Дали да се живее со свекор и свекрва?

Какво робување на стереотипите има сеуште кај нас ! Никој не постави прашање дали би живееле со НЕЈЗИНИТЕ родители. Никој ! Иако во реалноста има доста парови кои почнале сами, па потоа сосема доброволно предложиле да живеат со нејзините. Јас велам дека е најдобро да се живее онака како на луѓето им е најубаво, најисплатливо и најудобно. Со кого, тоа најдобро сами ќе го решат или увидат.

 

Доколку имате можност никогаш да не се нафаќате на живот во заедница, и да не се карате едноставно животот никогаш мирно нема да го живеете. Јас живеам со свекор и со свекрва од причина што нема каде, и секј ден си се јадам внатершно, здравје Боже на пролет креваме наш спрат, па може ќе огрее сонце.

 

Јас лично сум против. Познавајќи се себеси, би имале проблеми бидејќи не би сакала некој да се меша во моите одлуки или секојдневни рутини. А постарите лица најчесто знаат да си го пикаат носето таму каде што не им е местото и да делат совети кои никој не ги побарал од нив. Има исклучоци но сепак, однапред никој не се знае како ќе му се погоди. Не ги обвинувам, на некој начин и тие се во право, долги години си живееле во тој дом, си имаат свои правила и логично е да очекуваат новодојдениот да ги почитува. Затоа ако постојат можности најдобро е одделно. И не е правило дека мора да се живее со свекор и свекрва. Може кај девојката да има многу подобри услови на пример па доколку не потои можност за одделно и таа варијанта да дојде во комбинација. И страшно ме нервираат мажи кои непопаѓајќи од својата гордост им наметнуваат несоодветни услови на жените само затоа што некој близок ги посоветувал дека срамота било да се живее кај жената.

 

Искрено поубаво е кога не се живее со свекорот и свекрвата бидејќи тогаш можеш да бидеш поопуштен, нема да мислиш дали некој ти приговара за тоа дали си зготвила ручек, дали детето е доволно облечено, тоа како го воспитуваш, дали се излежуваш кога ти е слободен ден па зашто не си фатила нешто да работиш бла бла.. Поубаво е дефинитивно сами да живеете но ако нема услови за тоа ќе мора да се соочиш со тоа дека ќе мора да бидеш со нив.

 

Со свекор и свекрва?? Не,никако ќе треба се дупло да правам и ќе имам дупло работа,ке треба дупло ручеци

 

Нема шанси, застарени адети традиции ке ми спомнуваат ја како што избувнувам тоа можам се да испотрескам старо. А и ако се мажам натам мажот ми ке го гледаат како златно јајце а јас како приберена од улица и ако помага нешто маж ми ке го учат како тие се мои работи како во секоја 2ра фамилија на балканот. Ужас

 

Свекор и свекрва? Не благодарам! Се до разводот живеев во заедница, душата си ја јадев секој ден, зошто го правиш тоа, што ќе ти е, што ќе купуваш од продавница..... На сите отчет давав, а од никој пари не барав....

 

Живот под еден кров на различни генерации јасно е дека со тек на времето доведува до кулминација на проблемите. Ниту мајка ми, ниту јас додека бев во брак сме живееле во заедница. Можам само да претпоставам како е да се живее со повеќе луѓе. Искрено, не би можела така да функционирам. Постарите имаат конзервативни сфаќања, непремостливи навики, а и љубопитството им е силно изразена особина што на младите брачни парови неподносливо им пречи.
Секој сака приватност, индивидуалност и свој живот. Најдобро се одржуваат семејните релации на дистанца. Почит и разбирање може да се изгради кога улогата гостин би била најприфатлива.

 

Големо НЕ.
Се јадам жива што го направив тој чекор.

 

Ni pod razno.

 

Аκо се има можност најдобρо е сеκој одделно.

 

Никако. Сами е најдобро, ако имате услови.

