Дали да се живее со свекор и свекрва?

Ќе зборам за себе не за друг. Моето најубаво си го знам.
Не можам да замислам да живеам со свекрва ми !!! На гости кога сме и кога знам ќе си отидам ми е ок.
Свекрва ми не е измачена жена да речеш иако глуми таква. Нема работено повеќе од 5 год во животот и моментот кога дошол таа да живее со свекрва ја пратила во геријатрија јер комоција сака жената и таму остана бабата на мојот сопруг до смрт. А според мм не била жена која пукала нос но. .. не знам тоа ај да не зборам. Не знаејќи ја свеки каква и да била ќе и пречела. Зошто не сакам да живеам со свекрва ми? Зошто е терсене . Не зборам од тој аспект дека нема да мрдне со прст да ми помогне фала богу млада сум можам се да постигнам туку од аспект коментарите. Мене ми пречи. Посебно ќе ми пречи ако секој ден слушам некој несоодветен коментар ко на пример-немојте второ дете сега. Чекај која си ти да ми кажеш кога? Да ми го чува детето па да речам ајде де. Ама ми го нема причувано ниту еден ден..
Ради тоа не сакам.

 

Има и полошо немојте прво дете сега

 

стварно Моник. Срам да ти е
Сеа си нашла да раѓаш

 

Боже сачувај па труење синчето немој сине вака така абе што да кажам.
Има секаков народ јас ќе кажам.
Тој то вика дека во заедница е идеално лаже и точка тоа е мое мислење.
Сите се напочеток мед и млеко после снаата е се крива зашто се кара со синот зашто не донела спална од кај мајка и татко и,чиниш они златници дале.
Најубаво е секој сам бидејки јас сум сведок дека заедница може да раструри брак и тоа во очи да ти кажуваат така да дур е време секој со своето.

 

Потпис на ова.

 

Да и ќе кажам без срам дека тие што не посакуваат внуче од љубомора истите луѓе не заслужуваат тоа внуче да го видат а не па да го фатат.

 

чим си го дозволуват луксузот да се мешаат каде не им е место..

 

Мојата свекрва кога имав втор спонтан се смееше ко ништо да не било. И ми викаше : ај ваљда ќе родиш. И како да ја сакам таа жена?

 

Со вакви изјави и синовите си ги навредуваат.

 

не ти дала повод да ја сакаш..Како може така да викаат бе нели мислат дека со тоа и своето дете го повредуваат! ?!

 

Кај нас немаше таков проблем, мм да сака да живееме со неговите. Јас ако не сакав, тој уште повеќе не сакаше. Краток период живеевме во дел од нивната куќа, која требаше да биде наша, а тие си заминаа во друга куќа, прилично подалеку од нас, но за жал, пак имаше проблеми. Јас и тие не сме во добри односи, но сметам дека се далеку од лоши и злобни луѓе. Сите проблеми што испаднаа се само поради нивната замисла како треба да функционираме откако ќе стапиме во брак, јас и нивниот син, гледајќи ја околината. Не можеа да прифатат дека сме послободни, имаме сосема различни гледишта за бракот и одгледувањето деца, едноставно не се вклопувавме во нивната замисла за семејство. Секогаш бевме: зошто не сте како другите? Сите прават така, а вие не. Како и да е, проблемите се зголемија кога ни се роди малата и мислам дека тогаш веќе беше пресудно да размислуваме да отидеме под кирија за почеток, а после да бараме чаре за наше место. А ете, не живеевме ни во иста куќа, ни во ист двор, ама проблеми пак имаше. После толку време, мило ми е што мм ги изглади односите со нив, сепак му се родители и мене многу би ме болело, тоа што му се случи него со неговите, да ми се случи мене со моите. Оди кај нив со малата, не пречесто како тие што би сакале, но секој втор викенд се таму. За жал, со мене не верувам дека ќе биде подобро од ова што е моментално, иако има некои ситни обиди од нивна страна, но дури сега, по толку време кога јас веќе се "изладив" за решавање на сите недоразбирања. Пишав и претходно, малата сами ја чуваме и воспитуваме, и ако претходно сметав на нивна помош кога би имало потреба, сега веќе таа опција скроз отпадна и е заедничка одлука, моја и на мм. Инаку верувам дека има фамилии кои функционираат во поголеми заедници. Не им е може најдобро, но ако имаат исти или слични размислувања, полесно ќе се справуваат со секојдневните проблеми, отколку ние останатите.

 

Ајде ве молам за мислење.
Дечко ми си има свој спрат и свое купатило и уште спална која не е направена. Разговараме за иднина нормално, но има нешто што мене ми пречи и не знам дали треба да се грижам за ова. Ние дома сме научени цел живот сами без баба и дедо да живеат со нас, па можеби не сум научена на гужви. Вака...
Дечко ми има мажена сестра која секој ден ги остава двете деца на чување кај нив. Постојано е галама, трчање низ куќа со нивните другарчиња од маало. На почетокот се качуваа горе, но веќе без да ги викнеме не доаѓаат. Но ја немаме таа слобода не знам дали ме разбирате. Јас ги сакам внуците негови, само ете се мислам во иднина како би било. Буквално секој ден се кај него додека родителите на внуциве се на работа или излезени. Ако седнеме во двор доаѓаат и неговите и децава и некако немаме спокој. Што мислите дали треба да се грижам? Или си има свој спрат и можеби раат ќе сме. Искрено ова ме кочи за да живеам таму, можеби од страв дека нема да имаме мир.

