Дали да се живее со свекор и свекрва?

Не! Се верив крај на август 2017 година од тогаш еве скоро 3 години ќе поминат живеам со свекор и свекрва, не се жалам не ми е лошо. ама настрана сами јас мажот ми со деца - една фамилија најубаво, еве сега правиме куќа за две години би требало да се преселиме, и едвај чекам да ви кажам.
Од сами нема поубаво. Највеќе се нервирам што немам приватност никаква. навечер колку пати знаат гости да им дојдат и на пр јас се бањам и мора да поминам низ ходникот и да ме видат сите по бањарка - епа не е убаво тоа . утре кога ќе сме сами нема вакви работи да има. ќе уживаме со мажето. а до тогаш трпение спасение. и здравје само!

 

Знаеш зашто ме изнасмеа?
Пошо кажа смешка.
Ако си се способни да прават деца, мои внуци и whatever, прво нека си го бришат сопствениот задник. Ја ни син ни снаа немам намера дома да нишкам. Детето ми е три години и од сега ми е самостојно, што значи на 18 планирам да го пуштам да се снаоѓа. Типичен сељачки мак.синдром: морало свекрва да ги прибере и морало и деца да им гледа. Жити се.

 

Сите треба свекрви така да размислуваат ако сакаат децата да и успеат у нешто и да се способни

 

Мојот сопруг е таков, самостоен од млад. И тоа си е предност...
Па ќе речам, ние сме сељак народ. На запад сакаме, а не знаеме запад тука да го донесеме.
Затоа сите кои најдоа начин избегаа од мк.

 

Не,не и не!
Верена сум 3 месеци и од тогаш живееме во заедница, 5мина на еден спрат. Мислам дека ќе полудам дури да ја реновираме другата куќа и да се преселиме. Наместо да уживаме со мм и да си се навикнуваме на новиот живот заедно, јас се чувствувам како да сум се верила со цела фамилија, па на сите морам да се навикнувам и да им угодувам. Се нервирам, седам и плачам

 

''

Баш така, како да си се верила со сите и на сите треба да се прилагодиш. Затоа најдобро би било да се вратиш кај твоите додека сте верени. Се надевам дека до свадба ќе успеете да се преселите.

 

Зборував со мм. Утре одам кај моите. И јас се надевам дека ќе се преселиме до свадба затоа што ова вака не функционира.

 

Bravo odlucna devojko, i bravo za tvojot verenik sto razumno odgovoril na tvojata zelba.
Za se da se slozuvate ponatamu na ist nacin.

 

Паметна одлука

 

Баш ми е мило, правилна одлука. Штом имате разбирање, ќе се среди се

 

Се си има предности и маани,па така и ова.
Ама мислам дека е подобро сами ,бидејќи џабе е и целата помош и се кога ќе почнат да "звоцаат " што како треба или не треба. Посебно во моменти кога си нервозен ете ти ерупција на вулканот . А така сам си и фа згрешиш нешто твоја си е грешката.

 

Ни под разно..најголема грешка што млад брачен пар може да си ја направи а од која човек може да излезе со ослабени нерви и изгубена младост
Со сопругот се преселивме во странство и еве веќе 2 ипол години сме тука и супер ни е ,што би рекле" што даље то боље" но пред да дојдеме откако се земавме живеевме една година со неговите иако во два стана еден до друг што значи имавме комодитет сепак само сопругот работеше и пак на некој начин бевме зависни од финансии од неговите..Значи они се супер луѓе со модерни сфаќања се тоа ама луѓе самото тоа што знаеа да ти прошетаат по стан да ти викаат ајде ручекот е готов да јадеме не се мачите да готвите ние направивме и за вас мене ужасно ме нервираше,зашто јас бев растена само со моите и брат ми во куќа на 2 спрата што дури некогаш не се ни гледавме меѓусебно и ми недостигаше тој начин на живот каде никој не ме замара па макар било тоа и со најдобра намера...иако искрено знаев и те како да си отидам дома кај моите да си поседам и по една недела маж ми секако во се ме поддржуваше.Секако јас прифатив живот во заедница зашто знаев дека тоа ќе биде моментално додека да заминеме и воопшто не ми беше гајле да се устручавам пред нив и онака се знаевме сите по што бевме во врска 10 години со маж ми.Така да кој има барем малку шанси да се одели нека не му ја мисли 2пати,иако знам ова е Мк и реалноста е таа за жал многу бракови не созреваат доволно баш поради тоа мешање и живеење заедно...али кој е вреден барем денес може да се потруди да замине на страна некаде да заработи финансии да си обезбеди нешто свое макар и една гарсоњера или учество за кредит па тогаш ќе бидете сами свои газдарици и сите ќе ве сакаат и почитуваат а свеќи ќе биде само една гостинка кај вас...Поздрав девојки

 

Никако, не од мое лично искуство ама од искуство на блиска другарка тврдам дека со свекор и свекрва не се живее. Доколку сакате караниците да ви бидат секојдневие, замерување за глупости и дофрлувања од типот на „Абе вие шо барате да се дружите со немажени/неженети„ или „Жена ти секој ден гости по некоја другарка дома, шо е ова мажена е со обврски..„ Повелете живејте со нив хахаха. Затоа најдобро е сами, и ти не се мажиш за татко му и мајка му туку за него што автоматски излегува дека треба да живееш само со НЕГО!