 

Дали сакам да живеам - НЕ
Дали живеам - ДА, не само со свеки туку и со девер, јатрва, внуци.....
Некогаш вријам и би се селела за 5 мин во шупа во Шутка само за сама да бидам ама некогаш толку ми се наоѓаат, особено околу децава, што не би можела без нив.
Се има добри и лоши страни, битно е да знаеш како да го извадиш најдоброто од ситуацијата

 

Добро е што ти помагаат. А што да кажат оние што немаат помош, како една моја другарка? Свекрвата само плесната дома и дофрла. А другаркава се нервира. Ми вика - Ништо не работи. Јас ѓубрето и го чистам. А свекрвата им се плесна дома.

 

Секоја ситуација е различна. Еве и свеки моја има 82 год и не може мн да помага ама насабајле за да го испијам кафето ја подржува Неда, ја носи големава на игралиште ( што ни е на 5мин пешки), јатрва ми ми ги причувува за да зготвам, подисчистам, а внуката ( 25год) кога е дома, големава не ни влегува кај нас, директ кај нив иде .
Е сега нема мир, нема интима, нон стоп некој се движи по куќа, не можеш по бањарка да се прошеташ а камоли со маж да се опуштиш. Сите знаат кој ти дошол, отишол, па старата знае да остави чешма да тече, рингла да гори, фрижидер отворен итн. Па споредби од типот ете ти не готвиш секој ден а јатрва ти без ручек не ги остава. Па твојот грав, нејниот грав и сл. Одбивам на глупост и старост и терам даље.

Spoiler: Тајна :)

а имаме стан што го издаваме под кирија, значи не сме обврзани да седиме ако не сакаме,се на се очигледно вака ни одговара

 

Свекор и свекрва НИКАКО.

 

Браво за тебе. Јас не можам така. Ни спрат од куќа не доаѓаше в предвид. Подалеку само. Сакам приватност. Правам што сакам. Спомна бањарка. Летно време со маж ми се шетаме по гаќи и по маица. Ако живеевме во заедница, немаше да биде така. Предност е да си сам. Не може кој кога сака да ми доаѓа. А кај свекрвата е хотел промаја. Не може човек глава да крене од гости.

 

Не!!! Дури сум спремна неомажена и без деца да го поминам животот, него ли во заедница... никако не би го прифатила животот во заедница. Како што сум избувлива можен е само еден исход: првиот месец да се разведеме. Толку.

 

Уште не сум мажена ама не би живела.
Кога разговаравме со дм за ова прашање му викав дека сакам да живеме со нив зашто не ми пречат во ред е ,он ми викаше не нема шанси ќе се тргнеме,а ја будала не не ќе седиме тука.
После некоја година ми стана јасно се.
Се каам за тој збор тогаш што го кажав сеа кога и да се спомне темава му кажувам дека сум спремна да земам и огромен кредит и дека сум спремна на се само за да се тргнеме.
Од сите страни сме нападнати за мајкаму немам лош збор али за другите ако почнам да зборувам косава ќе ми падне.
Најубаво е сите сами на страна ни они да сметат ни вие да сметате.
Мир си е мир за мир нема цена.
Мајками живеше во заедница со свекрва и знам дека е најлошото нешто зашто отишла на гости зашто тоа направила ручек бла бла ...
Едно време мојов мислеше спрат јас бев ужасно против поради тоа што на време ги отворив очите знаев дека ќе немаме мир иако ќе дигнеме спрат ,но фала богу нема да можеше таа цел да се направи и се откажа.

 

НИКАКО!!
Ние за жал сеуште сме под ист покрив а воопшто не се сложуваме, не ни зборуваме со свекор ми. Ама така испадна пред свадба ни обеќаа мед и млеко вака ќе биде онака ќе биде ние ќе помогнеме ќе се направи за брзо време, се договоривме ќе правиме спрат не знам што после свадба како други луѓе па нема документи нема ова нема она, нема да може да се изведе тоа итн итн, само изговори. За свекрва ми сите туѓи снаи се добри нејзините не и одговараат, штета што не бирале некои според нејзин вкус. Размислуваат како да сме 15ти век, па дури и баба ми е поразумна од нив и има други сфаќања овие како неандерталци се. Размислувавме и здравје оваа лето мора да решиме што ќе правиме или под кирија па мирна глава. Туку да не скренувам од темата ние што погрешивме, погрешивме и тоа многу па еве совет за сите што размислуваат за ова едно големо НЕ.