Дали да се живее со свекор и свекрва?

@duffi далеку од оговарање само ме интересираа и други мислења. Затоа што разговараме за заедничка иднина односно за во куќата со неговите и можеби повеќе е паника дали би функционирало ок со сите таму.
@Belgin1 па би требало да е така, ок се луѓето и најверојатно нема да има проблем. Само мене ми е можеби чудно, во многу поинаква средина сум израсната.
Поздрав.

 

значи спрат за живеење имате и ок е а дворот ќе треба ли и него да го делите? Утре и ти ќе имаш деца и ќе одите на работа со сопругот и тогаш ќе чинат неговите родители а сега дека ги чуваат децата од сестра му на мт не е во ред??? многу ќе те советуваат дека е погрешно да живееш во иста куќа со нив. Ама не е така. И јас во темата снаи и свекрви пишав дека е некако неубаво да се живее со нив ама не било така. И нема да имаш обврска да им даваш отчет зошто касно иделе гости зошто имало гласна музика зошто касно сте излегле или касно сте се вратиле. Вие само ќе живеете во иста куќа но не и во иста соба.

 

Те сфаќам што сакаш да кажеш. Се надевам се ќе биде добро, има време. Не сакам да имам лошо со нив, ниту да се двојам уште сега и да бидам со негативна мисла. Поздрав.

 

јасно ми е дека не е до нив туку до тоа дека си учена само со семејството да живееш. Ти смета гужвата. Но тоа не е доволна причина да се ставите во дополнителни трошкови за да се одделите. Пробајте да живеете заедно некое време. Види како ќе се покажат. Понатака исто зависи и од нивната поставеност спрема вас.

 

Да, не сме ни во можност за стан. Па сигурно би се нафатиле да живееме таму.

 

@blueberry23 убаво си објаснила дека дечко ти си има свој посебен спрат. Тоа значи дека со свекорот и свекрвата ќе бидете физички одвоени, иако ќе имате ист двор. Тоа што децата на сестра му секој ден се тука и прават галама ќе помине, тие ќе пораснат и веќе нема да доаѓаат толку често, а ќе дојде време некој и вашите деца да треба да ги чува кога вие ќе одите на работа и тогаш нема да сакаш да избегаш од нив туку ќе ги бараш. Некој погоре кажа дека ќе ви доаѓаат гости ќе правите галама итн...верувај дека соседот во зграда сигурно нема повеќе да те толерира од сопствениот родител. Плус живеењето во стан под кирија носи дополнителни трошоци и сметам дека е последната опција на којашто треба да размислувате.

 

Во право си. Свесна сум за се тоа. Ајде да се омажам прво, па ќе кажам. ова онака си размислував, повеќе како страв од сето тоа. Поздрав.

 

Балкански глупости.
НИКОГАШ!

 

Посебно.
Ние од кога се иселивме сме ептен по раат.Јесте дека бевме на одделни спратови со сѐ засебно, ама не е истото.
Вака ни е на сите тројца подобро.

 

Сега се размислува, не после. Не кога ќе се исподесат милион работи.
Ако мислиш дека нема да можеш да живееш со свекор и свекрва, барајте друго решение навреме.
Прочитај ја темата за свекрви и снаи, разгледај искуства.

 

@blueberry23 јас цел живот сум живеела без баба и дедо и исто како тебе не сум навикната на гужва.
Неколку месеци веќе живеам со свекорот и свекрвата (среќа е времено - само до свадба) и можам да ти кажам дека зажалив што воопшто прифатив макар и на неколку месеци да живеам таму , пошто имав кај да си живеам сама.

Значи не може некој упорно да ме убедува дека е подобро со нив. Барем јас сум особа што не секогаш сакам да ми се вртка некој околу мене , да ми збори празни муабети и да ме замара ова вака треба, тоа така треба. Викаш нема да се нервираш за работите што ги кажуваат, а не можеш да не се нервираш. Јас деновите ги бројам до свадба само да се тргнам од кај нив. На твојот иден маж нема ништо да му се смени, тој пак ќе си биде дома и се ќе му биде супер , ама ти си таа на која што се ова ќе и биде шок верувај ми.

Е сеа доколку ти си спремна да се навикнеш на се тоа и мислиш дека можеш, тогаш супер.

И доста со тие балкански муабети помош околу дома,готвење,чистење , па деца кога ќе се роделе да помогнат. Ако некои не се спремни за живот тоа е друг проблем. Што има друг да ми ги гледа децата или да ми чисти и да ми готви? мм за туршија ќе го чуваме? И тој ќе помага во се,нормално.

