Зошто би го контролирала.. Ако сака да направи нешто, ќе направи .. Контрола е за љубоморни и несигурни личности .. И незрели ...
Многу ретко да се најде некој на кој може да му верувам,така да се знам да проверам Знам и да ставам крај ако некој одбие да ми даде пасворд од нешто или сл.едноставно тоа е,еднаш се разочарав и повеќе не верувам.
контролирав ненормално во првата врска зошто верував дека постои љубов и дека вечно трае...(но и не бев сигурна во себе)кога изгоре се сватив љубовта е само игра на мислите со срцето и гадна навика која би те довела до лудилоо си реков не заслужуваш да си повредена го избришав сите чувства и продолжив сега мн е полесно
Кога ќе се сетам за какви работи се расправавме на почетокот на врската смешно ми е. Но годините си го прават своето. Сега е поразлично. Не го контролирам. Имам голема доверба. Го знам како дише. Самиот секогаш знае да ми се јави и да каже таму и таму сум. Убаво ми е од него да чујам каде ќе е, а не да ми каже некој од страна а јас поим да немам.
По толку години поминати заедно немам потреба да го контролирам. Му верувам. Сам е свесен што треба да прави, а што не. А тоа со кого беше кај беше нормално дека треба да знам па дечко ми е, и не го испрашувам сам ми кажува. Многу често се слушаме, разговараме за се, тоа е составен дел од една врска.
Што правиме ако дечкото сака да биде контролиран, ако она не се замара, може ли да мисли, дека не и е гајле за него?
Контролата е неприродно нешто. Секој би пробал да се ослободи од таквата тортура за најкраток можен период. Ако е мало дете веднаш ќе го прекрши правилото, а не па возрасен човек. Не контролирам, не сакам никој да ме контролира. Кога се форсира контрола, расте недовербата и крајот на врската.
Ниту јас него ниту тој мене ме контролира, а и нема потреба од такво нешто. Ако сака нешто да направи ќе направи и да го контролирам и да не.
Не го контролирам бидејќи го немам. Онтопик: Не би го контролирала бидејќи неќам ни он мене да ме контролира.Се дозволувам само да не ме лаже и вара.Инаку давам слобода колку сака не сум таква личност. А тоа што сум си малце љубоморна го усогласувам некако.. На крај краева 16 години имам нема да се замарам за дечко, што биде нека биде.Животот оди понатаму.
Не го контролирам бидејќи имам доверба во него, а исто и тој има во мене. Кога ќе излеува некаде сам кажува кај оди со кого и слично, а кога ќе се врати од некаде го прашувам само како си поминал. Си имаме разменато паворди од фејзбук ноо ептем ретко се случува јас да влезам кај него или тој да влезе кај мене. Сепак мислам дека контролирањето зависи од довербата и мислам дека ако ја изгубам би го контролирала но не многу, да има некоја граница.
Порано знаев да го правам тоа сега веќе не. Губење време би било тоа. Имам доверба во него. Ми докажал сто пати.
Порано и јас вршев контрола врз него и тој врз мене. Со тек на времето стекнавме доверба и не си вршиме контрола веќе. Знам да разгледам низ неговиот телефон така од љубопитност.
Не го контролирам воопшто. Некако спонтано уште од почеток си кажуваме каде сме и со кој. Во телефон и на социјалните мрежи чепкав порано сега не чувствувам потреба или сомнеж, ниту тој.
