се осеќам како да ми ја зимаат среќата што знам...

 

Не споделувам, ама не затоа што се плашам од саботажи (не се опкружувам со особи кои би дејствувале против мене) или поради суеверија, туку луѓево се зборлести, секоја ситница што ќе ја дознаат мораат да ја разнесат, а јас го мразам тој менталитет, не сакам да бидам тема на небитни разговори, без разлика колку и да не се злонамерни. Нека земат да работат нешто корисно за себе и за заедницата дури ме разглабаат мене.

 

Pretezno ne, se dodeka spodeluvav ne uspevav da si gi realiziram, lugjeto cesto znaat da ti gi "rusat" sonistata, mozebi nesvesno no oni ne uspeale da si se ostvarat i mislat i ti nema i da ne se razocaras.. kjutenjeto i toa custvo vo mene mi ja odrzuva taa energija so me tera planini da pomestam da bi go ostvaril toa so go sakam. Cuvajte gi za sebe sonistata i zelbite i stremete kon niv.

 

Ги споделувам, ама со најблизок круг на луѓе.

 

Од искуство научив дека не треба да се споделува план пред да си сигурен дека ќе се оствари.

 

Секогаш споделувам само со луѓе што знам дека ми мислат добро. Имам приметено нешто, пример сум добила идеја за нешто, ќе ја испланирам до детал и прво разговарам со моите, па со сестра ми. Ако после тоа се уште се осеќам добро, значи добар план е, мотивирана сум.
Се случило откако ќе раскажам на глас да сфатам колку глупа идеја е или татко ми да ми помогне да го сфатам тоа со неговите прашања.

 

Не, си никој. Секогаш кога ќе кажеш било што се усерува. Секој има мислење, секој си дозволува да каже нешто вака сум раат..