Мене само татко и мајка ми ме изгледале, немале помош од баби и дедовци, двајцата работеле - па здрава и права сум , ништо не ми фали.

 

Iskrajno ja ziveam sama bez svekor i svekrva, mojte gi cuvaat decata i ja gi nosam kaj niv sekoj den - brat mi e zenet... I oni pomagaat okulu niv normalni i ja utre koa ke imaat ke im pomagam na niv...
Nemoj da mislis taka, utre ke imas svoi deca ke gi cuvaat i tvojte... ☺️☺️

 

Благодарам девојки за мислењата и одвоеното време. Има време, ќе размислам и ќе се седне да се разговара.
Поздрав.

 

Не, ни со мајка, ни со свекрва.
Ако сакаш да имаш мир, само сам.
И мајките со тек на време се понашаат како свекрви.
Едина разлика што не му се пуштаат на зетот, и не му префлаат, како свекрва на снаа. Ама затоа на ќерка се имаат слободна да си кажат.
Сами, море у друг град ако треба уште поубаво.

 

И јас викав категорично не во врска со ова прашање, ама како поминува времето можеби и тоа ни е единствената опција. Се има искажано и дечко ми дека не сака да живееме заедно, но некако почна да менува политика. Неговите родители се постари, болни и разбирам дека не сака да ги остави сами. Ми вика што мислиш уште колку ќе живеат, секако после станот ќе ни остане на нас. Јас не сакам ни стан, ни ништо, сакам само мир и личен простор. Зборевме за кредит, не сака да чуе, вика ке се заробиме за цел живот, само долгови ќе им оставиме на децата.Башка,вика што ќе ти фали, моите се ок, и јас никогаш нема да дозволам нешто што е лошо за нас двајцата. Главата ми е хаос, мн е себично од моја страна да барам да се тргне од неговите. Не можам да кажам дека се лоши луѓето, баш напротив, но во последно време дали дека веќе работата стана посериозна се повеќе коментари имаат. Не сакам да се замерувам за ситници, ама осеќам дека се тоа почнува да ми пречи. Еве на пр пред некој ден купувавме некои ситници од џамбо и идеме кај него, мајка му ми коментира што сте трошеле ќе ви требаат пари? Не сакам ни да замислам што се би се случувало во иднина. Како да постапам а да не испаднам јас лошата?

 

Не. Кратко и јасно.

 

Има разни случаи. Еве на пример кај вујко ми во куќата снаата многу си ги сака и почитува старите. Ама добро вујко ми е човек кој може со секого.

Реално е дека треба двете страни да направат отстапки. Старите да си го прифатат новото дете како свое, и да не си го бранат синчето. Нормално и снаата да биде малку попустлива и се разбира и дечкото/мажот да не плаче за се кај мама.

Возможно е, и познавам фамилии што живеат сосема пристојно и во мир.

За куќа каде има двајца браќа, тоа е би рекла невозможно и не би се осудила на тоа.
2 снаи, 2 браќа + стари никако.

Исто земете во предвид дека и старите во многу случаи се склеротични или веројатно ќе бидат па некогаш може и да ви се изнавикаат и да пукне балонот.

Би рекла треба трпеливост, и на се да бидеме подготвени.

 

Животот во заедница има и предности и недостатоци, според мене повеќе недостатоци
На почетокот на брак и јас купував многу ситници, да се дотера просторот вака-онака, не ми пререкувале, мои пари мои избори, ама се свртел муабет чувај си ги парите за покрупни нешта.
Може тогаш ми пречело, ми изгледало како мешање во нечиј џеб ама по некое време навистина парите ги вложивме во покрупно нешто- кредит и наш дом, што ни обезбеди раат.
Јас сум пробала заедница и мислам дека тоа ми беше најлошата одлука досега и така мислам дека од почеток треба да се знае за што сме а за што не и да се каже тоа и нема попуштање.
Родителите се родители, стареат така си е, ама и нашите години минуваат и побитно е квалитетно да поминат отколку ради реда во несогласувања и недоразбирања.

 

Не можам да се замислам да живеам во заедница и не сакам ни да замислувам. Дома си е дома, а таму никогаш како дома нема да се осеќам. Ќе бидам како на гости нон стоп, на трња што се вика ќе седам, ќе пазам, ќе се нервирам и ќе полудам. Кој нема избор за сами, жал ми е, иако не живеам така сепак само што ќе замислам кожата ми се ежи...