Дали денеска постои вистинско другарство?

една ама вредна

 

Да,имам една другарка која ми е како сестра,а со другите само си излегувам понекогаш.За прв пат во моите 17 години,да најдам вистинска другарка,со која делиме се.Со која никогаш си немаме посакано една на друга лошо и секогаш сме се подружувале една со друга.Ја сакам <3

 

Според мене да. Една ама вредна е, буквално секогаш има време за мене, ме подружува, ми укажува на грешките, се глупира со мене , се што можеш да посакаш да имаш со најдобрата другарка. Се надевам дека и таа го има истото мислење за мене

 

Многу ретко

 

Постои одвај еден-двајца, и на крајот и од нив ќе се разочараш.

 

кај мене, вистиснко другарство, можам да речам совршено, постоеше. Мојата најдобра другарка почина, и еве веќе 2 години ја немам нејзе, оносно тоа совршено другарство..
Крајот на средно, значително се зближивме со сегашната моја најдобра другарка. Сега за сега се е во најдобар ред, меѓудругото, сегашната другарка многу ме потсеќа на мојата прва другарка, и во односот со мене, начинот на кој се поставува со другите, начинот на кој што гледа на работите, потполно на еднаков начин гледаме на светот околу нас.
Јас милам дека ние се немаме случајно сретнато и толку многу зближено. Сигурна сум дека има нешто повеќе

 

Сега за сега имам 2 другарки кои ги сметам како вистински другарки, времето ќе покаже дали сум во право, се надевам дека сум. Доволно до сега се имам изгорено.

 

Да!

 

Па постои.Јас имам една другарка во школо која многу ја сакам.Ги знае сите мој тајни и со сигурност тврдам дека не ги кажува на другите.Имам една другарка од улица ама она исто МИСЛАМ дека не ме издава ама понекогаш ме игнорира

 

Вистинското другарство постои, само мора да се најдат вистинските личности

 

Секојдневно гледам како за глупости се рушат долгогодишни вистински другарства.

 

Денес не постои вистинско другарство, (а и да постои потребни се вистински личности ) бидејќи ретко се наоѓа личност која секогаш ќе биде до тебе, ќе ти даде совет итн.. .
Сега засега имам 3 школски (една другарка, и 2 ца машки) и муабетот ни оди, така примерно се однесуваат, како мојот карактер се па затоа и се пронаоѓам во нив. Штознам и дали ми се вистински пријатели, бидејќи претходно многупати сум се изгорела. Оставам времето само да покаже, така најпаметно ќе биде.

 

Порано мислев дека постои вистинско другарство, но како одминуваат годините се повеќе се потврдува обратното мислење: вистинско другарство не постои. Па се е релативно во животот, тоа и научно е докажано -постои теорија за релативитет, несобориво научно докажана. Јас ќе си ја спомнам мојата мудра бабичка која велеше: КОГА ЈАДЕЊЕТО ЌЕ СЕ ИЗЕДЕ И ТРПЕЗАТА ОСТАНЕ ПРАЗНА -ДРУШТВОТО СЕ РАСТУРА. Значи, останува само интересот.

 

Сега зависи не се сите со интерес. Има една добра поговорка ако сакаш пријател, биди пријател. Јас сепак решив со сите да бидам пријател, да помагам. Па нека иде на нивна душа после ако се од интерес. Ама сепак правам граница од помагање до искористување, не дозволувам да ме искористуваат. Сум имала секакви другарки. Имав една другарка што сум сигурна дека никој не би сакал да има таква другарка. Само гледаше да извлече некаков корист од мене, и му се местеше на едно момче што јас го сакав, после слушнав гласнини дека се мувала со него. Полека се оддалечивме, мајка и и ден денес се прашува зошто не се дружиме. Ми бараше есеј по македонски, и давав кога имав нешто напишано, викаат направи добро за да видиш добро. А неа никој не ја сака, целата маала ја мрази, сите знаат каква е. Пред некој ден одев за Штип и на другарка ми требаше да и однесам некои работи, отидов кај неа, и звонев едно 15 минути не се јави и ги оставив работите кај газдата и си отидов на факултет, после ми се јави се извини имала многу за учење учела до 7 часот а јас у 9 отидов кај неа се успала. И среќа што се јави откако ми помина лутината иначе да ми се јавеше веднаш ќе се скаравме. Јас забегав од темата, хаха поентата ми беше да не се лутиме толку за ситници некои зошто секој греши, за да можеме да си го одржиме пријателството.

 

Според мене вистинско другарство постои,но мал број е на луѓето кои знаат да го чуваат и негуваат другарството.
Пред некое време мојата најдобра другарка многу ме разочара.Почна да ме избегнува,сакаше да ме понижува да се покаже како демек таа е подобра од мене и мене тоа многу ме повреди затоа ја прашав што се случува а на тоа таа само ми кажа демек јас не сум знела што зборувам на сите им било океј со неа само јас сум и префрлувала,од како ми го кажа оваа и јас почнав да ја избегнувам и сега си пронајдов нови другарки кои се многу забавни и со нив секогаш сум насмеана и среќна, па кога подобро ќе размислам подобро што веќе не сум во контакт со неа.Така да мој предлог до сите вас кои имате слична ситуација како мојата или иста,подобро најдете си нови другари отколку да настојувате да го сочувате другарството кое веќе на некој начин е распаднато

 

Многу се ретки случаевите на вистинско пријтелство.
Сите или те гледаат од интерес,кријат нешто од тебе и сакаат да ти напакостат.
На доброто со лошо ти враќаат.Гледаат само да искористат нешто против тебе и од тебе.
Лошо, многу лошо.Јас уште од мала верував во вистинско пријателство и мислев дека еден ден и ќе го пронајдам-но попусто!
Колку сакаш ти искрено и без трошка злоба гледај ги,тие истото и истото ти го прават.Без да се запрашаат чекај бе,што тој/таа ми згрешил,па јас вака да се однесувам?-не,нема шанси.Реков ретки се луѓето кој денеска навистина ќе бидат од твоја страна,ќе ти бидат подршка и рамо за плачење.
Јас многу касно ги сфатив овие работи,па затоа и патев.Но,кога веќе разбрав што се случува,можеби и знаев,но не сакав да се помирам со тоа дека на овој свет си сосема сам и сам треба да се искачуваш кон целта,без подршки и сл.
Си велев како ми прават тие така ќе правам и јас,но сепак не го правам тоа,немам душа тоа да го правам,бидејки знам како боли кога чувстуваш дека си сам и никој не те разбира.
Искрена сум и ова го имам кажано на другарка во фаца и знаете што?-Таа се промени,т.е сфати дека јас не и нанесувам никакво зло,дека сум и пријателка,некоја добра личност во животот која може да и подаде само рака за било што.... и ке разбере дека и значам кога најмногу ќе и требам.

 

Јас мислам дека постои, ама е мн ретко

 

И јас мислам дека е ретко

 

Постои

 

Денеска..многу тешко.Прилично се изместени денешните вредности,доаѓа до разрушување на односите меѓу луѓето за банални причини.Ја обвинувам класната распределба,постои и голема доза на завидување и стремење кон финансиска стабилност.Денеска секој би си го зафркнал другарот за пари или за свој личен интерес.