Секој сака приватност, живеењето во заедница не би препорачала ,првиот мој брак ми пропадна од мешање итн. Сега вториов живеење сами, ако видам понашање како во првиот брак што имало со старите ,нема да толерирам,еднаш ќе поќутам два пати ај, но третиот пат куферите и ме нема низ врата. Успеваат заедниците ретко многу ретко,и таму ќе дојди момент да се скараат за ситница никаде нема мед и млеко.
Зошто да не ? Не сум коментирала ама еве ајде влетав. Ако е куќа со посебни спратови, иста зграда , различни станови , да. Во стан од ете и 86 квадрати не е возможно. Сите сакаме дружба, гости ,млади сме. Постарите сакаат да си го фатат креветот и да си спијат. Утре деца ќе пораснат и тие сакаат дружба. За кавги со свекор и свекрва , имало и ќе има. Демек дома со нашите не се расправаме? Ама неее, тие дека се наши па смеат се да преречат. Интимност у смисла "сакам гола да шетам можда" не верувам дека и по дома го правите. Сум се скарала со маж , па што? Демек комшиите не ве слушаат... Па тие се туѓинци, а овие се дел од фамилија. Плус денес поголем дел од денот се поминува надвор од дома (работа и др. обврски) , а викенди гледаме да скитнеме . Тоа е , такви времиња дојдоа , да сме среќни што имаме кров над глава и здравје, другово се толерира ако сме коректни. Е сега ако некој преминува граница на нормала и се изживува, следи план Б.
Mirot so nishto ne se plajkja.I da se starite zlatni kako sto se moitw da Vi kazam najgolema nesrekja so mozi da me snajdi e da ziveam so niv.Da sum na drug kat vo ista kukja vo red...ama vo stan vo koj treba da ja delam masinata za perenje,shporetot i se ostanato nemozam da si zamislam.Vo posledno vreme razmisluvam na ovaa tema i sekoja cest na tie sto se zaedno i stom im e vo red.Jas ne bi mozela.
Абре колку и да се добри и фини "старите" тука си е разликата во годините која си го праи своето и точка. Јас сега не размислувам исто од пред 2 години, а не па разлика во две или три децении меѓу стари и млади.
Ајде еве јас да кажам мислење оти живеам во заедница. За сите што кажувате дека „нема шанси„ да живеете во заедница не Ве поддржувам. Т.е. Ви посакувам да Ви се оствари желбата, но некогаш едноставно не е можно тоа од финансиски причини се разбира. Барем кај нас е од тоа еве 2 години ја средуваме куќата и на пролет здравје Боже се делиме. Свекорот и свекрвата во глобала ми се ОК, имаме корекрен однос генерално немаме кавги. Некогаш јас ќе преќутам некогаш тие. На некои нивни навики се прилагодив јас на моите тие. Не велам дека ми е убаво, НЕ МИ Е ИЧ дома секој на секој му пречи ама немавме друг избор, ако заминевме под кирија куќата немаше за 2 туку за 5 години ќе ја средевме со мм. Така да девојчиња не летајте многу со мислите. Сите размислуваме и посакуваме да ни биде нај и јас така. И можеби ќе си живеев сама,, но останав трудна и мораше да се мажам и да живеам во заедница.
Ако беше толку убаво да се живее со свекор и свекрва никој не ќе се делеше. Зависи многу од финансиската состојба ама со заеднички сили, и со помош од родителите, може да се постигне се. Џабе ќе преќутуваш, џабе ќе трпиш, кога еден ден ќе ти препукне и готово. А живот ли е да трпиш некој или нешто? Јас сметам дека куќата каде што живееш треба да си ја чувствуваш како своја, да не се стегаш пред никој и да не се плашиш што да кажеш или направиш, а тоа искрено, со свекрва/свекор и други лица не е можно. Не е исто со свои родители и со други.
Колку и да се има коректен однос неможе да се живее заедно,тие ќе се стегаат пред нас ние пред нив,едноставно дома неможеш да се опуштиш како што треба. Доколку мора да се издржи и да се чека некоја година океј али цел живот заедно не. Сакам слобода,сакам да станувам и легнувам кога сакам,и да не правам нешто заради друг. Сите знаеме дека најубаво е сами и повеќе нема што да се објаснува и џабе не рекле колку подалеку толку повеќе мили едни на други
Само во нашата чудесна држава секој втор пар живее со родителите,додека во светот послем 18 година се оделуваат и финансиски и стамбено,колку и да се ок лугето сепак секој си ја бара својата слобода
Koj ima uslovi,bi mi rekla ni den da ne seid vo zaednica. Jas bev edna od onie koi vikaat pa nema nisto loso vo toa,nema da mi preci. E,preci i toa kako. So ovoj pamet nikogas ne bi se omazila ako ne mozam posebno da ziveam.Sreka,uste malku ostana
Кој воопшто може да ја стави во обзир оваа опција? Едно е ако нема финансиски услови и мора да живееш, дали привремено, дали на подолг рок. Ама ако имаш опција да живееш одделено, зошто да правиме муабет за заедница? Реално гледано, најдолем дел од младите ни со своите родители не би живееле, а не пак кај други возрасни, да не речам стари луѓе. Ма бре на раат не можеш ни да се скараш ни да се опуштиш.
Ako se moze sto podaleku I od svekor I svekrva I id majka I tatko. Mislev nekogas pa dobro e sto ako ziveeme zaedno ama se dodeka ne dojde toj moment nema da znaete kako e, ma rucek pravela sadovi miela, pruzala alista, nisto ne isakam, ako treba I deset dena neka ne mi e meteno samo da sum sama, pomagaat mnogu, ama I komentiraat mnogu, bez razlika dali ke te navredat ili ne.
Bas mi e ubavo sami ( so mm i sinceto ). Nemam ziveano so niv mnogu, se gledame ednas godisno za vreme na letniot odmor. Kolku e ubavo koga si daleku, po mil si de!!
Јас искрено не би живеела со свекор и свекрва , од проста причина сакам живот во смисла да нема мешање . Пр . На мојата сестра другарка и се разведоа со мажоти зошто им се мешале они . Јас мислам доколку се сакале никој неможел да ги раздели . Али јас не би живеела со нив си се дружиме со млади а они ќе дремат со нас ко овие мојве дома дојди друштво кај нас муабет немојш да напрајш ..
Никако. Јас моментално живеам со дечко ми кај моите додека да го опремиме станот што го купивме. Ама краткорочно, неколку месеци, никако повеќе. И да се најдобри на свет, нема ништо поубаво од комоцијата што ја имаш кога си сам.
Би сакала сами да живееме да можеме што сакаме да си правиме без да пазиме, без некој трет да ни се меша.