 

Чим живеете во заедница, нема ваш или нивни двор и нема ваше или нивно време кога треба да седите во дворот. Тоа е заедничко место и никој на никого нема право да му одреди време кога треба, а кога не треба да седи таму. Станбено супер што ќе имате посебен спрат ама...... Секогаш го има она ама. Секогаш ќе бидете под надзор кога сте искочиле, лога сте се вратиле, дали сте имале гости, кои ви биле на гости, до колку касно ви седеле, гласнс ви била музиката или тонот на разговор итн итн.....да е набројувам мал милион причини кои ќе те излудат со тек на време.
Си кажувам од мое искуство.
Сѐ додека сте таму, ќе бидете третирани како "деца" од нивна страна.
Мој искрен совет, ако немате можност да си купите ваш стан, одете си под кирија, раатот што ќе си го имате сами, нема цена.
Кажи му од старт кои се твоите размислувања и ставови. Подобро сега, отколку ко ќе почнат кавгите, па да ти ги извади на нос работите кои си ги премолчувала.

 

Исто и јас. Ние никогаш не сме живееле со баба и дедо и не сум никогаш била научена на гужви или луѓе да се врват во дома, затоа мислам дека во такви заедници не би можела да функционирам. Што се однесува на твојот проблем, никаде не пиша што и како мисли дечко ти. Меѓутоа чим тој си има свој спрат, внуците фактички си доаѓаат на првиот спрат кај баба им и дедо им. Тоа што и како функционираат и колку си ги чуваат реално си е нивно, тука немаш право да се мешаш и да коментираш, некои работи заради дечко ти ќе ги подголтнеш. И не верувам буквално 24/7 да седат таму тие деца најверојатно некогаш и дома си идат, па тогаш ќе можеш на мир да си седиш во двор. Немој уште неотидена таму со ваков негативен став, не знаеш што и како ќе биде а совршено не може да биде никогаш.

 

Дечко ми е супер и ме сфаќа, свесен е дека немаме целосна приватност. Не ме тера да седиме со нив, секогаш сам тој си се трга со мене на страна. Знам, свесна сум и не сакам да се карам и затоа и прашав за мислење. Нормално е да си одат кај баба им и јас како дете сум одела. Само сум загрижена да не ни пречи тоа во иднина затоа што кога и да одам ги гледам и е многу раздвижено.
Инаку да секој ден пред и по школо се таму. Понекогаш и на спиење, но тоа ретко. Поздрав.
@Robson благодарам и за твоето мислење. па не верувам дека би можеле стан, здравје. Дечко ми веќе има вложено во спратот и затоа. Само сакам да имаме мир затоа што јас сум емотивна и не би сакала утре некој да ми прави проблеми и да немаме приватност. Поздрав.

 

Јас мислам ситуацијата е таква бидејќи се малечки и одат на школо па нема кој да ги чува.
Малку да пораснат и да се осамостојат сами не ќе сакаат толку време да се таму.
Друштво, излегувања, на друго место ќе сакаат да го трошат слободното време.

Мислам дека периодична е оваа твоја ситуација. Не знам за колку време планирате вие да се венчате и колкави се внуките, но за неколку години нема да е исто како сега. Исто штом дечко ти е свесен, значи дека и тој си ја сака приватноста, а штом почнете редовно да живеете таму сигурно тој дел од куќата ќе е ваш и вие ќе си имате контрола над истиот.
Ако свекорот и свекрвата се разбрани луѓе сами ќе се свесни дека децата не можат секоја секунда да се качуваат горе и би требало некој ред да воведат.

 

Се надевам. 12 и 9 години така некако. Најверојатно би било така и сите ќе си имаме мир. Благодарам девојки.

 

Ако толку сакаш МИР, земи го домазет!

 

Па и не се толку малечки.
За некоја година ќе пораснат ќе си имаат друштво, ќе сакаат да излегуваат, па и сами ќе сакаат да си седат верувај. А и можеби откако ќе се земете и родителите нивни ќе им текне дека веќе бабата и дедото не се сами и дека не може секој ден така.
Еве не знам, брат ми да се ожени макар и на друг спрат јас деца не би праќала секој ден на гости. 9 и 12 години не се воопшто малечки, може и сами да си седат. Јас бев многу помала од нив па сама седев.

 

Јас сум најчесто со малиот кај моите. Тоа се неколку часа оти еден дел од денот шетаме.
Имам своја соба, домот си го чувствувавам свој. Кога е топло како сега сме низ двор.
Мајка готви за сите. За детево најчесто јас му носам од дома.
Да имав снаа веројатно сега ќе ме оговараше по форуми... не знам.

Едит: овој период нема вечно да трае. Сега сме и двајцата без обврски. После он ќе почне во градинка и секој со своето .