 

Не не не...
За жал немам свекор... ама можам да кажам за со свекрва.
100пати Не.
Најубаво е сами.. но тоа е што е...

 

Пред неколку години на воа лрашање ќе одговорев со ДА ама сега без размислување НЕ НЕ и НЕ!!! Посебно од кога станавме родители мислев ќе ми биде добро со нивна помош ама мн сум се лажела. Премногу мешање кажување што како за мое дете... Ако им е внуче немаат право да кажуваат што како со него... нивно е да си поиграат кога имаат време а за што и како да јаде и кога тука сум јас. Јас одлучувам што да јаде а што не не дека. Најголемите пробелми ги добив од кога добивме дете... ме спопудалеа....

 

И јас ќе кажам не...а иначе очекувам бебче и јас ,сподели некоја случка да знам што ме чека...во една куќа сме,јас можам да си замислам како ќе биди уште од сега оти гледам што прави со другите внуци ,а и таква си е жената сегде си го пика носот

 

Еве јас ќе ти споделам. Смени му ја пелената, полна му е, плаче дај му млеко греота е гладен е, значи син ми има година, ден денес а заплаче гладен бил, мајка ти лоша е не ти дава да јадеш.Прв ден вратени од болница, дома топло, син ми заспан покриен до половина, она се качува кај мене во спална, го покрива до врат, мм и вика топло е остај го,она му вика ти не заспиваше ако не беше цел покриен, остај ме, те изгледав јас, знам како треба. Од тогаш почнав со поставување граници. Син ми плаче од грчеви 3 недели бебе, она иде ќе го смирувала. Делење совети за се ќе имаш,иако не бараш. Ако и е битно на свеки што мислат комшиите ќе гледа прва прилика да се покаже, да видат демек еве јас го чувам. Ама ти ќе си паметна, нема да ќутиш и со време ќе си повлечеш граници, зошто колку повеќе дозволиш толку повеќе на глава ќе ти се качат. Ако сака да го бања, од мерак ќе ја оставиш прво бањање и понатака ќе и кажеш јас си превземам. Мојата цела недела после тоа идеше, кога ќњ го бањаме прашуваше, та и сега знае да праша, да ти помогнам,можеш сама? Уште од тогаш и викам не ми треба помош. Да беше некоја нормална, што не мрчи на секое, во се ќе беше вклучена, вака несакам. Затоа сега јас сум раат, она се нервира. Не дека не ме вадат од кожа, ама ќе беше полошо ако ќутев за се.

 

Мене буквално ме направи неспособна дека прво дете сум немала искуство ќе ми паднело од раце она да ми го местела на цицка за доење зш јас не сум знаела а она па кога го местеше пак не цицаше она го бањала она го пресоблекувала уште било мало јас ќе сум го убиела дасезцврстело и се уште нз како сум и ќутела за се ама не сакав кавги ама премина се да сум сега не би ќутела ниту давала да прави она ме направи неспособна и на крај ми пукна филмот и уше ќе се лути она ако јас сум го пресоблекла кога почнав даго бањам исто се лутеше ама не ми беше гајле више да знаев што ми приреди стрсови нервози мн порано ќе си преземев контрола зш на таков човек ниш не му се погодува... и сеа за повеќе работи што сака сама да гј направи и кажувам неможе така па лутела или не нејзино си е.. она е баба а јас мајка на тоа дете.. кога ќе се сетам на тој период ми ги уништи најубавите денови

 

Леле жени што ми кажувате ,јас нема да можам да поднесам вакви нешта,и золва ми има дете а свекрва ми е по цел ден таму,таа му го капи,таа му го рани,дома не е прибрана од ко се роди малото,и си мисли дека и со моето така ќе прави...а иначе и јас ќутев на почетокот и се беше во ред,се додека се скаравме,еден месец откако ми даде прстен мажот ми таa ја направи големата и од тогаш јас сум на дистанца а таа се прави дека ништо не се случило...од сега кажува дека бебето требало да спие на спална измеѓу мене и мажот ми,од сега си планира се,и во се се меша иако сме на различни спратови во една куќа јас пак ќе кажам со свекор и свекрва да не се живее...